Over de koninginnenrit van de Alpen valt een heel boek te schrijven.
Wat een uitzonderlijke rit waarin zoveel gebeurde dat waarschijnlijk in de stoutste dromen niet voorkomt. Het werd het zoveelste bewijs: In de Tour weet je het maar nooit.
Eerste plan
De dag begint al met een leuke verrassing. Bij het wachten voor de start staan Wout van Aert en Mathieu van der Poel (Alpecin) broederlijk naast elkaar. Er wordt gesproken en gelachen op een wijze dat je denkt; die mannen bekokstoven een plannetje. Wout gaat er als een speer van door met daar direct achteraan MvdP en alsof dat al niet bijzonder genoeg is, het peloton laat hen gaan. Tot aan de eerste tussensprint krijgen de renners alle ruimte waardoor de groene trui drager Van Aert nog meer punten weet te sprokkelen. Het is het eerst geslaagde plan van Jumbo Visma. Beide renners kijken achterom en zien een derde renner komen die zij er wel bij willen hebben. Het tempo wordt iets geneutraliseerd waardoor de Italiaanse renner Mattia Cattaneo (Quickstep) kan aansluiten.
MvdP verlaat de Tour
De wederopstanding van MvdP ziet er goed uit maar schijn bedriegt, wanneer er weer geklommen moet worden, haakt Mathieu van der Poel af en dat moet zelfs letterlijk genomen worden. De Tourradio meldt dat van Van der Poel de handdoek in de ring heeft gegooid en is afgestapt. De Tour 2022 is voor hem helaas uitgelopen op een totale teleurstelling. Binnenskamers zal er nog lang over na gesproken worden over het hoe en waarom. Veronderstellingen moeten feiten worden.
Tweede plan
De Vlaming Tiesj Benoot en de Fransman Christophe Laporte beiden van Jumbo Visma gooien de troefkaarten op tafel horend bij het tweede plan van de ploeg; vandaag het geel proberen te ontfutselen van de Sloveen Tadej Pogacar.
Dat vraagt om moed, inzicht, slimheid en goede benen. Intussen is de temperatuur opgelopen tot boven de dertig graden en zijn via de helikopter de prachtige gelegen grillige haarspeldbochten te zien. Zij vormen een onderdeel van een gevaarlijke afdaling. Slecht wegdek en losliggende steentjes.
Spraakles?
Ondanks alle hectiek van vandaag en de schitterende oogstrelende beelden vraag ik mij af; Zou een aantal van de Nederlandse commentatoren ook spraakles krijgen? Hun gemompel en onhoorbaar gefluister, het is toch eigenlijk te krankzinnig voor woorden. Zij houden er hun eigen feestje op na daarbij de kijkers vergetend.
Zodra het maar mogelijk is wordt er door mij overgeschakeld naar Sporza waar de commentatoren de kijkers trakteren op mooie, genuanceerde, verstaanbare verhalen en verslagen. Zij wagen zich niet aan onnodige grappen en grollen en ook dat is een verademing. Dat ik daardoor mogelijk leuk en interssant Nederlands nieuws mis neem ik voor lief.
Derde plan
Aan de bovennatuurlijke kwaliteiten van Tadej Pogacar wordt door niemand getwijfeld, het zit ‘m meer in de zwakke ploeg waardoor er mogelijke kansen worden gezien om de renner te breken. Het kat en muis spel begint wanneer de gele truidrager alleen komt te zitten zonder één van zijn kopmannen. Jonas Vingegaard en Primoz Roglic, de kopmannen van Jumbo Visma dagen de Sloveen uit, telkens weet één van hen met hun uitval de Sloveen uit het zadel te krijgen, het kan niet anders dan dat hij op al deze uitvallen moet reageren. Deze psychologische meesterzet is er één van de bovenste plank. De Ronde van Frankrijk staat in vuur en vlam. Het is een strijd van vijf tegen één maar Pogacar denkt er niet aan om te breken. Hij weet wanneer de rust enigszins terugkeert voor de camera nog vrolijk te lachen alsof hij aangeeft; niks aan de hand, leuk spelletje.
Er zijn nog vijftig loodzware kilometers te gaan. Iedereen koerst voor zich zelf en naar adem happend niet zozeer vanwege de warmte maar wel door de vele hoogtemeters.
De dertig jarige Fransman Warren Barguil (Arkea) bereikt als eerste het dak van de Tour. Wout van Aert, steeds bij de kopgroep te vinden, houdt de benen stil en wacht met name op name Roglic die het razende tempo van Vingegaard niet bij kan houden.
Op een nieuwe fiets neemt Wout Roglic en daarbij ook de kopmannen van Pogacar op sleeptouw. In no-time brengt hij de renners terug naar de voorhoede. Daarna laat Wout het lopen met in het achterhoofd; morgen de Alpe d’ Huez.
Wout van Aert de Haarlemmerolie van de ploeg, naast het verdedigen van de groene trui is hij ook nog eens overal inzetbaar waar dat nodig is met als doel de kansen op het geel te vergroten. Wat een smaakmaker en wat een geweldige renner voor zijn ploeg!
Een geslaagd scenario
Even lijkt het er toch op dat Pogacar met de komst van zijn kopmannen -Marc Soler en Rafal Majka – het heft weer in eigen handen kan nemen. Maar niets is minder waar. Vingegaard ruikt zijn kansen en weet exact op welk moment hij zijn benen en hele lijf moet pijnigen, moet afzien en dat ook volhoudt. De ene na de andere renner haalt hij in terwijl Pogacar ergens spartelt in de achterhoede. Tadej is de gebroken man van de dag, voor hem een totaal nog nooit meegemaakte nieuwe ervaring. Hij verliest drie minuten op Vingegaard die tot zelfs over de streep blijft strijden om geen seconde op zijn voorsprong te verliezen. Pas dan gaat er een arm omhoog en volgt er een kushand. Het plan pakte nog beter uit dan bedacht. De ritzege en de gele trui het is een droomscenario. Bij de presentatie in Kopenhagen was de aandacht voor deze tengere -en voormalige medewerker bij een visafslag – zo groots dat het hem ontroerde.Vandaag was die emotie er opnieuw. In Kopenhagen bejubeld het publiek hun Deense lieveling. Vandaag zijn het de ploegmaten en de hele Jumbo Visma staf die hun geluk niet op kunnen met deze meesterlijke overwinning. Later op de avond interviewt Herman van de Zandt een vermoeide en dolgelukkige Jonas die aangeeft dat hij houdt van deze wijze van koersen. Uitdagen en het af kunnen maken. ‘Morgen weer?’, is de vraag. Er wordt wijs gezwegen, om de mond een geheimzinnige glimlach.
Nieuwe kansen
De Tour is halverwege en er liggen in de Pyreneeën van de volgende week nog zoveel, nieuwe kansen te wachten. De Tour is echt bij lange na nog niet beslist.
Maar de woorden van Pogacar krijgen nu wel een andere glans; ‘Vingegaard is de beste klimmer ter wereld.’ Wie eerst dacht aan een charme-offensief zal nu toch moeten toegeven dat het een realistische uitspraak is.
janna van zon