Geplaatst op

De fotosessie

Wat vinden de renners nu zelf van de fotosessie tijdens de laatste etappe.

Iedereen schijnt zich er mee te mogen bemoeien. Moet dit vertoon blijven of juist  verdwijnen? Moet die twintig kilometer per uur waarom niet een beetje harder? Het is ieder jaar het zelfde liedje en er verandert tot nu toe niets. Zou het niet een idee zijn dit “probleem” wat natuurlijk helemaal geen probleem is, eens aan de renners over te laten? Misschien vinden zij het juist leuk om zich op deze wijze als ploeg te tonen.

“De fotosessie” verder lezen
Geplaatst op

Het einde van deze Tour moet spectaculair worden

Thierry Gouvenau zat vorig jaar te broeden hoe hij de laatste etappe spannend zou kunnen maken. Het einde van de Tour in 1989 (winst Greg Lemond gevolgd op 8 seconden van Fignon) zal wel nooit meer verbeterd worden. Maar gelet op de tijdrit van vorig jaar in Nice ging Gouvenau toch twijfelen. Hij had de Olympische Spelen ook gezien en daarin zat een aantal keer de beklimming van de Montmartre. Het steile heuveltje in het centrum van Parijs, die scherprechter was in de Olympische editie die uiteindelijk gewonnen werd door Remco Evenepoel. Die Montmartre zit nu ook drie keer in het parcours en zullen aangegrepen worden door Van Aert en Van der Poel om de boel op zijn kop te zetten.

“Het einde van deze Tour moet spectaculair worden” verder lezen
Geplaatst op

De geschiedenis in fietsen

Thymen Arensman heeft zich de geschiedenis in gefietst met zijn glorieuze winst van de twee zware bergetappes, verwacht dat hij pas maandag wanneer hij weer thuis is pas gaat beseffen wat hij heeft gepresteerd. Hij herhaalt deze zin bij iedere microfoon die hij onder zijn neus geschoven krijgt. Natuurlijk is hij blij dat zijn ouders er zijn en dat het veel steun heeft aan zijn vriendin, dat hij de honden terug ziet maar verder komt hij niet. Een hele beleefde renner die misschien wel denkt; ‘laat mij nu eens even met rust.’ maar die mening voor zich houdt.

“De geschiedenis in fietsen” verder lezen
Geplaatst op

Vooralsnog de laatste dag van Tour de Punch

De een na laatste etappe van de Tour de France voordat het defilé morgen eindigt op de alom bekend Champs Élysée behoort hoogstwaarschijnlijk weer aan de aanvallers van deze Tour. Het klassement zal er waarschijnlijk niet door om worden gegooid, omdat de klassementsrenners juist voor deze etappe schrik hebben. Niet zo zeer van de zwaarte, want die is met de etappe van gister definitief achter ons gelaten. Maar meer omdat je door onoplettendheid juist onnodig tijd kan verliezen. Al moet je ook niet uitvlakken dat de rit naar Parijs en het drie keer moeten beklimmen van de MontMatre diepe sporen in het peloton gaat achterlaten. De sterkste (Van Aert, Pogacar, Vingegaard, Alaphilipe) zullen deze als puncher zeker omcirkeld hebben. En het is uiteraard heel prestigieus.

“Vooralsnog de laatste dag van Tour de Punch” verder lezen
Geplaatst op

ASO dit is aso!

Hoe is het mogelijk dat een bedrijf – wat het ASO toch is, over zoveel geld beschikt en je hoopt ook over kennis, het niet voor elkaar krijgt om even vooruit te denken. Er was hagel voorspeld en er was regen voorspeld en toch was er geen enkele voorziening voor de renners dit tot op hemd toe nat waren en zich in de openlucht moesten omkleden. Het was zo een beschamend gezicht….  niet om de magere lijven te zien …. maar de plaatsvervangende schaamte zat meer in de nalatigheid dat er geen tenten waren voor de tot op het bot verkleumde renners.

“ASO dit is aso!” verder lezen
Geplaatst op

Deze rit moet men vooral niet onderschatten

Na de monsteretappe van gister zijn we aanbeland bij een hele verraderlijke etappe. Dat is meer bedoeld met het verschil tussen de etappe van gister en die van vandaag. Als men denkt dat de renners met gister het zwaarste te hebben gehad, dan moet ik veel renners teleurstellen. Maar dat zullen ze inmiddels ook wel weten, indien zij het routeboek goed hebben bekeken. Gouvenau heeft maar liefst vijf beklimmingen in deze etappe gestopt. En dat op twee dagen voor Parijs. Het ergste van alles: ze waren in amper 131 kilometer gepropt. Echter die aantal kilometers werd gisteravond bijgesteld.

“Deze rit moet men vooral niet onderschatten” verder lezen
Geplaatst op

Mooie Koninginnerit maar verwachte spanning bleef uit

Bobbie Traksel heeft er wel een beetje genoeg van steeds maar te horen dat het minder goed lijkt te gaan met Pogacar. Volgens hem is dat volslagen onzin; Pogacar wordt niet slechter maar het Team Visma Lease – a – Bike wordt beter!

Dat Pogacar is aangewezen als de renner ooit die in de snelste tijd de Mont Ventoux. heeft beklommen heeft hij gewoon te danken aan Vingegaard en zijn team.

TVL eis een hele sterke ploeg en Vingegaard wordt steeds beter.’

“Mooie Koninginnerit maar verwachte spanning bleef uit” verder lezen
Geplaatst op

De dag des oordeels

De dag des oordeels is aangebroken. Vooraf is deze etappe door mij (en velen anderen) al bestempeld als de Koninginnerit van de Tour de France 2025. En dat komt vooral door de aankomst van deze etappe. De renners begonnen echter om 12:10 in het plaatsje Vif. Hoewel de start in Vif is, zullen veel leden van de Tourkaravaan waarschijnlijk verblijven in het naastgelegen Grenoble.

“De dag des oordeels” verder lezen
Geplaatst op

Bollène is een beroemd plaatsje

Na het spektakel van gister op de flanken van de Mont Ventoux is het nu de beurt de sprinters of toch de Punchers. Het was wederom gister genieten van de verschillende wedstrijdjes in de koers. Vingegaard en Pogacar hielden elkaar in bedwang, al zag je goed dat Pogacar gister minder goed eruit zag dan de afgelopen twee weken. Visma/LAB zal dit ook hebben gezien en dus is het wachten (let op, morgen!) op nieuwe aanvallen. En natuurlijk was daar de schitterende overwinning van Paret-Peintre en de heldendaad van Van Wilder. Overigens werden er gister vragen gesteld over het gewicht van de Franse winnaar, de ritwinnaar van gister weegt namelijk 52 kilogram.

“Bollène is een beroemd plaatsje” verder lezen
Geplaatst op

Dát ene moment waarop alles lukt

Op de rustdag verzamelen de wielerjournalisten zich in een klein zaaltje. Achter de tafel en microfoon zit de Deense Jonas Vingegaard met naast hem Grischa Niermann van Team Visma Lease – a- Bike. ‘Natuurlijk gelooft hij er zelf nog steeds in dat hij Tadej Pogacar – zijn allergrootste concurrent – kan verrassen en verslaan. Toegegeven de achterstand is groot maar de derde week heeft hem altijd veel gebracht. ‘Wij zullen moeten werken aan een andere tactiek’… het hoe of wat houdt hij uiteraard voor zichzelf.

“Dát ene moment waarop alles lukt” verder lezen
Geplaatst op

De Mont Ventoux kan je maken of breken

Maar de dag begon uitermate slecht met het grote nieuws van het afstappen van Mathieu van der Poel. Onze landgenoot had al dagen last van zijn keel. De dokter van Alpecin/Deceuninck had de afgelopen dagen al een toezichtrol, maar gistermiddag werd de toestand van Van der Poel erger. MvP kreeg koorts en voor onderzoek is hij naar het ziekenhuis gegaan. Daar bleek dat hij leed aan een longontsteking. En dan was er maar één beslissing mogelijk: opgave van MvP.

“De Mont Ventoux kan je maken of breken” verder lezen
Geplaatst op

Een korte terugblik en voorzichtige conclusie

De renners genieten vandaag van een welverdiende rustdag. Als je de etappe van gister toch weer neemt en je ziet dat Tim Wellens een gemiddelde van ruim 47 km/per uur heeft gereden, dan kun je wel aanvoelen dat het vreselijk hard gaat. Dat haal ik op mijn fiets met wind mee, maar niet op het vlakke zonder wind in de rug. De gemiddeldes die het peloton nu rijdt, zijn ongelofelijk als je er bij stil staat. Daarom is een dagje rust absoluut verdient. Al gaf Pogacar wel aan dat hij blij was met de rustdag, maar dat het niet betekende dat hij helemaal niets zou doen.

“Een korte terugblik en voorzichtige conclusie” verder lezen
Geplaatst op

Het zwarte lijstje van Pogacar  (UAE)

Vandaag de laatste rustdag van de Tour en is het terug kijken op vele heroïsche momenten en op de drama’s die er helaas ook waren.

De overwinning van Thymen Arensman is er één om nog eens terug te kijken. De vlakke tijdrit van Remco Evenepoel, de vier overwinningen van Pogacar die zelf lijkt te bepalen of hij wel of niet voor de winst gaat. De heldendaden van Healy waardoor hij de gele trui verovert, de blije eerste sprint van Jasper Philipsen waarmee hij de eerste gele trui verovert en de volgende dag overdraagt aan ploeggenoot Mathieu van der Poel en zelf een aantal dagen in het groen rijdt. Zijn onfortuinlijke val wil je juist niet meer terug zien evenals het zien verdwijnen op de brancard. Hetgeen ook telt voor het opstappen van Remco Evenpoel en de tranen van Steff Cras bij het verlaten van de Tour. Weer wel de moeite waard is het duel tussen Thymen Arensman en Simon Yates  die net wat slimmer een bocht pakte waardoor de winst voor hem was.

En natuurlijk de ontelbare andere momenten die de Tour hebben gekleurd want wat waren het twee fantastische weken! Nog één week te gaan en in deze derde zal veel spectakel gaan opleveren.

Zondag komt Thijs Zonneveld weer eens aansluiten bij de avond etappe. Vooraf wil hij weten met wie hij aan tafel zit. ‘Ah… met Gijs Scholten van Asschat ja… dan kom ik!’ Hij blijkt een fan van deze gevierde acteur die naast zijn grote bewondering voor Shakespeare ook een groot liefhebber van het wielrennen is.

Nikkie Terpstra is ook uitgenodigd en het trio vermaakt zich kostelijk met allerlei wetenswaardigheden. Over en weer rollen de verhalen over tafel.

Het mooiste verhaal komt wel van de wielerjournalist Zonneveld.

Zelf ooit een fervent wielrenner en nu een uitstekende analist en een journalist met een gouden pen. Zijn schrijfsels zijn heerlijk om te lezen doordacht, doorwrocht, geestig, to the point, vilein, wetenswaardig. 

Bij de avondetappe heeft hij het – op de valreep – over de zwarte lijst die in de bus hangt van de UAE. Zelf gehoord van de Duitse renner Nils Pollit die deze Tour beulswerk verricht voor zijn kopman Tadej Pogacar.

Het blijkt om een lijst te gaan met namen van renners die wel mogen winnen en met namen van renners die absoluut  niet mogen winnen. Het gaat niet alleen om de voorkeur van de kopman, alle renners kunnen hun eigen voorkeur bekend maken.

De wijze waarop Thijs dit wellicht algemeen bekende geheim vertelt, maakt het allemaal nog spannender Dat lachje en die pretogen. Aan de acteur heeft hij een heerlijk publiek. Zijn ogen vallen bijna van verbazing uit hun kassen…. ‘dat wist ik helemaal niet.’

Tafeldame Dionne de Graaf wil natuurlijk namen horen, zij moet het doen met het antwoord;  ‘Dat daar de nodige renners opstaan van Team Visma Lease -a- Bike mag duidelijk zijn.’

Nikkie Terpstra is helemaal niet verbaasd… die had zo ook wel zijn eigen lijstje.

‘Ach noem één naam.,’ bedelt de tafeldame. Het blijkt om de Zwitserse renner Cancellara te gaan. Het gerucht dat hij ooit met een motortje in zijn fiets een kassieker won werd nooit bevestigd maar de renners uit die tijd weten wel beter.

Het is duidelijk een onderwerp dat de tongen los maakt maar de avondetappe is helaas aan tijd gebonden en Dionne wil graag afsluiten met een ode aan de winnaar van deze dag; Tim Wellens. Voorgelezen door Gijs Scholten van Asschat, de acteur kiest voor een Shakespeariaanse versie het wordt een beeldschone  hommage aan Wellens dé superknecht van Pogacar. Hij  mocht vandaag wel winnen van zijn kopman. Die aangaf met deze overwinning blijer te zijn dan met zijn eigen overwinningen van deze Tour.

Geplaatst op

De één en de ander….

Het kon niet uitblijven; de aannames waarom Pogacar de zwaarste Pyreneeënrit niet zelf wilde winnen. Alles wat er over gesuggereerd is doet overigens niets af aan de glorieuze zege van Thymen Arensman. Laat dat voorop staan. Een debutant die ooit aan zichzelf twijfelde, een andere trainer kreeg en nu weet dat hij in staat is de allerbeste klimmers aan te kunnen.

“De één en de ander….” verder lezen
Geplaatst op

De zwarte lijst in de bus van UAE

Thijs Zonneveld vertelde onlangs over een zwarte lijst die in de bus hangt van UAE. Op die lijst zouden renners op staan, die absoluut niet mogen winnen van Pogacar. Dat klinkt heftig, maar het komt vaker voor dat mensen ergens op een zwarte lijst staan. Dus zo gek is dat niet, alleen het wordt nooit uitgesproken. Dat Thijs dit verteld, betekent ook dat hij het van iemand heeft gehoord. Daar zullen ze bij UAE niet zo blij mee zijn.

“De zwarte lijst in de bus van UAE” verder lezen
Geplaatst op

Zwarte dag voor Evenepoel

De Belgische renner Remco Evenepoel  – derde na Pogacar en Vingegaard – begonnen aan de TOUR met de gedachte het de Deen Jonas Vingegaard moeilijk te maken, smeekt de fotograaf op de motor hem uit beeld te houden.

Het gaat niet goed  met Remco, donderdag al in de problemen gisteren bij de klimrit een teleurstellende prestatie Hij schudt het hoofd, praat met zijn ploegleider die in de ploegwagen naast hem rijdt, schudt nog eens het hoofd en dan voel je als kijker al aankomen; die gaat afstappen!

“Zwarte dag voor Evenepoel” verder lezen
Geplaatst op

Neemt Pogacar een snipperdag of wordt er ook vandaag hard gekoerst?

Dat is de vraag die op ieders lippen ligt, na de voorbije dagen waarin de Sloveen iedereen fietsles geeft. De rit van vandaag gaf nou niet echt hoop voor de rest, want ook vandaag ging het omhoog en dan bedoel ik ook echt omhoog. We startte vandaag in Pau en de weg zou gaan leiden tot aan de top van de Superbagnères. We gaan tevens officieel de derde koersweek alweer in en als Visma/LAB er nog iets van wil maken, dan moet het snel gebeuren. Ook gelet op de ruime achterstand die Jonas Vingegaard (ruim 4 minuten) nu al heeft op Pogacar.

“Neemt Pogacar een snipperdag of wordt er ook vandaag hard gekoerst?” verder lezen
Geplaatst op

Het Fenomeen Pogacar

Vandaag zullen degenen die Pogacar aanwijzen als winnaar weinig geld verdienen. Het lijkt alsof the best of the rest geen rol meer kunnen spelen. Maar zo ligt het natuurlijk niet er zijn nog de acht zware etappes te gaan waar nog veel te winnen en/of te verliezen valt.

Mocht Pogacar vandaag de dertiende etappe op zijn naam schrijven, dan wordt hij de jongste renner ooit die 21 etappes in de Tour weet te winnen.

“Het Fenomeen Pogacar” verder lezen
Geplaatst op

Wie voelt zich vandaag net als James Bond?

Wie kent de film van James Bond, Tomorrow never Dies, niet? De film waarin Geheim agent 007, ofwel James Bond probeert, samen met de (altijd) knappe agent Wai Lin, de megalomane mediamagnaat Elliot Carver te dwarsbomen in zijn plannen om een Derde Wereldoorlog te laten ontketenen. De film waarin onze eigen Daphne Deckers (de vrouw van Richard Krajicek) een piepklein rolletje had, kende een explosief begin boven op een berg in de Franse Pyreneeën. Laat die berg nu het decor zijn van de klimtijdrit van vandaag.

“Wie voelt zich vandaag net als James Bond?” verder lezen
Geplaatst op

De Tour gaat vanaf vandaag echt beginnen

Voor mij als liefhebber zijn de tijdritten het mooiste. Morgen kan ik mij hart ophalen met de klimtijdrit naar Peyragudes. Maar de etappe van vandaag is net zo mooi. Vandaag moeten de renners de Hautacam op. En vergeet ook niet dat ze tussendoor ook nog de Col du Soulor moeten beklimmen. De grote vraag is hoe snel hersteld Pogacar van zijn verwondingen na de val gister. En heeft hij deze drie dagen veel last als het loodzware etappes worden in de Pyreneeën Afgelopen week heb ik voor de blog de twee genoemde bergen gereden.

“De Tour gaat vanaf vandaag echt beginnen” verder lezen
Geplaatst op

Chaotische dag waar geen touw aan vast te knopen is

Wie een etappe wint in de TOUR heeft zijn carrière gemaakt.

Dat dan soms een out-sider kan zijn maakt een etappe nog meer aantrekkelijk.

Vandaag is het weer zo een etappe dat het alle kanten uit kan.

De voorspellers denken aan Mathieu van der Poel maar Wout van Aert zou ook best kunnen. De laatste zit in ieder geval mee bij de voorste groep, zij moeten een Zwitser en een Noor voor zich dulden.

Zou  mooi zijn wanneer de grootste rivalen van het weldrijden het nu vandaag op de weg gaan uitmaken. Die rivaliteit zit ’m overigens vooral tijdens de wedstrijden. Daarbuiten zijn het weliswaar niet de beste vrienden maar zoals de media ons wil doen geloven dat zij een bloedhekel aan elkaar hebben is volkomen onzin. Te vaak wordt de boel opgeblazen om het lekker spannend te houden. Gewoon niet geloven!

“Chaotische dag waar geen touw aan vast te knopen is” verder lezen
Geplaatst op

Het spektakel gaat nu echt beginnen

Morgen gaan we dan echt het hooggebergte in en kunnen de favorieten zich niet meer verschuilen. Het wieltjesplakken is dan voorbij. Linke ballen is er dan niet meer bij. De degens worden dan echt gekruist. De dag na de rustdag staat een etappe van en naar Toulouse op het programma. Hoewel het routeboek een vlakke etappe aangeeft, knipogen twee fikse kuitenbijters in de laatste vijftien kilometer verleidelijk naar aanvallers.

“Het spektakel gaat nu echt beginnen” verder lezen
Geplaatst op

De rustdag een zegen of een stoorzender?

Vandaag een rustdag voor de renners. Niet alle renners verteren een rustdag goed.

De één snakt er naar en de ander raakt zo uit zijn ritme dat de volgende dag de benen weer behoorlijk moeten wennen. Juist die renners boffen niet, hen wacht een pittige heuvelrit. Want zoals Thierry Gouvenou in de enige echte officiële Tour gids schrijft; ‘Voor de hervatting na de eerste rustdag hebben wij een behoorlijk dynamische route ontworpen.’

“De rustdag een zegen of een stoorzender?” verder lezen
Geplaatst op

Beroemde mosselparty’s op de rustdag

Beroemde mosselparty’s op de rustdag

De rustdag wordt vaak gebruikt door de renners om in de ochtend met elkaar een kop koffie te drinken en de beentjes toch even los te gooien. Sommige renners maken van de gelegenheid gebruik om hun gezin te ontvangen. Ik denk dat Trine Hansen Jonas nog even de oren zal wassen, dat hij vooral voor zichzelf op moet komen. En andere renners hebben plichtplegingen in de vorm van verplichte perspraatjes. Kortom, van echte rust zal geen renner profiteren.

“Beroemde mosselparty’s op de rustdag” verder lezen
Geplaatst op

Eindelijk de winst voor Visma/LAB

Gister was een pittige bergetappe. Nooit eerder in de geschiedenis van de Tour zaten er acht beklimmingen in één etappe. En dat na een dag die door gele trui drager werd gezien als groots in het gekkenwerk. De stunt die Mathieu en zijn ploegmaat Jonas Rickaert (Alpecin DeKeuninck) gisteren uithaalden was ongekend. Bij het terugkijken – terwijl de uitslag al bekend is – zit je nog op het puntje van de stoel.

“Eindelijk de winst voor Visma/LAB” verder lezen
Geplaatst op

De Heroïsche Bergen van de Tour de France

De rit telde vandaag 163 kilometer en meer dan 4.300 (!!) hoogtemeters met zeven pittige klimmetjes. De renners startten in Ennezat en begonnen vrijwel meteen met de de Côte de Loubeyrat, een beproeving van 4 kilometer met een gemiddelde stijging van 6,3%. Na deze beklimming blijft het klimmen en dalen. De renners dalen af naar Volvic – bekend van het mineraalwater – en kregen daarna weer twee stevige beklimmingen voor hun kiezen. Eerst de klim naar Tourtoule (4,2 kilometer à 5,8%), gevolgd door de Chanat-la-Moutyre (2,2 kilometer à 6%). De koers duikt daarna naar de bekende stad Clermont-Ferrand.

“De Heroïsche Bergen van de Tour de France” verder lezen
Geplaatst op

Iconische gebeurtenis in de wielersport

De Ierse schrijver James Joyce (1882 – 1941) schreef het meest geprezen boek Ulyssses dat voor het eerst uitkwam in 1920. Joyce beschrijft in dit lijvige boek een avontuur dat zich in één middag in Dublin afspeelt. Heb ooit de wandeling zelf gelopen. Het was deze gedachte die in mij opkwam bij het zien van de monsterprestatie geleverd door twee wielrenners, waarvan de één een droom had om tijdens deze Tour op het podium te komen staan en de ander dacht; ‘daar ga ik hem bij helpen.’ 

“Iconische gebeurtenis in de wielersport” verder lezen
Geplaatst op

Machtsprint

Het was gister duidelijk dat er niemand kan tippen aan Jonathan Milan. De Italiaan is niet alleen een imposant figuur naast de fiets, maar zeker ook op de fiets. Je kan van zijn houding op de fiets (in een volle sprint is hij vrij bewegelijk) van alles vinden, maar het kan ook bijna niet anders als je ziet hoeveel snelheid hij produceert. Het is allemaal op kracht en niet op souplesse, maar de Italiaan wint er wel wedstrijden mee. En dat liet hij gister maar weer eens zien.

“Machtsprint” verder lezen
Geplaatst op

De pijngrens van de renners

De Portugees Joao Almeida start vandaag – na de onfortuinlijke val van gisteren – met een gebroken rib en de nodige schaafwonden. Genoeg pijn om de nacht wakker door te brengen. Zijn kopman Pogacar is blij met zijn aanwezigheid. Almeida is dé man die hem moet ondersteunen in het hooggebergte. Het zou dus een enorme aderlating voor hem zijn wanneer hij Joao zou moeten missen. Nu is het vandaag en morgen een etappe voor de sprinters dus hoeven de klassement renners geen volle bak te rijden. Er wordt gehoopt dat dit voldoende is voor enig herstel.

“De pijngrens van de renners” verder lezen
Geplaatst op

Daar is het D-woord weer

Het was weer even stil, maar daar kwam gister weer het woord om de hoek kijken. Niet geheel toevallig kwam het uit Deense hoek. Ik word er ook wel een beetje moe van. Ik zal de laatste zijn dat het D-woord (Doping) niet meer in het peloton gebruikt wordt. Met de prestaties die de renners tegenwoordig moeten leveren, is het bijna onmogelijk. Maar als iedereen een middel heeft om zo snel mogelijk te herstellen van hun prestaties, wie houdt de renners dan tegen? Tegenwoordig is er zulke goede medische begeleiding dat men echt wel kan beoordelen of het gezond is of niet. Het is dan ook wel weer erg opvallend dat een Deense wetenschapper (genaamd Vest Christiansen) juist gister vraagtekens had bij de prestaties van Pogacar.

“Daar is het D-woord weer” verder lezen
Geplaatst op

Weer een enerverende dag

Omdat Eurosport de zevende etappe van de Tour integraal uitzendt is er vanaf 12.00 uur wielrennen  te zien. Zeker geen straf want vandaag staat de kijker en zeker de renner weer een mooie etappe te wachten. Met tot slot de Mûre de Bretagne die twee keer beklommen moet worden. De gele truidrager van vandaag heeft mooie herinneringen aan deze rit toen hij in 2021 als debutant iedereen wist te verrassen met een etappe zege. Nu jaren later liggen de kaarten wat anders want in de eerste week van de Tour 2025 is Van der Poel altijd vooraan te zien, weet hij drie dagen in het geel te rijden raakt deze één dag kwijt om de trui na een bloedspannende strijd weer weet te her veroveren. Dat heeft zoveel van krachten gevraagd dat hij zelf ook wat twijfelt of hij nu wel de gedoodverfde winnaar voor vandaag is.

“Weer een enerverende dag” verder lezen
Geplaatst op

Wel of geen geel?

Gisteravond in Vive le Velo (Belgisch programma omtrent de Tour de France en te vergelijken met onze Avondetappe) was er een interessant schouwspel voor en tijdens de etappe van gister. Vooraf verklapte Tim Wellens (wellicht De superknecht van Pogacar) dat zijn ploeg UAE niet veel moeite zou doen om de gele trui te verdedigen. Pogacar is slim en weet dat als hij de gele trui wil behouden, dat zijn ploeg iedere dag zou moeten rijden om de trui te verdedigen. Dan is het beter om met zijn voorsprong op de concurrenten reactief te fietsen. Een beetje de Indurain tactiek van de jaren 90.

“Wel of geen geel?” verder lezen
Geplaatst op

Alles geven….

Je zal maar een keer gevraagd worden om als gast een dagje de Tour te mogen meemaken. Het is een droom van iedere Tourliefhebber en slechts weinigen zijn de uitverkorenen. Gisteren was dat cabaretier Jochem Meijer die deze eer te beurt viel. Achteraf laat hij weten dat deze dag voor hem in zijn top tien staat!

Als een klein jongetje in een snoepwinkel voelde hij zich.  ‘Het was prachtig’

Ook aan de tafel van de  avondetappe was de lach niet van zijn gezicht te krijgen.

“Alles geven….” verder lezen
Geplaatst op

Iets met woorden en daden

Niemand had kunnen bevroeden dat de woorden van Trine Hansen (Vingegaard) de volgers van de Tour de France nog dagenlang zou teisteren. Na de tijdrit van gister was het onduidelijk of Vingegaard een slechte dag had (wat iedere topwielrenner wel eens in de Tour heeft) of echt Pogacar nu al moet laten gaan. Het antwoord zal mede in de komende dagen naar boven komen. Voor de spanning in de Tour zou het goed zijn als het eerst het geval is. Is het tweede aan de hand, dan is het snel gedaan met de titelaspiraties van de Deen. Of Pogacar moet eenzelfde inzinking ondervinden als twee en drie jaar geleden.

“Iets met woorden en daden” verder lezen
Geplaatst op

De woorden van Trine dreunen nog door!

Nee….natuurlijk was het niet leuk om te lezen wat Trine Hansen over hem had geschreven. Maar iedereen die hem kent weet dat Team Visma Lease a Bike zijn ploeg is waar hij zich thuis voelt en waar de samenwerking prima loopt, de sfeer klopt. Hij heeft zich genoeg bewezen. Of hij nog bevriend is met Vingegaard?  Ja waarom niet? Vingegaard is toch niet verantwoordelijk voor de uitspraken van zijn vrouw.

En het zijn nu precies deze antwoorden waarom Wout van Aert niet alleen een geweldige wielrenner is maar ook een bijzonder en wijs mens.

Vervolgens moet het boek nu wel gesloten worden. Klaar er mee. Daar zijn de renners en is ook de wielersport bij gebaat.

“De woorden van Trine dreunen nog door!” verder lezen
Geplaatst op

Het mooiste onderdeel van het fietsen

Als kleine jongen kan ik mij nog goed herinneren, dat er 1 onderdeel van de Tour was wat echt mijn allergrootste interesse had. Natuurlijk, de bergetappes waren geweldig. Maar vanaf kleins af aan waren de tijdritten voor mij het summum. De houding, de snelheid, de stuurmanskunsten, ik vond alles mooi. In de jaren die volgde ging de adoratie voor tijdritten niet voorbij. Ik weet dat ik ooit een keer (ik was ongeveer 9) met de buren naar de Betuwe op korte vakantie ging. Daar stond een oude racefiets in de schuur. En daar ging ik op hele jonge leeftijd een rondje fietsen. Dat was mijn eerste echte ervaring op een racefiets. En ik waande mij Bernard Hinault als in zijn beste dagen.

“Het mooiste onderdeel van het fietsen” verder lezen
Geplaatst op

Van wielrennen word je nederig

 ‘De Tour is het circus en wij zijn de clowns’, is een reactie van een van de renners van Red Bull/Bora Hans Grohe. Netflix laat in de serie over de Tour 2024 zien hoe belangrijk de zakelijke kant van de wielrensport is geworden en hoe groot daarbij de rol van de sponsor is. De sponsor eist en krijgt steeds meer stem. Hoe zo’n gesprek wordt gevoerd tussen ploegleider en sponsor  -vooral wanneer de resultaten tegenvallen – is behoorlijk uitgesproken. Het spel wordt keihard gespeeld.

“Van wielrennen word je nederig” verder lezen
Geplaatst op

Wonden likken in Duinkerke

De consternatie was groot na afloop van de etappe van gister. Vele volgers lieten hun licht schijnen op de gebeurtenissen van gister. Echter de afdronk was niet zo zuur als dat het leek. Uiteraard had Coquard niet mee hoeven sprinten. De Fransman behoort nu eenmaal niet tot een veel winnaar van rittenkoersen. Maar wie belet hem echter dat wel te doen? Waarom zou hij zich niet mogen mengen in een sprint? Dat is ook hetgeen wij met z’n allen hebben gecreëerd. Wij, als kijker willen steeds meer. Wij willen spektakel zien. Sponsoren van ploegen willen resultaten zien. Dus moet Coquard ook van zijn ploeg zijn neus af en toe tegen het venster drukken.

“Wonden likken in Duinkerke” verder lezen
Geplaatst op

Hoor en Wederhoor

Natuurlijk werd er tijdens de nabschouwing ook gesproken over het interview in een Deense krant waar Trine Hansen – echtgenote van Jonas Vingegaard – van gedachte wisselt met een sportjournalist. Het uitgekozen tijdstip was niet bepaald handig maar los daarvan is het ook weer de media die er een hot-item van maakt. Want de mens schijnt nu eenmaal behoefte te hebben aan sensatie!

Zonder enig hoor of wederhoor de zaak opblazen, wij hebben er dagelijks mee te maken maar het maakt er de wereld niet leuker op.

“Hoor en Wederhoor” verder lezen
Geplaatst op

Matthieu van der Poel start vandaag in de gele trui

Vandaag waren de renners vertrokken voor een redelijk vlakke rit van Valenciens richting aankomstplaats Dunkerque. Of wel op zijn Nederlands, gewoon Duinkerke (zonder N). Die plaats is uiteraard bekend bij een ieder die iets met de tweede Wereldoorlog heeft. Naast dat het vandaag de finishplaats is is het ook de stad die bij vele wereldburgers bekend om haar geschiedenis. Het is een plaats die velen kennen van de oversteek naar Engeland.

“Matthieu van der Poel start vandaag in de gele trui” verder lezen
Geplaatst op

Gele kaarten in de Tour

Voor het eerst is het mogelijk dat er in de Tour ook gele kaarten worden uitgedeeld. Nu is het gewoonlijk zo dat alle nieuw ingevoerde regels nogal voor commentaar zorgen en het instellen van gele kaarten is daar geen uitzondering op.

Een veel gehoorde reactie is deze; “Op zich prima maar is de kans dat er met twee maten wordt gemeten niet te groot? Wie gaat dit allemaal controleren?”

“Gele kaarten in de Tour” verder lezen
Geplaatst op

Tour de Punch is begonnen!!

Bij de start in Lauwin-Planque was het noodweer. Het was zelfs zo slecht dat er een complete chaos ontstond, omdat bussen en vrachtwagens niet meer weg kwamen. Auto’s kwamen vast te staan in de blubber langs de wegen. Het was een grote chaos. Dat had ook tot het gevolg dat enkele ploegbussen (met de renners)  niet op tijd in Lauwin-Planque aanwezig waren. Vaak is de handtekeningsessie vooraf aan elke etappe echt traditie. Deze traditie viel letterlijk en figuurlijk in het water. Maar uiteindelijk reden de renners op weg naar Boulogne-sur-Mer.

“Tour de Punch is begonnen!!” verder lezen
Geplaatst op

Vooraf aan de eerste etappe

Gio Lippens een fantastische voormalig wielerverslaggever bij de NOS schrijft in de Vara-gids weer een heerlijk verhaal over de Tour, over de “De heilige graal” de smeuiigheid druipt er van af.

Op verzoek van de redactie van de lokale krant De Nieuwe Meerbode werd mij een paar jaar geleden gevraagd om de oplossing van een puzzel te bedenken; er werd gekozen voor; Het Geel is de Heilig Graal.  

“Vooraf aan de eerste etappe” verder lezen
Geplaatst op

We zijn begonnen!!

De Tour de France 2025 is van start gegaan. We zijn met de karavaan om 13:40 gestart. De etappe van vandaag (de eerste van deze Tour) telt maar liefst 184,9 kilometers. De start begon in Lille en eindigt voor de renners vanmiddag laat ook in Lille. Iedere renner die is opgegeven is daadwerkelijk ook van start.

“We zijn begonnen!!” verder lezen
Geplaatst op

We gaan nu echt beginnen!

Morgen start de Tour de France in Lille. De Tour de France wordt door de kenners die al stiekem omgedoopt tot Tour de Punch of Tour de anti-Pogi. Beide benamingen doen zeker recht aan de waarheid. De afgelopen jaren werden de punchers niet meegeteld. Het moest uiteindelijk om het spektakel gaan tussen de klassement-renners. Niets was daarbij te gek.

“We gaan nu echt beginnen!” verder lezen
Geplaatst op

Tour Voorpret

Zaterdag 5 juli staat op de kalender met rood aangekruist ook bij alle dagen daarna staat met grote letters VRIJHOUDEN! Nu ja, in de ochtenden en de twee rustdagen kunnen er wat afspraken gemaakt worden. Maar verder staan de drie weken in het teken van de Tour. Het is mijn vakantie in eigen huis, een thuis waar kunst voor schoonheid zorgt.  

Word nooit voorzichtig in verheugen en voorpret is de bron van het leven.

Deze zin is zeer aan mij besteed! 

“Tour Voorpret” verder lezen
Geplaatst op

Wat mogen we van de Tour 2025 verwachten?

De start in Lille

De Tour de France blijft het summum van de wielersport en de ronde van Frankrijk spreekt ieder jaar opnieuw tot de verbeelding van miljoenen fans wereldwijd. Mijn medeauteur van deze blog, Janna van Zon en ikzelf, zijn daar geen uitzonderingen op. Ook in 2025 belooft ‘La Grande Boucle’ (zoals de Tour de France ook wel wordt genoemd) een spektakelstuk te worden, met een parcours dat zowel sprinters, punchers (lees, de pure aanvallers, zoals Van der Poel en Van Aert), klimmers als allrounders kansen biedt. In deze vooruitblik analyseren we de grootste kanshebbers voor het algemeen klassement, de specifieke ambities van toppers als Mathieu van der Poel en Wout van Aert, en blikken we vooruit op de mogelijke ontknoping van de meest prestigieuze etappekoers ter wereld.

“Wat mogen we van de Tour 2025 verwachten?” verder lezen
Geplaatst op

De start van de Tour 2025

De Tour 2025 begint op zaterdag 5 juli in het noord Franse Lille en eindigt drie weken later op zondag 27 juli in Parijs. De eerste week verblijft het peloton in Normandië en Bretagne, waarbij in de laatste plaats de steile Múr de Bretagne wordt beklommen. Vervolgens gaan de renners in de tweede week richting Pyreneeën om vervolgens de derde week richting mijn geliefde Alpen te rijden. Wederom ga ik veel van de beklimmingen die de renners rijden zelf proberen te fietsen, zodat ik verslag kan doen van een bepaalde beklimming. De Tour kent twee rustdagen en in totaal moeten de renners 3320 kilometer afleggen eer zij de ereronde mogen rijden in Parijs.

“De start van de Tour 2025” verder lezen
Geplaatst op

Remco Evenepoel zorgt voor een apotheose

Hora est…  De Franse Kunstwereld kent mooie traditie. Bij iedere toneelvoorstelling komt er een acteur op het podium met een staf waarmee hij drie keer op de grond stampt. Zo wordt het publiek gevraagd even stil te staan bij de prestaties van de acteurs en actrices. En hun eerbied te tonen voor de kunst. De UCI bedacht een variant en vroeg de populaire en veelwinnaar Peter Sagan om deze eervolle opdracht te verrichten. Dat doet hij geheel op eigen wijze maar weet de omstanders toch zover te krijgen dat zij in stilte hun eerbied tonen aan de renners.

“Remco Evenepoel zorgt voor een apotheose” verder lezen
Geplaatst op

Olympische wegwedstrijd

Het was de dag van de wielrenners. Je weet als renner, win je vandaag, dan ben je vier jaar lang de kampioen en mag je dus de regenboog trui dragen. Vanaf de Spelen van 1936 (ook wel, de beruchte Adolf Hitler Spelen) wordt er een olympische wegwedstrijd georganiseerd, zoals we die nu nog kennen. Sindsdien wonnen de Nederlandse wegrenners drie medailles: zilver was er voor Gerrit Voorting in Londen 1948 en Erik Dekker in Barcelona 1992. Hennie Kuiper veroverde het goud in München 1972. De genoemde renners waren destijds allen amateur. Dat was de regel, die vroeger nog gold tijdens de Spelen: Je moest als atleet amateur zijn.

“Olympische wegwedstrijd” verder lezen
Geplaatst op

Het slotstuk is aan Pogacar!

Het is zover! We zijn aanbeland bij de laatste etappe. Dat houdt ook in dat dit de laatste bijdrage is van ons, Janna van Zon en mijzelf. Drie weken lang hebben wij de lezers van ons stukjes proberen te boeien in onze liefde voor het wielrennen en de Tour de France in het bijzonder. En wat zijn we verwend deze Tour. Spanning was er wellicht minder (tot aan de beslissende tijdrit van vandaag), omdat er één renner was die met kop en schouders bovenuit stak. Tadej Pogacar was getergd door de twee tweede plaatsen in de afgelopen twee jaar. Het krenkte de Sloveen enorm. En ook gister was er weer een staaltje spierballen van Pogacar.

“Het slotstuk is aan Pogacar!” verder lezen
Geplaatst op

Zondag 21 juli etappe 21 Individuele tijdrit

Monaco – Nice   33.7 kilometer.

Pogacar ‘De mooiste Tour ooit’

‘Een dialoog tussen twee commentatoren Vooraf aan de individuele tijdrit. Veel lof is er voor Jonas Vingegaard; ‘Jonas is een vechter een geweldig renner, verrichtte na wat hem is overkomen een geweldig prestatie. Hij komt volgend jaar terug voor revanche.’

‘De renners wacht vandaag een enorme uitdaging.’ weet Philip Gilbert als verkenner van de individuele tijdrit. ‘Het wordt een stressvolle dag.’

“Zondag 21 juli etappe 21 Individuele tijdrit” verder lezen
Geplaatst op

Zaterdag 20 juli etappe 20  bergrit

Nice – Col de la Couillole  132.8 km

De vijfde zege voor Pogacar

De Voorlaatste etappe van de Tour 2024 zorgt voor sensatie en spektakel.

4500 hoogtemeters staan de renners te wachten verdeeld over vier cols. Het is vandaag op en af. Heel anders dan gisteren met de mooie vallei-afdalingen waar tijd om eventueel weer aan te kunnen sluiten tot de mogelijkheden behoren. Waarschijnlijk heeft niemand het verloop van deze etappe kunnen voorspellen. 

“Zaterdag 20 juli etappe 20  bergrit” verder lezen
Geplaatst op

Van 4 naar 5 vingers!

De voorlaatste etappe alweer en ook een beetje met weemoed. En wat voor Tour is dit (geweest). Deze Tour gaat de boeken in als spectaculair. Met dank aan de strijd tussen de twee grootste ploegen in het peloton. Aardig was een staatje waarin een overzicht was te zien met de overwinningen in Pro Tour koersen. Dat kunnen dus ook overwinningen zijn in een grote ronde (dus de Giro en nu de Tour). Als er een klassement gemaakt zou worden, dan zou Pogacar op nummer 9 (!!) staan. Hij heeft in zijn eentje meer (18 in totaal) overwinningen dan de rijkste ploeg van het peloton (INEOS). Dat is in één woord: ongelofelijk. Dat is gewoon niet voor te stellen. De vergelijking met Eddy Merckx (lees, Kannibaal) is nu reeds gemaakt.

“Van 4 naar 5 vingers!” verder lezen
Geplaatst op

Vrijdag 19 juli etappe 19 bergrit (Koninginnerit)

Embrun – Isola 2000   144.6 km

Een te gekke Sloveen verpletterd zijn tegenstanders

Het getal dertien wordt gezien als een ongeluksgetal Het getal elf is het gekkengetal

De Sloveen Tadej Pogacar rijdt met nummer 11. En wat hij deze Tour laat zien past precies bij dat getal 11. Het is te gek en zelfs meer dan dat, wat Tadej de afgelopen weken heeft gepresteerd. Zelf geeft hij ook aan; ‘Dit is echt te gek! maar ik ben trots en blij.’  Op het podium staat hij breeduit lachend in zijn zestiende gele trui van deze Tour.

De gele, groene, bollen en witte trui

Dat Pagocar de bollentrui – de bergtrui – vandaag overdraagt aan Richard Carapaz (EF Education) gebeurt met een hug en een schouderklop. Het geeft aan dat hij daar vrede mee heeft. Hij komt voor geel dat hem niet meer kan ontgaan.

Voor de man uit Equador heeft de bollenetui veel betekenis, hij won in deze Tour zijn eerste rit, het eerste geel en nu neemt hij opnieuw (de eerste was in 2020) de bergtrui meer naar huis.

Remco Evenepoel (Lotto Soudal) kan de witte – jongerentrui niet meer ontgaan. wat wel spannend blijft is of hij zijn derde plaats nog kan inwisselen voor de tweede. Die vraag wordt hem gesteld. ‘Ik kreeg de indruk dat Jonas niet top was..  maar het lukte mij ook niet om weg te komen. Ach het is geen schande om met de twee keer Tourwinnaar over de streep te gaan. En ik heb nog twee ritten te gaan dus ik geef de tweede plaats nog niet op.’

Biniam Girmay (Intermarche) Voor hem is de begeerde groene trui. De groep vluchters is vandaag zo groot dat alle punten al vergeven zijn waardoor zijn rivaal Jasper Philipsen achter het net vist. Zijn drie rit overwinningen maken de Tour voor de Alpecin renner meer dan geslaagd.

De voorsprong van Girmay is  – gelukkig voor hem – groot genoeg dat hij zelfs na zijn val – waar hij veel kostbare punten misloopt – zicht op het groen weet houden. Vanaf vandaag kan niemand hem meer inhalen.

Beelden van treurnis

Het beeld van Jonas Vingegaard – getroost door zijn van vrouw Trine – zegt alles.

Hoe moedig heeft hij alles maar dan ook echt alles de afgelopen weken gegeven. Heeft zijn ploeg hard voor hem gewerkt. Slechts één keer wist hen daarvoor in de elfde (11de !) rit te belonen. Maar de val van drie maanden geleden – waarvan het werkelijk een wonder is dat hij zich in zo een korte tijd heeft weten te herstellen – blijkt niet goed genoeg. Wat hij echter heeft gepresteerd de afgelopen weken verdient alle respect. Maar de ontlading dat het vandaag er niet in zit, hij niet de benen en conditie heeft van verleden jaar zijn bijna onverdraaglijk om naar te kijken.

Maar alles moet in beeld gebracht worden. De Tour laat vaak een mooie romantische maar soms ook een hele harde en wrede wereld zien .

Nog meer tranen

De grote bus met renners komt 41 minuten later binnen. Daar achter druppelen de sprinters binnen.  Helaas weet de Franse sprinter Arnaud Demare (Arkea) de door de jury vastgestelde tijd niet te halen. Hij zal morgen niet meer mogen starten. Het is een schrikbeeld voor iedere renner de Tour niet te kan uitrijden. En ook hier vloeien er tranen.

Etappe verloop 

Voormalig wielrenner Philip Gilbert geeft al fietsend alvast een voorproefje van de Cols die beklommen moeten worden. Vandaag zijn het drie cols van over de 2000 hoogtemeters. Met gevaarlijke lange afdalingen. Er wordt een bijzondere strijd verwacht. Zal Jonas gaan aanvallen? Hoe reageert Pogacar daarop en wat doet Remco?’ Men gokt dat ook deze dag voor Pagacar zal zijn.

In een interview zegt Jonas Vingegaard; ‘In deze etappe zal iedereen moeten afzien, ik ga gewoon mijn best doen.’ Of hij vandaag alles gaat geven met de kans dat hij zijn tweede plaats aan Remco Evenepoel kwijt raakt? ‘Ik wacht af en zie wat er vandaag gebeurt.’ Voor Jonas is het wel weer genoeg om steeds maar weer dit soort vragen te moeten beantwoorden. Dan is Wilco Kelderman aan de beurt in de hoop dat hij spraakzamer is.  Wat het plan van Visma deze dag is. ‘Hoe gaan jullie dit tactisch aanpakken?’ maar ook Kelderman laat niet het achterste van zijn tong zien. Je moet als journalist van goede huizen komen of betere vragen stellen om de renners uit hun tent te lokken.

Al bij de eerste klim moeten heel wat renners in hun eigen tempo gaan rijden om deze dag zo economisch mogelijk te overleven. ‘Het wordt een lange uitputtingsslag.’ wordt er voorspeld. Matteo Jorgenson en Wilco Kelderman  (Visma Lease a Bike) verrichten beulswerk en leiden de overgebleven renners waaronder ook Richard Carapaz met rugnummer 111. Hij is op jacht naar de bergtrui en niemand legt hem daarbij een strobreed in de weg.

Terwijl de renners zich naar de hoogste geasfalteerde top van Europa zwoegen  (2082 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 6.9)  ontspint zich een aardig gesprek. Volgend jaar worden er minder sprint-etappes verwacht . ‘Het valt natuurlijk niet mee om een Tour samen te stellen waar alle verschillende type renners een kans hebben op een ritwinst.’ Naar de mening van de commentatoren zijn er dit jaar teveel bergetappes. ‘Wat hebben de renners die niet 65 kilogram wegen of nog minder hier te zoeken? Er moeten meer ritten komen voor de klassieke renners. ‘

Maar wordt er onmiddellijk toegegeven; ‘De Tour heeft ook te maken wat er in welke streek mogelijk is, bovendien zijn er in de weekenden spectaculaire ritten gewenst om zoveel mogelijk publiek te trekken.’ Er wordt wel ingezien dat het geen eenvoudig vraagstuk is voor Thierry Gouvenou. 

Richard Carapaz is geboren in Equador op een hoogte van meer dan 2028 die renners nu moet overwinnen. Genetisch gezien heeft hij een grote voorsprong op de andere renners. Hij heeft zijn zinnen op de bergtrui en weet deze ook te veroveren.

De afdaling van een half uur waar de renners zich met de haarspeld bochten meebewegen is magnifiek om te zien. De man achterop de motor laat weten. ‘Dit zijn zulke unieke momenten om die te mogen beschrijven. Het is hier letterlijk en figuurlijk adembenemend mooi.’

Morgen weer een nieuwe dag

Zoals het er nu naar uit ziet lijkt de ritwinst vandaag voor één van de vluchters. Het huzarenstukje van de Visma renners Jorgenson en Kelderman is een feest om naar te kijken. Zij rijden zo goed als de hele dag voorop bepalen het tempo en toch krijgt geen van deze twee de prijs voor de strijdlust. Die gaat naar Carapaz, het is zelfs zo tragisch dat de ritwinst hun neus voorbij gaat. Met een voorsprong van tegen de vier minuten van de gele trui maakt Jorgenson zich los van de kopgroep, hij krijgt nog even Simon Yates achter hem aan en ook Carapaz doet een poging maar de Amerikaan weet stand te houden.  Hoe zou het nu gaan in de ploegwagen van Visma Lease- a Bike… rekenen zij zich al rijk of vrezen zij alsnog voor het gele gevaar?  Die vrees blijkt terecht. ‘Hij is verplicht aan zijn eigen ik om in de aanval te gaan.’ wordt er gejubeld bij de Belgen. Het is werkelijk te gek voor woorden hoe de man met rugnummer 11 op verpletterende wijze zijn achterstand op de koploper weet weg te werken. Zijn ploeg kwam voor het geel en hij krijgt het geel!

Het plan van Visma Lease a Bike valt ook vandaag weer geheel in duigen.

Natuurlijk moet de beste renner winnen en in deze Tour is er maar onvoorwaardelijk de beste en dat is Pogacar! Die eigenzinnige de man die alles kan, die zoveel lol in het wielrennen uitstraalt en waarbij je nooit het gevoel krijgt dat hij lijdt en moet afzien.  ’ Ja ik ken deze bergen goed, heb er veel getraind en de benen waren goed.

Ik had er eerlijk gezegd niet op gerekend dat Jorgenson zo snel was en ik voelde in de laatste kilometer ook wel mijn benen. Dacht ook dat hij de rit zou gaan winnen maar ja…en dan is daar een ietwat satanisch lachje.

Hij zal geen vrienden zijn met Visma maar natuurlijk is hij teveel topsporter om ook niet tijdens het interview zijn respect uit te spreken voor Matteo Jorgenson.

Deze weet er nog net uit te brengen: “Ik zat er zo dichtbij. ‘Ik heb alles gegeven.’

Aan hem en zijn teleurgestelde ploeggenoten om vanavond weer de knop om te zetten voor de dag van morgen want dan wachten opnieuw de bergen.

Geplaatst op

Pogacar toont andermaal zijn spierballen

De tour nadert zijn absolute apotheose. Is het gedaan? Nee, maar na vandaag zal dat wel wellicht wel het geval zijn. Of Vingegaard moet nog een konijn uit de hoge hoed toveren. En dat konijn kan zomaar de Col de la Bonette zijn. Die heb ik dinsdag zelf mogen beklimmen en ik moet zeggen, dat voelde niet fijn. De renners zullen heel veel moeite hebben met de rit van vandaag. Het is echter ook bekend terrein, want de finish op Isola2000 is door veel renners reeds verkend. Ik hoop voor hen dat ze dat ook meteen voor de Col de la Bonette hebben gedaan.

Col de la Bonette is een geniepige berg

Wat maakt deze etappe nu zo lastig? Het zijn de twee bergen van Buitencategorie die het lastig maken. De renners moesten eerst de Col de Vars beklimmen. Dat is een berg van iets meer dan 2100 meter hoogte en vrij lang, 18.8 kilometer. Het gemiddelde stijgingspercentage valt wel mee, maar dit is een berg voor Vingegaard. De Deen houdt van lange, lastige beklimmingen. Dat is uitermate geschikt voor zijn manier van rijden. Pogacar moet het van de korte explosieve beklimmingen hebben. En laat dat aspect nu terugkomen in de Col de la Bonette.

De afgelopen weken heb ik de Tour ‘vooruit’ gefietst en de Col de la Bonette vond ik echt de zwaarste. De berg is de hoogste geasfalteerde weg van Europa. Van tevoren werd er al gesproken dat dit de zwaarste beklimming van de Tour de France 2024 zou worden. Waarom dan de zwaarste? Omdat het zo ongelofelijk variërend is, het 22,9 (!!) kilometer lang is. Wat echt heel lang is. Vanaf kilometer 3 begint het. Als je naar het routeboek kijkt klopt het gemiddelde stijgingspercentage wel, maar er wordt niet bij verteld dat het extreem van laag naar hoog springt. Er zitten korte afdalingen in gevolgd door stukjes van 15%, 16%, 17%, 21% en een uitschieter naar 23%. Dat was voor mij een enorme sloper. Ik moet het hebben (zie Vingegaard) van de lange, gelijkmatige stukken. De afgelopen weken voelde ik mij echt in vorm, maar dinsdag had ik het gevoel of ik een zak aardappelen op mijn rug had zitten. Het is tussen kilometer 3 en kilometer 7 alleen maar op en af. En dan bedoel ik met op, ook echt op. Extreem steil op. Volgende week ga ik de berg zeker nog een keer beklimmen. Want het is mijn eer te na om niet lekker een berg op te kunnen rijden, maar ik vond dit echt de next level. Dus ik ben heel benieuwd hoe het peloton deze twee bergen (en dan speciaal de Bonette) gaat verteren.

Pogacar fan

Speciale aandacht zal er zeker zijn voor het titanengevecht tussen het leidende drietal in het Algemeen Klassement. Zal er nog een verschuiving komen of gaan de drie musketiers in de huidige volgorde zondag de tijdrit in? Mijn gevoel zegt dat er nog wel wat staat te gebeuren. Ik ben een Pogacar fan. Volgens mij heeft iedereen dat tussen de regels door wel kunnen lezen. Waarom? Gewoonweg om zijn manier van rijden (aanvallend), zijn prettige voorkomen en de absolute wil om te winnen. Dat laatste heeft Vingegaard ook, maar Pogacar kan echt tot het uiterste gaan om zijn doel te bereiken. Dat spreekt mij enorm aan. Vingegaard is een geweldig talent. En ik vond zijn rijden de afgelopen twee Tours echt heel goed. Maar de Pogacar die dit jaar in de rondte rijdt is niet de Pogacar van de afgelopen twee jaar. In alles is de Sloveen verbeterd. Dat komt zeker door zijn andere manier van aanpak en dat is ook te danken aan zijn nieuwe coach, Sola. Maar wat mij opvalt is de frisheid van de Sloveen. Pogacar is ongelofelijk fit. Verteerd als geen ander, de zware beklimmingen. Alleen de etappe waarin Vingegaard hem op de meet klopte, was de Sloveen minder. Maar toen was Vingegaard erg sterk, had hij de hulp van Roglic heel hard nodig en maakte Pogacar een enorme fout door niet genoeg te eten en te drinken. De afgelopen week zie je hem (zeker als je er op let) dat (bijna overdreven) wel doen. En dat maakt hem (met het uitstekende materiaal wat ze bij UAE hebben) tot de beste renner op dit moment die op een fiets rondrijdt. De Sloveen is het supertalent, die zijn gelijke niet kent. Veel zal vandaag afhangen van hoe Visma/Lease-a-Bike gaat rijden. Gaan ze de koers hard maken of wachten ze totdat Vingegaard de Col de Vars en Bonette opdraait en gaan ze dan volle bak?

Voor mij was de Col de la Bonette een verschrikking

Ik kon het niet laten. Ook ik heb mij vanmiddag gewaagd aan de Col de la Bonette. En eenmaal boven kon ik concluderen dat deze col mij heel erg pijn deed. Ik vond de gehele klim niet fijn. Het gaat maar op en af met extreme verschillen in stijgingspercentages. De Col de la Bonette werd dan toch niet de scherprechter die we hadden gehoopt. Er was al snel een groepje weg met klimmers. Daaronder Simon Yates (die van Alula), Hindley, Carapaz (alweer van het bedrijvige EF), Wilco Kelderman en Jorgenson (beide Visma/Lease-a-Bike). Het leek er dus al snel op dat VLB de strijd om het geel hebben opgegeven. En dat ze gingen voor etappewinst. De voorste groep reed goed samen en de voorsprong steeg al snel naar 4 minuten. Daarachter was het vooral de controle van UAE. Met 6 man sterk was Pogacar omringt door een sterke groep en als maar aantonend dat Pogacar de beste ploeg in deze Tour om zich heeft. Maar niet alleen heeft hij de beste ploeg. Op 8,5 kilometer van de top van Isola2000 ging Pogacar er hard vandoor en liet hij Evenepoel en Vingegaard staan alsof ze stil stonden. Vingegaard is gewoon niet de renner van de afgelopen twee jaar. De Deen is niet bij machte om de Sloveen ook maar een beetje te volgen.

Pogacar is te goed!!

Als Pogacar op de gaspedaal gaat staan, dan is er geen houden aan. Het beeld op 6,8 kilometer was veelzeggend. Kelderman keek even opzij en zag een gele flits voorbij gaan. De mimiek op zijn gezicht sprak boekdelen. “Mijn hemel, hoe kan je deze man tegenhouden”, je zag het de renner van VLB denken. Het was te danken aan Mikel Landa (helper van Evenepoel) dat Vingegaard en Evenepoel niet meer tijd hebben verloren. Landa reed een uitstekende beklimming. Maar voor de strijd om de gele trui was het allang niet meer te doen. Tadej is de beste. Op 4,5 kilometer probeerde Evenepoel het, maar hij kreeg Vingegaard niet uit het wiel. Landa werd bedankt voor het harde werk. Met nog 4 kilometer te gaan was er nog steeds ritwinst voor VLB in het verschiet. Pogacar was inmiddels van 2:30 minuut achterstand naar 40 seconden. Inmiddels haalde Pogacar ook Carapaz in. Alleen Yates en Jorgenson zaten nog voor hem. Het was een fantastisch schouwspel. Vanuit de lucht zag je dat Pogacar als een havik op Yates en Jorgenson neerdaalde. Op 3 kilometer had Pogacar ook Yates achterhaald.  De volgende was De Amerikaan van VLB. Arme Jorgenson. Dan rijdt je een geweldige etappe, maar er is nu eenmaal één renner geweldig goed. Inmiddels was het verschil met zijn achtervolgers al opgelopen naar 1:30 minuut. Pogacar was ontketend. Op 1,8 kilometer had Pogacar beet. En de macht waarmee Pogacar Jorgenson liet staan, was pijnlijk. Het was van tevoren een plan van VLB, maar in deze vorm kunnen ze bij VLB elk scenario bedenken, maar het gaat ze niet helpen bij de Nederlandse ploeg. Pogacar slaat VLB enorm hard om de oren. Op 900 meter van de finish keek Pogacar nog even om. Net alsof hij wilde vragen: ‘waar blijven jullie?’. Maar er komt niemand, want Tadej Pogacar laat op de Koninginnerit zien dat hij de allerbeste is. Wat een etappe!! Jorgenson werd op 21 seconden tweede, wat nog heel knap was. En Yates werd derde op 40 seconden. Daarachter was de lijdensweg van Vingegaard te zien. Samen met Evenepoel streden ze nog om de vijfde plaats op 1:42. Een enorme draai om de oren van Vingegaard. Mooi waren de beelden na afloop. Vingegaard die steenkapot in de armen van zijn vrouw viel. En aan de andere kant was er Pogacar die zichtbaar zo goed uit zag. Het was goed te zien dat Vingegaard beseft dat hij de Tour heeft verloren, wat geen schande is. 1) gelet op waar hij vandaan komt na zijn ongeluk en 2) en als hoofdreden, er staat geen maat op Pogacar. Toch gaf hij na de finish aan dat de Bonette vreselijk zwaar was. Gelukkig ook voor mij, want dan was ik vandaag niet de enige.

Morgen een nieuwe bergetappe, alleen die is wel iets minder zwaar dan die van vandaag!

Geplaatst op

Donderdag 18 juli etappe 18 heuvelrit

Gap – Barcelonnette 178.8 km.

Een zegevierende Campenaerts

Hoewel de kijker de afgelopen dagen niets tekort gekomen aan natuurschoon, vindt Thierry Gouvenou ( architect van de Tour etappes) etappe 18 als één van de mooiste landschap en vergezicht etappe van deze Tour. Door gebruik te kunnen maken van  drones wordt de kijker deelgenoot van het gebied waar de renners hun ruggen krommen, zich geselen omdat dit nu eenmaal de Tour is. 

“Donderdag 18 juli etappe 18 heuvelrit” verder lezen
Geplaatst op

De vluchters worden eindelijk beloond

Wat een rit weer gister. Je kwam oprecht ogen en oren tekort. De aanvallen waren niet meer te tellen. Visma/Lease-a-Bike (VLB) zat op een tweespoor. Of rijden voor de etappewinst (ze hebben er pas 1 – Vingegaard) of rijden voor Vingegaard. Ze kozen in eerste instantie voor de eerste optie. En achteraf heeft dat Vingegaard gered. Want toen Vingegaard in de finale alleen kwam te zitten, werd hij gered door zijn VLB collega’s (Bennoot, Van Aert en Laporte). Als de toppers hun slechte dag hebben gehad, dan hebben zowel Pogacar (de rit die Vingegaard won) en Vingegaard (gister) deze dag reeds gehad. Alleen als je echt sec kijkt naar de frisheid van beide, dan staat Pogacar op dit moment op eenzame hoogte.

“De vluchters worden eindelijk beloond” verder lezen
Geplaatst op

Woensdag 17 juli etappe zeventien bergrit

Saint Paul – Trois chateau – Super – Dévoluy 177.8 km.

Vingegaard zwaar onder druk gezet

‘Als het geen sprint etappe is, dan weet je dat het een zware etappe gaat worden’, Wout van Aert weet waar hij over praat. Zijn ploeg Visma – Lease – a- Bike (VLB)

heeft deze zeventiende rit op hun lijstje staan. En Wout rijdt zich ook onmiddellijk naar voren kijkt even achterom wie er met hem zit en trekt door. Hij verricht opnieuw beulswerk en dat telt eveneens voor zijn ploeggenoten.  Wat Tiesj Benoot vandaag laat zien is in één woord grandioos. ‘Jammer dat wij niet met ons vieren vooraan konden blijven, dan had ik zeker kans gemaakt op ritwinst.’ Het is maar weer het zoveelste bewijs dat er meer verrassingen dan zekerheden zijn in de wielersport.

“Woensdag 17 juli etappe zeventien bergrit” verder lezen
Geplaatst op

Carapaz wint, maar weer een tik voor VLB

De renners maken zich vandaag op voor een nieuwe koersdag en de rit in Zuid-Frankrijk gaat vandaag van Saint-Paul-Trois-Chateaux naar Superdévoluy. De rit staat te boek (volgens het routeboek) als Heuvelachtig. En dan zit het lastige gedeelte van deze etappe in de staart. Op 38 kilometer van de finish beklimmen de renners achtereenvolgens de Col Bayard (2e categorie), Col du Noyer (1e categorie – 7,7 km á 8,1 kilometer) en tot slot de korte klim naar Superdévoluy. De vraag zal zijn of Vingegaard het vandaag al aandurft om tijdwinst te boeken. Of dat hij toch wacht tot vrijdag. Ik heb nog steeds last van de rit op de Col de la Bonette. Dat wordt echt de scherprechter in de laatste week.

“Carapaz wint, maar weer een tik voor VLB” verder lezen
Geplaatst op

Dinsdag 16 juli etappe 16  Vlakke rit

Gruissan – Nîmes  188.6 kilometer

Derde overwinning voor Jasper Philipsen

“Wij zijn er op gebrand deze etappe te winnen”, is het antwoord van Mathieu van der Poel (Alpecin) op een vraag van een journalist. Of morgen de Tour eindigt voor de sprinters want daarna valt er weinig meer te halen, wordt zo her en der gesuggereerd en geïnformeerd. Dan staan de renners en zeker ook de sprinters hele pittige dagen te wachten. Er moeten weer vele hoogtemeters overwonnen worden. Toch lijkt het er op dat de meeste sprinters de Tour in Nice gaan beëindigen. Veel van hen met De Olympische Spelen in het achterhoofd. De Tour is een goede training.

“Dinsdag 16 juli etappe 16  Vlakke rit” verder lezen
Geplaatst op

De Vlam uit Ham doet het weer!

Vandaag wordt beschouwd als de laatste kans voor de sprinters om nog een etappe te winnen in de Tour van 2024. Morgen en overmorgen volgt dan nog een heuvel etappe, maar vandaag moet het lukken om de sprinters in positie te krijgen voor de eindsprint. Het vervelende alleen voor de overgebleven sprinters (Cavendish, Philipsen, Girmay en Van Aert) dat er niet veel ploegen meer zijn die willen rijden. En daarbij zal Visma/Lease-a-Bike ook niet vol vandaag gaan rijden voor Van Aert, gelet op de dagen die nog komen gaan. We rijden vandaag richting de mooie studentenstad Nimes. Onderweg komen de renners 1 bergje tegen van de 4e categorie.

“De Vlam uit Ham doet het weer!” verder lezen
Geplaatst op

De tussenbalans

Waar staan de verschillende renners vandaag? Eerst terugkomend op de rit nog van gister. Eigenlijk op het gehele weekend. Daarbij twee identieke uitslag en verloop, maar toch met een ander vertrekpunt. Gister was het echt aan Visma/Lease-a-Bike (VLB) om de koers zo hard mogelijk te maken. De tactiek/strijdplan van de afgelopen twee jaar werd uit de kast gehaald. Een scenario wat de afgelopen twee jaar er ook voor gezorgd heeft dat Vingegaard de Tour de France won. En na zaterdag konden ze ook bijna niet anders. Het enige wat kon was toch om te wachten tot de laatste dagen, maar ergens vonden ze te laat bij Nederlands grootste wielerploeg. Echter het strijdplan werd teniet gedaan door toedoen van 1 man……

De Chipsgooier en vliegende slipper

Pogacar staat op dit moment op eenzame hoogte. Deze conclusie kunnen en mogen we nu wel stellen. Is daarmee de Tour gedaan? Dan is het voorzichtige antwoord: Nee. Een hongerklop, pech, ongeval of zelfs Covid zouden een spelbreker kunnen zijn. Gister overigens was daar bijna weer zo’n moment. Zaterdag was er al de ‘chipsgooier’ en gister werd de Sloveen bijna geraakt door een slipper. Weer was het zo’n idioot die mee rende met Pogacar. Alleen de man (lees, Malloot, gek, Idioot) verloor zijn slipper, die vervolgens voor zich uitschoof en onder de wielen van Pogacar belandde. Pogacar reed er niets vermoedend overheen en keek pas achterop toen hij over de slipper was heengereden. Het deerde de Sloveen niet echt, maar je moet er toch niet aan denken wat er wel had kunnen gebeuren. Ooit was er een tasje met Armstrong. De Amerikaan bleef met zijn stuur achter een plastic tasje hangen, die een supporter mee had en waar waarschijnlijk haar bammetjes in zaten. Puur op basis van de prestaties moeten we wel eerlijk zijn, dat Pogacar echt weinig laat zien wat zijn prestaties zou kunnen verminderen. Het mooiste beeld vond ik gister op 6 kilometer onder de top. Pogacar, die een drinkbus met water kreeg aangereikt. Hij zat toen al kilometers lang achter het wiel van Vingegaard. De Deen reed zichzelf helemaal leeg in de hoop dat de Sloveen zou breken. Iets wat de VLB ploeg daarvoor al had gedaan en wat succes had, want alle UAE renners waren er al vanaf gereden.

Voor mij het moment……

Pogacar kreeg dus de bus aangereikt. En toen zag ik de toekomstig winnaar van de Tour rijden. Pogacar ging rechtop zitten. Hij draaide in alle rust de deksel van de bus om en gooide de inhoud (water) over zijn helm en nek. En vervolgens gooide hij de bus achteloos weer weg. De manier waarop hij dat deed, werd door een renner gedaan die volledige controle heeft op alles. Een kilometer na deze gebeurtenis volgde de demarrage die Vingegaard uiteindelijk te machtig was. Je zag het toen ook in de ogen van de Deen. “oh, mijn god, ik verlies hier de Tour. Ik heb er alles aan gedaan, maar deze man is gewoon te sterk!”. De wanhoop straalde er vanaf. In het begin was het gaatje nog enige tijd 10 seconden. Maar met nog 4 kilometer te gaan gaf Vingegaard zich gewonnen. Als een bokser die al voor de tweede keer acht tellen rust kreeg om te herstellen. De Deen schokschouderende ook de laatste kilometers door. Daar waar Pogacar mooi op de fiets bleef zitten. Het masterplan van VLB was ontoereikend gebleken. De ploeg had inderdaad de UAE ploeg opgeblazen, maar ook zichzelf. En toen de rookwolken waren opgetrokken, stond 1 man nog fier overeind….. en die man droeg de gele trui! Pogacar kreeg zodoende de voorsprong die hij nodig had en waar ze bij UAE van tevoren naar streefde om goed door de laatste week te komen.

Wat brengt de laatste week?

Waar liggen de kansen van VLB en Vingegaard nog om het nog spannend te maken? Daarvoor moet je goed naar het routeboek kijken. Vandaag de rustdag en die zal voor VLB zeer wenselijk zijn. Willen ze nog wat doen bij de geel/zwarte brigade van VLB, dan zullen ze toch weer hetzelfde scenario moeten gebruiken als gister. De etappe van vrijdag en zaterdag lenen zich daar nog voor. Woensdag en Donderdag zijn zeker ook pittig, maar heeft niet de zwaarte van de vrijdag en zaterdag.

Dinsdag: een vlakke etappe, waarbij de sprinters voor een van hun laatste kansen kunnen gaan

Woensdag: Een gecategoriseerde heuvel etappe met een beklimming van een 3e, 2e en 1e categorie berg (Col du Noyer) op 11 kilometer van de finish. Maar dit ligt Pogacar beter.

Donderdag: Weer een heuveletappe met maar liefst 5 beklimmingen van de 3e categorie, maar niet zwaar genoeg om UAE op voorhand pijn te doen

Vrijdag: De kans voor Vingegaard om nog wat te doen. 4400 hoogtemeters moeten de renners trotseren met de slotklim naar Isola 2000 (1e categorie, maar wel 16,1 kilometer lang). En daarvoor twee beklimmingen van de Buitencategorie. De Col de Vars (18,8 km tegen 5,7% gemiddeld) en de Cime de la Bonette (22,9 km tegen 6,9%). Het kan zomaar de dag zijn dat Vingegaard deze vandaag op de rustdag aanvinkt als zijnde zijn laatste kans

Zaterdag: Mocht het Vingegaard de dag ervoor niet zijn gelukt, dan heeft hij nog een laatste kans op zaterdag. Inmiddels zijn we dan al bij finishplaats Nice aanbeland. De kans dat Vingegaard zaterdag zal slagen zal klein zijn. Weliswaar zijn er drie beklimmingen van de 1e categorie, maar de verwachting is dat VLB pogacar daar niet op zal breken

Zondag: De tijdrit. Mocht Vingegaard wel slagen in zijn opzet om tijd terug te pakken, dan is een tijdrit op de slotdag natuurlijk wel het summum. Van Monaco gaan ze weer terug naar Nice. De moeilijkheid in deze rit zit hem op 11,2 kilometer waar de top van de La Turbie ligt. Een bergje van de 2 categorie, maar waar je als zeer goed tijdrijder (veel) tijd kunt terugpakken. Het is een tijdrit van 33,7 kilometer lang, die glooiend is en waar de beste tijdrijders boven zullen drijven. Een revival van de Tour van 2020 zou geweldig zijn.

Wie herkent de beelden niet van een grauw uitziende Roglic. Diens helm om half elf vastzat op zijn hoofd. Pogacar moest toen 57 seconden goed maken. De rit ging naar de top van La Planche Belles Filles. En het werden er uiteindelijk 1 minuut en 21 seconden. Zaterdag zal ik nog een keer terugblikken naar dat geweldige slot, die de herinnering van Fignon en Lemond weer levendig maakte.

Geplaatst op

Zondag veertien juli etappe vijftien  Bergrit

Loudenvielle – Plateau De Beille 197.7 km.

Pogacar zet de Tour naar zijn hand

Vandaag is er voor het eerst geen medisch peloton, alle renners kunnen starten.

De UCI geeft wel een bulletin uit waarin bekend wordt gemaakt dat het dragen van mondkapjes verplicht is en er een strengere controle komt bij de start, finish en bussen.

Uit de verschillende interviews blijkt dat de renners behoorlijk moe zijn. Het tempo ligt hoog en zoals vaak te horen is; het zijn de benen die moeten spreken. ‘Daar hangt alles van af.’ De zwaarte van Tour eist zijn tol. ‘De Tour is van een buitencategorie.’

“Zondag veertien juli etappe vijftien  Bergrit” verder lezen
Geplaatst op

De dag van de beklimming naar Plateau de Beille!

We zijn gister dan echt begonnen met een geweldige finish van de etappe. Door vele volgers (zeker na woensdag) werd aangegeven dat er vanaf dit weekend gefietst zou worden op het terrein van Jonas Vingegaard. Het kan zijn dat Visma/Lease-a-Bike (VLB) alles op de laatste week gooit. Maar vorig jaar (met Kuss en Roglic aan zijn zijde) reed VLB zo’n hoog tempo dat het de concurrentie vermorzelde. Nu was het UAE met een perfect strijdplan. Al gaf Pogacar ook wel eerlijk toe, dat de finish gister op Col de Saint-Lary Soulan meer op intuïtie gebaseerd was.

“De dag van de beklimming naar Plateau de Beille!” verder lezen
Geplaatst op

Zaterdag 13 juli etappe veertien Bergrit

Pau – Saint – Lary – Soulan Pla- D’Adet  151.9 kilometer

Een oppermachtige Pogacar

De dertiende etappe begint zorgelijk. Gisteren tijdens de sprint is de Belg Amaury Capiot (Arkea) lelijk gevallen. Hoe hij naar de wagen gedragen moet worden is vreselijk om aan te zien. De verbazing van de commentatoren die vanochtend  het slachtoffer weer op de fiets zien zitten doet hen bijna in sprookjes geloven. Dit had niemand voor mogelijk gehouden. Hij komt voor de microfoon om zijn verhaal te doen wat er gisteren nu zo fout is gegaan. Zijn verhaal klinkt heel plausibel. Het was de gekregen kop- een elleboogstoot van Maxim van Gils die hem letterlijk en figuurlijk het meest heeft getroffen. Al snel na de start schudt de Capiot treurig het hoofd, de opgelopen pijnen zijn te heftig, hij heeft het geprobeerd maar dat is tegen beter weten in. Diep bedroefd stapt hij in de ploegwagen. Dit intense verdriet is weer zo een voorbeeld hoe belangrijk en fantastisch de renners het vinden om mee te kunnen doen aan deze heroïsche en magische Tour de France.

“Zaterdag 13 juli etappe veertien Bergrit” verder lezen
Geplaatst op

Pogacar slaat keihard terug

Eindelijk, de Tour gaat nu echt beginnen. De strijd tussen de twee topfavorieten Pogacar en Vingegaard ook. De handschoenen gaan uit en de strijd kan losbarsten. Ik zit er klaar voor en ik pak er een bak met popcorn bij, want de Tour ligt voor eenieders gevoel helemaal open. Ook al is het verschil op dit moment meer dan 1 minuut. De renners krijgen twee bergen van de Buiten categorie voor de kiezen. Zoals gezegd, de Tourmalet en de Col de Saint-Lary Soulan. Vergis je niet in de laatste. Dat is een klim met een hele lastige aanloop, waarbij kilometer 2 en 3 niet onder de 10,5% stijgingspercentage komen. Voor de mensen die een beetje weten hoe dat voelt, gaat dat echt pijn in de benen doen.

“Pogacar slaat keihard terug” verder lezen
Geplaatst op

Een nieuwe overgangsetappe

De Tourkaravaan trok vandaag naar de ‘Nederlandse’ stad Pau. Het parkoers is glooiend en heuvelachtig. Voor de sprinters met enige klimmersbenen; Van Aert, Girmay en Philipsen moet dit appeltje, eitje zijn. Die worden er niet afgereden. Tenzij er weer een ouderwetse monsterontsnapping is. Ik schreef van de week al over de ontsnapping waarmee Chiappucci beroemd is geworden. Het was de start van een mooie carriere. Als ik heel diep graaf herrinner ik mij als klein jongetje en (toen al) enorme fan van de Tour één ontsnapping. Die van Teun van Vliet en Henri Manders in 1985 en de grootste ontsnapping ooit in de Tour van Thierry Marie.

“Een nieuwe overgangsetappe” verder lezen
Geplaatst op

Donderdag 11 juli etappe 12 vlakke rit

Aurillac – Villeneuve  – sur – Lot  203.3 kilometer

Een peperdure rekening voor Primoz Roglic

De Brit Fred Wright  (Bahrain Victorius) had gisteren een vreselijke dag. Eenzaam en alleen was het zwaar zwoegen om de 211 kilometer af te leggen en toch bleef de wil om uit te rijden. Helaas kwam de moedige renner na deze heroïsche solo tocht te laat binnen en moest hij totaal uitgewoond en ontgoocheld de Tour verlaten. Bij binnenkomst stonden nog een aantal  trouwe fans, zij beloonden hem met een warm applaus.

“Donderdag 11 juli etappe 12 vlakke rit” verder lezen
Geplaatst op

Een sprintersdagje

Wat een wedstrijd was het gister. Het is altijd heerlijk om nog een keer terug te kijken naar een etappe, maar de etappe van gister leent zich daar uitstekend voor. Vingegaard was goed. Beter dan Pogacar en dat was niet verwacht. Maar Vingegaard was echt diep gegaan en dat zag ik minder af bij Pogacar. Vingegaard tekende wel behoorlijk na afloop. Dat had ook te maken met alle emoties, die er vervolgens uitkwamen. Maar Pogacar oogde wel frisser.

“Een sprintersdagje” verder lezen
Geplaatst op

Woensdag 10 juli elfde etappe een bergrit

Évaux – les – Bains – Le Loran 211 kilometer

Vingegaard overtroeft Pogacar

Iedere kijker die gisteren met veel chagrijn keek naar de prestaties van de renners en dat de wielersport onwaardig vond, krijgt vandaag een juweel van een etappe te zien. De bergrit door het Centraal Massief  is een rollercoaster geworden.

‘Dit is een rit voor mannen met ballen’, wordt er enthousiast gejubeld.

Die Remco toch… hij heeft met zijn uitspraak van afgelopen zondag de commentatoren aardig geïnspireerd. Een andere uitspraak na de dag van gisteren is;

“Verveling is een kunst.”

“Woensdag 10 juli elfde etappe een bergrit” verder lezen
Geplaatst op

Etappe 10

De grote vraag voor vandaag zal zijn of er een aanval komt vanuit de top van het klassement. Durft Pogacar nog een poging te wagen om het verschil tussen hem en de rest groter te maken? Pogacar moet het hebben van de korte venijnige klimmetjes. Pogacar is daar gewoon beter in dan Vingegaard, die het juist moet hebben van de lange beklimmingen. Die komen in de derde week pas aan bod. Dus ik kan mij heel goed voorstellen, dat Pogacar vandaag of morgen voor zijn kansen gaat. En vergeet niet dat er vandaag maar liefst 4000 hoogtemeters beklommen moeten worden. Dan zijn het wel niet 1e of Buitencategorie beklimmingen, maar het is ook niet zo dat het een makkie is.

“Etappe 10” verder lezen
Geplaatst op

Dinsdag 9 juli etappe tien vlakke rit

Orléans – Saint – Amand- Montrond 187.3 km.

Philipsen eindelijk juichend over de streep

Terwijl sommige commentatoren gapend achter hun microfoon zitten, kijkers snakken naar spanning, lijkt het gesprek van de dag te gaan om dát wat er dertien jaar geleden gebeurde;  Dé spectaculaire waaier etappe waar Nikki Terpstra een onvergetelijke hoofdrol vervulde. Zijn naam wordt ook veelvuldig genoemd. Er wordt gesproken over de mooiste etappe ooit.

“Dinsdag 9 juli etappe tien vlakke rit” verder lezen
Geplaatst op

De (mogelijke) waaier etappe

Alle trouwe volgers van de Tour hopen dat de voorspelling vandaag uit zal komen en dat we dan ook echt een waaier etappe gaan krijgen. Het peloton zal vandaag heel alert moeten zijn, want iedereen weet waar het gevaar ligt. Vanochtend in de podcast “In het Wiel” een mooi verhaal gehoord van Nikki Terpstra over de 13e etappe op 12 juli 2013. Echt de moeite waard om dit verhaal nog eens te beluisteren.

“De (mogelijke) waaier etappe” verder lezen
Geplaatst op

De tussenstand na anderhalve week

We zijn bijna anderhalve week verder en dus kunnen we voorzichtig de opmaak doen wat is opgevallen. Over de rit van gister heb ik aangegeven dat mij deze enigszins tegenviel. Maar dat was meer op het oogpunt dat vanuit de top van het klassement geen schokkende zaken zijn waargenomen. Dat had ik wel een beetje gehoopt. Uiteraard snap ik vanuit het oogpunt van Visma/Lease-a-Bike (VLB) het ietwat laffe optreden. Maar als de kopman nog niet 100% is, snap ik dat ook wel weer. Maar als je (zoals gister) met drie man in de achtervolging bent en met Pogacar, dan zou ik denken dat VLB met het oog op de overige concurrenten (zie vooral Evenepoel) mee had gewerkt om afstand daarvan te kunnen nemen. In plaats van meekoersen hielden zowel Jorgenson, Laporte en Vingegaard zelf de benen stil. Maar uiteindelijk heeft de winnaar over twee weken gelijk, dus we wachten daar rustig op en kijken we of ze bij VLB gelijk hebben gekregen. Maar sympathie hebben ze daarbij niet gekregen. Al waren de journalisten en analisten gister over het rijden van VLB, verdeeld in hun oordeel. De een snapte het wel, dan de ander sprak net als mij over het laffe rijden.

“De tussenstand na anderhalve week” verder lezen
Geplaatst op

Zondag 7 juli etappe negen Heuvel etappe .

Troyes – Troyes  200 kilometer

Etappe negen is één van de voor veel renners de meest gevreesde etappe van de Tour 2024. De heuvels en de veertien onverharde stroken worden met angst en beven tegemoet gezien. Daar pech krijgen is de grootste angst en hoewel angst een slechte raadgever is, is die angst wel begrijpelijk. Het gravel en de kasseien betekenen grotere risico en valpartijen. Het zorgt mogelijk ook voor sensatie maar je kunt afvragen of zo een etappe thuis hoort in de Tour waar toch veel van afhangt.

‘Bij sommige stroken ligt de weg er slecht bij’, vertelt José de Cauwer die de rit eerder met een elektrische fiets heeft verkend. In de laatste week is er echter wel gewerkt aan de grootste scheuren.

“Zondag 7 juli etappe negen Heuvel etappe .” verder lezen
Geplaatst op

winst voor Anthony Turgis

Het verhaal van vandaag is natuurlijk de graveletappe. Al maanden zijn de volgers en renners in de ban van deze etappe rondom Troyes. De reden, de rit gaat over 14 (!!) gravelstroken van in totaal 32 kilometer. Gravel wint op dit moment aan populariteit. En de renners in de Tour kunnen hun kunsten nu op de ongewone ondergrond laten zien. Je kunt het een beetje vergelijken met een Parijs-Roubaix klassieker, alleen zijn de kasseien nu vervangen door gravel. Gravel is in de geschiedenis van de Tour de France nog nooit zo prominent aanwezig geweest. De moeilijkheid van sommige stukken zit hem in een gravelstrook direct gevolgd door een beklimming (zoals bij de tweede gravelstrook). Daar zal de onrust van het peloton zeker aanwezig zijn.

“winst voor Anthony Turgis” verder lezen
Geplaatst op

Monster prestatie van Abrahamsen

Grimay wint deze week voor tweede keer de sprint

“Alle aanvallers verzamelen” schrijft Wieler Revue .

Maar dat is toch een ietwat verkeerde voorstelling van zake want de enige renner die de benen neemt en dat ook 130 kilometer vol houdt is de Noor Abrahamsen (Uno X)

Het is voor hem een eenzame rit die hem trouwens niet lijkt te deren. De groene trui die hij enkele dagen om de schouders had kan hij nu wel vergeten maar de bollentrui mag hij vandaag voor de achtste keer aantrekken. Dat zal zeker tot na de rustdag van a.s. maandag zo blijven. In de komende twee weken zijn er nog heel veel bergpunten te verdienen waar heel veel strijd om geleverd zal worden. Maar vandaag laat hij een huzaren stukje zien waarvoor hij ook de prijs van de strijdlust krijgt.

“Monster prestatie van Abrahamsen” verder lezen
Geplaatst op

En weer is het Girmay!

Remco Evenepoel won gister de tijdrit en gaf hiermee zijn kansen voor een eventuele touroverwinning een nieuwe boost. Vingegaard daarentegen moest de wonden likken. Bij Visma/Lease-a-bike deden ze het af als ingecalculeerd, maar de realiteit is gewoon dat de Deen nu al op behoorlijke afstand staat. Maar het verhaal was gister toch de straf die de UCI oplegde aan Julien Bernard. Ik schreef het gister al en deed het juist af als mooi en vertederend. De UCI gaf aan dat de ‘eresaluut’ van vrienden en familie voor de Lidl-Trek renner het imago van de wielersport schaadt. Michael Boogerd gaf de UCI gelijk. Ik vind dat een belachelijke straf en redenatie.

“En weer is het Girmay!” verder lezen
Geplaatst op

Vrijdag 5 juli etappe zeven Nuits – Saint Geroges – Gevrey Chambertin

Tijdrit 25.3 kilometer.

Aan de vooravond van de tijdrit wordt er bij de avondetappe een aardig filmpje getoond waar Tom Dumoulin laat zien dat hij het tijdrit rijden niet verleerd is. Het zit ‘m niet zozeer in het tempo maar wel in zijn houding. Zijn commentaar is van dien aard dat je nieuwsgierig naar de volgende dag. Maar het roept ook iets van nostalgie op. Zoals Tom op de fiets zat, dát was waar je als kijker verliefd op werd.

Het is allemaal geschiedenis geworden,  gelukkig is Tom niet verloren voor de wielersport, hij heeft nu een andere rol die hem op het lijf geschreven lijkt.

“Vrijdag 5 juli etappe zeven Nuits – Saint Geroges – Gevrey Chambertin” verder lezen
Geplaatst op

De allermooiste discipline van het wielrennen

Als ik ergens naar uitkijk in de Tour de France dan is het naar een etappe van vandaag. Vandaag staat namelijk de tijdrit op het programma. Voor mij de mooiste discipline van het wielrennen. Als kind van 10 zat ik al gefascineerd te kijken in de Tour van 1980 naar Bernard Hinault en de Nederlanders Raas en Oosterbosch. Ik zag mannen op een fiets, die in hun eentje zichzelf helemaal kapot reden. Toen had ik nog niet de kennis over een verzet. Nu weet ik wat voor verzet renners rijden. Ik zag Hinault de proloog winnen en de tijdrit op het circuit van Spa-Francorchamps. De dag na de tijdrit was er de rit over de kasseien (gedeeltelijk parcours van Parijs-Roubaix). Dat was ook de dag dat Bernard Hinault de Tour de France definitief verloor aan onze landgenoot Joop Zoetemelk.

“De allermooiste discipline van het wielrennen” verder lezen
Geplaatst op

Het ene jaar is de andere niet

Het is de dag nadat het ultieme record van Merckx en Cavendish (meeste overwinningen in de Tour) verbeterd is. Het mooie van records is ook dat er altijd mooie staatjes uit voortkomen. Mark Cavendish wint in de Tour op iedere koersdag een etappe. Natuurlijk als je er 35 wint en er zijn gemiddeld ieder jaar 21 etappes, dan is de kans best wel aanwezig. Maar het is een opmerkelijk feit dat je iedere koersdag een etappe wint. Cavendish wint dus en heft het record. Je zou denken, voor hoe lang? Zal bijvoorbeeld Pogacar dat record gaan breken? Feit blijft dat het tien jaar geleden ondenkbaar was dat iemand dat record van Merckx zou verbeteren. Maar 10 jaar verder en de Manx Missile heeft laten zien dat een renner, waarvan vanaf het begin werd gezegd dat zijn motor te klein zou zijn om wedstrijden te winnen, tot dit soort aantallen in staat zou zijn. Cavendish heeft in alle drie de grote rondes etappes gewonnen (35, 16, 3). Dat maakt het tot een levende legende. Maar niet perse geliefd.

“Het ene jaar is de andere niet” verder lezen
Geplaatst op

Donderdag 4 juli zesde etappe Mâcon – Dijon 163. km. vlakke etappe

Drie maal is scheepsrecht voor Dylan Groenewegen

De klokken van de kerk in Mâcon luiden het peloton uit op weg naar Dijon, de stad van de mosterd. Wanneer later deze dag de finish is bereikt, hebben de renners 163.5 kilometer afgelegd, depart fictive niet meegerekend. 

Er wordt nog eens nagepraat over de legendarische sprint van Mark Cavendish (Astana) Hoe hij deze wist af te dwingen en zo geschiedenis maakte op zijn 39ste. Dat toch een respectabele leeftijd is voor een wielrenner. Oud wielrenner Bernard Eisel benadrukte nog eens de opofferingen die Cavendish zich het afgelopen jaren heeft getroost. Wat hij zich allemaal heeft moeten ontzeggen.  Ook zijn overgelukkige echtgenote doet een duit in het zakje. ‘Mensen die zeiden; “dat gaat ’m nooit meer lukken naast de anderen die hem nog kansen gaven.” Ook oud ploegleider Patrick Lefevre had zo zijn twijfels. ‘Er is nu zo een sterk sprinters veld.’ Tussen hem en de renner was er een lange periode van triomf doch ook één van afstandelijkheid. Maar natuurlijk was hij blij. ‘Ik heb hem ooit de kans gegeven en daar ben ik trots op.’

“Donderdag 4 juli zesde etappe Mâcon – Dijon 163. km. vlakke etappe” verder lezen
Geplaatst op

Woensdag 3 juli vijfde etappe  Saint – Jean de Maurienne  Saint – Vulbus

Vlakke rit 177 km.

Yes!!!! Cavendish bereikt waarvoor hij kwam; de 35ste zege

Mathieu van der Poel verveelt zich. Zo een rustig tempo van zo’n 27 km per uur is niets voor hem. Hij probeert de gele trui drager mee te krijgen het is tevergeefs.

‘ De Vlaamse commentatoren  begrijpen MVDP wel. ‘Na de vier pittige dagen voel je je benen en dan kan je maar beter even wat tempo maken.’

Fabio Jakobsen heeft ook last van spierpijn maar is er wel op gebrand om een goede  sprint te rijden. Het geluk mag nu toch wel eens zijn kant opvallen. Hij voelt dat hij terrein begint te winnen. De Galibier heeft hij goed verteerd. Dat telt ook voor Jasper Philipsen. ‘Het was een lastige klim en ik heb de Galibier goed kunnen verkennen’, lacht hij. Vandaag een nieuwe sprint kans of hij na de val vakmaandag nu extra gemotiveerd is? ‘Ach wij proberen altijd ons best te doen, helaas kunnen wij geen joker inzetten op de bepaalde dagen.’

“Woensdag 3 juli vijfde etappe  Saint – Jean de Maurienne  Saint – Vulbus” verder lezen
Geplaatst op

De 5e etappe is er een voor de sprinters

Amai!! Gelukkig kan de Tour liefhebber, die ik ben even een dagje bijkomen. Vandaag staat er namelijk een nieuw verwacht sprintduel op het programma. Maar de dag van gister was natuurlijk de dag van de overmacht van UAE. In de geschiedenis van het wielrennen hebben we natuurlijk tal van ploegen, die zo oppermachtig waren, gehad die een Tour volledig domineerde. De afgelopen twee jaar hebben we natuurlijk genoten van de Jumbo/Visma ploeg. Maar de overmacht die de UAE ploeg liet zien in de etappe naar de top van de Galibier was indrukwekkend. Met een absolute uitblinker in de Portugees Joao Pedro Goncalves Almeida. De 25-jarige meesterknecht had zich de eerste dagen van de Tour gespaard, maar reed gister in zijn eentje alle favorieten aan gort. Het was ronduit indrukwekkend om te zien, tot wat voor beulswerk de Portugees in staat was. In mijn rijke herinnering van de Tour de France ben ik dat niet vaak tegengekomen.

“De 5e etappe is er een voor de sprinters” verder lezen
Geplaatst op

Dinsdag 2 juli Vierde etappe Pinerolo – Valloire 139.6 km. Bergrit

Pogacar oppermachtig in het geel

Remco Evenepoel laat zich zien

Mart Smeets – hij wordt nog steeds gemist – schrijft in de Vara gids over de etappe van vandaag; Wie heeft deze route uitgestippeld?  Dat moet een sadist zijn.

Er staat de renners heel wat klimwerk te wachten en een afdaling waar de nodige vraagtekens bij worden gezet.  Het afscheid van Italië wordt door commentatoren met de nodige spijt genomen want het Italiaanse is eten verrukkelijk. De renners daarentegen zijn blij om weer naar Frankrijk te kunnen. De regels voor het publiek zijn in la douce France een stuk strenger. De chaos aan de start en finish was voor sommigen behoorlijk irritant. Mede omdat het Covid-zwaard toch nog – zij het op afstand – boven de hoofden zwaait.

“Dinsdag 2 juli Vierde etappe Pinerolo – Valloire 139.6 km. Bergrit” verder lezen
Geplaatst op

De 4e etappe op weg naar de Galibier

Het verhaal van gister was natuurlijk de overwinning van Biniam Girmay en Intermaché-Wanty. Ooit begonnen bij een kleine Franse ploeg, Nippo Delko One Provence, die failliet ging en toen opgenomen in de relatief kleine Intermaché-Wanty formatie van Aike Visbeen. De ploeg is en blijft een wonderlijk verhaal. De ploeg werd opgericht in 2008 en reed tot 2021 voornamelijk rond in het continentale circuit. Vanaf 2021 was daar de beloning voor hard werken en werd de World-Tour licentie (deelname aan alle grote rondes) verleend. Als je oprecht wilt genieten wat een touroverwinning doet voor een kleiner team, dan moet je even de beelden terugkijken vanuit de ploegleidersauto op het moment dat Girmay wint. Dat is een fantastisch gezicht en geeft maar weer de magie aan van de Tour de France als een ploeg een etappe wint. Want dat is niet iedere ploeg gegeven. En het wonderlijke is dat in drie dagen Tour nu al twee relatief kleinere ploegen een etappe op zak hebben.

“De 4e etappe op weg naar de Galibier” verder lezen
Geplaatst op

Maandag 1 juli derde etappe 230.1 km vlakke etappe

Opnieuw een verrassende etappe winnaar

De langste etappe van de TOUR heeft de warmte achter zich gelaten.

Vandaag  27 graden, gezien het dikke wolkendek vreest men zelfs voor wat regen, die gelukkig uitblijft.

Ietwat bezorgd reageren de Vlaamse commentatoren; ‘de renners zullen toch wel iets meer tempo moeten maken dan de 38 km. per uur willen zij om 18.00 uur de eerste aftrap van het Belgische voetbal team kunnen zien.’ Voorlopig lijken de renners zich niet druk te maken, er wordt veel geplast, gepraat en gelachen.  Er is ook tijd om over de gele trui van Pogacar te praten. Wilde hij hem nu wel of niet? Ach…

“Maandag 1 juli derde etappe 230.1 km vlakke etappe” verder lezen
Geplaatst op

Etappe 3 Pogacar in het geel, voor hoelang?

Nu de rookwolken zijn opgetrokken weten we in ieder geval 1 ding, dat Pogacar in het verwachte geel rijdt. Het verschil met zijn medeconcurrenten bedraagt echter nog nul (!!) seconden. Natuurlijk, we zijn nog maar twee dagen onderweg, maar opvallend is het wel dat de drie grote favorieten (met Carapaz als outsider) nu broederlijk naast elkaar in het Algemeen klassement staan. Dat zal over drie weken zeker niet het geval zijn, al ben ik voor benieuwd wanneer de verschillen gemaakt zullen worden.

“Etappe 3 Pogacar in het geel, voor hoelang?” verder lezen
Geplaatst op

DE TOUR 2024 zondag 30 juni

Tweede etappe Cesenatico – Bologna 200 km. Heuvelachtig

De winnaar van vandaag is er opnieuw één die zich vanaf de start schaart onder de vluchters. De 23 jarige debutant Kévin Vauquelin afkomstig uit Normandië droomde er ooit van eens mee te kunnen doen met de TOUR. Een beter debuut had hij zich niet kunnen wensen. Dit was een etappe volgens de “kenners” voor de “grote jongens en sterke mannen”.  En dan is daar een renner die volgens zijn ouders zijn eigen mogelijkheden en krachten nog niet kent maar wel juichend over de streep gaat.

“DE TOUR 2024 zondag 30 juni” verder lezen
Geplaatst op

De start van etappe 2 met Fransman Bardet in het geel

Nu de rookwolken van de eerste etappe waren opgetrokken stond het peloton een bijna soortgelijke etappe te wachten. Vanaf het startpunt in Rimini zou het lang onrustig blijven tot in de aankomstplaats Bologna. De stad waarin Sam Beukema en Joshua Zirkzee furore maakte door dit seizoen voor de eerste keer in het bestaan Champions League voetbal te halen. Maar vandaag was het in ieder geval de dag dat Romain Bardet de gele trui mocht dragen. En de Fransen zijn de laatste 20 jaar niet verwend geweest om met de gele trui om de schouders in de Tour  te rijden.

“De start van etappe 2 met Fransman Bardet in het geel” verder lezen
Geplaatst op

Warmte blijkt killer in de eerste etappe

Florence – Rimini 206 kilometer Middengebergte.

Na de eerste zeven kilometer van de honderd-elfde etappe van de Tour de France

– dit jaar gestart in Italië – wordt het peloton tot stilstand gemaand. De renners wachten lijdzaam; het protocol eist dat de hooggeplaatste dames en heren lachend allerlei plichtplegingen doen zoals een lintje door knippen en het spelen en meezingen van de  volksliederen. Ondertussen is de temperatuur opgelopen tot 35 graden en druipt het zweet langs de rug van de renners. Bij de volgende 12 kilometers voor het Grand Départ is hun gretigheid duidelijk. Eindelijk is de TOUR bijna officieel begonnen. Eén van de Belgische renners geeft tijdens een interview aan dat de voorbereiding wat hem betreft wel heel lang heeft geduurd. Hij heeft er zin in en dat geluid wordt beaamd door de overige 176 deelnemende renners De startplaats Florence wordt mooi in beeld gebracht. De renners rijden door een wereld van kunst.

“Warmte blijkt killer in de eerste etappe” verder lezen
Geplaatst op

De start van de Tour 2024 en de herdenking

Het is zover!! We gaan nu toch echt met de Tour de France 2024 beginnen. De kenners voorspellen een saaie Tour. Dat zou zomaar eens het geval kunnen zijn, als je kijkt naar de suprematie die Tadej Pogacar het gehele wielerseizoen 2024 (tot nu toe) ten toon spreidt. De 25-jarige Sloveen lijkt in de vorm van zijn leven te zitten. Met overmacht won hij reeds de Giro in mei. Als je alleen al kijkt naar de 6 (!!) overwinningen, dan snap je ook direct dat hij met overmacht die ronde afraffelde. Maar ook de overwinningen in Luik-Bastenaken-Luik, Ronde van Catelonië en vooral de Strade Bianchi spraken zeer tot de verbeelding.

“De start van de Tour 2024 en de herdenking” verder lezen
Geplaatst op

De Tour Femmes door de ogen van Janna (deel 8 – 2023 -slot!)

Glorieuze overwinning voor Demi Vollering

Vooraf aan de tweede Tour de France Femmes lijkt het slechts om twee namen te gaan; Demi Vollering en Annemiek van Vleuten.

Ook tijdens de acht dagen vallen hun namen veelvuldig maar gelukkig komen daar toch een aantal namen bij zoals die o.a. van de Vlaamse Lotte Kopecky, wat zij heeft laten zien de afgelopen week is grandioos. Wat een alleskunner!

De Zwitserse Marlen Reusser afgestudeerd in geneeskunde is een “gevreesde” tijdrijdster en heeft een motor waar je U tegen zegt. Hoe vaak zij deze week niet het voortouw neemt en rensters terug brengt, het lijkt alsof het haar geen enkele moeite kost. Het is een feest om naar te kijken.

“De Tour Femmes door de ogen van Janna (deel 8 – 2023 -slot!)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour Femmes door de ogen van Jeroen (deel 7 – 2023)

Het is vandaag de laatste etappe van deze Tour. Een Tour Femmes die niet super spectaculair was, maar qua ploegenspel wel uiterst knap gereden van SD Worx. Natuurlijk hebben zij de beste ploeg en ook de beste rensters, maar dan moet je het ook wel zien te doen. SD Worx heeft ook wel pech of negativiteit deze week meegemaakt. Wiebes uitgevallen, Ploegleider Stam eruit gezet, maar de focus bleef op het uiteindelijke doel: winst in de Tour voor torenhoog favoriete Vollering.

“De Tour Femmes door de ogen van Jeroen (deel 7 – 2023)” verder lezen
Geplaatst op

De Tour Femmes door de ogen van Jeroen (deel 6 – 2023)

90 kilometers bevatte de rit van vandaag. De startplaats zal weinigen deren, maar de aankomstplaats van vandaag zal bij vele volgers van de Tour een glimlach op het gezicht toveren. De vrouwen gaan vandaag de Tourmalet beklimmen. Als de beslissing nog niet is gevallen, dan zal deze na vandaag zeker toch voor en groot gedeelte tot stand komen.

“De Tour Femmes door de ogen van Jeroen (deel 6 – 2023)” verder lezen