De Tour door de ogen van Janna (deel 21)

Na drie spectaculaire bergetappes  – waarvan de laatste rit zeker de boeken gaat halen – verlaten de renners vandaag de Pyreneeën.  Waarschijnlijk wordt daar geen traan om gelaten. De zwaarte en de hitte, het was slopend, op het onmenselijke af.

Helemaal vlak is het niet vandaag maar het is in niets te vergelijken met datgene de renners achter de rug hebben. Een paar kleine klimmetjes en zo’n zeven kilometer voor de finish vele rotondes en een gevaarlijke chicane dus dit is een etappe die je vooraf goed verkend moet hebben. Je goed vooraan positioneren is de opdracht voor de renners die vandaag een kans willen maken op de ritzege.

Taco van der Hoorn ( Intermarché) Nils Pollit (Bora) Quinn Simmons (Trek) opnieuw laat de benjamin van de Tour zich vandaag weer sterk zien en daarmee verdient hij terecht – gezien zijn prestatie op voorgaande dagen – de prijs voor de strijdlust.

De Sloveen Matej Mohoric zit er ook bij en hij heeft goede herinnering aan een jaar geleden toen hij eveneens op een vrijdag een rit won. Zij weten een behoorlijke tijd vooruit te blijven en krijgen vervolgens te maken met een jawel… protestactie.

De renners worden door gendarmerie gemaand tot stilstand. Het verwijderen van de demonstranten wordt niet in beeld gebracht. Het zal er vast niet zachtzinnig aan toegaan. Lang duurt het oponthoud niet en na een ruime minuut kan het kwintet weer verder. Het peloton trekt zich na de verloren tijd ook in gang. Terecht komt er de vraag hoe het toch mogelijk is dat het nu al voor de derde keer is dat actievoerders kansen krijgen de Tour te verstoren. ‘De controle is zo streng. Het antwoord zal gezien het gedrag van de ASO wel wegblijven’, wordt er verondersteld. 

Opnieuw wordt er hard gereden, gemiddeld  51.8 km per uur. Na zestig km komt er hergroepering, het kwintet wordt een kwartet. Zonder Taco van der Hoorn. ‘Ik voelde dat ik dit tempo niet langer vol kon houden, dus zat er niets anders op dan mij weer terug te laten zakken in het peloton.’

Onderweg is er een mooi eerbetoon aan de op 3 maart 2020 aan een hartaanval overleden overleden Franse wielrenner en ploegleider van Ineos Nicolas Portal.

Hij  was pas 41 jaar. Het was  – zo blijkt uit de opgehaalde herinneringen en de getoonde beelden – een bijzondere man, die niet snel vergeten zal worden.

In een uur waar binnen het peloton niet veel gebeurt, is er tijd voor nog meer herinneringen en ook grappige voorvallen. Een heel recente is die van gisteren.

Na de botsing van de Nieuw Zeelander Jack Bauer (Bikeexchange) tegen een ploeg wagen vergat hij even dat er camera’s in de buurt waren. Er werd heel even stevig gevloekt. Dit zeer begrijpelijke gedrag was zijn thuiszittende moeder niet ontgaan.

Zij bleek haar 37 jarige zoon tot de orde geroepen te hebben. Voor haar is het duidelijk dat in welke omstandigheid je ook verkeert, er niet gevloekt mag worden. ‘Wat moeten al die mensen wel van je denken?’ Je zal toch zo’n moeder hebben!

Er is ook weer een gesprek met Wout van Aert en opnieuw komt aan de orde dat deze alleskunner toch een ploeg om zich heen verdient waardoor hij alle etappes en het geel, groen, bollentrui kan winnen. ‘Ja ik heb het gesprek ook gehoord, en ik zag ook heel veel flessen wijn op tafel staan, waardoor de kijk misschien wat minder realistisch is. Maar ik ben gelukkig, voel mij blij bij deze ploeg en met datgene wat wij met elkaar hebben gepresteerd.’

Een andere Jumbo Visma renner – op aanraden van Wout binnen de ploeg gehaald, schuift het TV beeld binnen. Het is Tiesj Benoot nu als waterdrager.

Ondanks het forse tempo, is er binnen het peloton nog tijd voor een gesprek en wordt er gelachen, waarover en waarom krijgt de kijker niet te horen.

Aan het eind van het wielerseizoen neemt de Belgische senior Philippe Gilbert officieel afscheid. Om hem heen wordt een groot feest georganiseerd. Vandaag laat hij zien dat hij voor zijn ploeg Lotte Soudal nog veel kan betekenen. Hij bepaalt het tempo van het peloton en straalt kracht uit. Wat zou het mooi zijn wanneer de sprinter van de ploeg Caleb Ewan zijn werk af kon maken. De Australiër ziet wel kansen.

‘Ik voel mij goed, ik word iedere dag beter, ik heb een kleinpostuur en kan overal doorheen komen.’

De Hulk van Heukelen

Dit is de geuzennaam van Fabio Jakobsen. Hij heeft de bergen overleefd dankzij zijn ploegmaten. Of hij vandaag de goede benen heeft? Hij weet het nog niet. ‘Het gaat erom wie er het hardste kan fietsen en of hij in staat is op tijd de sprint knop aan kan zetten die zorgt voor de juiste hoeveelheid adrenaline. ‘Ik ga mijn uiterste best doen en er alles uithalen wat er in zit. Wij gaan er een mooie dag van maken.’ De reactie van zijn ploegleider op een vraag of Fabio niet aan zijn ploegmaten verplicht is om een rit te winnen is tekenend voor de sfeer in de ploeg. ‘Zo kijken wij daar niet tegen aan,. Wij zijn een ploeg die met en voor elkaar werkt en als het niet lukt dan weten wij dat wij alles hebben gegeven.’

Zo’n 25 kilometer voor de streep is het knallen en vlammen. De drager van de groene trui loodst de drager van de gele trui veilig naar voren. Tot aan de veilige drie kilometer voor de streep, dan wordt duidelijk het groen vandaag niet mee sprint.

Het is ploegmaat Christophe Laporte die nu voor eigen kansen gaat. Normaal is het de taak van de Fransman om de sprint voor Van Aert aan te trekken. Vandaag mag hij de zege pakken door op een uitgekiend moment naar voren te springen waarmee hij iedereen het nakijken geeft. ‘Exceptionelle’, lacht de gelukkige winnaar. ‘Uitzonderlijk en buitengewoon’,  vinden de commentatoren. ‘De Jumbo Visma ploeg  bestaat uit een hechte en talentvolle groep renners, zij hebben elkaar alleen maar beter gemaakt.’ janna van zon

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.