Het is vandaag stilte voor de storm. De rit zal gaan over (maar) 122 kilometer en brengen de rensters van Albi naar Blagnac. Vandaag is wellicht de laatste kans voor de echte sprintsters. Het is zeker geen vlakke etappe, maar ook niet dermate lastig dat rensters als Vos en Wiebes niet vooraan zouden kunnen zitten. Gister was uiteraard het grote nieuws dat de voorsprong van Vollering op Van Vleuten is omgedraaid naar een achterstand vanwege de tijdsstraf die ze kreeg voor stayeren achter de volgauto’s. Nadat ze lek reed gebruikte Vollering opzichtig de volgauto voor haar om terug te keren. Hierop werd ze al tijdens de rit gewezen op de overtreding, maar het was na afloop dan ook duidelijk dat de Tourorganisatie dit niet door de beugel kon laten. Verandert dit wat voor de tactiek? Ik denk niet perse. Maar het is wel een psychologisch tikje voor Vollering en en opsteker voor Van Vleuten. De Tourorganisatie (en ASO) zijn onverbiddelijk. Ook voor de favorieten.
Amaury Sport Organisation
Wanneer je aan de Tour de France en Tour de France Femmes denkt, dan zijn deze koersen onlosmakelijk verbonden met ASO. ASO is de organisator van deze koersen, maar ook van vele andere sportwedstrijden. Niet alleen is ASO betrokken bij het wielrennen, maar zeker ook bij auto- en motorsport, atletiek en golf. ASO behoort toe aan de stinkend rijke familie Amaury. Laatst verscheen er een artikel dat de familie na iedere Tour 14 miljoen euro kan bijschrijven op haar rekening. Niet slecht voor een evenement van drie weken. ASO werd in 1992 opgericht.
Het Franse bedrijf (groep) Amaury is als een inktvis die met zijn vele tentakels het internationale wielercircuit in zijn greep houdt. Bijna alle grote wielerkoersen (eendaags en meerdaags) worden georganiseerd door het familiebedrijf ASO. Het familiebedrijf, dat met ongeveer 1.450 medewerkers een omzet boekt van 506 miljoen euro, is niet alleen eigenaar van de Ronde van Frankrijk maar ook de zakelijke spil achter legendarische klassiekers of rittenkoersen zoals Parijs-Roubaix, de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Nice, de Spaanse Vuelta, de Ronde van Californië en de Ronde van Qatar en Oman.
ASO organiseert niet alleen maar wielerwedstrijden
De divisie ASO, waar zo’n 280 mensen werkzaam zijn, profileert zich niet alleen als een reus in wielerland maar ook ver daarbuiten. Ze organiseert de rally van Dakar, de marathons van Parijs en Barcelona, de golfwedstrijd Alstom Open de France en de prestigieuze Tour de France à la Voile. Die sportevents zijn samen goed voor 54 procent van de totale omzet van de mediagroep.
De familie Amaury heeft ook een belangrijke poot in de sportverslaggeving, die goed is voor 44 procent van de inkomsten. Zo is ze de eigenaar van L’Equipe, een van de belangrijkste sportbladen in Frankrijk met een betaalde verspreiding van 206.000 exemplaren. Een spin-off van die krant is de tv-zender L’Equipe 24/24, die de dalende inkomsten in de lezers- en advertentiemarkt moet temperen met extra inkomsten uit televisiereclame.
‘It’s all about the money’
Omdat de Tour de grootste wedstrijd ter wereld is (en dus publicitair de belangrijkste) kan en wil geen enkel wielerteam er wegblijven. Maar tegenover de geldmachine die ASO is, staan drie weken van grote kosten voor de teams. Patrick Lefevere, ploegbaas van Deceuninck-Quick Step, windt er zich al jaren over op. ‘De verhouding klopt niet’, zegt hij. ‘De Tour is de film, wij leveren de acteurs en hoe beter de acteurs, hoe beter de film. Maar zij zien dat omgekeerd. Met wat zij ons betalen, kunnen we bij wijze van spreken twee dagen ons hele wagenpark starten.’
De Tour-organisatie betaalt elk team exact 51.243 euro startgeld. ‘Komen we in Parijs met zes van onze acht renners aan, dan krijgen we per renner nog eens 1.700 euro’, zegt Geert Coeman, CFO van Deceuninck-Quick Step. ‘In de Giro krijgen we 60.000 euro, in de Vuelta 55.000. De Tour betaalt dus het minst. Maar onze kosten zijn er het hoogst.’ Men heeft berekent dat Tour-specifieke kosten op 158.928 euro uitkomen. ‘Je zou dus kunnen zeggen dat we 100.000 euro rijker zouden zijn mochten we níét aan de Tour meedoen.’, aldus een verbolgen financieel directeur. In die kosten zitten niet de vaste loonkosten van renners en personeel, maar er zijn wel variabele loonkosten: alleen voor de Tour worden onder meer een kinesist, een psycholoog en vip-chauffeurs ingehuurd en iemand die ervoor instaat dat de acht renners hun eigen matras hebben. Je kan je ook afvragen hoe ver je moet gaan. Maar de mannen en vrouwen die de Tour rijden, moeten optimaal voorbereid zijn voor een slijtageslag van drie weken of een week in geval van de vrouwen.
Na heel wat tientallen kilometers ontstond er eindelijk een succesvolle vroege vlucht. Emma Norsgaard, ploeggenote van Van Vleuten bij Movistar, Sandra Alonso (Ceratizit-WNT) en Agnieszka Skalniak-Sojka (Canyon SRAM) kozen samen het hazenpad. Het drietal reed op 70 kilometer van de streep een tweetal minuten voor het peloton uit. Het gat met het peloton werd nooit meer dan 2 minuten.
Wie gaat Wiebes vervangen?
De drie leiders hadden inmiddels wel wat voorsprong verloren. Op twintig kilometer van de streep, net nadat er opnieuw werd gevallen in het peloton, hadden de vluchters nog een minuut voorsprong. Dat was vooral te danken aan het werk wat Jumbo/Visma (na het wegvallen van Wiebes zag Vos haar kans), UAE Team ADQ en Team DSM-Firmenich (voor Lippert). De drie ploegen toonden initiatief en sleurden stevig aan kop van het peloton. De voorsprong van de drie vooraan werd dan ook snel een pak kleiner.
Norsgaard en Skalniak-Sojka hadden echter nog wat over en konden in de absolute slotfase nog wat versnellen. De twee overgebleven vluchters gaven alles en doken met acht seconden voorsprong de laatste kilometer in. Het peloton werd vervolgens nog even opgehouden door een valpartij, waardoor er vooral chaos ontstond in de slotkilometer. Norsgaard profiteerde daar optimaal van en sprong op 500 meter weg van medevluchter Skalniak-Sojka.
Norsgaard pakt de winst!
De Deense had duidelijk nog wat jus in de benen en knalde vlotjes naar de zege in Blajnac. Achter Norsgaard sprintte de Nederlandse Charlotte Kool naar plaats twee. Gele truidraagster Kopecky werd derde, voor Marianne Vos. De gele trui blijft in handen van Kopecky. Morgen gaat het dan echt gebeuren. Dan gaat de Tourmalet echt minuten verschil maken.