De Tour Femmes is drie dagen onderweg en het machtsvertoon van SD Worx was gister nog weer eens duidelijk te zien. De ploeg rondom Vollering, Wiebes en gele truidraagster Kopecky is ijzersterk. En eigenlijk is er geen ploeg die daaraan kan tippen. Het zal de overige favorieten best wel aan het nadenken zetten, dat er ook volledige controle is door de SD Worx ploeg. Op de tweede etappe na waren zij gedurende alle etappes in controle. Dat is geen fijn vooruitzicht. Annemiek zal haar momenten uit moeten zoeken. Vandaag is er één van.
Is het vandaag een dag voor Annemiek?
Wanneer komt het moment dat Vollering of Van Vleuten de rest gaan pijn doen? Zal Annemiek het vandaag al proberen of gooit ze haar kaarten pas zaterdag op tafel? Annemiek van Vleuten zal logischerwijs natuurlijk niet dagen achter elkaar met haar krachten gaan smijten. Ze zal gaan loeren op het moment van zwakte bij de SD Worx ploeg en bij Vollering in het bijzonder. Vandaag staat een zware etappe op het programma. Niet alleen qua moeilijkheidsgraad, maar ook het aantal kilometers zullen de vrouwen zeker gaan voelen. Het is vandaag de langste etappe van de Tour.
De streek van de AOC wijnen
De leuke vertrekplaats Cahors, een stad die vooral bekendheid geniet onder wijnliefhebbers, zorgde voor een aangename start. Voor de wijnkenners onder ons, de AOC wijn kent hier zijn episch centrum. Het is het oudste wijngebied van dit land. Het druivenras dat het meest wordt gebruikt is de Côt, internationaal beter bekend als Malbec en ook wel (blauwe) Auxerois of Cahors-druif genoemd. Daarnaast worden ook de bekende rassen Merlot en Tannat gebruikt. Doordat de gebruikte druif veel tannine (chemische verbinding van de vrucht) en kleurstof bevat, en door condities van de bodemgesteldheid en het microklimaat, levert dit een diep donkerrode wijn op die bijna zwart lijkt. Hierom wordt het ook wel zwarte wijn (Frans: Vin noir) genoemd. Het zijn robuuste wijnen.
Nederlandse overwinning in eerste Tour
In 1984 werd de allereerste Tour Feminin gereden. Ook toen werd de plaats Cahors aangedaan. Het was een Nederlandse die toen wist te winnen, namelijk Hanneke Lieverse. Toen was de etappe maar 60 kilometer en 500 meter lang, terwijl de etappe van vandaag dus 177 bevat. De Tour in 1984 werd overigens gewonnen door de Amerikaanse, Marianne Martin. Zij leed toen aan bloedarmoede. De Tour duurde toen in totaal 18 dagen. Mieke Havik uit Heeze won de eerste etappe van die Tour in 1984 en werd daarmee de eerste vrouw in de gele trui. 39 jaar later rijdt Marianne Vos in de Tour de France Femmes en de verschillen zijn enorm. Het vrouwenwielrennen is een stuk volwassener geworden. Al heeft het lang geduurd voordat er, dankzij Marianne Vos, weer een volwaardige Tour de France voor vrouwen verreden kan worden. Maar daarover later meer.
Waarschuwing voor Intimidatie
De etappe van afgelopen maandag hebben wat sporen achter gelaten. 5 rensters moesten opgeven vanwege letsel aan ledematen. Twee rensters gaven op vanwege misselijkheid. De etappe was door het weer en de zwaarte een uitputtingsslag geworden. De gladheid in de afdalingen zorgden ervoor dat vele rensters onderuit waren gegaan, die daar dus zodanig letsel van ondervonden, dat opgeven het gevolg zou zijn. Wat wel grappig was dat er een dagelijks jury rapport uitgegeven wordt. Dat was mijzelf bij de mannen niet zo opgevallen. Maar één melding op het juryrapport van gister was opvallend. Die kwam op de naam van de Australische Alexandra Manly van Jayco AlUla. De reden: intimidatie! Je zou dan meteen denken, hoe dan? Manly kreeg een waarschuwing. En de Tour ging gewoon weer door.
Kastelijn bekroont zichzelf na een geweldige etappe
De finale ging over drie heuvels: Côte de Colombiès (6,5 km à 4,2%) en de Côte de Moyrazès (4,6 km à 5,5%), waarna de Côte de Lavernhe (2,2 km aan 7,1%) op een kilometer of tien van de streep een mooie springplank kon vormen voor bijvoorbeeld een van de favorieten die het zou kunnen proberen. En als je dan dacht, dat je er als renster zou zijn, dan was daar op het einde nog de Côte de Saint-Pierre (600 meter à 9,6%). Voor de echte sprintsters was het een lastige finale. Maar het was uiteindelijk de Nederlandse Yara Kastelijn die op zeer knappe wijze de vierde etappe van de Tour de France Femmes 2023 heeft gewonnen. De Nederlandse van Fenix-Elegant was na liefst 177 kilometer de beste renster van een vlucht die meer dan tien minuten voorsprong kreeg. Demi Vollering ging juichend over de finish. Later vertelde de torenhoge favoriete, dat zij twijfelde of er nog iemand voor haar zat en dat ze daarom het zekere voor het onzekere wilde nemen. Het zag er wat koddig uit. Ik kreeg meteen een deja-vu naar vorig jaar, toen Jasper Philipsen hetzelfde overkwam.
Vollering zette wel meteen de toon om zichzelf als grote favoriete direct neer te zetten. Haar grote rivale Annemiek van Vleuten verloor enkele seconde, maar toonde zich direct na afloop toch tevreden. “Die test kostte me wel paar seconden kost op de finishlijn, omdat ik iets te vroeg aanging in de bocht”, vervolgde Van Vleuten. “Maar het was eigenlijk een goede dag, denk ik. We (Demo Vollering en zichzelf, JB) hebben elkaar lekker getest. We hebben de tv-kijker nu wel een beetje vermaakt in de finale. Volgens mij was het een mooie finale, met wat actie. Niet dat ik het daarvoor doe, maar als ik eraan terugdenk, was het wel mooi.”
Van Vleuten was ook blij met het optreden van haar team. “We hadden een plan, we wilden de boel onder druk zetten, net voor de bonisprint. Dat ging goed. Ik was veilig en in controle. Als we vanavond bij elkaar aan tafel zitten, doen we wel even een high five, want speelden het goed als ploeg. Het heeft misschien niet opgeleverd wat we wilden, maar we zijn wel veilig de dag doorgekomen. Het is hier natuurlijk vrij punchy, en dat is niet helemaal mijn ding. Demi pakt alleen een paar seconden op de finish.”
En als Anemiek zich zo uit, dan is dat een grote waarschuwing aan het adres van Demo Vollering.