De blog van echte liefhebbers die schrijven wat hen bezig houdt in het (sport)leven
De heilige veiligheid
In de Volkskrant heeft Joram Bolle een goed verhaal geschreven over de inmiddels 42 jarige Australische oud – renner Adam Hansen. Twintig maal nam hij deel aan de grote rondes. Hij kent alle ontberingen maar ook de vreugde van de wielersport.
Hansen wordt geroemd door veel van de renners waarmee en waarvoor hij ooit reed.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 20 – 2023)” verder lezen
De Tour loopt tegen het einde aan en dat is voor een liefhebber en bewonderaar van de Tour altijd een wat triestig moment. Drie weken lang heb ik voor de tv gezeten en heb ik van deze Tour van begin tot eind genoten. En zoals Guus Meeuwis roept in Eindhoven: “Het was genieten met een grote G!”. Deze Tour had alles. Daar heb ik al weken lang over geschreven en raakte ik maar niet over uitgepraat. Wat viel mij nou het meeste op tot nu toe?
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 21 – 2023)” verder lezen
Weinig obstakels
‘Na vijf inspannende dagen, krijgen de renners even de tijd om op adem te komen’. Architect Thierry Gouvenou weet wat de renners toekomt en schept wellicht ook kansen voor de sprinters.
De mokerslag die Vingegaard gisteren uitdeelde ijlt nog na. De Deen wordt achtervolgt door sceptici, want wie bovenmenselijke prestaties verricht zijn verdacht.
Vingegaard werkt naar zeggen graag mee om het verleden niet te laten weerkeren.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 20 – 2023)” verder lezen
De Tour is voorbij. Althans de Tour is nog niet ten einde, echter de spanning is eraf. Jonas Vingegaard zal de Tour zondag winnend af gaan sluiten. Alleen pech, een valpartij of ziekte kan de Deense titelverdediger nog van het geel in Parijs afhouden. Wat mij wel ontzettend irriteerde is dan de vraagstellig die direct ter sprake komt: het D-woord. Iedere keer als er een renner een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd en dat gebeurde twee dagen geleden in de tijdrit naar Combloux. Het stadje zal voor eeuwig in de geschiedenisboeken beschreven staan vanwege de fabelachtige tijdrit van Jonas Vingegaard. De vraag van de Fransen: Waar haalt de Deen deze bijzondere prestatie vandaan?
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20 – 2023)” verder lezen
Terugkijkend op de dag van gister kun je niet anders concluderen dat Jonas Vingegaard toch echt de beste is. Dat maakt het voor vandaag er niet gemakkelijker voor Pogacar. De Sloveen zal echt van hele goede huizen moeten komen om nog een gooi te doen naar zijn mogelijke derde Tourzege. Gelet op de wijze waarop de Jumbo/Visma ploeg het vuile werk van Vingegaard op kan lossen, zal dat Pogacar gisteravond aan de tekentafel geen deugd hebben gedaan. Afgelopen week vertelde Dumoulin al dat UAE deze tour niet echt heeft uitgeblonken in verrassende tactische vondsten. En juist nu hebben ze een meestervondst nodig of een weergaloze etappe van Pogacar. Maar de tekenen daarop zijn niet echt goed gestemd.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19 – 2023)” verder lezen
Het hol en bol maakt het verschil
Terwijl ik trillend op mijn stoel zit krijg ik een app van kunstenaar Erik de Jong.
‘Let op Hol en Bol.’ Ik gun mij geen tijd om direct te reageren, hij belt mij na afloop van de etappe. ‘Pogacar zit met een holle rug op zijn fiets en Vingegaard met een bolle rug. Je moet straks even de film terug kijken waar Roglic de tijdrit verliest van Pogacar. Daar zit Roglic met een holle rug en Pogacar met een bolle rug. Dat hol en bol van de ruggen heeft het verschil gemaakt.’
“De Tour door de ogen van Janna (deel 18 -2023)” verder lezen
Vandaag gaat het dan echt gebeuren. Of liggen de twee matadoren van de Tour 2023 aan het einde van de middag nog steeds dicht bij elkaar. We weten het vanavond rond de klok van 18:00 uur. Dan is Vingegaard uitgelopen en gaat hij morgen de loodzware Alpenrit met een gerust hart in. Of het is feest bij UAE en Pogacar kan morgen rustig in het wiel van Vingegaard kijken zien dat Jumbo/Visma de kastanjes uit het vuur moet gaan halen.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 18 – 2023)” verder lezen
Amai…. Wat een Tour is dit tot nu toe! Ook na de dag van gister was er weer veel stof tot napraten. Het begon natuurlijk eerst met de vreselijke valpartij. Tot de dag van gister waren er maar 9 uitvallers. Gister kwamen daar 7 renners bij. Nagenoeg een verdubbeling en dat door die harde valpartij in de etappe naar Morzine. De Nederlander Wilco Kelderman (Jumbo/Visma) kwam er nog met schaafwonden vanaf, maar er waren twee renners zwaar aan toe. Romain Bardet (toch een van de Franse favorieten) ging met een hersenschudding naar huis. De Spanjaard Pedredo ging naar naar het ziekenhuis met drie gebroken ribben.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16 – 2023)” verder lezen
De dag van gister heeft natuurlijk zijn verhaal in de tijdswinst van Pogacar op Vingegaard. 9 seconden scheiden de twee van elkaar. En toch hadden het er meer kunnen en misschien wel moeten zijn. UAE was gister (eigenlijk voor het eerst) echt goed. En het harde werken van de ploeg werd beloond, zij met minimale winst. Als het doordacht was van Jumbo/Visma om haar renners te laten sparen juist voor deze twee dagen in de Alpen, dan is dat geniaal geweest. Dan neem ik mijn woorden van gister terug. En ben ik meteen fan van ploegleider Niermann en grote leider, Marijn Zeeman.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 15 – 2023)” verder lezen
Het belangrijke nieuws dat Fabio Jakobsen uit de Tour stapt wordt meerdere malen herhaald. Fabio Jakobsen geeft op. Anders gezegd; Hijzelf geeft niet op maar zijn lichaam dat hem al dagen waarschuwde. Maar ach…er was niets gebroken het waren “maar” schaafwonden daar herstel je toch van? Hij ploeterde voort van heuvel tot heuvel, kon niet doen waarvoor hij gekomen was. Dat was de sprint winnen! En dat deed pijn zo werd het wielrennen minder leuk. Met de dag ging het slechter en in overleg met de arts en ploegleider viel er vandaag een verstandig besluit.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 13 – 2023)” verder lezen
De dag na de rustdag begint direct met een lastige etappe. De renners gaan vandaag starten vanuit het themapark Vulcania. Iedereen die het leuk vindt om te ontdekken welke elementen aanwezig zijn in en rondom een vulkaan kunnen hier hun hart ophalen. Dat zal voor de renners een ander gevoel zijn, omdat net als bij ons vandaag de tempratuur tot grote hoogte zal stijgen. Nu reed ik zondag zelf op en kneiter warme dag een rondje. De wind was aangenaam, maar zat je even uit de wind dan was het moordend. Daar zullen de renners vandaag ook mee te maken hebben, want zoals al gezegd het is vandaag een hele lastige dag.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 11 – 2023)” verder lezen
Rustdag
Het is dit jaar een welverdiende rustdag voor de renners, want de eerste week heeft ons geweldige beelden bezorgd. Wat hebben we genoten van strijd, dramatiek, verdriet, intense vreugde en heroïek. Gister zat Fabio Jakobsen (de sprinter van Soudal-Quick step) in de avond etappe en die vertelde dat ze met de ploeg (Soudal-Quick Step) vandaag toch maar weer even op de fiets stappen. De vraag kwam: “En wat doe je verder dan op de dag?” Het antwoord van Jakobsen was treffend: “Slapen!”.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10 – 2023)” verder lezen
Saaie Wielrenners?
In het NRC schrijft Marijn de Vries een mooie column.
Wie de kop leest; Wielrenners zijn saai, en het daar gloeiend mee eens is, komt na het lezen van een koude kermis thuis. En degenen die denken; Wat krijgen wij nu? kunnen opgelucht ademhalen. Marijn transformeert Saai naar Briljant en dat is met name bedoeld voor de renners van Jumbo- Visma.
Ik zag een paralel, te vergelijken met de kunstenaars die in mijn tijd betrokken waren bij Galerie Mokum. Kunstenaars die met veel geduld en discipline zulke prachtige schilderijen maakten. Maar aan de “buitenkant” waren het van die “saaie”mensen.
Je kon niet eens zien dat het kunstenaars waren! Zo schreef de pers over hen.
Maar juist die kunstenaars konden wel van hun kunst bestaan. Een aantal van hen was bovendien ook nog eens een fervent wielrenner.
Ongelukkige val Mark Cavendish
‘Gelukkig dat Biniam Girmay (Intermarché) zo verstandig zich te laten uitzakken, anders had gisteren de sprint op een valpartij uitgelopen.’ is de reactie van ploeggenoot Mike Teunissen. Want hoe had de jury dan gereageerd?
‘Er wordt niet gestraft op de oorzaak maar op het vervolg. En de jury beslist’,
vindt Belgisch commentator José de Cauwer. ‘Het sprinten van links naar rechts moet aan banden worden gelegd, sprinten is rechtdoor en eigen lijn volgen.’
Zoals veel zaken binnen de wielersport is dit ook weer een complex vraagstuk want wanneer zet de sprinter aan? Is dat op het moment dat hij uit het zadel komt?
De heren komen er niet uit.
‘Laten wij maar hopen dat Cavendish vandaag een faire sprint kan winnen na de mechanische pech van gisteren. Hij was er zo dichtbij.’
Maar helaas komt de Brit van het eiland Mann helemaal niet toe tot een sprint.
Hij valt op een zeer onfortuinlijke wijze en het is voor hem einde oefening.
In de ochtend nog stralend en dan ligt een paar uur later een superkampioen op het asfalt. Zijn droom om nog één keer een sprint te winnen in de Tour om zo de legendarische Eddy Merckx voorbij te streven wordt hem genadeloos uit handen genomen. Het ging nog maar om één overwinning om de 35ste overwinning!
Een zwart moment van de dag. Een aderlating voor zijn ploeg Astana die al eerder de Spanjaard Louis Leon Sanchez verloor door een gebroken sleutelbeen tijdens de sprint op de derde dag van de Tour. De Belgische commentator achter op de motor Maarten van Grambergen heeft het over een geweldige renner om te interviewen. ‘Dan hield hij niet meer op met praten. Als het echter tegenzat dan was het een ettertje.’ Ondanks dat hij als de beste sprinter van zijn generatie zware dagen kende tijdens de beklimmingen zat hij met pretoogjes in het zadel, Hij had echt veel plezier in en dan die laatste blik voordat de deur van de auto dicht gaat en het verlaten van de Tour een feit is die totaal verwezen blik. Het zo een dramatisch beeld. Zowel de Nederlandse als de Belgische commentatoren en analisten zijn aangeslagen. Als hommage aan deze iconische renner krijgen de kijkers al zijn 34 springoverwinningen op rij te zien.
Onvoorspelbare sprint
Wie er ook geïnterviewd wordt, de mening is eensluidend. Het gaat een onvoorspelbare sprint worden. ‘Wij zullen zien, moeten maar afwachten’,
wordt veel gehoord vandaag. Stef Clement toont zich verbaasd over deze uitspraak. ‘Nooit uitgaan van; wij zien wel. maar een plan maken.’
Er zijn veel ploegen die vandaag kansen zien en willen grijpen.
Het is maar net bij wie het kwartje de goede kant opvalt.
Zou het Van der Poel zelf zijn? ‘Ik denk niet dat ik het zelf ga proberen, Als Jasper (Philipsen) zich goed voelt dan doe ik gewoon weer mijn ding voor hem.
Onze droom is al uitgekomen en de sfeer in de ploeg is prima. Het is een leuke ploeg.’ En er liggen nog wel wat kansen.’
Zo tegen de 117 km voor de finish is er een tussensprint, dat leidt tot spannend moment. Want daar zitten o.a. Jasper Philipsen en Mathieu van der Poel bij.
MvdP wil doorrijden en krijgt zijn mederenners zover om mee om te rijden en zo de voorsprong op Wout van Aert te vergroten.
Die denkt echter : ‘Hé wacht even…dat laat ik niet gebeuren’, dus zet zijn hele Jumbo -Visma ploeg even een tandje bij en strijkt alle plooien weer glad.
Het is wel duidelijk dat Van Aert zijn zinnen op deze etappe heeft gezet en daar ook binnen zijn ploeg de ruimte voor krijgt. Alles ziet er gelikt uit.
Het wordt echter geen Van der Poel, geen Jasper Philipsen en geen Wout van Aert. Het is de Deen Mads Pedersen van Lidl Trek die als eerste over de streep komt en Philipsen en van Aert achter zich laat. Van Aert mist de juiste lead-out vecht zich nog naar de derde plaats maar helaas zit winnen er vandaag niet in. Voor hem viel dat kwartje dus helaas de verkeerde kant uit.
Als nummer vier komt Dylan Groenewegen over de meet. ‘Ik kan aardig snel relativeren en ik sta ervan te kijken dat ik zo lang mee kon met het peloton.
Het was behoorlijk pittig, ik heb liever een vlakke rit.’ Het lukt hem nog een lach tevoorschijn te toveren. ‘Helaas is het niet anders maar het zit er nog gewoon in.
Ik kan deze Tour beter verteren, wil nog een rit winnen,’
Als vijfde komt Nils Eekhoff over de finish. Hij had afgezien maar het was mooi om te rijden. Dood gaan op de finish dan weet je dat je alles gegeven hebt.
Mads Pedersen legt nog even na het podium uit hoe de sprint was gegaan. ‘Wij zijn kalm gebleven, ik kreeg een geweldige lead-out, het was wel een lange sprint maar dit is een geweldige overwinning.’ Pedersen wist het heft in handen te nemen en had de macht in de benen.
janna van zon
Sprinten is een vak apart
Zoals gister al voorspelt waren er na de finish in Bordeaux opnieuw protesten tegen een sprint van Jasper Philipsen. Ook gister vond ik het een reglementaire sprint. Natuurlijk wijkt hij iets af van zijn lijn, maar Jasper geeft zijn fiets nou ook weer geen smak opzij. Uiteraard werd Girmay licht gehinderd, maar de jury (VAR) vond het geen bedreigende situatie. Philipsen krijgt helaas zo wel de schijn tegen en dat doet in principe afbreuk aan zijn sprints. Die zijn van Champions League niveau. En als Van der Poel de sprint aantrekt is het zelfs niveau finale WK. Zo goed zijn de ingestudeerde sprints van Alpecin-DeCeuninck. Het zijn gewoon echt Masterclasses die Alpecin-DeCeunick laat zien. De gebroeders Roodhooft krijgen uiteindelijk hun investeringen terugbetaald. Zij zijn een van de weinige ploegen die juist geen ronderenner in hun midden hebben, maar puur gokken op hun sprinters. En dat betaalt zich echt uit.
Gedenkwaardige dag
Het is op de kop af 25 jaar geleden dat de nog steeds beruchte “Tour du Dopage” affaire het peloton geselde. Het is een tijd waarin “iedereen het deed”. In maart van 1998 werd de TVM-truck onderschept met aan boord 104 ampullen vol epo. Dat nieuws was niet direct naar buiten gebracht, maar toen op 8 juli van dat jaar de Belgische verzorger Willy Voet (Festina) werd aangehouden. Een heksenjacht werd vanaf dat moment ontketend en de chaos was vanaf dat moment compleet. Voet (waar ook een boek aan is gewijd – echt een aanrader!) werd voor de start in Ierland aangehouden met 400 flacons verboden middelen. Voet vertelde iedereen dat hij handelde in opdracht van de ploeg. De ploeg ontkende dit meteen. De hoofdrolspelers van Festina werden overgebracht naar het politie-bureau. Ondertussen wint de Nederlandse TVM ploeg de 4e etappe in de persoon van Jeroen Bijlevens. Op 18 juli barst de bom. Festina renners worden gearresteerd voor betrokkenheid bij een dopingzaak. Doping is in die tijd in Frankrijk een strafbaar feit. Vijf dagen later op 23 juli klopt de Franse politie aan bij de ploegleiding van TVM en werd ploegleider Cees Priem meegenomen naar het politie-bureau. Het nieuws volgde zich snel op. Vijf renners van Festina biechten het gebruik van doping op. Alleen kopman Virenque (wat hem later enorm kwalijk is genomen) ontkent alle betrokkenheid. Het komt er zelfs van dat Priem wordt voorgeleid, terwijl Willy Voet op vrije voeten komt. Stakingen van renners is in het gevolg in het peloton. Er zijn meerdere invallen bij ploegen en de Tour is in één klap alle charme kwijt. Met als resultaat dat er ploegen uit protest naar huis gaan. Pantani won uiteindelijk de Tour van 1998, wat in de geschiedenis van de Tour de zwartste Tour aller tijden was.
Speciale plek
Voor Matthieu van der Poel is de rit van vandaag een hele speciale. Als ik een tip zou geven, zou ik Matthieu vandaag zeker opschrijven. De reden is dat de startplaats Saint-Léonard-de Noblat is. Dat zegt je hoogstwaarschijnlijk niets, maar voor Van der Poel is er geen betere plek om te starten. Deze plaats is namelijk de plaats waar hij voor een groot gedeelte opgroeide bij zijn opa. En iedereen weet wel wie zijn opa is, Raymond Poulidor. Raymond had de bijnaam, de eeuwige tweede. Een beetje wat onze Joop Zoetemelk ook had. Echter Joop won de Tour in 1980. Poulidor werd drie keer tweede en vijf keer derde in de Tour, maar won dan wel weer de Vuelta (Ronde van Spanje). Poulidor had de pech dat hij Jacques Anquetil (5 keer winnaar van de Tour) voor zich had. Maar Poulidor was enorm geliefd in Frankrijk om zijn manier van rijden. Hij gaf nooit op. In 1964 leek het dan eindelijk te gebeuren. Hij was de sterkste en leek Anquetil eindelijk van de troon te kunnen stoten. Echter, hij zette de aanval te laat in en kwam uiteindelijk 55 seconden tekort. Raymond was een graag geziene gast in de Tour. Hij werd later de schoonvader van Adri van der Poel en grootvader van Matthieu. Raymond Poulidor ligt begraven in Saint-Léonard-de Noblat. Het is Matthieu er alles aan gelegen om zijn grootvader vandaag nog een keer te eren.
Het was een lastige etappe door het glooiende aspect. Maar toch lukte het en aantal rijders om mee te zitten in de vlucht van de dag. Turgis, Delaplace en Declecrq waagde een poging en sloegen een gaatje. Het grote nieuws echt was slecht nieuws voor de karavaan. De man die dit jaar zijn laatste wielerjaar rijdt, kwam hard ten val op het asfalt. En zo was daar het sein L’Abandon voor Mark Cavendish. Het was direct zichtbaar dat de Brit er slecht aan toe was. En de trieste aftocht met de ambulance was zijn deel. Zijn carriere verdiende een mooier einde, echter de Tour is keihard en dat afscheid was hem dus niet gegund.
Op weg naar de laatste helling van de dag, Cote de Condat was het Jumbo-Visma die het heft in handen nam. Het was duidelijk dat zij de kaart van Van Aert wilde gaan spelen. Inmiddels werd de laatste vluchter gegrepen en kwam het weer op een massasprint aan. Maar dit keer was het Trek die het voortouw nam in de sprint en met succes. Mads Pedersen won dan eindelijk zijn etappe op de lastige aankomst die iets omhoog ging, voor Philipsen en voor Van Aert. De Nederlanders Groenewegen en Eekhoff werden vierde en vijfde.
Morgen gaan we nog één keer los voor de rustdag van maandag. Morgen gaan we omhoog en finishen we op de Puy-de-dome. Het is 30 jaar geleden dat dat voor het laatst was en spektakel is verzekerd.
Commercie voor veiligheid?
De uitzending is nog maar net begonnen of er wordt al gesproken of zo’n vlakke etappe nog wel zinvol is in de Tour. Analist Stef Clement is zo langzamerhand wel gewend aan dit soort overbodige vragen want het peloton zal toch van A naar B moeten en bovendien kan je toch moeilijk van de renners verlangen dat zij de kijkers deze drie weken ononderbroken entertainen met de meest uitputtende etappes en gevaarlijke capriolen.
‘Maar vervelen de renners zich niet, zitten zij op zo een etappe te wachten?’
is de tweede vraag. Met de etappe van vandaag terwijl de temperatuur inmiddels is gestegen tot boven de dertig graden en na wat de renners de afgelopen dagen al hebben moeten presteren komt deze dag hen goed van pas.
‘Voor de renners is deze dag beslist geen straf.’ is het antwoord van degene met kennis van zaken ,van iemand die het weten kan.
Mag de etappe van vandaag dan te boek staan als een vlakke rit, de finish is behoorlijk gecompliceerd en gevaarlijk.
Gevaarlijke finish
Het lijkt een krankzinnige beslissing van de heren die over de veiligheid van de renners gaan. ‘Het is keuren voor eigen vlees’, is de conclusie van één van de analisten. Het commerciële belang wordt geprevaleerd boven de veiligheid.
Om in het heetst van de strijd de weg zo smal te maken en tel daar ook de vele scherpe bochten bij, is te gek voor woorden en vraagt om onnodige problemen en gevaren. Er is zoveel geld gemoeid met het veilig maken van de Tour. Echter een groot percentage daarvan verdwijnt in de zakken van de verkeerde beslissers.
Ik vind dit een schande. De zorgen vooraf waren bij alle betrokkenen groot maar tot opluchting van velen gebeurt er helemaal niets en komt iedereen heel zonder butsen over de streep.
Kansloze missie
De Franse renner Simon Guglielmi van Arkea- Samsic vertrekt met drie renners die zich al snel realiseren dat dit een kansloze missie is en zich terug laten zakken in het peloton. Hij kiest er voor alleen door te gaan rijdt zich daarmee in de kijker dat altijd prettig is voor de sponsor en sleept ook de prijs van de strijdlust in de wacht hetgeen de ploeg 1500 euro oplevert.
Het cadeau van Jumbo-Visma
Na de terechte complimenten aan Wout van Aert wordt hem gevraagd hoe hij de dag van gisteren heeft beleefd. Het was super zwaar geweest en ja… het is jammer dat de etappe niet gewonnen is, dat had toch de kers op de taart geweest. Maar het is geworden wat het is geworden en wat Tadej Pogacar liet zien verdient respect.
Verder is hij is blij met zijn eigen conditie. Vandaag sprint hij niet mee, Hij spaart zijn krachten voor morgen, daar heeft hij zijn zinnen op gezet.
Door zich achter in het peloton te nestelen weet hij uit het gedrang te blijven.
Er wordt door de analisten nog wat geëvalueerd over gisteren.
De tactiek van Jumbo-Visma klopte als een bus, er was alleen te weinig rekening gehouden met het spoedige herstel van Tadej Pogacar. ‘ Te durven verliezen, dat gaf Jumbo-Visma ons cadeau, dit was pure reclame voor het wielrennen. En een mooiere tussenstand kun je je niet wensen bij het ingaan van het weekend.’
Ook Vingegaard kreeg- nadat hij vandaag op perfecte wijze door zijn ploeggenoten uit het gewoel en gevaar werd gehouden – een microfoon onder zijn neus. Hij was blij dat hij al na zes dagen met 25 seconde voorsprong in het geel op het podium stond. Hij had in ieder geval al heel wat meer kleur op zijn wangen dan gisteren.
Mark Cavendish
De Nederlandse renner Cees Bol is de steun en toeverlaat van Mark Cavendish. 34 overwinningen heeft de Brit op zijn palmares staan. Tien jaar geleden won hij in Bordeaux de sprint. Dit jaar neemt hij afscheid van de wielersport en hij hoopt nog één keer een sprint te kunnen winnen om daarmee de legendarische Eddy Merckx voorbij te streven. De ploeg Astana gunt hem die kans. Het is aan Bol om Cav zo af te zetten dat hij juichend over de streep komt. Het zou natuurlijk wel heel mooi zijn als hij zijn zege van tien jaar geleden vandaag kan prolongeren.
Aan Bol wordt de vraag gesteld; Wat doen de benen van een sprinter in de bergen?
‘Het was afzien, met de pijn viel het wel mee, het was zorgen dat je niet te veel in het rood rijdt. Vandaag zal het niet eenvoudig worden de finale is supersnel. Ik hoop dat ik iets meer in de sprint kan betekenen. Opboksen tegen Van der Poel en Philipsen is geen geringe zaak.’
Cavendish komt vandaag en stuk verder dan de afgelopen sprints van deze Tour.
Hij gaat heel vroeg aan maar tegen de overmacht van het duo Van der Poel en Philipsen is geen kruid gewassen. Hij eindigt als tweede. Overigens benadrukt hij dat hij al recordhouder is, alleen moet hij dat record delen met Merckx. De Spaanse Luis León Sanchez wordt als lead-out gemist. ‘Hij zorgde net voor dat beetje extra snelheid.’ Sanchez is samen met Fabio Jakobsen één van de onfortuinlijke renners die na zijn val op het motorcircuit met een sleutelbeen breuk de Tour moest verlaten. ‘Ik mis hem tijdens de sprint maar ook ‘avonds aan tafel.’
Fabio Jakobsen
Fabio Jakobsen weet iedereen te verbazen door vandaag voor in de gelederen te zitten. Na zijn val van drie dagen geleden had niemand hier op durven rekenen.
Dat hij niet mee kon sprinten… het heeft het er heel moeilijk mee. ‘Dat was geen sprinten maar er achteraan rijden. Ik wilde er absoluut tussen rijden. Als ik dat niet had gedaan was ik misschien bang geworden terwijl ik ook weet dat ik het nog kan.’
Zijn spijt om het nog niet mee kunnen relativeert hij door het vergelijk met een week op de IC (na zijn verschrikkelijk val waarvoor zijn leven werd gevreesd)
‘Dan gaat het natuurlijk wel goed met mij. Ook in mijn hoofd zit ik nog steeds in de Tour. Moet nog wel wat herstellen maar hoop toch ergens in de komende weken te kunnen laten zien waarvoor ik hier gekomen ben.’
Gemiste kansen
De Belgische ploeg Intermarché valt tot nu toe wat tegen wat de prestaties betreft.
De Eritrese renner Biniam Grimay heeft nog niet kunnen laten zien wat men van hem had verwacht. Vandaag wordt hij wel derde in de sprint, is daar niet tevreden mee, vindt ook dat hij gehinderd wordt maar het is gewoon een gemiste kans. Aan de Nederlandse renner Mike Teunissen wordt gevraagd hoe het nu eigenlijk zit dat het allemaal niet lukt. ‘Tja… omdat er nog 40 – 50 andere renners zijn die willen winnen. Maar ja… dat is de Tour en dan weet je het nooit. Kan zomaar op een dag wel lukken,’ Ook Dylan Groenewegen staat nog met lege handen en ziet vandaag als een gemiste kans. “Er had meer ingezeten en ik kwam hier om te winnen,’
janna van zon
Pogacar staat alleen
Als je denkt dat het niet beter, mooier, spectaculairder en emotioneler kan, dan kwam je gister van een koude kermis thuis. Want ook gister zat ik weer op het puntje van mijn stoel. Het ging ook exact zoals ik had verwacht. Je denkt dat ploegen wel hadden geleerd van het spel wat er gespeeld moet worden. UAE had dat in ieder geval wel. Althans, Pogacar had een hoop geleerd. De ploeg UAE valt enorm tegen. Nee, ik moet het anders zeggen, de ploeg rond superstar Pogacar valt compleet door de mand. De door mij opgehemelde Majka is werkelijk in geen velden of wegen te bekennen. Sterker nog, ik twijfel er zwaar aan of hij mee doet. Adam Yates heeft al zijn kruit in de 1e etappe verschoten. Die bakt er werkelijk helemaal niets van. De enige die echt wel aanwezig zijn, zijn Trentin en Bjerg. Die rijden zich het snot voor de ogen. Nee, Pogacar moet het echt helemaal alleen doen.
Masterplan van Pogacar
En dat in het achterhoofd is het ongelofelijk dat Jumbo/Visma in dezelfde val als UAE is getrapt van twee dagen geleden. Toen reed UAE zichzelf compleet in de vernieling. En voor wat vroeg je je af? Gister was daar dan opeens de complete arrogantie van Jumbo/Visma. Althans, Jumbo/Visma dachten gister dat ze de genadeklap aan Pogacar konden verkopen. Met een magistrale Van Aert en een hele sterke Van Baarle reed de Jumbo/Visma ploeg een hele sterke koers. Kuss was zoals gewend, de slotsloper die de laatste aanhakers bij Vingegaard, de nek om moest draaien. Echter, Pogacar was heel slim en verbazingwekkend goed en attent gister. De Sloveen gaf geen krimp. Hij liet de arme Van Aert (nog nul keer beloond voor een weergaloos rijden in deze Tour) zich kapot trappen. Hij keek naar Vingegaard op een manier waarvan je wist dat hij hem een enorme draai om de oren zou geven. En die draai kwam op 2,7 kilometer van de finish. Exact op dezelfde manier een dag van tevoren, maar dan andersom. De Tour is gered. Er kwam een zucht van opluchting rondom de karavaan. Want je moet er toch niet aan denken dat het masterplan van Jumbo/Visma wel was gelukt. Dat was er geen bal meer aan voor ons als liefhebbers van de Tour. Nu zijn de rollen omgedraaid en ben ik benieuwd of Vingegaard snel kan herstellen. Ik zag gister namelijk opeens een kwetsbare Deen. En die blik heb ik niet vaak gezien.
Op Wout staat geen maat
Hoe kun je het rijden van Van Aert nu juist weergeven? Eigenlijk is dat er niet. De kannibaal (een bijnaam die alleen aan de grootste wielrenner toebehoord) van Herentals spot met alle wielerwetten. Iedere renner die een dag ervoor groots heeft gepresteerd moet er dag later boeten, zoals Lafay, Skjelmose, Hindley, Yates e.v.a. Maar Wout niet. Wout zie je iedere dag vooraan rijden. En dan niet vooraan en meetrappen met de voorste. Nee, Wout geselt op dit moment het peloton. Wout is de allergrootste. Ieder jaar, iedere Tour begint mijn bewondering voor de alleskunner van Jumbo/Visma toe te nemen. Ik zit er over na te denken om een fanclub voor hem op te richten. Dat zal de 103e worden, want Wout is immens populair. En dat is volkomen terecht en verdient. Wout spot met alle wielerwetten. Ik denk dat vele kijkers naar de Tour niet kunnen beseffen wat hij iedere dag presteert. Wellicht is het door hem opgezet, wetende in het achterhoofd dat zijn vrouw hem iedere dag naar huis roept omdat zijn tweede kind op het punt komt de wereld te bestormen. Hetzelfde als hij doet. Geen berg, heuvel, sprint, tijdrit of waaier kan hem tegenhouden. Zijn rijden verdient een buiging. Een hele diepe buiging en als ik Jumbo/Visma was, zou ik hem het grootste contract geven wat een wielrenner ooit heeft gehad. Wout van Aert is bezig geschiedenis te schrijven in zijn manier van rijden en de resultaten die hij boekt.
Gaat het Cavendish lukken?
De rit van vandaag is een relatief eenvoudige. Het zal de renner voeren van Mont-de- Marsan naar Bordeaux. Een voor Nederlanders succesvolle stad uit het verleden van de Tour de France. Het is echter alweer 13 jaar geleden dat de Tour de stad aandeed. Toen was het Mark Cavendish die won. Wat zou het schitterend zijn als the man from Man vandaag het alltime record van Merckx zou verbeteren. Dat zou de cirkel voor Mark rondmaken. En wat was hij er dichtbij.
Het was een saaie etappe. De beelden van de omgeving waren mooier dan de koers zelf. Maar de sprint vergoedde alles. Wat heel vervelend is voor Wout dat hij echt de allerbeste is in deze Tour, maar zijn inspanningen leiden tot geen successen. Behalve dan de gele trui die Vingegaard deze dagen aan heeft. Als je dat afzet tegen de arbeid die Van der Poel heeft afgeleverd en waar Philipsen van heeft geprofiteerd, dan is dat ongelofelijk. Het is vandaag drie uit drie. Drie sprints in deze Tour en drie keer is hetzelfde beeld.
Philipsen en Van der Poel zijn de keizers van de sprint
Rickaert, Kragh Andersen en Van der Poel zijn hun gewicht in goud waard. De Alpecin-DeCeuninck sprinttrein is een TGV van jewelste. Wat Van der Poel in de laatste kilometer laat zien, is zo ongelofelijk goed. Je kan het niet vergelijken met Van Aert, want Van Aert kan alles. Maar er is niemand die zo goed als Lead-out is dan Matthieu. De mannen van Alpecin-DeCeuninck kunnen het tempo zo hoog opvoeren, dat weinige er over kunnen. Van der Poel zette Philipsen op 300 meter af. Maar als een duveltje uit en doosje kwam daar The Manx Missile. Cavendish leek het te gaan halen en daarmee was het record verbetert van meeste touroverwinningen. Maar de macht die Philipsen liet zien was van uitzonderlijke klasse. Philipsen is de sprintkoning van deze Tour. Hij won met lengtes op Cavendish en de licht protesterende Girmay werd derde. De laatste 5 sprints in de Tour (met die van vorig jaar) zijn gewonnen door Philipsen. De Vlam uit Ham slaat nog eens op ongelofelijke wijze toe. Wat een sprint. Het was een sprint voor de boekjes. En ik vrees voor de overige sprinters dat dit niet zijn laatste van deze Tour hoeft te zijn. Morgen naar Limoges. Ik zou het Van Aert of Van der Poel echt gunnen.
Een etappe om in te lijsten
De schoonheid van het wielrennen wint het ruimschoots van de hardheid die ik verafschuw. Geen andere sport kan mij zo boeien als de wielersport. Ook vandaag zie ik weer zoveel moois aan mij voorbij trekken. Het is een etappe om in te lijsten.
Pogacar laat zich niet op de pijnbank leggen
Draken van bergen staan vandaag de renners te wachten. Met een hoofdrol voor Wout van Aert die vandaag alles perfect doet. Vanaf het eerste moment neemt Van Aert de vluchters op sleeptouw waaronder ook Matthieu van der Poel. Pas helemaal aan het eind – een luttele aantal kilometer voor de streep – is het aan de kopman Jonas Vingegaard om het werk af te maken min of meer met de opdracht de etappewinst en de gele trui binnen te halen.
Het plan van Jumbo -Visma om Pogacar op de pijnbank te leggen lukt niet want de Sloveen denkt er niet over om slachtoffer te worden. Twee kilometer voor de streep laat hij zien dat de strijd nog lang niet gestreden is. Hij heeft genoeg krachten gespaard om zijn achterstand op Vingegaard terug te brengen tot 25 seconden. Daarmee ligt de Tour weer helemaal open.
Tijdens het interview na de glorieuze winst staat er een opgeluchte Pogacar, ‘Ik had vandaag goede benen en gelukkig was ik zoveel beter dan gisteren want anders had de ploeg wel in kunnen pakken en hadden wij naar huis gekund dan was de strijd beslist geweest.’ Vingegaard verklaart na afloop dat de ploeg vandaag Pogacar wilde testen dat hij nu had gewonnen maakt de strijd alleen maar mooier. ‘Ik heb er zin in.’
Prijs voor de strijdlust opnieuw naar Van Aert
Opnieuw gaat de prijs voor de strijdlust naar Wout van Aert, zijn tweede op rij en dat is zeldzaam in de geschiedenis van de Tour. Alleen Peter Sagan is dat ooit eerder gelukt. Wat Wout laat zien is van niveau dat zeldzaam genoemd kan worden. Wout zit in een ploeg waar hij zich thuis voelt en wordt omringd door allemaal top renners die deze Tour hun kwaliteit tonen en Jumbo-Visma tot een gevreesde ploeg maken waar heel veel rekening mee gehouden moet worden. Vandaag kwam Pogacar toch al weer snel alleen te zitten terwijl Vingegaard nog kon rekenen op heel wat ondersteuning.
JUMBO-VISMA slaat peloton uiteen
Danny van Poppel is een waardevolle lead-out man maar kan veel meer. Vandaag aan hem de taak om de boel te controleren en zo de gele trui drager te ondersteunen.
Hij heeft er zin. verklaart hij tijdens een interview. Hij is een echte team-player die ook aardig kan klimmen dus interessant genoeg voor het hele team van Bora Hansgrohe, de ploeg van gele trui drager Jai Hindley. De eerste uren rijdt van Poppel stoïcijns op kop en het gaat hem goed af. Jumbo – Visma en UAE – de ploegen die het volgens de kenners met elkaar moeten gaan uitmaken – vinden het prima. De etappe vordert en Jumbo – Visma besluit het tempo op te voeren, dan wordt snel duidelijk hoe sterk deze ploeg is. Kelderman, Benoot, Laporte, Kuss, Van Baarle en Van Hooydonk rijden kop over kop en ontwrichten met hun snelheid een groot deel van het peloton waaronder Hindley nu nog trots de gele trui dragend. Hij verdwijnt even als vele renners van UAE groep op de achtergrond. Pogacar kan mee maar geeft achteraf toch wel aan dat hij zich licht zorgen gemaakt heeft.
Neilson Powless weer in de bergtrui
Vandaag zijn er 42 bergpunten te verdienen. Neilson Powless die de eerste dagen de bollentrui aan had, moest deze gisteren afstaan aan Felix Gall. Dat beviel hem voor geen meter en vandaag sloot hij zich aan bij de kopgroep, kon zich daar goed handhaven en haalde zoveel punten binnen dat de trui nu weer om zijn schouders zit. Dat zal de komende dagen ook wel zo blijven want morgen wacht er een vlakke rit met een te verwachte sprint op het eind. Of Fabio Jakobsen zich daar al zal melden lijkt niet aan de orde. De val van een paar dagen geleden is te heftig, het lichaam komt niet toe aan herstel van de vele inspanningen die Fabio verricht om Parijs te zien halen. Het lijf werkt nu heel hard om de opgelopen schade te herstellen. De wonden zijn groot.
Van de Poel die – na zich even heerlijk te hebben uitgeleefd – weer terugkomt in het peloton zal morgen Jasper Philipsen aan een derde overwinning moeten zien te helpen waardoor de groene trui nog steviger om de schouders van de Belg komt.
De Tourmalet de “de sloper”
Volgens architect Gouvenou is deze dag zwaarder dan die van gisteren. Ten eerste wordt er boven de 1800 meter gereden en dat kunnen niet alle renners goed verteren. De Tourmalet een berg van de buiten categorie is vanwege zijn lengte een echte sloper. Dan zijn de renners er nog niet want vervolgens komt daar de Cauterets -Cambasque achteraan en die is ook niet misselijk, zij het iets minder steil. Dus dit is een dag voor de ware klimmers. De eerste berg; Col d’ Aspin 12 kilometer klimmen naar een hoogte van 1490 meter met een stijging percentage van 6.5 wordt door de meeste renners aardig verteerd. Fabio Jakobsen heeft vooraf aan de etappe aangegeven dat hij hoopt tot zover aardig mee te kunnen komen en dat lukt hem ook.
Na een daling volgt de Col de Tourmalet 2115 hoogtemeters een klim van 17 kilometer en een stijging percentage van 7.3 Het tempo van Vingegaard is indrukwekkend maar hij kan Pogacar niet van zich afschudden. Na weer een bochtige daling waar de goede dalers – en dat is Wout van Aert – in een prachtige cadans naar beneden “vliegen” helemaal met de beweging van de fiets meegaand. Het is spannend om naar te kijken en je moet ook vooral niet denken aan valpartijen maar als je dat uit kunt schakelen dan zie je zoveel schoonheid en vakmanschap. Tot slot dan de op 1355 m hoogte 16 km lange met een stijging percentage van 5.3 de Cauterets -Cambasque.
Van Aert laat zich – evenals gisteren – uitzakken om op Vingegaard te wachten.
Anders dan gisteren is dat hij Pogacar in zijn kielzog meevoert die geen duimbreed toegeeft en beide renners ogenschijnlijk makkelijk kan volgen. Bij de derde klim is het de taak aan Vingegaard en moet hij alleen de strijd met Pogacar aangaan. Als kijker zit je echt op het puntje van de stoel want je voelt; er gaat iets gebeuren één van de twee zal op de pedalen gaan staan en de vlucht nemen. Dat blijft nog uit tot een paar kilometer voor de finish en dan zet Vingegaard aan maar ver komt hij niet Pogacar haalt moeiteloos in, even lijkt het alsof hij Vingegaard verrast die net iets te laat aanhaakt en dan is de Sloween verdwenen, hij krijg acht seconden, 10 seconden het wordt weer acht zelfs zes seconden maar dan is het afgelopen en loopt de voorsprong op tot 25 seconden. Met een diepe buiging komt een blije Pogacar over de streep de ietwat ontgoochelde Deen die weliswaar de gele trui heeft veroverd eindigt op de tweede plek. Op de overige renners moet minuten gewacht worden.
Wanneer Vingegaard zijn wonden likt komt Wout van Aert naar hem toe, geeft hem een schouderklop, ‘Wij hebben geel man.’ en Vingegaard lacht als een boer die kiespijn heeft. Hij heeft Wout niet kunnen belonen voor zijn harde werken en je ziet dat hem dat diep spijt. Op het podium staat hij lachend in de gele trui zwaait met de bloemen en het leeuwtje. De blik in zijn ogen zegt genoeg. Teleurstelling maar toch ook de power van een winnersmentaliteit. Het maakt de Tour alleen maar mooier en spannender.
janna van zon
Vooraf wordt Vingegaard gevraagd of Hindley vandaag de gele trui zal behouden. ‘Dat weten wij aan het einde van de dag.’
Amai….. is de Tour nu al gedaan?
Die woorden moet ik even op mij in laten werken. Is de Tour na gister al gedaan? Ik denk het niet. Parijs is nog ver en Vingegaard zal toch ook wel tegen een slechte dag aanlopen. Dat kan zomaar vandaag zijn. Al vond ik dat de Deense winnaar van vorig jaar erg sterk reed. Er straalt ook geen spoortje paniek bij Jonas uit. Hij blijft stoïcijns zijn plan trekken. En wat ik ook wel leuk vond is dat Van Aert een hele lange neus kon trekken naar Pogacar na alle pesterijtjes van de afgelopen dagen.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 6 – 2023)” verder lezen
Wat is de wielersport toch mooi! En als groot wielerfan is er niets mooier om nog eens goed de koers van gister te evalueren. Programma’s als “De avondetappe” en “Vive le Vélo” doen hier met analisten graag aan mee. De etappe van gister had natuurlijk een spetterend, maar ook een slot waar men niet over uitgepraat raakte. Het ging daarbij natuurlijk om de sprint tussen Philipsen en Van Aert. Ook werden er verschillende renners uit de koers om hun mening gevraagd. Jakobsen (volkomen logisch in zijn geval) vond dat de sprint niet koosjer was. Hij voorzag dat Van Aert aan een zware val was ontsnapt. Anderen (zoals Meeus, Pogacar en Groenewegen) vonden het een reglementaire sprint.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 4 – 2023)” verder lezen
Maandag 3 juli derde etappe 187.4 km. vlakke rit met massa sprint
van Amorebieta-Etxano – Bayonne
Wout van Aert geeft complotdenkers het nakijken
Alle krankzinnige aannames en reacties van de vele opgewonden commentatoren en journalisten naar aanleiding van de dag van gisteren waar Wout van Aert zijn teleurstelling duidelijk toonde, worden vandaag door de Vlaming zelf even recht gezet. Met zijn interview geeft hij alle complotdenkers het nakijken.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 3 – 2023)” verder lezen
Het verhaal van de dag was natuurlijk het verhaal van gister. Waarom trapte Vingegaard niet voor Van Aert? Elk gerespecteerd wielerprogramma had het gisteravond over die ene vraag. In België had je het idee dat iedereen tegen Van Aert is. De manier waarop Van Aert de auto in stapte, sprak boekdelen. Je stelt jezelf dan direct de vraag: “heeft dit invloed op de knechtenrol van Van Aert later voor Vingegaard?” Ik denk zelf van niet. Van Aert is een op-en-top sportman. Die wil altijd winnen. En gister had hij ook moeten winnen. Alleen lukte het niet door een alles-of-niets poging van Victor Lafay.
“De tour door de ogen van Jeroen (deel 3 – 2023)” verder lezen
De dag van duizend bochten
Met een gebroken knieschijf de eerste etappe van de Tour, heuvel op met een stijging percentage van over de tien procent uitrijden! Hoeveel pijn moet je dan kunnen verdragen? De klassement renner Richard Carapaz uit Equador is zo een klasbak!
“De tour door de ogen van Janna (deel 2 – 2023)” verder lezen
Nu al de Tour van de verrassingen
Als u de Tourpoule zou hebben ingevuld, had u bij de gele trui aan Adam Yates gedacht? Of nog verrassender…. Had u in de Tourpoule de naam van Victor Lafay opgeschreven? Maar daar later meer over. Nog net bijgekomen van de etappe van gister gingen de renners vandaag verder in Baskenland. Om 12:25 uur startte het gehele peloton minus twee renners voor de start van 209 kilometer in totaal. Als je de klassiekers een beetje kent en vooral Clásica San Sebastián, dan weet je dat vandaag de Jaizkibel werd beklommen.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 2 – 2023) Tour etappe 2 van VITORIA-GASTEIZ – SAN SEBASTIÁN” verder lezen
De dag van het einde en ook meteen het begin
Gister sloten de mannen hun Tour de France en tegelijkertijd begonnen de vrouwen aan hun avontuur in La Douce France. In het modaine Parijs waar je voor 100 m2 per jaar iets meer dan €900.000,00 gemiddeld kwijt bent aan een woonruimte, daar stond het hele circus gister opgesteld midden in het hartje van de stad. En het blijft toch een mega mooi gezicht. Parijs is toch wel een van de mooiste metropolen van de wereld. En een terecht decor voor de afgelopen Tour. Ik had het al eens eerder gezegd in mijn ogen een van de mooiste ooit die ik heb gezien. En ik heb er toch echt veel gezien.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22)” verder lezen
Vandaag is het erop of eronder voor de gele trui drager. De voorsprong is met 3,21 minuten royaal maar pas als de buit echt binnen is, pas dan kan er opgelucht worden adem gehaald door het team Jumbo Visma. En zeker ook door de Deen Jonas Vingegaard. Zal hij in staat zijn om de nachtmerrie van 2020 te doen vergeten?
De nu nummer twee staande Tadej Pogacar verpulverde destijds meedogenloos de eveneens riante voorsprong op zijn landgenoot Primoz Roglic.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 21)” verder lezen
Majestueuze tijdrit
Het is vandaag de een na laatste dag. Normaal gesproken was er vandaag alle spanning om de gele trui, echter de afgelopen dagen hebben aangewezen dat er geen spanning meer is. Of Vingegaard moet echt door het ijs zakken en een “Primoz Roglictje” uit gaan halen, maar dat zie ik 1-2-3 niet zo snel gebeuren. Nee, normaliter is de Tour beslist en is de tijdrit van vandaag voor de bühne en voor de troostprijzen. Iedereen hoopt natuurlijk op een herhaling van 2020 op La Planche des Belles Filles, toen Pogacar het onmogelijke presteerde door Roglic te kloppen. Echter, vandaag liet Vingegaard zien dat hij echt de beste ronderenner is. Is hij daarmee ook de beste van deze Tour? Heel eerlijk? Nee, dat is voor mij de winnaar van vandaag!
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 21)” verder lezen
Alles is voor Jumbo/Visma!!
Jumbo Visma is de veelvraat van deze Tour. Niet alleen zijn zij de ploeg die iedereen deze Tour de wil op heeft gelegd, maar ze hebben zichzelf ook echt beloond. Het was inmiddels de vijfde overwinning van de sterrenploeg. Tel daarbij ook de winst voor de Gele, Groene en Bollentrui en je weet dat de ploeg een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd. De ploeg raakte niet in paniek (daar waar dat vroeger wel met regelmaat het geval was) als het even niet mee zat. Bleef geloof houden in de ploeg en in eigen kunnen. Ik heb zelden een ploeg gezien die zo domineerde en dan was daar vandaag weer een goed bewijs van.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen
Bovenaerts
Goud van Aert of Wout van Mars toont vandaag op bovenaertse wijze zijn kracht en laat zien dat het wel degelijk mogelijk is dat een ploeg gaat voor geel én groen.
De gehele tour kleurt hij iedere etappe houdt dagelijks de gemoederen van alle analisten bezig door telkens het onderwerp naar voren te brengen; deze man kan ooit de Tour winnen mits hij een eigen ploeg om zich heen heeft. Of dat waar is moet nog maar even in het midden gelaten worden maar één ding is zeker; Jumbo Visma moet beide handen dicht knijpen en overgelukkig zijn dat deze bovenaertse renner gekozen heeft voor deze ploeg. Tenslotte trekt kwaliteit kwaliteit aan en wordt één plus één meer dan twee en in dit geval zelfs veel en veel meer.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 20)” verder lezen
Vingegaard en Van Aert beslissen de Tour
Vandaag was (buiten de tijdrit van zaterdag a.s.) de laatste kans voor Pogacar om het verschil tussen hem en Vingegaard te verkleinen. Daar is ook direct een goede etappe voor gekozen, want vandaag rijdt men twee beklimmingen van de buitencategorie. De finish is gelegd op de Hautacam. Maar op 67 kilometer van de Finish gaan de renners de vreselijke Aubisque over. Deze berg staat al jaren op het programma en is beroemd geworden om zijn vele verhalen. Maar alles liep anders. Vingegaard won glorieus. Maar een hele diepe buiging is er voor één renner: Wout van Aert!
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen
Kopmannen worden op de pijnbank gelegd.
Twee dagen lang hebben de renners een heroïsche strijd moeten leveren tegen de elementen. In een bakoven van veertig graden moest er geklommen worden.
Afdrukken van voetzolen en fietsbanden waren te zien in het smeltende asfalt.
Ligt een renner kotsend over zijn stuur en vallen er renners van vermoeidheid uit de Tour. Weten zowel artsen als ASO en UCI dat dit eigenlijk niet kan om zoveel krachtsinspanning van de renners te vragen bij zulke weersomstandigheden.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 19)” verder lezen
Het is Hugo Houle meer dan gegund!
Wat een mooie finish was het wederom vandaag. Niet zo zeer omdat de favorieten elkaar het leven zuur maakte. Het was voorin de gehele dag vrij rustig. Nee, het was omdat de 31-jarige renner uit Canada won, die het zo goed kon gebruiken. Al snel ging het verhaal rond over zijn broer die 11 jaar geleden was overleden. Pierrik Houle kwam in 2012 om het leven bij een verkeersongeluk. De Canadees (broer van Hugo) was tijdens kerst aan het hardlopen, toen hij door een dronken chauffeur werd aangereden. Hugo startte een zoektocht en vond zijn broer levenloos op de grond, achtergelaten door de bestuurder.
“De tour door de ogen van Jeroen (deel 18)” verder lezen
Parcoursbouwer Thierry Gouvenou beschrijft de dag als volgt; ‘Wij hebben geprobeerd er een rit van te maken die de sprinters een glimlach op het gelaat bezorgt.’
Slechte dag voor Jumbo Visma
In een bakoven van veertig graden rijdt het overgebleven peloton de één na langste rit die de Jumbo Visma ploeg nog lang zal heugen. Het verliest deze dag twee belangrijke renners; Primoz Roglic die de dagen na zijn val al aangaf dat iedere trap op de pedalen hem zoveel pijn bezorgt dat voelt als een messteek in zijn rug. Tel daar nog eens bij op de uit de kom geschoten schouder en dan kan er er alleen maar bewondering zijn voor zijn bovenmenselijke wilskracht.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 17)” verder lezen
Een rampdag!
Waar het geluk niet op leek te gaan voor Jumbo Visma, was daar vandaag de dag dat veel tegen zat. Allereerst werd bekend dat een van de grootste Tour favorieten Primoz Roglic uit de ronde was gestapt. Rugnummer 11 was vanochtend uit de Tour gestapt en dat was een dikke streep door de de rekening van de Supermarkt ploeg. Maar tot overmaat van ramp kwam er opnieuw een schok bij de ploeg toen Steven Kruijswijk (samen met landgenoot Martijn Tusveld) zwaar ten val kwam. Gevreesd werd voor een sleutelbeenbreuk. In ieder geval moest de man met het omgekeerde nummer 13 ook de Tour verlaten. En die streep die vanochtend al werd gezet werd met de minuut groter.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 17)” verder lezen
Het is opnieuw bloedheet en opnieuw is er een chaotisch begin. Er liggen mogelijk kansen voor sprinters of toch niet. De meningen zijn verdeeld. Er liggen meer kansen voor de punchers zo wordt voorspeld. Maar… dit is toch typisch een dag voor Wout van Aert? Het houdt er in ieder geval de spanning in.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 15)” verder lezen
Over de koninginnenrit van de Alpen valt een heel boek te schrijven.
Wat een uitzonderlijke rit waarin zoveel gebeurde dat waarschijnlijk in de stoutste dromen niet voorkomt. Het werd het zoveelste bewijs: In de Tour weet je het maar nooit.
Eerste plan
De dag begint al met een leuke verrassing. Bij het wachten voor de start staan Wout van Aert en Mathieu van der Poel (Alpecin) broederlijk naast elkaar. Er wordt gesproken en gelachen op een wijze dat je denkt; die mannen bekokstoven een plannetje. Wout gaat er als een speer van door met daar direct achteraan MvdP en alsof dat al niet bijzonder genoeg is, het peloton laat hen gaan. Tot aan de eerste tussensprint krijgen de renners alle ruimte waardoor de groene trui drager Van Aert nog meer punten weet te sprokkelen. Het is het eerst geslaagde plan van Jumbo Visma. Beide renners kijken achterom en zien een derde renner komen die zij er wel bij willen hebben. Het tempo wordt iets geneutraliseerd waardoor de Italiaanse renner Mattia Cattaneo (Quickstep) kan aansluiten.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 13)” verder lezen
De Tour gaat nu echt beginnen!!
Vandaag gaat voor mijn gevoel de Tour echt beginnen. Zodra de bergen beginnen, dan zit ik voor de buis. Zelfs op mijn leeftijd vergaap ik mij nog aan de prestaties die deze matadoren moeten leveren. Inmiddels weet ik goed hoe het is om twee bergen op één dag te beklimmen en dat waren ook nog eens twee bergen van de buitencategorie. Zoals een ieder wel inmiddels weet was dat wel twee keer dezelfde berg, maar voor het gevoel mag dat de pret niet drukken. Pret zullen in ieder geval de sprinters vandaag niet hebben. Want de etappe van vandaag van Albertville (ooit het decor van de Olympische Winterspelen) naar de top van de Col Du Granon Serre Chevalier (kort gezegd Granon) is er een voor de tv kijker om je vingers bij af te likken.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)” verder lezen
Vandaag is de dag van de eerste bergrit. De algemene verwachting is niet dat er grote verschillen zullen ontstaan, daar is de etappe niet zwaar genoeg voor. We begonnen vandaag in Zwitserland en eindigde dan weer in Frankrijk. Onderweg waren er twee bergen van de eerste categorie. Het is ook tevens de dag voor de rustdag. En in die rustdag zullen een aantal wielrenners (favorieten) achter hun oren gaan krabben hoe zij de muur van Pogacar denken te gaan slopen. Is die muur wel te slopen, vraag ik mij af? Pogacar is niet alleen zelf heel sterk, maar zijn ploeg is ook nog eens heel sterk.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10)” verder lezen
Vandaag een prachtige tocht door de Jura op weg naar het meer van Genève.
Veel renners en ploegen hebben hun zinnen gezet op deze dag en proberen een plek vooraan het peloton te veroveren. De groene trui, de bollen trui, de gele trui en ook Mathieu van der Poel! Hij lijkt enigszins door zijn malaise te komen. ‘Ik weet niet wat het is, heb dit zelf nog nooit meegemaakt.’
Vanuit het niets – zo lijkt het – ligt zo goed als het halve peloton op de grond waaronder Pogacar en vele andere belangrijke kopmannen en knechten.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 9)” verder lezen
Na de demonstratie van Pogacar van gister likt het peloton haar wonden. De strekking is dat er op dit moment geen kruit tegen gewassen is op Tadej Pogacar. De Sloveen laat iedereen zijn hielen (of is het zijn achterwiel?) zien. En niemand die er wat aan kan doen. In de zoveel jaar komt het voor dat er één renner zo domineert. De laatste renner die dat had was uiteraard Lance Armstrong. Persona Non grata in het wielerpeloton. Maar tijd heelt alle wonden en de Texaan is ieder jaar met zijn Twitter account altijd wel weer aanwezig. Toen Lance Armstrong het record van mijn grote wielerheld dreigde te verbreken, was ik daar echt ziek van.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)” verder lezen
Nu dat de kruitdampen (of stofwolken) zijn opgetrokken, kunnen we de balans opmaken voor de rit van vandaag. De rit van vandaag ging van Binche (Belgisch Wallonië) naar Longwy (Frans grootgebied). De karavaan bezocht twee landen vandaag en de rit was op papier niet makkelijk. De renners moesten in totaal 3 colletjes beklimmen, 1 van de 4e categorie en twee van de 3e categorie. De rit van vandaag zou zich prima lenen voor aanvallers. Je kent ze wellicht onder de noemer, puncher of alleskunner en zijn zij vaak in de aanval. De beste aanvaller is natuurlijk Wout van Aert. De man in absolute vorm. Maar vergeet Matthieu van der Poel (in goede doen als voorwaarde) niet.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)” verder lezen
Stofhappen
De euforie van gisteren voor de Jumbo Visma ploeg transformeert zich vandaag in een soort nachtmerrie waarin zoveel fout gaat dat het bijna onwerkelijk wordt.
Wout van Aert formuleerde het na de etappe als volgt; ‘gisteren leverden wij een strijd in de voorhoede en vandaag was het een strijd in de achterhoede.’ Ploegleider Grischa Niermann verwoordde het kort het bondig; ‘het was een kutdag!’
“De Tour door de ogen van Janna (deel 6)” verder lezen
Spektakel!!!
Vandaag stond de etappe naar Arensberg met grote dikke zwarte letters in de agenda’s van de favorieten. Vandaag is het echt zo’n dag waarin je als favoriet of pseudo-favoriet de Tour zomaar kunt verliezen. De reden: kasseien! Kasseien (in de volksmond ook wel kinderkopjes genoemd) zijn zijn kleine stukken steen die na bewerking worden gebruikt voor het verharden van wegen. Als je er als wielrenner over heen rijdt, heb je het gevoel alsof je in een wasmachine bevindt. Althans die voorstelling had ik toen ik daar over heen reed. Alles schudt, je handen en armen krijgen enorme oplawaaien en voor je fiets is het al helemaal funest.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 6)” verder lezen
Wout van Aert schrijft geschiedenis
Wie zou vooraf kunnen bedenken dat deze vijfde etappe zo spectaculair zou eindigen. Waar alle commentatoren – zelfs de zuurpruimen – zich alleen in superlatieven hun bewondering konden uitspreken voor (Goud) Wout van Aert. De coup die zijn ploeg Jumbo-Visma pleegde bij de laatste beklimming was er één om in te lijsten en hoe de Vlaming deze ongelooflijke stunt tot een goed einde bracht was formidabel. ‘Hier zal nog jaren over gesproken worden’, was één van de reacties. ‘Deze overwinning moet één van de mooiste zijn van zijn toch al indrukwekkende palmares.’
“De Tour door de ogen van Janna (deel 5)” verder lezen
WOUT VAN AERT!!!
We gaan weer beginnen. Na een rustdag van gister waar ook weinig schokkends (op transfergebied) naar boven kwam, gaat de karavaan vandaag van start vanuit het roemruchte Duinkerken. Niet zo zeer vanwege het wielrennen, maar uiteraard vanwege de bloedige oorlogstijden in de tweede wereldoorlog. Van 27 mei 1940 t/m 4 juni 1940 vond hier de beroemde “slag om Duinkerke” plaats. Tijdens deze slag om Frankrijk wisten de Duitse soldaten een enorm battilon van het Britse leger t eomsingelen. Door een wonder slaagden de Britten echter het Europese vasteland te ontvluchten. Deze slag zou later het winder van Duinkerken worden vernoemd en ook verfilmd worden.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 5)” verder lezen
Dylan Groenewegen telt weer mee!
Het is vandaag de laatste dag dat de miljoenen Denen langs de kant van de weg de renners uitzinnig kunnen bejubelen. ‘De afgelopen drie dagen is hier zelfs het Vlaamse enthousiasme overschreden’, moeten de Belgische commentatoren in hun hok met enige spijt maar ook met veel bewondering in de stem constateren. ‘Dit hebben wij maar zelden gezien en wat mooi om dit mee te maken. Deze eerste drie dagen in Denemarken zijn een schot in de roos en wat een voorbeeldig publiek’, wordt er van achterop de motor geschreeuwd door de co-commentator. Je hoort de wind om zijn oren suizen en het oorverdovende lawaai van de meelevende Denen.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 3)” verder lezen
Het was al met al een heerlijk einde van een bewogen etappe gister. Met als sluitstuk een geweldige sprint van Fabio Jakobsen. Ik zal jullie de gruwelijke details besparen, maar Fabio had na zijn ongeluk technisch gezien geen mond meer. Het was alsof een dikke buis dwars door zijn gezicht was geboord, waar ooit zijn mond had gezeten. Dit weerzinwekkende aangezicht sloeg een enorme kater in de sportieve doelen van de sympathieke Hollander. Jakobsen kreeg een reconstructie van zijn gezicht en moest maandenlang revalideren. Nu is hij terug en deed hij wat iedereen ook van hem verwachte. Hij won. Maar die winst ging niet zonder slag of stoot. Daar was wilskracht voor nodig en dat juist toonde Jakobsen!
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 3)” verder lezen
Een “eenvoudige” boerenzoon in het geel.
Vrijdag 1 juli was het dan eindelijk zover! De start van de TOUR 2022.
Nog nooit begon de TOUR – wat betreft noordelijke richting – zover weg van Parijs. Maar Copenhagen – de fietsstad van Europa – liet woensdag 29 juni tijdens de presentatie zien hoe zeer de Tour leeft in dit Scandinavische land.
Duizenden blije en enthousiaste mensen waren er op de been met Tivoli als schitterende entourage. Het werd een ontvangst die menig wielrenner – en niet alleen de negen Deense deelnemers – zich voor altijd zal blijven herinneren.
“De Tour de France door de ogen van Janna (deel 1)” verder lezen
En weer is Wout van Aert de sterkste
De 141 overgebleven renners hebben nog 108 kilometer voor de boeg. Het is de laatste etappe waar als traditie de eerste kilometers de renners zich presenteren aan de pers. Er worden ontspannen praatjes gehouden tussen de renners onderling. Mooi om te zien hoe Wout Poels aan de Tourwinnaar Pogacar vraagt of hij zijn bollentrui wil signeren. De Sloveen krijgt een pen en signeert de trui tijdens het rijden. Wout Poels rijdt – zoals het protocol voorschrijft – min of meer voor “spek in bonen” drie dagen in de bollentrui die vier dagen om zijn schouders zat. In de achttiende etappe was het de “slokop” Pogacar die de trui overnam en niet meer afgaf. Een ander mooi beeld en gebaar is van drie Slovenen, de armen om elkaar schouders. De vierde ontbrekende Sloveen – Primoz Roglic – die helaas door een val voortijdig de Tour moest verlaten, wordt alsnog geëerd door zijn rugnummer 11 te tonen.
“De Tour door de ogen van Janna (laatste deel 2021)” verder lezen
Vandaag was het dan weer zover. De traditionele afsluiting in Parijs op de Champs Elysees. Vanuit het verleden was het bijna altijd een sprintersfeestje. En we hebben in het verleden al mooie sprints gezien. Ik was ooit zelf getuige op de Champs Elysees van de sprintles die Mark Cavendish gaf. We schrijven het jaar 2009 en Mark Cavendish was die Tour werkelijk ongenaakbaar. Hij had in die Tour al vijf (!!) overwinningen behaald. Dat had hij mede ook te danken aan zijn (en tevens ultieme) lead-out Mark Renshaw. Ik stond langs de kant toen hij voor de laatste keer voorbij vloog. In het wiel van Renshaw, beide toen in dienst van het telecom team van HTC. Die sprint was een van de allermooiste die ik ooit zag. Cavendish werd als een raket gelanceerd door Renshaw, die zelfs nog tweede werd. Maar vandaag neem ik alles terug over de beste wielrenner. Ik had aan het begin van deze Tour Matthieu van der Poel gezegd, maar ik neem alles terug. Het is niet Van der Poel, maar de allerbeste en meest veelzijdigste wielrenner op deze aardbol luistert naar de naam: Wout van Aert.
“Jeroen ziet; de afsluiting van een geweldige Tour met een fantastische Wout van Aert!” verder lezen
Respect voor Wout en Jonas. Prachtige dag voor Team Jumbo Visma
Nog 144 renners rijden de tijdrit. De wind zal voor de vroege starters een vriend zijn maar degenen die later in de middag hun benen moeten laten spreken een vijand. Degene die daar profijt van zou kunnen hebben is de 22 jarige Stefan Bissegger, hij had bij de eerste tijdrit – de vijfde etappe – de pech dat hij als enige in een regenbui reed en zich in een bocht nog maar net staande wist te houden. Nu heeft hij voordeel van de wind. Toch brengt het de goede tijdrijder niet het verwachte resultaat op.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 20)” verder lezen
Vandaag was dan de laatste dag voor de parade morgen in Parijs. De laatste mogelijkheid voor het geweldig rijdende Jumbo/Visma om nog een etappe binnen te halen. Na de 11e (Van Aert) en 15e (Kuss) etappes in winst omgezet, was Van Aert vandaag de grote favoriet. En dat liet hij vandaag dan ook maar weer op ondubbelzinnige wijze zien. Zijn grote concurrenten vooraf? Küng, Asgreen, Bissegger en Pogacar. Was er nog iets te winnen voor iemand? Alleen in de achterste helft van de top tien konden er nog verschuivingen plaatsvinden. Maar de verwachting was vooraf dat dit niet zo gebeuren.
“Jeroen ziet; Wout van Aert uitblinken!” verder lezen
Het moest vandaag gebeuren. De allerlaatste kans voor de echte berggeiten onder de favorieten. Renners die het verschil vandaag moesten maken met nog twee vlakke etappes voor de boeg en een tijdrit van 30 kilometer in Saint Emilio. Maar het was vooral de dag voor Wout Poels. De Nederlander had deze week de bollentrui veroverd en hij had nog maar één dag om zich te bewijzen. Kwam hij vandaag goed door (lees, scoorde hij vandaag genoeg punten), dan staat hij zondag op het podium in Frankrijk. Daarvoor moest hij vandaag twee enorme beklimmingen overleven, eerst de Tourmalet om af te sluiten op de Luz-Ardiden.
“Jeroen ziet; de allersterkste zegevieren en Jumbo/Visma sterk rijden!” verder lezen
10-7 Hoofdrol voor Bauke Mollema
Wanneer Bauke Mollema ergens zijn zinnen op heeft gezet, dan heb je een goede kans dat hij solo over de finish komt. Dat liet hij vaker zien in zijn wielercarrière.
Ook vandaag – na een zeer gedurfde ontsnapping – 42 kilometer voor de streep en nog een beklimming te gaan. Hij krijgt 30 seconden; veertig seconden en de voorsprong loopt uit tot over de minuut. Met een gebalde vuist komt hij over de finish. Vooraf aan de etappe staat Bauke de pers te woord. ‘Het zal een slijtageslag worden, maar wij kunnen goed aanvallen.’ Bauke kan goed tegen de warmte en ziet kansen voor de ritwinst. Hij had een vooruitziende blik. De eerste tientallen kilometers is het chaos, tekenend voor deze Tour en er wordt ook weer knetterhard gereden.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 15)” verder lezen
Helaas gister niet de gelegenheid (de weg naar ons Franse vakantieverblijf duurde langer dan verwacht) om een nieuw column te maken en juist was het een Nederlander die gister schitterde. De tweede Nederlander achter Kelderman had het al een paar keer geprobeerd (de etappe van Wout in de dubbele Ventoux rit), maar het was nog niet gelukt tot gister.
“Jeroen ziet; Bauke schitteren en grote aanval opnieuw voor eeuwige roem” verder lezen
Een sprint volgens het boekje
Volgens de commentator Joris van de Berg wordt het een dag van kasteeltjes kijken.
Het peloton doet het na de rustdag inderdaad rustig aan maar… het zou ook heel goed stilte voor de storm kunnen zijn. Het is maar net hoe de wind zich gaat manifesteren waardoor er kans op waaiers is. Tour-Architect Gouvenou begrijpt dat je de renners niet 21 etappes over de bergen kan jagen, bovendien moeten de sprinters ook een kans krijgen. Deze dag biedt een uitgelezen kans. Het kalme rijden kent echter ook een nadeel, de renners lijken wat in te sukkelen, zijn net wat minder oplettend om vervolgens over het asfalt te dweilen. Toch weer schrik en schade en vervolgens de sokken er in om tijd goed te maken.
mooie sfeerbeelden
Het is een prachtige dag om als kijker te volgen hoe een peloton zich positioneert, het is een magisch technisch spel waardoor het peloton – mede door de wind – in stukken breekt. En inderdaad er zijn mooie kastelen te zien plus sfeerbeelden zoals; een lint van renners door het fraaie landschap met veel paars en geel.
Zo’n 25 kilometer voor de finish is er van rust geen sprake meer. Er worden treintjes gevormd er wordt hier en daar een elleboogstoot of een kwak uitgedeeld om maar op de beste plek te zitten. Marc Cavendish heeft zich vandaag niet bemoeid met de tussensprinten. “Kost veel te veel energie.” Hij vertrouwt op zijn geweldige ploegmaten die hem op uitmuntende wijze aan de etappewinst helpen. Uitzinnig van vreugde wordt de zege gevierd. “Dit was een sprint volgens het boekje, ik hoefde maar 150 meter te werken.” Vandaag geen tranen van vreugde maar een brede glimlach van oor tot oor.
Wout van Aert wordt knap tweede maar de teleurstelling op zijn gezicht spreekt boekdelen. Mike Teunissen deed wat hij kon maar tegen het geweld van de Deen Morkov leek geen kruid gewassen. Toch spreekt de Belgische Kampioen van Team Jumbo Visma van een plezante finale.
Haalt Cavendish zijn 34 ste zege?
Marc Cavendish nadert meer en meer het record van 34 zeges dat ooit werd bereikt door het Belgische icoon Eddy Merckx, er wachten hem nog drie kansen dus het kan! Maar… dan moet hij nog wel “even” een aantal bergetappes zien te overleven.
janna van zon
De dag waarbij de Mont Ventoux 2x beklommen moest worden, waarop ikzelf mijn hoogste gemiddelde wattage behaalde en waarop Wout van Aert aan de (wieler)wereld laat zien dat hij wellicht wel net zoveel als misschien een beetje meer talent heeft dan Matthieu van der Poel. Met het gewicht van de Nederlander zal hij de Mont Ventoux wellicht niet zo snel winnen. Wout van Aert liet vandaag een ongelofelijk kunststukje zien. Op de afgelopen rustdag was de Belg getergd door het feit dat Van der Poel zijn gele trui gunde aan Pogacar. Dat zinde de Belg enigszins. Dus sprak hij op de rustdag al journaille toe, dat men hem nog niet af moest schrijven.
“Jeroen ziet: een fantastische Wout van Aert!” verder lezen
Heroïsche etappe over nat wegdek
Geen dag voor de sprinters, die al snel een plek zoeken achterin het peloton.
Chris Froome sluit zich bij hen aan, hij vertrouwt nog steeds op betere tijden.
Zijn voormalige steun en toeverlaat; de Nederlandse renner Wout Poels wil iets proberen vandaag, hij kan redelijk goed tegen regen – waar juist andere renners een bloedhekel aan hebben – en hij heeft ambities.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 8)” verder lezen
Glansrol voor Mohoric, Mathieu behoudt het geel.
Wat een geweldige Tour was er tot nu toe te zien. Natuurlijk drukt het grote drama voor Primoz Roglic enigszins de vreugde, want wat een teleurstelling voor deze renner van Team Jumbo Visma die zich zo goed had voorbereid en zichzelf als de grootste rivaal van zijn landgenoot Pogacar – de winnaar van de Tour 2020 – zag. Maar de Tour is grillig en onvoorspelbaar en dit was zo een dag waarvan het verloop niet vooraf was te voorzien. Er wil een kopgroep wegrijden maar het wordt hen niet gegund, zij wagen echter een nieuwe poging die wel succesvol is. Achter hen trekken – volgens commentator Maarten Ducrot – dertig renners zich de haren uit het hoofd, door zich zo te laten verrassen.
“De tour door de ogen van Janna (deel 7)” verder lezen
Vanmiddag was ik nog aan het werk, toen ik werd gevraagd door een collega of ik al de Tour aan het kijken was. En of ik al wist wie voorop reed? Gekscherend riep ik heel bijdehand: “Matthieu!”. Het antwoord daarop was bevestigend: Klopt! Ik zette meteen de tv aan en zag als eerste het beeld van de gele truidrager. Weer reed Matthieu vooraan.
“Jeroen ziet; weer rijdt de gele trui vooraan” verder lezen
Ongenaakbaar
Wat een etappe weer! We worden als neutrale toeschouwer al dagen verwend met mooie beelden, fantastisch ploegenspel, mooie staaltjes eenmanswerk en wisselende klassementen. Vandaag was het fenomeen Waaier aan de beurt. Daarover later meer. Maar eerst de man van de week. Of is het de man van de maand? Of moeten we al zeggen de man van het jaar? “Op Wout staat geen maat!” verder lezen
Nagenoeg perfect weggezet
Gister in de bijdrage werd het al opgemerkt: Wout van Aert is een geweldenaar. Zijn sprint van vandaag was van ongekende klasse. Het was ook wel een beetje sneu voor Sunweb. Het wegzetten van Cees Bol was bijna tot in perfectie uitgevoerd, alleen Sunweb had buiten Wout van Aert gerekend die als een sluipmoordenaar met zijn concurrenten afrekende. “Wout van Aert!!” verder lezen
De drie musketiers van Jumbo/Visma
Als je perfect ploegenspel bij het wielrennen wilt zien, dan raad ik iedereen aan om het slot van de etappe van vandaag eens rustig te bekijken. Jumbo/Visma liet even zien waarom ze vandaag de dag de beste ploeg van de Tour hebben. “De drie musketiers” verder lezen