Het belangrijke nieuws dat Fabio Jakobsen uit de Tour stapt wordt meerdere malen herhaald. Fabio Jakobsen geeft op. Anders gezegd; Hijzelf geeft niet op maar zijn lichaam dat hem al dagen waarschuwde. Maar ach…er was niets gebroken het waren “maar” schaafwonden daar herstel je toch van? Hij ploeterde voort van heuvel tot heuvel, kon niet doen waarvoor hij gekomen was. Dat was de sprint winnen! En dat deed pijn zo werd het wielrennen minder leuk. Met de dag ging het slechter en in overleg met de arts en ploegleider viel er vandaag een verstandig besluit.
Ook gezien zijn eigen veiligheid en de toekomst. Hij bekent dat hij vanmorgen wel een traantje moest laten maar dat hij ook beseft dat er ergere dingen te bedenken zijn in het leven. ‘Maar ik heb hier maanden aan gewerkt, naar toe geleefd.’
Zijn vrouw komt hem ophalen en dan volgt er een verdiende rustpauze.
Yves Lampaert – de Belgische ploeggenoot van Jakobsen – krijgt de vraag voorgeschoteld ‘Waarom is Tim Merlier – eveneens een goede sprinter – niet meegenomen? Een vraag die door de Vlamingen al eerder en vaker gesteld is. Lampaert heeft er natuurlijk geen enkel belang zijn mening te ventileren. De ploeg beslist. Bovendien bestaat het seizoen niet uit de Tour alleen.
Van Aert in spijker goede vorm
Wat complimenten betreft komt Wout van Aert niets tekort. Maar de Tour 2022 is een totaal andere dan die van 2023 en dat is wennen. Hij is in een spijker goede vorm vindt Joris van den Berg. Wout laat zich vandaag weer goed zien en dat doet ook Tiesj Benoot die zich steeds beter gaat voelen. Wat hem betreft had er vandaag meer ingezeten dan een vierde plaats. ‘Maar je moet ook een beetje geluk hebben.’
Kelderman is actief. Laporte en Kuss zitten achter een valpartij, raken daardoor wat achterop maar kunnen toch ook weer makkelijk terugkomen.
Vriend en vijand is het er ook over eens dat Jumbo- Visma de sterkste ploeg heeft maar… dat de strijd zal gaan tussen Vingegaard en Pogacar staat vast.
Pogacar vindt het spel van mentale oorlogsvoering wel grappig en laat dat vandaag ook weer zien. Hij deelt een aantal speldenprikken uit waar Vingegaard overigens niet warm of koud van wordt. De ploeg heeft alles onder controle en reageert alert.
‘Die Pogacar moet je scherp in de gaten houden. Dit is een rit waar bonus punten te verdienen zijn en daar heeft Pogacar een abonnement op.’ Na afloop van de dag verklaart Wilco Kelderman dat het lekker gaat. ‘Wij zijn een sterke ploeg en halen daar vertrouwen uit. Ook ploegleider Grischa Niermann is tevreden. De komende drie dagen zal het gaan om de strijd tussen Pogacar en Vingegaard.
Achter op de motor zit Sebastiaan Timmerman die de mannen in de studio informeert wat er allemaal plaats vindt in het peloton. ‘Het is echt een gekkenhuis.’ schreeuwt hij enthousiast. Het is inderdaad een dag waar zoveel is gebeurd en nog gebeurt dat het niet bij te houden is. Als kijker zit je op het puntje op de stoel.
Analist Tom Dumoulin praat over een ziedende start van een super lastige rit.
‘Mooi dat Mathieu er bij zit. Hij zit niet voor niets vooraan, hij moet plannen hebben.’
Strijdlust voor Mathieu van der Poel
Mathieu houdt de gemoederen flink bezig. Omdat hij zich nog niet honderd procent voelt, weet hij dat wil hij een kans maken voor de ritwinst, zijn voorsprong moet halen uit de afdaling. Het is een lust voor het oog hoe hij de ene na de andere bocht neemt. Toegegeven één bocht werd iets anders ingeschat maar Van der Poel maalt daar niet om.
Hij weet een redelijke voorsprong op te bouwen die echter niet groot genoeg is om voor te blijven. Hij krijgt gezelschap van twee rasechte klimmers en dat wordt het sleutelmoment van deze rit. De 1.73 lange en 60 kilo wegende Bask Ion Izaquire (Cofidis) die op een klein verzetje op de pedalen danst is voor de 1.84 en 75 kilo wegende Van der Poel te veel van het goede.
‘Als je niet durft te verliezen kun je niet winnen’,
is een veel gehoorde uitspraak binnen de wielrennerij. Mathieu waagde de gok maar ging – helaas voor hem en al zijn fans – strijdend en roemrijk ten onder.
‘Ik heb alles of niks gespeeld, ik voel mij nog net niet goed genoeg om zo een zware en lastige klim te winnen. ’ Zijn verlies ziet hij niet zozeer als een frustratie dat is wel het ziek worden tijdens de Tour. Hoewel MvdP wel weer aardig kan praten hoor je duidelijk dat hij nog lang niet in orde is.
‘Het was de enige kans om er deze week nog iets van te maken. Ik hoop dat ik de komende dagen goed door kom. Je moet toch altijd blijven hopen op nog een kans.’
De prijs voor de strijdlustigste renner kwam hem zeker toe maar of hij daar zelf nu zo gelukkig mee was? Zijn gezicht sprak boekdelen.
Sterke winnaar
Met een voorspong van 59 seconden komt een juichende Ion Izaquire over de streep. Het was alweer zeven jaar geleden dat de 34 jarige Bask een rit gewonnen had in de Tour. ‘Dit is geweldig voor mijn team en voor het Baskenland.’ zegt een stralende winnaar tijdens het interview ‘ De kleine Spaanse ploeg doet het in deze Tour geweldig. Het is voor hen alweer de tweede ploegzege. In het weekend won de Fransman Victor Lafay een rit in het Baskenland, vandaag zijn de rollen omgedraaid. Vandaag wint een Bask in Frankrijk.
janna van zon
Wat kan je toch geweldig schrijven, Janna!
Dat verleer je niet!
Ik ga later je vorige columns de tour 23 nog even teruglezen