De Tour door de ogen van Janna (deel 11 – 2023)

Gisteren de rustdag zag er voor de renners redelijk ontspannen uit. 

 Er werd nog een lekker stukje gereden om vandaag geen “pap-benen” te hebben. 

Er kwamen wat familie op bezoek, er lagen renners lekker op bed met een boekje.  

In de avond etappe zitten Tom Dumoulin, Mike Teunissen, en de Vlaming Karl van Nieuwkerke; de presentator van Vive le Velo aan tafel. Tom is net terug uit Italië, hij heeft een rondreis gemaakt langs de verschillende plaatsen waar hij goede herinneringen en minder goede herinnering aan bewaart. Allemaal bedoeld voor het boek dat over de wielrenner Dumoulin in de maak is. De komende week zal hij veel op TV te zien zijn als analist.  

Van geen kwaad bewust 

NRC neemt nog eens de overwinningen van sprinter Jasper Philipsen onder de loep. Over zijn manier van rijden wordt verschillend gedacht en bij twee van de drie overwinningen komt de jury er aan te pas om te kijken of er van gevaarlijk spel sprake is. Na rijp beraad blijkt daarvan geen sprake. De sprinter zelf is zich van geen kwaad bewust. ‘Ik zou zelf nooit iemand in gevaar willen brengen. De jury heeft een rationele keuze gemaakt en het zou zuur zijn als ik ergens punten voor het puntenklassement bestraft zou krijgen voor een manoeuvre waar ik zelf  niet echt bewust van ben. Geen sprint zonder risico , je vecht voor een goede positie. Tijd om de situatie te analyseren is er niet. Ik heb geen ogen in mijn rug.’  

Op blz 49 van Bicycling Tour-editie geeft Cees Bol zijn mening; ‘Ik registreer heel weinig en onthoud niets. Als ik een sprint probeer na te vertellen, komt dat nooit overeen met de beelden. Er klopt geen reet van. Laat tien renners de laatste kilometers navertellen en je krijgt tien verschillende verhalen.  

Vanuit het verleden komt ook Jeroen Blijlevens met een opmerkelijk verhaal. ‘De Italianen waren zeer gehaaid. Als je op een plek zat waar zij je niet wilden hebben, reden ze je de hekken in. Niet fair maar het hoorde erbij.’  (te lezen op blz. 50 van Bicycling Tour-editie)  

Het getoonde filmpje van Mark Cavendish waar hij afscheid neemt van zijn ploeg na zijn val waarbij hij een sleutelbeenbreuk op liep, haalt opnieuw sentimentele gevoelens naar boven. ‘Tot volgend seizoen’, zegt één van hen. Maar op het gezicht van Cav valt af te lezen dat hij daarin niet meer gelooft.  

Koelbloedige en mooiste winnaar 

Die gevoelens zijn nog sterker bij het interview dat Herman van de Zandt bij de avond etappe tijdens de rustdag heeft met de 33 jarige Spanjaard Pello Bilbao van de Ploeg Bahrein Victorius. Hij was twee en een half jaar de ploegmaat en beste vriend van de Zwitserse renner Gino Mäder die 15 juni na een vreselijk ongeluk tijdens de Ronde van Zwitserland de hele wielerwereld in rouw hulde.  

Bilbao vertelt o.a. hoe hij ondanks al het verdriet mede door zijn één jarige dochter toch weer de positieve kracht vond om zich voor te bereiden op de Tour. Hoe de Tour voor hem geheel in het teken staat van Gino Mäder. Hij vertelt ook over het ideaal dat Mäder voor ogen had,  ‘Ik ga dat nu voor hem voortzetten.’ Mäder was een bewust natuurbeschermer. In Baskenland wilde hij een stuk land kopen en daar bomen planten. Via een crowdfunding was er al heel bedrag binnen maar Mäder was er nog niet. Met de eventuele successen van Bahrein Victorius tijdens de Tour kan dat bedrag behoorlijk omhoog gekrikt worden. Bilbao had al graag in Baskenland willen winnen. Toen dat niet lukte stond de etappe van vandaag hoog genoteerd.  

‘Ik hoop dat het morgen gaat lukken.’   

Op de dag na de rustdag is het bloedheet. De thermometer aan de finish geeft 42 graden aan. De vraag is; hoe hebben de renners de rustdag verteerd?   

Dat verschilt van renner tot renner. De rit is nergens vlak het gaat voortdurend op en neer. In totaal moeten de renners 3300 hoogtemeters overwinnen. Dat gaat zeker niet zonder slag of stoot. Vanaf de eerste kilometer is het vuurwerk. Zelfs de nummers één en twee bemoeien zich er mee.  

De commentatoren geven aan dat zij ogen tekort komen.  

Het duurt even voor er een kopploeg van tien renners zo rond de 105 km voor de finish een relatieve rust brengt. Een renner die deze rit ook hoog op de lijst heeft staan is de Fransman Julian Alaphilippe. Hij komt uit deze streek en wil graag de winst opeisen. Maar zo gaat het niet. De eerste ploeg van tien renners waar onder andere ook Bibao zit splitst zich in tweeën en in de laatste groep zit de Alaphilippe. Na de nodige inspanning voegen de twee kwintetten zich weer samen.  

Binnen het peloton toont de Jumbo-Visma ploeg zich opnieuw oppermachtig.  

‘Tot nu toe heeft deze ploeg helemaal niets fout gedaan’, vindt Dumoulin. ‘Het is lang niet altijd zo dat de sterkste wint.’   

De actie van Van Aert die op de vlucht slaat achter Mathieu Van der Poel aan, was helemaal niet gepland en leidt ook tot niets. Wout voelt dat de benen niet helemaal oké zijn dus is het praktischer zich te laten terug zakken in het peloton om zijn ploeg verder te ondersteunen.  

Vooral de sprinters krijgen deze dag niet cadeau. In die hitte zoveel kilometers te moeten overbruggen. Even is het spannend of de achterblijvers wel binnen de gestelde 37 minuten na de winnaar over de streep komen maar gelukkig komt ook de troetelbeer Fabio Jakobsen op tijd binnen.  

Hij is teleurgesteld, heeft zeker vandaag zijn vorm nog niet terug en morgen is er weer een sprint. ‘Zo is wielrennen niet leuk.’  

Het is de Let Krists Neilands ( Israël -Premier Technic) die de sterkste benen heeft en een riante voorsprong opbouwt. Lang weet hij voor te blijven. Vanuit de ploegwagen wordt er geschreeuwd; ‘dit kan de dag van jouw leven worden.’ Maar dan is daar Pello Bilbao. Hij “vliegt”omhoog en heeft een geweldige eindsprint waar geen kruid tegen gewassen is. ‘Ik voelde dat het er in zat, bleef koelbloedig, hield mij aan mijn plannen zag dat veel van de renners er helemaal doorheen zaten, vol focus en met positief denken, mijn gedachten bij Gino wist ik dat het vandaag ging lukken.’ 

Een geëmotioneerde Bilbao wordt door alle renners gefeliciteerd. Met de winst van vandaag komt het verwezenlijken van het ideaal van Gino Mäder steeds dichterbij.  

Er is een last van zijn schouders gevallen. ‘Dat ik dit als eerste kan doen voor Gino, emotioneert mij, maar nu ik mij wat meer realiseer wat er is gebeurd, kan ik er ook zeer van genieten.’ Na afloop zijn er vele felicitaties. Ook Dumoulin is van mening ’Wij kunnen voor vandaag geen mooiere winnaar bedenken.’ 

janna van zon 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.