Het hol en bol maakt het verschil
Terwijl ik trillend op mijn stoel zit krijg ik een app van kunstenaar Erik de Jong.
‘Let op Hol en Bol.’ Ik gun mij geen tijd om direct te reageren, hij belt mij na afloop van de etappe. ‘Pogacar zit met een holle rug op zijn fiets en Vingegaard met een bolle rug. Je moet straks even de film terug kijken waar Roglic de tijdrit verliest van Pogacar. Daar zit Roglic met een holle rug en Pogacar met een bolle rug. Dat hol en bol van de ruggen heeft het verschil gemaakt.’
Hij vindt het vreemd dat hier niet op wordt gewezen door de analisten en ploegleider.
Voor hem is het zeker dat hol en bol het verschil heeft gemaakt.
Sensationele strijd
Hoe dan ook… vandaag wordt er een geweldige sensationele tijdrit gereden met een onverwachte grote winst waardoor Jonas Vingegaard inplaats van tien seconden nu bijna twee minuten voorstaat op Tadej Pogacar. Hiermee heeft hij zichzelf maar ook de wielerwereld verrast. Vanaf de start van Tour houdt de Deense gele trui drager vol; ‘Het blijft spannend tot aan Parijs. Pogacar blijft gevaarlijk.’
Maar vandaag laat Vingegaard zien dat hij oppermachtig is en de tijd van de eveneens sterk rijdende Pogacar verpulvert.
Eerder is het Wout van Aert die een hele evenwichtige tijdrit opbouwt en zo een hoge snelheid weet te bereiken dat hij de Fransman Rémi Cavagna met 15 seconde voorsprong uit de hot-seat verdrijft. Niemand komt bij Van Aert in de buurt tot dat de twee laatste renners van deze dag aan de finish verschijnen. Dan blijkt dat er door Pogacar heel hard is gereden maar Vingegaard een tijd neer zet die nooit eerder werd vertoond. Hij heeft zichzelf verbaasd bekent hij voordat hij gehuldigd wordt. “Is de strijd nu beslist?” Vingegaard lacht en zegt; “Nee nog lang niet, er komen nog zware etappes aan. Ik zal moeten blijven vechten maar daar heb ik wel veel zin in.”
Ook Pogacar wordt geïnterviewd en bekent dat hij teleurgesteld is, heeft zelfs gehoopt dat hij vandaag de gele trui kon overnemen. Ook aan hem de vraag; ‘Is de strijd beslist?’ Maar daarvan wil Pogacar niets weten. ‘Morgen gaat het regenen en ik hoop dan weer de goede benen te hebben van verleden week.’
Hoe graag Wout van Aert – al drie keer kampioen tijdrijder van België – deze etappe ook had willen winnen, wanneer hij de tijd van zijn kopman hoort, doet zijn pet met schwung af en applaudisseert met een brede lach.
Met gezonde zelfspot noemt hij zich de beste van de “gewone mensen. ”
Hoe mooi kan winnen toch zijn als je zo diep bent gegaan.
Wanneer de ploeggenoten elkaar omhelzen lijkt Vingegard te verdwijnen in de sterke armen van Van Aert. Die brede rug en het smalle lijfje. Het levert een prachtig foto op.
De fietswissel
Dagen is er gesproken of dit een etappe is voor een fietswissel. Er zitten twee flinke steile klimmetjes in tegenover een groot vlak stuk. Bij Jumbo Visma hebben zij alles wat maar mogelijk is gecontroleerd, zijn maanden bezig geweest met allerlei onderzoeken, hebben daar veel geld in gestoken om niets aan het toeval over te laten. Vingegaard heeft vooraf alle bochten en hoogtes verkend en weet wat hem te wachten staat. Over de fietswissel wil specialist Heijboer – die speciaal voor deze rit is ingevlogen – niets kwijt. Voor de kijker blijft het gissen.
Analist Tom Dumoulin – zelf een tijdrijder pur sang – lijkt de fietswissel niet verstandig. Maar is toch ook niet zeker van de keuze. ’Als de wissel heel snel gaat – en dan moet alles mee zitten – verlies je acht seconden. Die moet je weer zien goed te maken tijdens het klimmen.’
Jumbo Visma laat de fietswissel aan zich voorbij gaan. Bij UAE wordt er geoefend met één van de mindere goden uit de ploeg. De fietswissel loopt correct maar hier speelt niet het belang van de kostbare seconden.
‘Wat doen ze nu?’ de commentatoren lijken verbijsterd. Pogacar wisselt van fiets en daar zal hij en zijn ploeg waarschijnlijk achteraf gezien spijt van hebben want vanaf dat moment zit Pogacar minder lekker op de fiets hij is zijn dynamische houding – de bolle rug – kwijt. Hij rijdt overigens een fenomenale rit maar zoals de gele trui drager vanaf start tot finish rijdt, de bochten perfect neemt omhoog klimt op een bewonderenswaardige manier, dat valt niet te evenaren.
’Dat is nu Kunst” vindt Dumoulin “dit heb ik nog nooit gezien.”
Het zal lang napraten worden binnen de UAE ,voor hen geen champagne vanavond. De ploeg waar het geestrijk vocht ook zeker niet gedronken wordt is DSM Firmenich twee renners verschijnen te laat aan de start en twee renners gaan in de eerste beste bocht al onderuit. Voor hen is het een zwarte dag.
Natuurlijk is de zaak vandaag nog niet beslist. Maar …. met deze twee renners – die gedurende de hele tour laten zien dat zij aan elkaar gewaagd zijn – lijkt de kans aanwezig dat de voorsprong van bijna twee munten voldoende moet zijn om het geel naar Parijs te brengen. Alleen je nu al rijk rekenen is te voorbarig. De Tour blijft grillig er komen nog een paar zware etappes aan dus kan er nog van alles gebeuren. Een zwak moment van de één kan de ander weer aan een overwinning helpen.
Maar er is ook een gezegde dat luidt; Durf groot te dromen!
janna van zon