Maandag 3 juli derde etappe 187.4 km. vlakke rit met massa sprint
van Amorebieta-Etxano – Bayonne
Wout van Aert geeft complotdenkers het nakijken
Alle krankzinnige aannames en reacties van de vele opgewonden commentatoren en journalisten naar aanleiding van de dag van gisteren waar Wout van Aert zijn teleurstelling duidelijk toonde, worden vandaag door de Vlaming zelf even recht gezet. Met zijn interview geeft hij alle complotdenkers het nakijken.
Han Kok denkt nog even zout in de wond te kunnen strooien maar krijgt geen poot aan de grond. “Het was het hét gesprek van de avond”, zo probeert hij. ‘Nou.. niet bij ons hoor, natuurlijk is de dag besproken zoals wij dat na iedere etappe doen.’ Wout legt nog maar weer eens uit hoe sterk de groep is. De vilein gestelde vraag of Vingegaard niet een paar trappen meer had moet doen, wordt op een intelligente manier gepareerd. Terwijl Van Aert weer verder gaat, wordt hem op de valreep toch nog een vraag gesteld ‘Dus de kou is uit de lucht?’ Wout draait zij hoofd iets opzij; ‘Die uitdrukking ken ik niet, het is hier vandaag lekker warm.’ Kok haalt bakzeil. En het is een duidelijk 1 -0 voor Wout van Aert.
Analist Stef Clement draagt een zwart T-shirt. Er is een groot gekleurd ondersteboven cijfer 13 op afgebeeld. Hij is het geheel eens met de uitspraak die Van Aert eerder deze ochtend geeft. ‘Je kunt wel plannen hebben maar je zult altijd moeten dealen met de situatie die ontstaat.’
Stef Clement en de kneepjes van het vak
Omdat deze dag een massasprint wordt verwacht wordt daar uitgebreid over gesproken. Fabio Jakobse vertelt aan Han Kok dat hij vandaag is opgestaan met in het hoofd te gaan winnen. ‘Dat het een chaotische finale gaat worden staat wel vast.
Daarvoor heb je geen hogere wiskunde nodig. ‘Zoveel ploegen hebben belang bij de winst.’ weet ook de renner van Soudal Quickstep. Marcel Kittel – een veel winnaar wat de sprint betreft – zet zijn kaarten op Jasper Philipsen van Alpecin- Deceuninck. Zijn ploeggenoot Matthieu van der Poel zal zijn lead-out zijn zo wordt verwacht. ’Maar je krijgt niet altijd de juiste kansen, er speelt zoveel mee; zoals de wind, een goede positionering.’ is zijn voorzichtige aanvulling. Voor de lead-out man is een belangrijke rol weggelegd. Deze moet de renner uit de wind houden en binnen alle hectiek toch precies die ruimte weten te vinden waarna de sprinter de laatste 150 meter voluit kan gaan. Altijd spectaculair om te zien maar ook vaak gevaarlijk, valpartijen zijn dan schering en inslag. ‘Laten wij hopen op een Koninklijke spurt’, is de wens van oud wielrenner Michael Boogerd.
Soms kan je je als kijker afvragen; ‘Die Herbert Dijkstra… heeft die man soms watjes in zijn oren? Gelukkig dat analist Stef Clement – een oud-renner met een brok aan ervaring – beter bij de les is en goed in staat om de kneepjes van het vak uit te leggen. Hij komt altijd weer met leuke weetjes die iets toevoegen aan de dag en voorkomt zo dat deze “saai” wordt.
Daarnaast stelt hij altijd goede en zinnige vragen waar door er ook zinnige antwoorden komen. En niet minder belangrijk…. hij weet op de juiste momenten zijn mond te houden.
Extreem veel materiaalpech
Er is veel materiaalpech dat was gisteren maar ook weer vandaag. De mecaniciens kunnen behoorlijk aan de bak, Hoewel de Basken met tienduizenden het peloton aanmoedigen en ware liefhebbers van deze prachtige sport zij, blijken er toch ook tegenstanders te zijn die hun ongenoegen tonen door punaises op de weg te strooien. Het is overigens niet voor het eerst dat de renners last hebben van acties. Van een aantal jaar geleden herinner ik mij nog de spijkers waar een half peloton de dupe van wordt en nog weer later het boerenprotest. Waar de Franse politie traangas gebruikt om de boeren te verjagen maar daarmee de renners behoorlijk wat narigheid bezorgt.
Toch een zorgwekkende ontwikkeling. Gelukkig ligt het tempo op dat moment niet al hoog en kunnen de gedupeerde renners weer terugkeren in het peloton.
Om precies 16.40 uur rijdt de Fransman Laurent Pichon (Arkea) als eerste met een voorsprong van twee minuten de Franse grens over, het Spaanse Baskenland achter zich latend. Vanuit de ploegwagen wordt Pichon aangemoedigd en krijgt een compliment voor zijn strijdlust.
Het peloton kan nog één keer een blik werpen op de oceaan.
Gevaarlijke finale
Ook de Jumbo-Visma ploeg wordt geprezen voor de wijze hoe zij Vingegaard uit het gedrang weten te houden. Ook bij deze etappe schijnt de wielerbond in overleg met een aantal renners zich te hebben bekommerd om de veiligheid van het parcours.
Zo wordt besloten om diep in de finale een lus van 16 kilometer in te lassen waardoor het al te gevaarlijke straatmeubilair kan worden omzeild. Toch blijven er genoeg gemene bochten en rotondes over waarbij je je hart vasthoudt of dat allemaal wel goed blijft gaan. Het is overwerk voor de radertjes in de hoofden van de renners.
Het peloton doet in de laatste voortsnellende kilometers denken aan een caleidoscoop
uitwaaierende kleuren die weer in elkaar vloeien. Een mooi gezicht.
De winst is voor Jasper Philipsen. Juichend gaat hij over de streep maar dat er van verschillende kanten toch bezwaar komt valt goed te begrijpen. De wijze waarop Wout van Aert net kan voorkomen dat hij tegen de hekken wordt geduwd en daarmee een val weet te voorkomen heeft naar mijn idee alles te maken met een verkeerde plaatsing van de finish en de hekken. De gekozen lijn waaraan de sprinter zich dient te houden was nu door de bocht zo onzichtbaar dat er “gesjoemeld” kon worden.
Ook Fabio Jakobsen was na afloop ontevreden. Hij zat wat ontluisterd voor de bus en schudde maar eens het hoofd. Ja… hij had de benen en ging voor de winst maar de bocht en de verkeerd geplaatste hekken daar zou de jury en de wielerbond toch echt iets aan moeten doen. Nu liepen sprinters teveel risico’s. De Koninklijke spurt waarop Michael Boogerd had gehoopt bleef helaas uit.
Philipsen en Van der Poel waren overigens dolgelukkig en dat is ook te begrijpen.
Zij hebben er hard voor gewerkt en dat heeft zich uitbetaald in de winst waarop zij hoopten. ‘Voor ons is de Tour nu al geslaagd. De druk is van de ketel nu de eerste etappezege binnen is.’
janna van zon