Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 21)

Na drie spectaculaire bergetappes  – waarvan de laatste rit zeker de boeken gaat halen – verlaten de renners vandaag de Pyreneeën.  Waarschijnlijk wordt daar geen traan om gelaten. De zwaarte en de hitte, het was slopend, op het onmenselijke af.

Helemaal vlak is het niet vandaag maar het is in niets te vergelijken met datgene de renners achter de rug hebben. Een paar kleine klimmetjes en zo’n zeven kilometer voor de finish vele rotondes en een gevaarlijke chicane dus dit is een etappe die je vooraf goed verkend moet hebben. Je goed vooraan positioneren is de opdracht voor de renners die vandaag een kans willen maken op de ritzege.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 21)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 20)

Bovenaerts

Goud van Aert of Wout van Mars toont vandaag op bovenaertse wijze zijn kracht en laat zien dat het wel degelijk mogelijk is dat een ploeg gaat voor geel én groen.

De gehele tour kleurt hij iedere etappe houdt dagelijks de gemoederen van alle analisten bezig door telkens het onderwerp naar voren te brengen; deze man kan ooit de Tour winnen mits hij een eigen ploeg om zich heen heeft. Of dat waar is moet nog maar even in het midden gelaten worden maar één ding is zeker;  Jumbo Visma moet beide handen dicht knijpen en overgelukkig zijn dat deze bovenaertse renner gekozen heeft voor deze ploeg.  Tenslotte trekt kwaliteit kwaliteit aan en wordt één plus één meer dan twee en in dit geval zelfs veel en veel meer.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 20)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)

Vingegaard en Van Aert beslissen de Tour

Vandaag was (buiten de tijdrit van zaterdag a.s.) de laatste kans voor Pogacar om het verschil tussen hem en Vingegaard te verkleinen. Daar is ook direct een goede etappe voor gekozen, want vandaag rijdt men twee beklimmingen van de buitencategorie. De finish is gelegd op de Hautacam. Maar op 67 kilometer van de Finish gaan de renners de vreselijke Aubisque over. Deze berg staat al jaren op het programma en is beroemd geworden om zijn vele verhalen. Maar alles liep anders. Vingegaard won glorieus. Maar een hele diepe buiging is er voor één renner: Wout van Aert!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 19)

Kopmannen worden op de pijnbank gelegd.

Twee dagen lang hebben de renners een heroïsche strijd moeten leveren tegen de elementen. In een bakoven van veertig graden moest er geklommen worden.

Afdrukken van voetzolen en fietsbanden waren te zien in het smeltende asfalt.

Ligt een renner kotsend over zijn stuur en vallen er renners van vermoeidheid uit de Tour. Weten zowel artsen als ASO en UCI dat dit eigenlijk niet kan om zoveel krachtsinspanning van de renners te vragen bij zulke weersomstandigheden.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 19)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19)

De Tour gaat beginnen!

Vandaag staat op het programma een relatief korte etappe, maar de crux zitten hem in de hoogtemeters. Vandaag worden er drie cols van de 1e categorie aangedaan en één van de 2e categorie. Thierry Gouvenou (de bouwer van deze Tour) verwacht met deze rit dat de kopmannen (zover ze nog overeind zijn) vandaag op de pijnbank komen te liggen. Vooral ook gelet op de laatste beklimming van de Peyragudes, die een maximaal stijgingspercentage kent van 16%. Ik vermoed dat er niet veel wielrenners zijn die daar na twee weken keiharde koers naar uit kijken.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 18)

Bauke Mollema (Trek Segafredo) verwacht een mooie week waarin veel wordt aangevallen. Er zal de komende dagen in de Pyreneeën veel duidelijk worden hoe de zaken ervoor staan. Vandaag een rit die wordt gezien als een heerlijk voorafje op dat wat de renners de komende twee dagen nog te wachten staat. Vandaag zij het een paar pittige beklimmingen. De temperatuur is gezakt naar 35 graden dus tellen er geen uitzonderingsregels meer. Gewoon weer 13% respijt voor de achterblijvers inplaats van 20%. Voor de zieke Spanjaard Marc Soler (UAE) is dit fataal. Eenzaam zwoegt hij voor de bezemwagen – door iedere wielrenner gezien als een gruwelijk monster – voort en wordt tot slot opgeslokt. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 18)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 16)

De veertiende etappe is nog maar net van start of Tadej Pogacar deelt al een behoorlijk plaagstootje uit naar zijn rivaal. Vingegaard zit niet op zijn plek maar meer achter in het peloton, dus ziet de witte trui drager zijn kans schoon. Hij schiet als een kanonskogel vooruit en de Jumbo Visman renners in de stress.  Als door de duivel achterna gezeten vliegt Vingegaard naar de plaats waar hij wel thuishoort en zo wordt de zaak tot grote opluchting van de ploeg weer gered . Maar de waarschuwing is duidelijk. Pogacar geeft zich niet zomaar gewonnen. Het blijft niet bij deze ene plaagstoot maar alle pogingen zijn tevergeefs. Vingegaard pareert ze allemaal, lijkt zeer ontspannen en vol zelfvertrouwen.  ‘Mijn kansen komen nog wel in de Pyreneeën’, beweert  Pogacar en deze uitspraak heeft alles te maken met zijn eerdere succes van verleden jaar door allebei de ritten te winnen. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 16)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)

Wat een finish!

Wat een etappe weer. Niet normaal. Het is wel echt genieten geblazen voor alle Tour liefhebbers deze editie. Er gebeurt iedere dag wel wat en de etappes zijn stuk voor stuk fantastisch om naar te kijken. En zo was het vandaag ook weer, maar daar verderop uiteraard meer over. Het was wederom een warme dag. En dat zal de komende dagen ook zeker nog het geval zijn. Dat belooft nog wat voor de komende Pyreneeën etappes later deze week. Vandaag ging de etappe van Saint-Étienne naar Mende met een hele lastige aankomst. Althans als je de laatste 200 meter op een vliegveld even buiten beschouwing laat.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 14)

Helden met een hoofdletter H

In het boek over de buitengewone geschiedenis van de Tour de France, geschreven door Chris Sidwells staat op bladzijde 10 het volgende; “Professioneel wielrennen is een zware , hardvochtige, oncomfortabele en vaak meedogenloze roeping.”

En toch zegt Michael Boogaard – oud wielrenner en nu analist – vóór de start van de klassieke Alpenrit van vandaag, waar drie beroemde en beruchte bergreuzen van de buitencategorie beklommen moeten worden, ‘Hiervoor ben je wielrenner geworden om dit te kunnen meemaken.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 14)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 14)

Mijn berg!

Daar is de etappe dan waar ik zo naar uit heb gekeken. Als kleine jongen was dit al mijn droom. Ik zag Nederlanders zegevieren als kleine jongen. Toen ik klein was, zag ik Zoetemelk (in 1976, toe ik 5 jaar was) in een vage herinnering de berg beslechten. Een jaar later en het jaar daarop zag ik wel bewust Hennie Kuiper de beste zijn op de Alpe d’Huez. Toen ik op 2 juni jl. de berg zelf beklom, zag ik hun namen in de bochten zichtbaar. Ik waande mijzelf ook als wielrenner van de Tour en voelde een beetje wat zij ook hebben gevoeld. Vandaag zal bocht 7 (de Nederlandse bocht) een nog groter gekkenhuis zijn dan op 2 juni.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 14)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)

De Tour gaat nu echt beginnen!!

Vandaag gaat voor mijn gevoel de Tour echt beginnen. Zodra de bergen beginnen, dan zit ik voor de buis. Zelfs op mijn leeftijd vergaap ik mij nog aan de prestaties die deze matadoren moeten leveren. Inmiddels weet ik goed hoe het is om twee bergen op één dag te beklimmen en dat waren ook nog eens twee bergen van de buitencategorie. Zoals een ieder wel inmiddels weet was dat wel twee keer dezelfde berg, maar voor het gevoel mag dat de pret niet drukken. Pret zullen in ieder geval de sprinters vandaag niet hebben. Want de etappe van vandaag van Albertville (ooit het decor van de Olympische Winterspelen) naar de top van de Col Du Granon Serre Chevalier (kort gezegd Granon) is er een voor de tv kijker om je vingers bij af te likken.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 9)

Vandaag een prachtige tocht door de Jura op weg naar het meer van Genève.

Veel renners en ploegen hebben hun zinnen gezet op deze dag en proberen een plek vooraan het peloton te veroveren. De groene trui, de bollen trui, de gele trui en ook Mathieu van der Poel! Hij lijkt enigszins door zijn malaise te komen. ‘Ik weet niet wat het is, heb dit zelf nog nooit meegemaakt.’

Vanuit het niets – zo lijkt het – ligt zo goed als het halve peloton op de grond waaronder Pogacar en vele andere belangrijke kopmannen en knechten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 9)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)

Na de demonstratie van Pogacar van gister likt het peloton haar wonden. De strekking is dat er op dit moment geen kruit tegen gewassen is op Tadej Pogacar. De Sloveen laat iedereen zijn hielen (of is het zijn achterwiel?) zien. En niemand die er wat aan kan doen. In de zoveel jaar komt het voor dat er één renner zo domineert. De laatste renner die dat had was uiteraard Lance Armstrong. Persona Non grata in het wielerpeloton. Maar tijd heelt alle wonden en de Texaan is ieder jaar met zijn Twitter account altijd wel weer aanwezig. Toen Lance Armstrong het record van mijn grote wielerheld dreigde te verbreken, was ik daar echt ziek van.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 8)

Vandaag de eerste aankomst bergop. In 2019 won de Belg Dylan Teuns (Bahrein Victorious) deze monster van een berg met de prachtige naam; de berg van de mooie meisjes. De herinneringen aan deze zege waren zo groot dat hij later terugkeerde met zijn vriendin en haar op dat gelukspunt ten huwelijk vroeg. Romantiek op haar allermooist. In 2020 was het de nog maar 21 jarige Tour debutant Tadej Pogacar (UAE) die voor zijn landgenoot Sloveense Primoz Roglic (Jumbo – Visma) op totale onverwachte wijze de gele droom verbrijzelde. Twee mooie herinneringen voor twee renners die ook vandaag weer van de partij zijn.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 8)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8)

Waar kennen we de aankomst op de La Super Planche Des Belles Filles (zoals de berg officieel heet) ook al weer van? Het antwoord is natuurlijk: van de strijd Roglic en Pogacar in 2020. De legendarische tijdrit van 2020, waar Pogacar voor het eerst zijn suprematie liet zien aan de gehele wielerwereld door alles en iedereen op een hoop te rijden. Het klassement was dat Roglic 57 seconden voorsprong had op die andere Sloveen, Pogacar. Vooraf ruim genoeg, dachten de volgers. Immers, Roglic was in het peloton een van de betere tijdrijders.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 7)

‘Wielrennen is de ergste vorm van zelfkastijding’, concludeerde de Vlaamse commentator Maarten Vangramberen in de nabeschouwing van de zesde etappe waar gele trui drager Wout van Aert – na een ontsnapping van 136 kilometer  – op een majestueuze wijze afscheid nam van zijn gele trui. Zelf denkt Wout daar toch heel anders over. ‘Ik houd zo van mijn vak.’ En die gele trui vandaag kunnen dragen in zijn land. ‘Ik wilde de trui alle eer aandoen.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 7)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)

Nu dat de kruitdampen (of stofwolken) zijn opgetrokken, kunnen we de balans opmaken voor de rit van vandaag. De rit van vandaag ging van Binche (Belgisch Wallonië) naar Longwy (Frans grootgebied). De karavaan bezocht twee landen vandaag en de rit was op papier niet makkelijk. De renners moesten in totaal 3 colletjes beklimmen, 1 van de 4e categorie en twee van de 3e categorie. De rit van vandaag zou zich prima lenen voor aanvallers. Je kent ze wellicht onder de noemer, puncher of alleskunner en zijn zij vaak in de aanval. De beste aanvaller is natuurlijk Wout van Aert. De man in absolute vorm. Maar vergeet Matthieu van der Poel (in goede doen als voorwaarde) niet.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)” verder lezen
Geplaatst op

Jeroen ziet; de afsluiting van een geweldige Tour met een fantastische Wout van Aert!

Vandaag was het dan weer zover. De traditionele afsluiting in Parijs op de Champs Elysees. Vanuit het verleden was het bijna altijd een sprintersfeestje. En we hebben in het verleden al mooie sprints gezien. Ik was ooit zelf getuige op de Champs Elysees van de sprintles die Mark Cavendish gaf. We schrijven het jaar 2009 en Mark Cavendish was die Tour werkelijk ongenaakbaar. Hij had in die Tour al vijf (!!) overwinningen behaald. Dat had hij mede ook te danken aan zijn (en tevens ultieme) lead-out Mark Renshaw. Ik stond langs de kant toen hij voor de laatste keer voorbij vloog. In het wiel van Renshaw, beide toen in dienst van het telecom team van HTC. Die sprint was een van de allermooiste die ik ooit zag. Cavendish werd als een raket gelanceerd door Renshaw, die zelfs nog tweede werd. Maar vandaag neem ik alles terug over de beste wielrenner. Ik had aan het begin van deze Tour Matthieu van der Poel gezegd, maar ik neem alles terug. Het is niet Van der Poel, maar de allerbeste en meest veelzijdigste wielrenner op deze aardbol luistert naar de naam: Wout van Aert.

“Jeroen ziet; de afsluiting van een geweldige Tour met een fantastische Wout van Aert!” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 19)

Smaakmaker Mohoric

Wanneer er achter in het peloton een val is en Toms Skujins daar slim profijt van wil trekken, wordt hij even tot de orde geroepen door de gele truidrager. Zo gaan wij niet met elkaar om. Nu is dit niet geheel altruïsme omdat ook een aantal van zijn ploegmaten op achterstand zijn geraakt. Maar toch… Pogacar is veel meer dan de ietwat saaie renner waarvoor hij mede door de pers versleten wordt. Zijn ploegleider coach Allan Peiper weet wel beter. De Sloveen is allesbehalve saai, het is alleen niet zo’n prater.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 19)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 18)

Veelvraat Pogacar pakt ook de bollentrui

De Sloween Tadej Pogacar – pas 22 jaar – toont zich oppermachtig in de Tour 2021. Hij herhaalt wat hij verleden jaar presteerde en neemt drie truien mee naar huis. Het geel, de bergtrui en de witte van het jongeren klassement. Of de renners  gefrustreerd zijn? Bij navraag blijkt dat mee te vallen. Verliezen van iemand die in alles de betere is en niets “gestolen” heeft verdient gewoon respect. Het lijkt allemaal wat voorbarig om nu al,  terwijl er nog drie etappes gereden moeten worden, vast te stellen dat de winnaar bekend is. Maar deze man is gewoon van de buiten categorie.  ‘Vind je het fijn om te winnen?’ De renner – nog zwaar nahijgend van zijn geleverde prestatie – lacht wat verbaasd naar de vragensteller, een luisterend analist reageert als volgt; ‘Pogacar zou op dit soort suffe vragen geen antwoord moeten geven.’  Maar de renners zijn altijd veel te aardig,  dus antwoordt de Sloween; ‘ik houd van het spel en ik ben een echte player dus ja ik ben super blij. Het was hard maar ik kon mij goed focussen.’ 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 18)” verder lezen
Geplaatst op

Jeroen ziet; de allersterkste zegevieren en Jumbo/Visma sterk rijden!

Het moest vandaag gebeuren. De allerlaatste kans voor de echte berggeiten onder de favorieten. Renners die het verschil vandaag moesten maken met nog twee vlakke etappes voor de boeg en een tijdrit van 30 kilometer in Saint Emilio. Maar het was vooral de dag voor Wout Poels. De Nederlander had deze week de bollentrui veroverd en hij had nog maar één dag om zich te bewijzen. Kwam hij vandaag goed door (lees, scoorde hij vandaag genoeg punten), dan staat hij zondag op het podium in Frankrijk. Daarvoor moest hij vandaag twee enorme beklimmingen overleven, eerst de Tourmalet om af te sluiten op de Luz-Ardiden.

“Jeroen ziet; de allersterkste zegevieren en Jumbo/Visma sterk rijden!” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 17)

Pogacar de keizer maar Vingegaard de grootste verrassing

De grootste verrassing van deze loodzware klimetappe was de Poolse renner van Team Jumbo Visma; Jonas Vingegaard. Maar de keizer van deze Tour is de Sloween Tadej Pogacar. De renner die verleden jaar tijdens de afsluitende tijdrit een mokerslag uitdeelde aan zijn landgenoot en gedoodverfde winnaar Primoz Roglic. Helaas kon Roglic zich tijdens deze Tour niet revancheren, door een “onvriendelijke” bejegening van een mederenner. Aan Merijn Zeeman, sportief directeur van JumboVisma, om snel te schakelen naar plan B en zo werd de 25 jarige Jonas – veel eerder dan bedoeld – de rol van kopman toebedeeld.  In ieder interview geeft de bedeesde renner aan dat hij alles per dag bekijkt. Om steevast te eindigen met; ‘ik doe mijn best.’ Maar het ongekende talent doet meer dan zijn best. Het is geweldig om te zien hoe hij op de fiets zit en de wedstrijd kan “lezen”.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 17)” verder lezen
Geplaatst op

Jeroen ziet; vooral gerechtigheid!

Wat een etappe was dit! Op de Franse Nationale Feestdag werd er vuurwerk verwacht en dat kwam er op de laatste col, Col du Portet. Daarvoor moesten de renners ook nog de Peyresourde beklimmen en de Col de Val Louron. Deze laatste twee waren cols van de eerste categorie en de Portet zelfs van de buiten categorie. Vooraf werd deze etappe bestempeld als Koninginnerit van de Tour 2021. De mannen zouden van de jongens gescheiden worden. En er is dan altijd één renner die met kop en schouders boven iedereen uitsteekt. En vandaag was dat dan toch weer de absolute favoriet. Al waren er ook anderen die zeker kleur gaven aan deze etappe.

“Jeroen ziet; vooral gerechtigheid!” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 9)

Kou en regen

De keuze van Mathieu van der Poel om vandaag de Tour te verlaten, werd genomen met verstand en niet met het hart. Hij had het reuze naar zijn zin gehad. Maar hij wil zich zo goed mogelijk voorbereiden op de OS. Gezien de erbarmelijke weersomstandigheden, zal hij geen spijt hebben gehad om niet te wachten tot na de rustdag van morgen.

De kou en regen waren een zeer kwade vervanger van de man met de hamer en de hongerklop, waardoor er renners geparkeerd stonden en heel wat minuten verloren.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 9)” verder lezen
Geplaatst op

Jeroen ziet; Afzien, afzien en afzien

Het was een heroïsche dag. Niet zo zeer wat betreft de spanning, maar wel om de beelden die we voorgeschoteld kregen. Zelf dacht ik vandaag ook maar even de benen te strekken. De Arcalis, berg in Andorra, stond vandaag bij mij op de agenda. Onderwijl keek ik naar de Belgische tv en werd geconfronteerd met twee zeer interessante nieuwsberichten. Het ene was het uitvallen (of was het uitstappen) van Matthieu van der Poel. Dat kwam niet geheel onverwacht. Het uitvallen van Primoz Roglic was dat wellicht wel. De verwondingen voor de Sloveen waren hem toch teveel.

“Jeroen ziet; Afzien, afzien en afzien” verder lezen
Geplaatst op

Jeroen ziet; Pogacar grijpt nu echt de macht!

Wat een etappe was dit vandaag. Allereerst was het een hele lastige etappe vanwege de eerste echte bergen. De renners waren er op voorbereid dat ze aan de bak moesten. Het zou ook de dag zijn dat Matthieu van der Poel zijn gele trui zou verliezen. Al zag het er halverwege nog best goed uit voor onze Nederlander. Daarna ontplofte deze etappen echt volledig. Daarna kwam de kijker en volger van de Tour ogen en oren tekort. Wat volgde was er een spervuur van demarrages.

“Jeroen ziet; Pogacar grijpt nu echt de macht!” verder lezen
Geplaatst op

De Tour door de ogen van Janna (deel 8)

Heroïsche etappe over nat wegdek

Geen dag voor de sprinters, die al snel een plek zoeken achterin het peloton.

Chris Froome sluit zich bij hen aan, hij vertrouwt nog steeds op betere tijden. 

Zijn voormalige steun en toeverlaat; de Nederlandse renner Wout Poels wil iets proberen vandaag, hij kan redelijk goed tegen regen – waar juist andere renners een bloedhekel aan hebben – en hij heeft ambities.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 8)” verder lezen
Geplaatst op

De tour door de ogen van Janna (deel 7)

Glansrol voor Mohoric, Mathieu behoudt het geel.

Wat een geweldige Tour was er tot nu toe te zien. Natuurlijk drukt het grote drama voor Primoz Roglic enigszins de vreugde, want wat een teleurstelling voor deze renner van Team Jumbo Visma die zich zo goed had voorbereid en zichzelf als de grootste rivaal van zijn landgenoot Pogacar – de winnaar van de Tour 2020 – zag. Maar de Tour is grillig en onvoorspelbaar en dit was zo een dag waarvan het verloop  niet vooraf was te voorzien. Er wil een kopgroep wegrijden maar het wordt hen niet gegund, zij wagen echter een nieuwe poging die wel succesvol is. Achter hen trekken – volgens commentator Maarten Ducrot – dertig renners zich de haren uit het hoofd, door zich zo te laten verrassen.

“De tour door de ogen van Janna (deel 7)” verder lezen
Geplaatst op

De tour door de ogen van Janna (deel 5)

Toch nog geel voor Van der Poel

‘Geen Nederlandse renner reed ooit zolang in de gele trui’, zegt – schreeuwt – één van de commentatoren wanneer het Mathieu van der Poel lukt om in de tijdrit – een discipline die hem zo goed als onbekend is – het geel te behouden. ‘Ik had nog wat over in de tank’, lacht het fenomeen opgelucht. Dat hij deze dag bijna het onmogelijk presteert maakt de wielersport nu zo prachtig. Hij wist op zijn eigen wijze – zonder specifieke tijdrit-training zelfs in de laatste kilometer nog een seconde te winnen. ‘Ik ben trots op mijzelf.’

“De tour door de ogen van Janna (deel 5)” verder lezen
Geplaatst op

Jeroen ziet; een meer dan terechte lofzang

Eindelijk, daar was de dag van de tijdrit. Voor mij als liefhebber de mooiste discipline in het wielrennen. Het meest eerlijke ook. Want in de bergen kan iemand goed zijn, maar vaak wordt de renner daar nog geknecht (lees, geholpen door een ploegmaat).

Hoe anders is dat bij een tijdrit. Daar kun je je als renner niet verschuilen. Daar moet je met de spreekwoordelijke billen bloot. En vandaag was zo’n dag.

“Jeroen ziet; een meer dan terechte lofzang” verder lezen
Geplaatst op

Wat een Tour!!

De TOUR 2020 de laatste etappe!

In vele opzichten een bijzondere Tour

Het zou de spannendste Tour ooit worden was de eindzin van mijn eerste schrijfsel.

En na 21 dagen kan die voorspelling bevestigd worden. 

Alles kwam voorbij vreugde, drama, spanning, sensatie, heroïek en magie. Een diepe  buiging voor al deze topsporters die zich helemaal leeg gereden hebben omdat zij nu eenmaal van wielrennen houden. Het zijn kunstenaars op de fiets die ontbering voor lief nemen. Zich alles ontzeggen om zo topfit mogelijk te zijn. Wat een prachtige sport waar ik nooit genoeg van krijg. Er valt zoveel te leren.

“Wat een Tour!!” verder lezen
Geplaatst op

Waanzin!

Tour 2020 etappe negentien

Toch die éne slechte dag! 

De 57 seconden voorsprong zouden die genoeg zijn om het geel naar Parijs te brengen? De tijdrit zou dat moeten uitwijzen! De optimisten wisten het zeker ; natuurlijk gaat dát Primoz Roglic lukken! De Jumbo-Visma ploeg toonde immers drie weken lang hun overmacht. Je was toch wel een ongelooflijke pietlut als je hen ergens kon betrappen op een fout of enige verslapping. Bovendien is Roglic een voortreffelijke tijdrijder.

“Waanzin!” verder lezen
Geplaatst op

Ongeloof, sensationeel en onwerkelijk!

TADEJ POGACAR!!!

Van tevoren waren de meeste volgers er wel van overtuigd dat Roglic gister de Tour de France 2020 reeds had gewonnen. De tijdrit van vandaag moest alleen nog even gereden worden. Ergens ver weg van binnen had ik een klein stemmetje die zei het kan nog. Vandaar dat ik gister ook nog maar weer eens refereerde aan de historische ontknoping van de Tour van 1989. Toen won Greg Lemond de Tour met 8 seconden verschil van de Fransman Laurent Fignon. Nu was het verschil 57 seconden.

“Ongeloof, sensationeel en onwerkelijk!” verder lezen
Geplaatst op

Duivelse Pogacar

De TOUR etappe zestien 

De “broekies” kleuren het wielrennen

Met 21 jaar word je binnen wielerwereld een “broekie”genoemd. Begin dertig ben je nog net niet bejaard maar het hangt er tegenaan. Tussen die tijd moet je niet alleen heel hard, behendig en slim kunnen rijden, absoluut niet bang zijn, tegen een behoorlijk stootje kunnen, heel veel wattages trappen en de koers leren lezen.

“Duivelse Pogacar” verder lezen
Geplaatst op

Wilskracht

Het woord wilskracht staat bij de wielrenners met dikke letters in hun woordenboek geschreven. Kijk naar een gemiddelde wielrenner, kijk naar de manier waarop hij lijdt en je weet direct uit welk hout de renner (of renster) gesneden is. Het lijkt soms wel of je als wielrenner masochistische trekjes moet hebben om met plezier op een fiets te gaan zitten in 35 graden en kilometers lang tegen 10% stijgingspercentage op moet boksen. “Wilskracht” verder lezen