De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22 – 2023)

De dag dat de Tour eigenlijk naar zijn apotheose moest gaan. De beslissing moest vandaag gaan vallen. Echter, die strijd zal er voor 99,9% niet zijn vandaag. Daarvoor is het verschil tussen Pogacar en Vingegaard gewoonweg veel te groot. Vingegaard heeft ook een veel te sterke ploeg om zich heen om nog in de problemen te komen. En dat ondanks dat de beste renner van het peloton al naar huis is. Vingegaard zal Van Aert missen, maar het zal naar alle waarschijnlijkheid niet van invloed zijn op het klassement van de Deen.

Een onverwachte winnaar

Als het nog spannend zou worden, dan moeten Pogacar, Rodriguez en/of Yates in de aanval zoals ooit Floyd Landis deed in 2006. Ook die Tour werd uiteindelijk een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Tour. Op 27 juli 2007 (een jaar na de Tour) maakte zijn ploeg Phonak bekend dat Floyd Landis in de rit naar Morzine, waarin hij zich herstelde van de klap de dag voordien, was betrapt op het gebruik van testosteron. Landis werd geschorst. Als op 5 augustus 2007 ook zijn B-staal positief bleek, kon ASO uiteindelijk maar een ding doen: zijn eindzege afpakken. En zo werd na 14 maanden procederen Oscar Pereiro winnaar van een vervloekte editie van de Ronde van Frankrijk.

Het bizarre feit wilde dat ook Pereiro … positief had getest in die befaamde Tour. Tot twee keer toe zelfs, in de rit naar Gap én de rit waarin Landis zijn inzinking kende. Twee keer werd salbutamol aangetroffen in zijn urine. Maar omdat de Spanjaard een medisch attest kan voorleggen – hij moet het middel nemen voor een astma-aandoening – kwam hij ermee weg. Heel even werd de Spanjaard door een Italiaanse krant ook gelinkt aan Operación Puerto (de zaak Fuentes, waar 200 Spaanse atleten bij betrokken waren, maar dat bleek gelukkig  fake news. Het zal voor Oscar Pereiro bij die ene, onverwachte, Tourzege blijven. In 2007 eindigde hij nog een keer tiende, de twee jaren erop moest hij opgeven. Later, als hij stopt met wielrennen, werd hij nog even voetballer (linksbuiten) en rallyrijder, maar brokken maakte de Spanjaard niet meer.

Het WK in Glasgow wordt een spektakel

Langzaam gaat de blik al een beetje naar het WK in Glasgow. Op zondag 6 augustus gaan de renners proberen een gooi te doen naar de felbegeerde regenboogtrui. Het parcours is een slopend parcours. En dat heeft vooral te maken met de zwaarte van het parcours en de 277 kilometers die de renners hebben te verstouwen. De start is in Edinbourgh en van daaruit is het 133 kilometer tot aan het parcours van 14,2 kilometer. Dit parcours dienen zij 10 keer te rijden en scherprechter in dat parcours is een helling van 200 meter met een stijgingspercentage van 7,7%. De sprinters zullen het vooral bij de laatste omlopen heel zwaar krijgen. Het lijkt er dan ook op dat een aanvaller in het voordeel is. Favorieten zijn dan de bekende: Matthieu van der Poel (die er op gebrand zal zijn te winnen), Wout van Aert (is in supervorm) Skjelmose, Evenepoel, Laporte en Jasper Philipsen. Wat opvalt dat bij de favorieten veel Belgen staan. En dat is ook meteen de grootste valkuil, want wie gaat voor wie rijden? En als Philipsen samen met Van der Poel in een kopgroep zit, rijdt hij dan voor de Belgen of voor de Nederlander, die hem drie etappezeges in deze Tour heeft bezorgd. Het WK wordt net als de Tour een gegarandeerd spektakel. Dus 6 augustus moet je dan ook echt in je agenda zetten. Vorig jaar werd het Evenepoel, die na een solo alleen aan kwam. Van der Poel zat toen vast op het politiebureau, dus die zal vol met ambitie zitten om het in Glasgow dan wel af te maken.

Morgen begint de Tour de France Femmes

Morgen begint ook de Tour de France Femmes met de grote strijd tussen Demi Vollering en natuurlijk Annemiek van Vleuten. De laatste won al de Giro en Vuelta en kan dus het onmogelijk behalen door en Grand Slam te behalen. Dat zou de kroon op haar werk zijn, want dit seizoen is haar laatste seizoen. Het is ongelofelijk dat Annemiek al 40 (!!) jaar is en dat maakt haar prestaties wellicht nog wel bijzonderder. Van Vleuten die in de zomermaanden ook “gewoon” met de mannen van Movistar naar boven reed in colverkenningen. De Tour de France Femmes bestaat uit 8 etappes van in totaal 960,4 kilometers. Daarin zitten 4 vlakke etappes, 2 heuvelritten, 1 bergrit en 1 tijdrit. Het venijn zit hem in de staart, want volgende week zaterdag beklimmen zij de Tourmalet en de laatste dag is er dan nog de tijdrit van 22 kilometer. Ook de Tour de France Femmes willen wij zoveel mogelijk volgen en dus houden we jullie daarvan ook op de hoogte.

De laatste etappe staat voor de deur. Thierry Gouvenau had er van tevoren een spektakel voor bedacht. Dit gebeurt in een rit van 133 kilometer met maar liefst zes beklimmingen. De laatste twee daarvan, de Petit Ballon (9,3 km aan 8,1%) en Col du Platzerwasel (7,1 km aan 8,4%), zijn beide van de eerste categorie. Na de top van de Platzerwasel is het nog acht glooiende kilometer tot de streep in Le Markstein Fellering. Deze voorlaatste etappe zal een slijtageslag worden. De Vogezen zijn erg onderschat qua zwaarte en dat zal vandaag zichtbaar zijn.

Een heerlijke finale

Het werd een etappe zoals we die bij deze Tour mochten verwachten. De etappe begon in Belfort en de finish lag bij bovenop Le Markstein. Lotto Dstny, de ploeg die veel (negatief) in het nieuws was, ging als een speer de etappe in. Twee man, Campenaerts en Jasper de Buyst, gingen als eerste in de aanval. De twee renners van Lotto reden al snel naar een voorsprong van 50 seconden. Trek-Lidl nam het voortouw achter de twee. Dat deden ze om de bollentrui van Ciccone veilig te stellen. Grote tegenstrever is Felix Gall. Ciccone sprokkelde de punten op de Ballon d’Alsace. In de afdaling van de berg vielen Sepp Kuss en Carlos Rodriguez hard. Het wachten was op de laatste twee beklimmingen van de Platzerwasel en Le Markenstein. Op de Platzerwasel ontplofte de boel pas echt. Pinot die op kop lag werd heel snel ingelopen door een ontketende Pogacar en Vingegaard. De twee matadoren en smaakmakers van deze Tour lieten nog een keer zien waarom zij de beste waren. De macht waarmee ze wegreden was wederom indrukwekkend. Alleen Felix Gall was nog in staat om het duo enigszins bij te benen. Pinot, Barguil en Pidcock moesten passen op de versnelling van de super-2. Daarachter reden de broertjes Yates samen naar het leidende drietal. Het is opmerkelijk dat Adam Yates na de winst in de eerste etappe nooit meer dat niveau heeft gehaald, tot aan deze laatste week. Daarin liet hij toch eindelijk zijn potentieel zien.

Toch een beloning voor Pogacar

De broertjes Yates sloten aan bij de drie en de finale zou tussen de vijf man worden beslist. Yates hield het tempo heel hoog voor zijn kopman. Vingegaard zag een kans en ging als eerste aan. Maar Pogacar had zijn oude vorm weer een beetje terug en reageerde direct op de aanval van de Deense Tourwinnaar. De Sloveen liet nog een keer zien hoe goed hij is. Vingegaard kon doen wat hij wilde, maar hij kwam niet in de buurt van Pogacar. En zo won Pogacar de een na laatste etappe. En was het alvast een beetje feest voor Jumbo/Visma, want morgen wordt Jonas Vingegaard als tourwinnaar 2023. De inspanningen van Felix Gall kwamen te laat om Ciccone nog in de problemen te brengen. De Italiaan wint de bollentrui. Morgen de Grande Finale in Parijs!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.