De Tour gaat nu echt beginnen!!
Vandaag gaat voor mijn gevoel de Tour echt beginnen. Zodra de bergen beginnen, dan zit ik voor de buis. Zelfs op mijn leeftijd vergaap ik mij nog aan de prestaties die deze matadoren moeten leveren. Inmiddels weet ik goed hoe het is om twee bergen op één dag te beklimmen en dat waren ook nog eens twee bergen van de buitencategorie. Zoals een ieder wel inmiddels weet was dat wel twee keer dezelfde berg, maar voor het gevoel mag dat de pret niet drukken. Pret zullen in ieder geval de sprinters vandaag niet hebben. Want de etappe van vandaag van Albertville (ooit het decor van de Olympische Winterspelen) naar de top van de Col Du Granon Serre Chevalier (kort gezegd Granon) is er een voor de tv kijker om je vingers bij af te likken.
Ploeteren
Ik zag gister Fabio Jakobsen zichzelf binnen harken. En dat was geen positief gezicht. Ik vrees voor de etappewinnaar van deze Tour dat hij vandaag of morgen op tijd binnen is. Even daarvoor zat zijn “vriend” Groenewegen en ook die was niet echt heel vrolijk. En dan was het ook nog zo dat Thierry Gouvenou (de bedenker van dit soort etappes) vond dat er gister mild klimwerk aan de orde was. Dat belooft vandaag en morgen dus niet veel goeds voor de sprinters. Ik kan in ieder geval twee sprinters bedenken die bergop zeker hun mannetje staan. Dat zijn uiteraard Wout van Aert en ook Peter Sagan.
Peter Sagan
De man uit Slovenië die op 26 januari 1990 in Zilinia werd geboren was een geboren wielrenner. Niet alleen op de racefiets, maar kleine Peter was ook zeer bedreven met de Mountainbike en op een veldrijdfiets. Zijn palmares is inmiddels indrukwekkend. Zo won hij de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. En passant harkte hij tot op heden ook 12 ritwinsten bij elkaar. Het bracht Peter bijnamen als Tourminator, Peter de Grote en vanwege de vele winsten van de groene trui in de Tour (7x) “De Hulk”. Sagan kan wel klimmen als sprinter en daar heeft hij vaak zijn groene trui in de Tour mee veilig gesteld.
Groene trui geeft vleugels
Maar de beste hedendaagse sprinter die bergop kan klimmen is toch wel Wout van Aert. Vandaag was hij weer vaak vooraan te zien. En dat was in het begin, toen hij met Matthieu van der Poel wegreed. De twee beste eendaagse wielrenners reden gezamenlijk weg en dat was het startsein voor een grote groep die vooruit reed. Immers, er wachten drie vreselijk bergen op de renners; de Telegraph, de Galibier en als laatste de finish op de hele lastige Col du Granon Serre Chavalier.
Fantastische etappe
Het werd uiteindelijk een fantastische etappe met een einde die niemand voor mogelijk had gehouden. Tot aan de Galibier was het relatief rustig, maar alles begon toen Warren Barguil van Arkéa-Samsic het vuurtje vol aanstak. Barquil begon met een goede voorsprong de beklimming van de Granon. Vanaf dat moment is het een en al vuurwerk. Inmiddels is er de afmelding van Van der Poel. De Nederlander geeft op, omdat hij nooit in deze Tour in vorm kwam. Het was alleen maar harken en dan is het een no-go voor de alleskunner. Barquil had inmiddels dik twee minuten op Teuns, Latour en Geschke, van wie Teuns het meeste over had voor nog een achtervolging. Het peloton favorieten – met een lachende Pogacar en met misplaatste gebaren – begon eraan op een dikke drie minuten van de kop.
Waanzinnig sloopwerk Jumbo Visma
Even leek het erop dat de werking niet zou lukken. Van Aert liet een enorm tempo zien, gevolgd door Kuss en Roglic. De groene truidrager knabbelde even in een paar minuten 1,5 minuut achterstand weg. Daarna namen Roglic en Kuss het over. Was het een zelfmoordpoging van Jumbo Visma of was dit gewoon slim en heel doordacht? Meteen werden de eerder geloste en weer teruggekomen kopmannen weer gelost, met Aleksandr Vlasov, David Gaudu en Tom Pidcock overboord. Ondanks het tempo van Majka (enige ploegmaat van Pogacar in de kopgroep) slaagde Nairo Quintana erin om weg te rijden. Dat was een luxe voor Arkéa, dat op acht kilometer onder de top met Barguil en Quintana twee mannen bij de eerste twee in koers hadden. Maar daar achter was het opeens vuurwerk.
Ontketende Vingegaard
Majka bleef tempo maken voor Pogacar, maar niemand reageerde van Jumbo Visma. Inmiddels had Roglic en Kuss (beide Jumbo Visma) zich opgeofferd voor Vingegaard. Roglic ging tot twee keer toe weg en toen moest Pogacar reageren. Achteraf was dat de beste tactiek geweest. En toen was daar het moment. Vingegaard zette aan en zag dat Pogacar niet kon volgen. Majka moest het vuil werk doen en zat er doorheen. Vingegaard aanschouwde het tafereel en besloot vol door te gaan. Was dit dan een barstje bij de Sloveense favoriet? Pogacar zakte echter volledig in elkaar. Vingegaard was los, hij hengelde Bardet (die net daarvoor was weggesprongen), Quintana en Barguil binnen en had 3,5 kilometer onder de top al virtueel geel te pakken.
Vingegaard was ontketend, terwijl Pogacar zwarte sneeuw zag en plots niet meer vooruit kwam. Quintana en Bardet bleven ervoor en ook Thomas slaagde erin om weg te rijden bij de aftredend klassementsleider. Anderhalve kilometer onder de top stond hij helemaal geparkeerd, en reden ook Adam Yates en David Gaudu hem voorbij. Vingegaard denderde ondertussen naar de finish, hij greep de macht, dankzij waanzinnig teamwerk van Jumbo-Visma. Quintana werd tweede, Bardet derde. Pogacar knokte zich naar de top, op een kleine drie minuten van Vingegaard…
Het klassement is volledig op zijn kop gezet. Ineens staat Vingegaard met ruim twee minuten voor op Pogacar fier aan kop. Morgen is er de hele lastige etappe naar Alpe d’Huez. Voor mij heel speciaal. En ik ga er ook van genieten. Ik voorspel (net als gister) morgen weer vuurwerk, want Pogacar moet aan de bak. Hij zal nu alles uit de kast moeten halen om zijn Tour nog te redden. We gaan morgen zien of hem dat lukt. Maar vandaag was geweldig….