Helaas gister niet de gelegenheid (de weg naar ons Franse vakantieverblijf duurde langer dan verwacht) om een nieuw column te maken en juist was het een Nederlander die gister schitterde. De tweede Nederlander achter Kelderman had het al een paar keer geprobeerd (de etappe van Wout in de dubbele Ventoux rit), maar het was nog niet gelukt tot gister.
Gister voelde Bauke zich pas echt top. In de rit waar Wout Poels en Michael Woods elkaar bestookte in de jacht naar de bollentrui, gebruikte Bauke de val van Woods in de afdeling als moment om het alleen te proberen. En met succes. Woods was alweer op de fiets geklommen, maar Bauke was weggesprongen en bleef weg. De man uit het hoge Noorden trapte een geweldig tempo, wat zijn achtervolgers te machtig werd. Met een dikke minuut voorsprong reed hij de laatste klim, Col de Saint-Louis, op. En hij bleef vooraan. En zo werden de laatste kilometers een zegetocht voor onze landgenoot. En het kwam hem ook toe. Want eens te meer werd een aanval beloond. Het is toch onderhand een Tour geworden, waar wij als Nederlanders volop kunnen genieten van Nederlandse renners en van de Nederlandse ploeg, Jumbo/Visma. En ook vandaag was het weer zover.
Vandaag was het wederom zo’n dag voor eenzame vluchters. Echter het was een grote groep die uiteindelijk het hazenpad koos. En weer waren er veel bekende namen bij; Poels (voor zijn strijd om de bollentrui), Van Aert (die ook nog strijd voor de bollentrui), Quintana (met hetzelfde doel). Vergezeld door gevaarlijke klanten als Teuns, Henao, Valverde, (natuurlijk) Alaphilippe, Nibali en Jumbo/Visma renner Kuss. Ook Thomas de Gendt zat in de groep, die zeer actief bezig was. Met nog 100 kilometer te rijden moesten de renners nog 3 behoorlijke beklimmingen uitvoeren. Vooral de mannen die strijden om de bollentrui waren veelvuldig vooraan te vinden. Inmiddels was er een scherprechter bij gekomen, namelijk het weer. En dan meer de temparatuur. De renners moesten dik 30 graden verstouwen.
In de laatste klim werd het duidelijk hoe de verhoudingen lagen. Het was Quintana die graag een poging wilde wagen. Maar het was uiteindelijk Sepp Kuss die de week voor Jumbo/Visma nog mooier wilde maken. Kuss sprong weg en maakte een gaatje. Poels wist inmiddels dat hij de bollentrui had veroverd op Woods. Het zou dus opnieuw een mooie dag voor de Nederlanders en nederlandse ploeg zijn na de overwinning gister van Mollema. Kuss begon aan de afdaling en reed sterk naar beneden. Het leek even of Valverde nog terug kon komen, maar dat gat bleef tussen de 20 en 25 seconden.
In de achtervolging deed de Spanjaard wat hij kon, maar de 41-jarige kon niet harder. Daar achter ontspon zich bij het groepje favorieten ook mooie duels. Pogacar had wederom een makkie en hoefde alleen maar te volgen. Kelderman bleef goed in het spoor, net als Uran. Carapaz kon niet meer. O’Connor werd werd eraf gereden en kwam weer knap terug. Vingegaard reed sterk mee en kon niet harder, omdat zijn ploeggenoot Kuss voorop reed. De enige die voorin gemist werd, was Guillaume Martin. Die moest al vroeg lossen en zou een duik in het klassement maken. Zelfs Wout van Aert lag net achter de groep van de Favorieten en begint nu echt naam te maken als klassementsrenner. Het blijft toch ontzettend knap wat een ontwikkeling Van Aert ook deze Tour weer doormaakt.
Het zou uiteindelijk een zegetocht worden voor Sepp Kuss. De sympathieke Amerikaan was vandaag de beste en maakte dat mooi af. Anodorra La Vieille hoorde toe aan Kuss, die als eerste eindigde voor good-old Valverde. Poels werd derde voor Izaguirre. In de bloedhitte van Andorra maakte de Jumbo/Visma ploeg toch weer de faam waar die vooraf werd toegeschreven. Dat maakte ze nu dan ook echt waar. Waar vorige week nog de ploeg met hoon werd beschimpt, bijten ze nu op een heerlijke manier van zich af. Van Aert, Kuss en Vingegaard doen het meer dan fantastisch en je gaat bijna na denken hoe het was geweest, als ze in het begin niet zo werden geteisterd door alle pech en valpartijen. Wat nog een groot probleem voor een aantal renners zou worden zou de tijdslimiet zijn. Door de zware omstandigheden en het hoge tempo vooraan, moeten een aantal renners echt vrezen. In het klassement is Pogacar nog steeds onbedreigd eerste. Uran is tweede, maar op grote achterstand. Het blijft een fantastische Tour met hele mooie overwinningen, alleen de spanning om de gele trui is helaas niet meer aanwezig.