Alles is voor Jumbo/Visma!!
Jumbo Visma is de veelvraat van deze Tour. Niet alleen zijn zij de ploeg die iedereen deze Tour de wil op heeft gelegd, maar ze hebben zichzelf ook echt beloond. Het was inmiddels de vijfde overwinning van de sterrenploeg. Tel daarbij ook de winst voor de Gele, Groene en Bollentrui en je weet dat de ploeg een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd. De ploeg raakte niet in paniek (daar waar dat vroeger wel met regelmaat het geval was) als het even niet mee zat. Bleef geloof houden in de ploeg en in eigen kunnen. Ik heb zelden een ploeg gezien die zo domineerde en dan was daar vandaag weer een goed bewijs van.
Misschien we de beste ploeg ooit
Als je de geschiedenis van de Tour bekijkt zijn er twee ploegen in mijn ogen die zo sterk waren als Jumbo Visma dit jaar. Dat waren de Post trein van Peter Post (Raleigh en Panasonic al in iets mindere mate) en de ploeg van Lefevere. In een ver verleden deed de Ploeg Post (van Peter Post) het vooral met Nederlandse renners die hij volledig kneedde tot een niet te stoppen machine. De renners van Post waren in de Tour zo ongelofelijk succesvol, dat vele ploegen deze wijze gingen kopiëren. Het record van 11 overwinningen in één Tour staat nog steeds op naam van de overleden top manager van weleer. Wellicht is daar uiteindelijk ook het succes van Jumbo Visma aan te danken. Niet de echte top vedettes aantrekken, maar juist de echte talenten aantrekken en die vervolgens laten ontwikkelen tot toprenners. Daarvan zijn Primoz Roglic (ooit begonnen als schansspringer), Jonas Vingegaard (bij een Deense visafslag ooit opgepikt) en Wout van Aert (werelds beste cyclecrosser) de beste voorbeelden van. En salaris technisch is het ook nog eens slim, want je bent niet direct de hoofdprijs kwijt.
Jumbo Visma heeft goede voorbeelden
Patrick Lefevere doet al 15 jaar niet anders. In de tijd (toen de ploeg nog Mapei heette) bouwde Lefevere zijn ploeg vooral om de beste Belgische (Museeuw, vandenBroucke en Boonen) en de beste Italiaanse (Tafi, Trentin en Bettini) renners. Het is toch ontzettend knap dat ieder jaar de ploeg van Lefevere de allerbeste is (tot dit jaar waarin Jumbo Visma hen eigenlijk de baas is). De meeste overwinningen door de ploeg Lefevere die ooit werden behaald van alle ploegen. En dan te bedenken dat ze ieder jaar (zeker de laatste jaren) hun beste renners kwijtraken. Twee jaar geleden schitterde de sprinter Gaviria in de ploeg. Voor veel meer geld ging de Colombiaan en zie dit jaar schittert Jakobsen in de ploeg. Dat is nou beleid. Net zo zeer Peter Post het idee had om de beste Nederlandse wielrenners bij elkaar te stoppen aangevuld met enkele zeer goede buitenlandse renners (Didi Thurau, Urs Freuler, Phil Anderson, Eric VanderAerden en Eddy Planckaert). En dit beleid betaalde zich uit. Ploeg Post was in de jaren 80 de succesvolste ploeg met vele etappe overwinningen. De ploeg herbergde een ongeëvenaarde mentaliteit.
Zonder geld, geen succes
Uiteraard heb je geld nodig om succesvol te zijn. Ineos (voorheen Sky) koopt renners voor de grote rondes. Terwijl Lefevere juist eendagsrenners wil hebben om in de klassiekers succesvol te zijn. Lefevere heeft in ieder geval niet dat poenerige karakter zoals Ineos. Daardoor heerst er voor de buitenwereld ook veel meer sympathie voor de Quickstep ploeg dan voor Ineos. En is Lefevere veel populairder dan de vreselijke Brailsford. Die laatste ziet achter iedere boom een vijand en zit te janken als zijn renners onrecht wordt aangedaan. Onrecht wat met zijn tactiek ook zelf over hen wordt afgeroepen. Jumbo Visma heeft het beleid van Lefevere opgevolgd en heeft middels een goed opleidingsbeleid een sterrenteam gevormd, die ongelofelijk succesvol is geworden.
Eindelijk dan een Franse overwinning
Het spektakel van de laatste dagen was er vandaag heel eerlijk niet. Maar toch was het boeiend. Van Aert had een dag dat hij eindelijk zag dat hij (heel) veel gegeven had. En gaf het seintje aan zijn maatje Laporte dat het hem vandaag niet ging worden. Laporte hoefde van Wout zich niet onnodig voor hem in te spannen. Hij liet deze etappe lopen. Ondanks het feit dat Wout het record van Sagan met 477 punten nog wel kan breken. En daarop is Van Aert zeker gebrand. Met dik twintig seconden ging het drietal, Wright, Stuyven en Gougeard, op kop de absolute slotfase in. Dit drietal waren we in verschillende etappes deze Tour al tegengekomen.
De slotfase en vooral het parcours werd technisch en snel, met de wind vol in de rug en veel bochtenwerk en rotondes. Toen ook de ploegen EF en Quick Step (de zogenaamde sprintersploegen) een kopbeurt deden, daalde het verschil naar vijftien seconden en begon het er dan toch goed uit te zien voor de sprinters van dienst. Het waren de klassementsploegen die in de laatste kilometers het tempo hoog hielden. Ook Wout van Aert zagen we dan toch op kop, waardoor hij dus zijn sprintkansen opofferde voor Jonas Vingegaard.
Eindelijk een Fransman!!
Het tempo van de klassementsploegen was in de bochtige straten niet hoog genoeg, waardoor de voorsprong van Wright, Stuyven en Gougeard weer opliep van tien naar vijftien seconden. Van Aert liet de sprint lopen. Vingegaard kon veilig de laatste drie kilometer in.
Vijf seconden in de laatste twee kilometer, dit kon toch niet misgaan voor de sprinters? Namens Jumbo-Visma wilde Christophe Laporte het nog wel proberen met een solo. De Fransman brak uit, sloot aan bij de drie, maar zette niet door. Wright ging nog eens op de pedalen staan en in de bochtige laatste kilometer kwam hij nog héél dichtbij. Het was echter Laporte die nog over had, over Wright heen denderde en zoveel power had dat hij al vroeg kon juichen. Philipsen moest het in de sprint doen met plek twee. Wederom een plek twee voor de Belg, die gelukkig wel al een overwinning had behaald. Maar Philipsen zal zichzelf voor zijn hoofd vanavond slaan als hij de sprint nog eens terug ziet. Want uiteindelijk had hij daar moeten staan met de bloemen. Maar het werd toch weer een renner van Jumbo Visma. En vooral eindelijk een Fransman. Want wat hadden de Fransen hierna gesnakt. Heb je in eigen huis de grootste wielerwedstrijd ter wereld en dan rijden jouw landgenoten geen deuk in een pakje boter. Op enkele uitzonderingen na.
Morgen de tijdrit over 40 kilometer. Opnieuw een slijtageslag. En weer een kans voor Van Aert? Wie zal het zeggen…..