Saaie Wielrenners?
In het NRC schrijft Marijn de Vries een mooie column.
Wie de kop leest; Wielrenners zijn saai, en het daar gloeiend mee eens is, komt na het lezen van een koude kermis thuis. En degenen die denken; Wat krijgen wij nu? kunnen opgelucht ademhalen. Marijn transformeert Saai naar Briljant en dat is met name bedoeld voor de renners van Jumbo- Visma.
Ik zag een paralel, te vergelijken met de kunstenaars die in mijn tijd betrokken waren bij Galerie Mokum. Kunstenaars die met veel geduld en discipline zulke prachtige schilderijen maakten. Maar aan de “buitenkant” waren het van die “saaie”mensen.
Je kon niet eens zien dat het kunstenaars waren! Zo schreef de pers over hen.
Maar juist die kunstenaars konden wel van hun kunst bestaan. Een aantal van hen was bovendien ook nog eens een fervent wielrenner.
Ongelukkige val Mark Cavendish
‘Gelukkig dat Biniam Girmay (Intermarché) zo verstandig zich te laten uitzakken, anders had gisteren de sprint op een valpartij uitgelopen.’ is de reactie van ploeggenoot Mike Teunissen. Want hoe had de jury dan gereageerd?
‘Er wordt niet gestraft op de oorzaak maar op het vervolg. En de jury beslist’,
vindt Belgisch commentator José de Cauwer. ‘Het sprinten van links naar rechts moet aan banden worden gelegd, sprinten is rechtdoor en eigen lijn volgen.’
Zoals veel zaken binnen de wielersport is dit ook weer een complex vraagstuk want wanneer zet de sprinter aan? Is dat op het moment dat hij uit het zadel komt?
De heren komen er niet uit.
‘Laten wij maar hopen dat Cavendish vandaag een faire sprint kan winnen na de mechanische pech van gisteren. Hij was er zo dichtbij.’
Maar helaas komt de Brit van het eiland Mann helemaal niet toe tot een sprint.
Hij valt op een zeer onfortuinlijke wijze en het is voor hem einde oefening.
In de ochtend nog stralend en dan ligt een paar uur later een superkampioen op het asfalt. Zijn droom om nog één keer een sprint te winnen in de Tour om zo de legendarische Eddy Merckx voorbij te streven wordt hem genadeloos uit handen genomen. Het ging nog maar om één overwinning om de 35ste overwinning!
Een zwart moment van de dag. Een aderlating voor zijn ploeg Astana die al eerder de Spanjaard Louis Leon Sanchez verloor door een gebroken sleutelbeen tijdens de sprint op de derde dag van de Tour. De Belgische commentator achter op de motor Maarten van Grambergen heeft het over een geweldige renner om te interviewen. ‘Dan hield hij niet meer op met praten. Als het echter tegenzat dan was het een ettertje.’ Ondanks dat hij als de beste sprinter van zijn generatie zware dagen kende tijdens de beklimmingen zat hij met pretoogjes in het zadel, Hij had echt veel plezier in en dan die laatste blik voordat de deur van de auto dicht gaat en het verlaten van de Tour een feit is die totaal verwezen blik. Het zo een dramatisch beeld. Zowel de Nederlandse als de Belgische commentatoren en analisten zijn aangeslagen. Als hommage aan deze iconische renner krijgen de kijkers al zijn 34 springoverwinningen op rij te zien.
Onvoorspelbare sprint
Wie er ook geïnterviewd wordt, de mening is eensluidend. Het gaat een onvoorspelbare sprint worden. ‘Wij zullen zien, moeten maar afwachten’,
wordt veel gehoord vandaag. Stef Clement toont zich verbaasd over deze uitspraak. ‘Nooit uitgaan van; wij zien wel. maar een plan maken.’
Er zijn veel ploegen die vandaag kansen zien en willen grijpen.
Het is maar net bij wie het kwartje de goede kant opvalt.
Zou het Van der Poel zelf zijn? ‘Ik denk niet dat ik het zelf ga proberen, Als Jasper (Philipsen) zich goed voelt dan doe ik gewoon weer mijn ding voor hem.
Onze droom is al uitgekomen en de sfeer in de ploeg is prima. Het is een leuke ploeg.’ En er liggen nog wel wat kansen.’
Zo tegen de 117 km voor de finish is er een tussensprint, dat leidt tot spannend moment. Want daar zitten o.a. Jasper Philipsen en Mathieu van der Poel bij.
MvdP wil doorrijden en krijgt zijn mederenners zover om mee om te rijden en zo de voorsprong op Wout van Aert te vergroten.
Die denkt echter : ‘Hé wacht even…dat laat ik niet gebeuren’, dus zet zijn hele Jumbo -Visma ploeg even een tandje bij en strijkt alle plooien weer glad.
Het is wel duidelijk dat Van Aert zijn zinnen op deze etappe heeft gezet en daar ook binnen zijn ploeg de ruimte voor krijgt. Alles ziet er gelikt uit.
Het wordt echter geen Van der Poel, geen Jasper Philipsen en geen Wout van Aert. Het is de Deen Mads Pedersen van Lidl Trek die als eerste over de streep komt en Philipsen en van Aert achter zich laat. Van Aert mist de juiste lead-out vecht zich nog naar de derde plaats maar helaas zit winnen er vandaag niet in. Voor hem viel dat kwartje dus helaas de verkeerde kant uit.
Als nummer vier komt Dylan Groenewegen over de meet. ‘Ik kan aardig snel relativeren en ik sta ervan te kijken dat ik zo lang mee kon met het peloton.
Het was behoorlijk pittig, ik heb liever een vlakke rit.’ Het lukt hem nog een lach tevoorschijn te toveren. ‘Helaas is het niet anders maar het zit er nog gewoon in.
Ik kan deze Tour beter verteren, wil nog een rit winnen,’
Als vijfde komt Nils Eekhoff over de finish. Hij had afgezien maar het was mooi om te rijden. Dood gaan op de finish dan weet je dat je alles gegeven hebt.
Mads Pedersen legt nog even na het podium uit hoe de sprint was gegaan. ‘Wij zijn kalm gebleven, ik kreeg een geweldige lead-out, het was wel een lange sprint maar dit is een geweldige overwinning.’ Pedersen wist het heft in handen te nemen en had de macht in de benen.
janna van zon
