De Tour door de ogen van Jeroen (deel 29)

Annemiek is de allerbeste!

De dag van zaterdag was natuurlijk al een voorbode voor wat we gister konden verwachten. En ja, dat werd het dus ook. Wat een heerlijke etappe werd het. Met Max in zijn zegetocht net ervoor, konden we moeiteloos overschakelen naar het spektakel op weg naar Super Planche des Belles Filles. En daar liet Van Vleuten wederom zien waarom zij de allerbeste is. Het was wederom pure reclame voor het vrouwenwielrennen. De gehele week zijn de volgers getrakteerd op heerlijke beelden en vooral de strijd. Dat de NOS daarbij de wedstrijden live uitzond was een hele goede beslissing. Het was jaren geleden dat de Tour Femmes werd gereden en het opnieuw inblazen van deze meerdaagse koers is een geweldig succes geworden. En dat vooral door de Nederlandse vrouwen die de gehele Tour een hoofdrol hebben gespeeld.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 29)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 29)

Gisteren – na de koninginnenrit – kwamen alle rensters diep in het rood binnen.

Op één na en dat was Annemiek van Vleuten, zij was in staat om direct te praten en een lach op haar gezicht te toveren na haar eclatante zege.

Het geel kon haar niet meer ontgaan. Annemiek zou de boeken ingaan als de eerste renster die het geel pakte bij de eerste Tour de France voor vrouwen!

Slechts een handje vol realisten vond deze uitspraak ietwat voorbarig, voor hen was de strijd  pas gestreden op het eind podium. Oh zeker… waren de kansen heel groot en was er het vertrouwen maar toch…een ongeluk zit vaak in een klein hoekje.

Annemiek van Vleuten is meer dan geel

Voor Annemiek deed het geel om haar schouder haar meer dan zij vooraf had ingeschat. ‘Ik heb nooit durven dromen dat er zoveel belangstelling zou zijn van zowel de media als van het publiek. Ik zag de Tour als een wedstrijd maar het is veel grootser. En dat ik nu in het geel rijd op een gele fiets, geeft veel moraal en voelt als  heel speciaal.

Of zij vandaag naast het geel ook de bollentrui wil veroveren?

 Daar wil zij niets van te weten. ‘Ik denk niet dat ik er al ben, ga mij focussen op deze etappe ik ga alleen voor het geel, wil niet te hebberig zijn.’ Annemiek is niet alleen een groot renster maar ook een bijzondere sportvrouw voor wie het plezier in datgene wat zij doet voorop staat. Is zeer loyaal naar haar mederensters die zij graag iets meegeeft van haar kennis en ervaring. Wat betreft de concurrentie; Laat de beste winnen!

In het interview later op de avond – na alle plichtplegingen die horen bij het winnen van de gele trui – en de schemer al is ingedaald, wil zij best praten met Maarten Vangramberen bij Vive le Velo. Nog niet gedoucht en gegeten heeft zij een openhartig gesprek. Op de vraag hoe zij het vond dat er gereden werd na haar achterstand door de zoveelste fietswissel is haar antwoord diplomatiek maar duidelijk. ‘Laten de rensters zelf nog maar eens naar de filmbeelden kijken.’ Annemiek wil graag winnen maar dan altijd op eigen kracht met behulp van haar ploeggenoten. De ritten waren zwaar geweest, zij had een zware week achter de rug, het was rollercoaster, zij moest alles nog maar even laten bezinken. ‘Het is nu al te laat voor een feestje maar morgenavond dan vieren met elkaar het geel. Wij blijven met de hele ploeg een nachtje langer in een leuk hotel slapen en dan hoef ik niet te denken aan de dag die hierna komt.’

Demi wint bollentrui

Demi Vollering (DSWorx) oogt na de loodzware rit van gisteren weer zo fris als een hoentje. Wat een herstel vermogen heeft deze renster. ‘Vandaag wacht weer een zware strijd, hopelijk overleven wij die. Ik ga proberen mijn truitje – de bollentrui –  te behouden. Het wordt alles of niets, de dood of de gladiolen.’ Het worden de gladiolen en een tweede plaats in het klassement. Een fantastische prestatie van deze 25 jarige renster.

Witte trui voor Shirin 

Shirin van Anrooij is twintig jaar en fietst voor Trek Segafredo. Een Amerikaanse sterke ploeg met als sponsors een fietsenmerk en een koffieproducent. Mederensters zijn o.a. Lucinda Brand, Ellen van Dijk, Longo Borghini, Elisa Balsamo.

Zij rijdt een fantastische Tour en laat zien hoeveel zij nog in haar mars heeft. Zij is de vierde Nederlandse die in de witte trui – de jongeren trui – op het eindpodium van de Tour de France 2022 staat. ‘Van haar gaan wij nog veel zien’, is de reactie van kenners. 

Één van de ploegleiders bij Trek is Ina – Yoko Teutenberg, eerder deze week had zij een interessante opmerking. ‘Wat ik mis bij de rensters is hun eigen initiatief, er wordt te afwachtend gereden, te veel geluisterd naar de ploegleiding. Wij kunnen niet alles zien, krijgen niet alles door, de rensters moeten ook durven te gaan voor eigen kansen.’ Het is een opmerking die al eerder werd gebezigd tijdens de Tour de France voor mannen alleen was het toen één van de commentatoren die zich hier over verbaasde. 

De derde plek in het klassement staat nog geheel open. De rensters gaan vandaag nog een mooie strijd leveren. Het wordt knokken tot aan de streep maar het is uiteindelijk de Poolse Katarzyna Niewiadoma (Canyon – Sram- racing) die aan het langste eind trekt.

35 uitvallers

Vandaag starten nog 109 rensters voor de laatste etappe van de Tour de France 2022 Femmes. In totaal hebben 35 rensters voortijdig de Tour moeten verlaten. 

Corona, valpartijen, buikgriep en te laat binnenkomen zijn hiervan de oorzaak.

Na de Koninginnenrit van gisteren kwamen zes rensters buiten de toegestane tijd van veertig minuten binnen. Het is de tol betalen van een zware rit.

Harde koers

Annemiek van Vleuten heeft pech, zij rijdt lek op haar gele fiets. krijgt een fiets van haar Cubaanse ploeggenoot Arlenes Sierra en raakt 45 seconden achterop. Dit krijgen  ook de rensters van SDWorx te horen. ‘Rijden’, wordt er bevolen en vandaag doen de rensters wat zij – volgens de analisten – eerder deze week nalieten. Het is oorlog tussen Movistar en SDWorx. Van Vleuten raakt een ploeggenote kwijt en moet de achterstand alleen zien op te knappen op een fiets die niet de hare is. Het ziet er even heel spannend uit. Leek het gisteren een geregisseerde etappe, vandaag moet er meer geïmproviseerd worden.Van Vleuten komt echter op het terrein dat haar zo ligt  en knokt zich een weg naar Vollering, al snel rijdt zij weer naast haar. Vollering heeft het geprobeerd maar Van Vleuten regisseert. Er wordt regelmatig gedemarreerd maar niemand komt echt weg. Vollering blijft meerdere plaagstootjes uitdelen. De toeschouwers,  opnieuw in groten getale aanwezig – vinden het prachtig.

Vollering – een goede daler – houdt druk. De weg is zeer bochtig en niet eenvoudig. Van Vleuten blijft in het spoor. Zes kilometer voor de streep is het genoeg geweest, zij geeft iedereen het nakijken en laat zien wie de sterkste is. De laatste negenhonderd meter van de Tour de France 2022 Femme zijn bereikt; het gravelpad met op het eind  de gevreesde tweehonderd meter met een stijgingspercentage van twintig procent is wat haar nog wacht. Toegejuicht door een luidruchtig publiek is Annemiek zelfs nog in staat om met één arm in de lucht over de streep te komen. Dertig seconden later volgt Demi Vollering. 

Het is even wachten op andere groepen waaronder ook Marianne Vos in haar groene trui. En terwijl uitgeputte rensters nog op weg zijn naar de finish, dalen hun voorgangsters alweer terug op weg naar de ploegwagens en podium.

Nederlands podium

Vier Nederlandse vrouwen die het winnen van een sterk Internationaal gezelschap.

Het is toch buitengewoon knappe prestatie die een diepe buiging verdient.

Annemiek van Vleuten in het geel, Marianne Vos in het groen, en voor haar is ook de prijs van de superstrijdlust, Demi Vollering in de bollentrui en Shirin van Anrooij in het wit. Het is een droomscenario!

 Terugblik

De slinger – met de gele, groene, witte en bollentruien – die ik verleden jaar kreeg en waarvan ik nog steeds niet heb kunnen achterhalen wie de maker is, wordt vandaag weer opgeborgen.  Samen met de Officiële Tour de France gids en alle gegevens die ik heb opgetekend uit de monden van analisten, commentatoren, renners en rensters.

Vier weken lang kijken, luisteren en schrijven, het was een feest!

Ik dank Jeroen voor zijn vertrouwen en bemoedigende woorden. Jeroen is voor mij de lopende encyclopedie die zoveel weet en onthoudt, een geweldige analyticus en daarvoor ook de juiste woorden vindt. Ik de vlinder die rondfladdert boven en door het peloton, woorden opvangt, kijkt naar de schoonheid van de sport en dat probeert over te brengen. Het zou mooi zijn wanneer mij dat is gelukt.

janna van zon

De Tour door de ogen van Janna (deel 28)

De Koninginnenrit

Het was geen geheim dat Annemiek van Vleuten vandaag als eerste verwacht werd aan de finish. ‘Dit is een etappe die haar op het lijf geschreven is. Hier heeft zij op geoefend.’ Nu moeten verwachtingen ook nog waar gemaakt worden en daar kwam nog bij dat Annemiek een aantal dagen eerder  buikgriep had. Dat zij tijdens tweede etappe zich ergens in het gras moest terugtrekken kwam haar op een boete te staan. De ASO kent geen of anders maar heel weinig scrupules.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 28)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 28)

Annemiek doet het!!

Je bent de grote favoriete en alle druk ligt bij jou. Dan wordt je ziek en kijkt iedereen er van op dat je niet dat brengt wat je moet brengen. Echter, de concurrentie heeft clementie met je en dat is de grootste fout die men deze week heeft gemaakt. Dat werd afgelopen maandag al aangegeven. Men wilde Annemiek van Vleuten niet de genadeklap toebrengen op het moment dat de concurrentie dat wel kon doen. En dan is er vandaag de Koninginnenrit. En dan sta je er. Dan verpulver je werkelijk de concurrentie met minuten. Annemiek van Vleuten liet vandaag nog maar eens zien de allerbeste ronderenner te zijn die er op deze wereldbol rondloopt.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 28)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 27)

Het is Vos wat de klok slaat!

Voorlopig staat er geen maat op wellicht de allerbeste wielrenster die wij ooit in Nederland hebben gehad. Sorry, Leontien en Annemiek! Marianne Vos staat nog steeds aan de top en dat bewees ze vandaag maar weer met wederom een machtsprint van jewelste. De Grand Lady van het vrouwenwielrennen kent de druk van de gele trui niet, verschool zich wederom niet en haalde genadeloos uit in de sprint. Het was alweer haar tweede zege deze Tour. Enig Hollands smetje was de toch wel zware valpartij van Wiebes in haar groene trui.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 27)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 26)

Hoe verteren de vrouwen vandaag de langste etappe?

Het is een veel gestelde vraag.

Als het beeld wordt ingeschakeld voor de kijkers hebben de vrouwen er al ruim drie uur op zitten. Het wordt een lange dag voor hen. De ASO heeft bij het UCI speciale dispensatie gevraagd voor het aantal kilometers dat vandaag verreden moet worden. In principe is de norm dat bij het vrouwen wielrennen de etappes niet langer mogen zijn dan 160 kilometer. En het gemiddelde berekend over de gehele Tour niet meer dan 140 kilometer per dag. Daar komt deze Tour lang niet aan.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 26)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 25)

Vier gravelstroken, tussen de 2300 en 4400 meter lang. Een aantal pittige klimmetjes.

De veel gehoorde  opmerking dat je de Tour niet kunt winnen op gravel maar wel verliezen wordt vandaag weer pijnlijk duidelijk. De factor pech speelt een rol die niet in verhouding staat tot de wezenlijke capaciteiten van de rensters. Door pech en valpartijen kunnen er minuten verloren worden ook omdat de wegen zo smal zijn dat de ploegwagens niet snel ter plekke kunnen zijn om de schade te beperken.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 25)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 25)

De etappe die de rensters niet wilde

Daar was dan de lang besproken etappe door de gravelvelden. Een etappe die velen niet wilde, maar waaraan de rensters schoorvoetend toch gehoor moesten geven. Het was de etappe van Troyes naar Bar-Sur-Aube. Dwars door de champagnestreek en dwars dus over gravelstroken. De enige renster die er geen moeite mee had, was de Zwitserse Reusser (wederom van de ploeg SD Workx). Wat een successtory wordt dat voor die ploeg. Kopvrouwe Demi Vollering is het speerpunt van de ploeg.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 25)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 24)

Zestienhonderd hoogte meters, drie pittige beklimmingen en een bochtig parcours dat staat de 136 rensters vandaag te verwachten.  Analiste Marijn de Vries doet deze etappe aan de Amstel Gold Race en de Cauberg denken.  Roxane Knetemann ziet kansen voor de rensters die felle steile klimmetjes aankunnen en denkt dan o.a. aan Marianne Vos, de Italiaanse Elisa Longo Borghini ( Trek Segafredo) Demi Vollering  (SD Worx) De Poolse Katarzyna Niewiadoma (Canyon- Scram Racing) zal zeker vooraan zitten. Annemiek van Vleuten (Movistar) zal zorgen dat zij geen tijd verliest maar haar benen sparen voor het weekend.

Het dramatische vallen van gisteren betekende voor een aantal rensters die een belangrijke rol konden gaan spelen – waarvan de verwachtingen hoog lagen – het einde. Waaronder de Australische Amanda Spratt (Bikeexchange) en de Italiaanse Marta Cavalli (FDJ)  Het is niet alleen aderlating voor de ploegen maar ook voor de Tour zelf.

Als je verliest dan leer je

Voor Demi Vollering is de Tour nu niet direct begonnen zoals zij zich heeft voorgesteld. Gisteren kwam zij door een onoplettendheid op achterstand binnen. Vandaag is zij zeer goed bij de les – precies zoals wij haar kennen – maar slipt in een spekgladde bocht onderuit. Met de grootst mogelijke krachtsinspanning weet zij tenslotte zich toch weer in de kopgroep te voegen waardoor de schade beperkt blijft.

‘Het loopt nog niet echt lekker hé?  is de conclusie van de journalist. Hetgeen wordt beaamd. ‘Als je verliest dan leer je en er komen nog kansen.’ Demi geeft niet zomaar op.

Lorena Wiebes  (Team DSM)  zit vooraan maar weet dat de laatste dertig kilometers te steil voor haar zijn. ‘Wij kunnen onze lol op vandaag’, laat zij vooraf weten. 

Er is ook een interview met Annemiek van Vleuten. Men maakt zich wat zorgen over haar, het is niet de vertrouwde Annemiek. Zeker is zij blij voor Marianne Vos, zij is toch de voorvechtster van deze Tour de France voor vrouwen. En dat Marianne dan ook nog het geel kan dragen is toch een extra beloning.  Over hoe het met haar zelf gaat is zij minder spraakzaam. ‘Ach die achterstand is natuurlijk niet leuk maar goed te doen.’ Hoe het komt probeert de journalist. ‘Dat ga ik je na deze etappe vertellen.’ Deze cliffhanger houdt de gemoederen behoorlijk bezig, er wordt van alles gespeculeerd. Direct na aankomst krijgt de renster een microfoon onder haar neus geduwd en verlost alle nieuwsgierigen van de vele hersenspinsels. ‘Ik was ziek, kon een paar dagen niet eten en drinken. Maar ik ben er weer doorheen.’ En weg is zij.

Gelukkig is er – ondanks dat het een meer dan aantrekkelijke etappe is – tijd voor een fantastisch gesprek met de oud wielrenster Tineke Fopma. Zij won in 1975 haar eerste WK. Altijd al een groot fan van Marianne Vos, zij volgt haar met veel enthousiasme.  ‘Marianne heeft de loper uitgelegd voor het vrouwen wielrennen.’

Deze eerste Tour de France voor vrouwen … zij vindt het geweldig! En wil dat van dichtbij meemaken. Wanneer zij al die imposante bussen ziet en het hele circus er om heen, kijkt zij haar ogen uit. Dat was in haar tijd wel anders niet een beetje anders maar heel erg anders. ‘Als ik aan een wedstrijd wilde meedoen dan moest ik zelf maar zien hoe ik er kwam. Ik studeerde in die tijd nog en ging dan op mijn studentenkaart naar de WK gehouden in België. Je zorgde ook zelf voor je fiets.’

Fietsen doet zij nog steeds, zij heeft vandaag ook al een deel van de etappe gereden.

Marianne Vos kan rekenen op een gestructureerde Jumbo Visma ploeg met een toekomstgerichte visie en dat is het beste team van de wereld worden.

Met Marianne als kopvrouw – die inmiddels de leeftijd heeft bereikt dat zij het ook leuk vindt om haar kennis te delen. Van een groot kampioen valt veel te leren.

‘Nu kunnen niet alleen jongens maar ook meisjes dromen van een gele trui.’

De eerste klim van de vierde categorie is 700 meter en heeft een stijgingspercentage van 7%. Femke Gerritse (Parkhotel Valkenburg)  komt als  eerste over de streep.

De tweede klim is nog wat pittiger met 10%  en ook hier komt Gerritse als eerste over de streep. Hiermee verliest Femke Markus haar bollentrui maar de trui blijft in de ploeg alleen nu om de schouders van Femke Gerritse. Team Hotel Valkenburg had voor de rensters de opdracht; Laat je van voren zien en tot nu toe lukt dat heel aardig.

Er worden binnen het peloton treintjes gevormd, neemt Jumbo Visma de verantwoording doet ook SD Worx mee. Het kat en muis spel tussen vluchters en peloton is in volle gang. Het publiek dat in grote getale aan de kant staat, klapt en schreeuwt het voortrazende peloton toe. Alle vrouwen die van voren worden verwacht zitten daar ook. er wordt een mooie strijd gevoerd.

De vluchters worden ingehaald, door het hoge tempo breekt het peloton.

Tien vrouwen die allemaal de rit kunnen winnen vormen nu de kopgroep.

Marianne moet een gaatje laten maar knokt zich weer terug. Annemiek van Vleuten raakt achterop en het lukt haar niet om zich weer bij de groep te voegen. Zij levert een strijd met zichzelf.

De sprint wordt aangetrokken door de 27 jarige Poolse Katarzyna Niewiadoma  (CSR) maar zij gaat te vroeg aan. Marianne Vos zit in haar wiel maar daar is de 26 jarige Deense Cecilie Ludwig  Uttrup (FDJ ) zij ziet precies de ruimte die zij nodig heeft om de etappe te winnen. Een prachtige winnares die in de Deense kampioenstrui het podium betreedt. Zij weet niet of zij moet lachen of huilen ‘Wat een grote droom. Na de slechte dag van gisteren waar wij onze kopvrouw Marta Cavalli kwijtraakte. Het was zo een grote domper voor het hele team. En nu kunnen wij zo terug komen. Ik bleef vechten en dat ik nu in mijn kampioenstrui op het podium sta en kan niet beter! 

Marianne Vos werd tweede en behoudt het geel en het groen.

Voor Femke Gerritse is de bollentrui. En de pas 19 jarige Julie de Wilde kreeg de jongere – witte – trui.

janna van zon

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 24)

Winst voor Ludwig en tegenslag Vollering en Van Vleuten

De winst was vandaag in een opnieuw tumultueuze etappe. De lijn van de mannen wordt doorgezet door de vrouwen. Opnieuw is het spektakel in de Tour. En dit keer zijn de vrouwen die daar aanleiding toe geven. Celilie Ludwig (een bekende fietsnaam, maar geen familie) klopte gele truidraagster Marianne Vos in de finale van de etappe. Maar het grote verhaal was toch wellicht de “Tom Dumoulintje van Van Vleuten”. Oftewel, Van Vleuten moest de afgelopen dagen langs het (schitterende Champagnestreek) parcours plaatsnemen en dat was niet voor de lol of voor de druiven….

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 24)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 23)

Marianne Vos wint geel en groen

Lorena Wiebes heeft gisteravond met haar ploeg genoten van een glaasje champagne.

Tenslotte moet het veroveren van de gele trui gevierd worden. Sliep een uurtje later dan gewoon in maar heeft toch lekker geslapen. Zij heeft zin in vandaag. Vandaag is het geen eenvoudige etappe met een omhoog lopende sprint. Waaiers worden voorspeld dus moeten de rensters de hele dag goed bij de les blijven. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 23)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 23)

Marianne Vos wint de etappe en geel

Marianne Vos werd geboren op 13 mei 1987 en gold als junior als een enorm talent. Het waren de hoogtij dagen van het Nederlandse vrouwenwielrennen. Zoals ook veel van haar mannelijke collega’s was zij op het veldrijden een van de allerbeste. In 2006 op haar 19e werd ze Europees kampioen en Wereldkampioen Veldrijden. Op het moment dat haar carriere moest beginnen, had ze al meer bereikt dan al haar collega’s in het peloton. Haar palmares is tot op de dag van vandaag (en wederom geel) een enorm boekwerk geworden

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 23)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 22)

We gaan nog even door!!

Dit is een dag waar de wielerwereld naar uit heeft gekeken; Dé Tour de France voor vrouwen.  Met name Marianne Vos (Jumbo Visma) heeft zich hiervoor zeer sterk gemaakt. Het is mooi dat op deze eerste dag drie Nederlandse vrouwen;

Lorena Wiebes (geel) ; Femke Markus (bollentrui)en Marike van der Duin (jongeren trui)  op het podium staan. Vos haalt de eerste 25 punten binnen en staat nu tweede in het klassement. Zij heeft ongetwijfeld nog een aantal etappes aangekruist voor de winst .

Lorena Wiebes

Aan de huizenhoge favoriet Lorena Wiebes (DSM) van vandaag wordt gevraagd of zij zenuwachtig is. Het blijkt meer te gaan om gezonde spanning. Met haar grootste inspiratiebron Fabio Jakobsen had zij een goed gesprek en verder kijkt zij heel erg uit naar de komende week. ‘Wij zijn zeer gemotiveerd en komen hier om te winnen.’

Zij maakt waar wat velen hopen en denken. Aan het eind van de rit gaat het geel om de schouders van deze fysiek sterke renster. Een gelukkige renster die haar wens vervuld ziet want hier was zij voor naar Parijs gekomen. Wij waren redelijk relaxed en beschouwden dit als een “gewone” race. Helemaal tevreden was zij niet; ‘het werd een lange sprint.maar wij kregen het onder de controle en ik kon nog net iets meer accelereren. Wij hebben het geel! Het hele team verdient dit.

Roxane Knetemann

Roxane Knetemann, een geweldige analiste die vanuit eigen ervaring de cours kan lezen en dat ook nog eens vakkundig en enthousiast kan uitleggen ziet hoeveel stappen Lorena het afgelopen jaar heeft gemaakt.

Voor wat betreft de eerste etappe verwacht zij één grote chaos, voor de kijker leuk maar er als renster tussen te zitten is minder aantrekkelijk. Maar er zijn sprintsters  die juist om dit soort etappes wielrenster zijn geworden. Zij heeft o.a.. Lorena Wiebes als favoriet op haar lijstje staan. Na afloop van een succesvolle dag voor de Nederlandse vrouwen is haar reactie; ‘Ik heb een heerlijke finale, ik zit hier met een grote glimlach. Er werden treintjes geformeerd, dat was een paar jaar geleden nog niet zo, reed ieder meer voor zich. Het is wel duidelijk hoe volwassen het vrouwenwielrennen geworden is. Het is spannend

Femke Markus

Femke Markus 25 jaar (het jongere zusje van de Nederlands Kampioene Marieke Markus) stapte in 2019 van het schaatsen over naar het wielrennen. Is een geweldige aanwinst voor de wielrennerij. Altijd gemotiveerd weet zij beste uit zichzelf en uit haar ploeg Park Hotel Valkenburg. te halen. De drie daagse van Panne is voor haar de mooiste koers, een koers die alleen is weggelegd voor de aller stoersten. 

Terwijl er vaan haar wordt beweerd dat zij echt niet kan klimmen, mag uitgerekend zij de bollentrui in ontvangst nemen.  

Ellen van Dijk

Ellen van Dijk (Trek Segafredo) wordt ook gerekend tot de kanshebbers.

Ook zij ziet het als een overwinning dat nu eindelijk ook de Tour de France Femmes op het programma van de UCI is opgenomen. Wat nog volgt is de derde meerdaagse De Vuelta en dan is het plaatje helemaal compleet en wordt het vrouwenwielrennen als volwaardig gezien. ‘Als ik aan mensen vertel dat ik wielrenster ben is hun eerste vraag; “Heb je ook de Tour gereden?” ‘Nu kan ik eindelijk zeggen; ‘Ja!”

Marianne Vos

‘De ploeg (Jumbo Visma) ging er vol voor en deed het goed het, werd een mooi duel. Ik heb het geprobeerd maar de kon de snelheid van Lorena niet opvangen.’

Valpartijen

Roxane kreeg gelijk; de eerste etappe verloopt behoorlijk chaotisch, hoewel de Vlaamse Lotte Copecky, zij eindigde als derde, het allemaal wel mee vond vallen.  een wegversmalling zorgt voor een aantal valpartijen waarvan een Cofidis renster de dupe is en afgevoerd wordt op een brancard. Voor haar verloopt de eerste Tour voor vrouwen wel heel dramatisch.

Amy Pieters

Amy Pieters  (SD Worx) Nederlands Kampioen 2021 heeft ongetwijfeld gekeken naar deze Tour en wat zal zij blij zijn dat haar ploeggenoten rijden in het door haar ontworpen shirt. Zij is door een zeer onfortuinlijk val bij een aanrijding zeer ernstig gewond geraakt. Maar dat zij toch aanwezig was heeft alles te maken met de betrokkenheid van de rensters. Om haar toch “aanwezig” te laten zijn wordt er gereden in dit fraaie shirt. Het zal hen stimuleren en inspireren.

Het shirt is ook te koop en de opbrengst ervan gaat naar de Stichting financiële ondersteuning revalidatie Amy Pieters. Het geld zal hard nodig zijn want de revalidatie zal nog jaren vergen. Haar vader blijft echter optimistisch ‘Wij boeken nog steeds vooruitgang.’

janna van zon

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22)

De dag van het einde en ook meteen het begin

Gister sloten de mannen hun Tour de France en tegelijkertijd begonnen de vrouwen aan hun avontuur in La Douce France. In het modaine Parijs waar je voor 100 m2 per jaar iets meer dan €900.000,00 gemiddeld kwijt bent aan een woonruimte, daar stond het hele circus gister opgesteld midden in het hartje van de stad. En het blijft toch een mega mooi gezicht. Parijs is toch wel een van de mooiste metropolen van de wereld. En een terecht decor voor de afgelopen Tour. Ik had het al eens eerder gezegd in mijn ogen een van de mooiste ooit die ik heb gezien. En ik heb er toch echt veel gezien.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 21)

Vandaag is het erop of eronder voor de gele trui drager. De voorsprong is  met 3,21 minuten royaal maar pas als de buit echt binnen is, pas dan kan er opgelucht worden adem gehaald door het team Jumbo Visma. En zeker ook door de Deen Jonas Vingegaard. Zal hij in staat zijn om de nachtmerrie van 2020 te doen vergeten?

De nu nummer twee staande Tadej Pogacar verpulverde destijds meedogenloos de eveneens riante voorsprong op zijn landgenoot Primoz Roglic.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 21)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 21)

Majestueuze tijdrit

Het is vandaag de een na laatste dag. Normaal gesproken was er vandaag alle spanning om de gele trui, echter de afgelopen dagen hebben aangewezen dat er geen spanning meer is. Of Vingegaard moet echt door het ijs zakken en een “Primoz Roglictje” uit gaan halen, maar dat zie ik 1-2-3 niet zo snel gebeuren. Nee, normaliter is de Tour beslist en is de tijdrit van vandaag voor de bühne en voor de troostprijzen. Iedereen hoopt natuurlijk op een herhaling van 2020 op La Planche des Belles Filles, toen Pogacar het onmogelijke presteerde door Roglic te kloppen. Echter, vandaag liet Vingegaard zien dat hij echt de beste ronderenner is. Is hij daarmee ook de beste van deze Tour? Heel eerlijk? Nee, dat is voor mij de winnaar van vandaag!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 21)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 21)

Na drie spectaculaire bergetappes  – waarvan de laatste rit zeker de boeken gaat halen – verlaten de renners vandaag de Pyreneeën.  Waarschijnlijk wordt daar geen traan om gelaten. De zwaarte en de hitte, het was slopend, op het onmenselijke af.

Helemaal vlak is het niet vandaag maar het is in niets te vergelijken met datgene de renners achter de rug hebben. Een paar kleine klimmetjes en zo’n zeven kilometer voor de finish vele rotondes en een gevaarlijke chicane dus dit is een etappe die je vooraf goed verkend moet hebben. Je goed vooraan positioneren is de opdracht voor de renners die vandaag een kans willen maken op de ritzege.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 21)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)

Alles is voor Jumbo/Visma!!

Jumbo Visma is de veelvraat van deze Tour. Niet alleen zijn zij de ploeg die iedereen deze Tour de wil op heeft gelegd, maar ze hebben zichzelf ook echt beloond. Het was inmiddels de vijfde overwinning van de sterrenploeg. Tel daarbij ook de winst voor de Gele, Groene en Bollentrui en je weet dat de ploeg een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd. De ploeg raakte niet in paniek (daar waar dat vroeger wel met regelmaat het geval was) als het even niet mee zat. Bleef geloof houden in de ploeg en in eigen kunnen. Ik heb zelden een ploeg gezien die zo domineerde en dan was daar vandaag weer een goed bewijs van.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 20)

Bovenaerts

Goud van Aert of Wout van Mars toont vandaag op bovenaertse wijze zijn kracht en laat zien dat het wel degelijk mogelijk is dat een ploeg gaat voor geel én groen.

De gehele tour kleurt hij iedere etappe houdt dagelijks de gemoederen van alle analisten bezig door telkens het onderwerp naar voren te brengen; deze man kan ooit de Tour winnen mits hij een eigen ploeg om zich heen heeft. Of dat waar is moet nog maar even in het midden gelaten worden maar één ding is zeker;  Jumbo Visma moet beide handen dicht knijpen en overgelukkig zijn dat deze bovenaertse renner gekozen heeft voor deze ploeg.  Tenslotte trekt kwaliteit kwaliteit aan en wordt één plus één meer dan twee en in dit geval zelfs veel en veel meer.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 20)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)

Vingegaard en Van Aert beslissen de Tour

Vandaag was (buiten de tijdrit van zaterdag a.s.) de laatste kans voor Pogacar om het verschil tussen hem en Vingegaard te verkleinen. Daar is ook direct een goede etappe voor gekozen, want vandaag rijdt men twee beklimmingen van de buitencategorie. De finish is gelegd op de Hautacam. Maar op 67 kilometer van de Finish gaan de renners de vreselijke Aubisque over. Deze berg staat al jaren op het programma en is beroemd geworden om zijn vele verhalen. Maar alles liep anders. Vingegaard won glorieus. Maar een hele diepe buiging is er voor één renner: Wout van Aert!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 19)

Kopmannen worden op de pijnbank gelegd.

Twee dagen lang hebben de renners een heroïsche strijd moeten leveren tegen de elementen. In een bakoven van veertig graden moest er geklommen worden.

Afdrukken van voetzolen en fietsbanden waren te zien in het smeltende asfalt.

Ligt een renner kotsend over zijn stuur en vallen er renners van vermoeidheid uit de Tour. Weten zowel artsen als ASO en UCI dat dit eigenlijk niet kan om zoveel krachtsinspanning van de renners te vragen bij zulke weersomstandigheden.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 19)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19)

De Tour gaat beginnen!

Vandaag staat op het programma een relatief korte etappe, maar de crux zitten hem in de hoogtemeters. Vandaag worden er drie cols van de 1e categorie aangedaan en één van de 2e categorie. Thierry Gouvenou (de bouwer van deze Tour) verwacht met deze rit dat de kopmannen (zover ze nog overeind zijn) vandaag op de pijnbank komen te liggen. Vooral ook gelet op de laatste beklimming van de Peyragudes, die een maximaal stijgingspercentage kent van 16%. Ik vermoed dat er niet veel wielrenners zijn die daar na twee weken keiharde koers naar uit kijken.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 18)

Bauke Mollema (Trek Segafredo) verwacht een mooie week waarin veel wordt aangevallen. Er zal de komende dagen in de Pyreneeën veel duidelijk worden hoe de zaken ervoor staan. Vandaag een rit die wordt gezien als een heerlijk voorafje op dat wat de renners de komende twee dagen nog te wachten staat. Vandaag zij het een paar pittige beklimmingen. De temperatuur is gezakt naar 35 graden dus tellen er geen uitzonderingsregels meer. Gewoon weer 13% respijt voor de achterblijvers inplaats van 20%. Voor de zieke Spanjaard Marc Soler (UAE) is dit fataal. Eenzaam zwoegt hij voor de bezemwagen – door iedere wielrenner gezien als een gruwelijk monster – voort en wordt tot slot opgeslokt. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 18)” verder lezen

De tour door de ogen van Jeroen (deel 18)

Het is Hugo Houle meer dan gegund!

Wat een mooie finish was het wederom vandaag. Niet zo zeer omdat de favorieten elkaar het leven zuur maakte. Het was voorin de gehele dag vrij rustig. Nee, het was omdat de 31-jarige renner uit Canada won, die het zo goed kon gebruiken. Al snel ging het verhaal rond over zijn broer die 11 jaar geleden was overleden. Pierrik Houle kwam in 2012 om het leven bij een verkeersongeluk. De Canadees (broer van Hugo) was tijdens kerst aan het hardlopen, toen hij door een dronken chauffeur werd aangereden. Hugo startte een zoektocht en vond zijn broer levenloos op de grond, achtergelaten door de bestuurder.

“De tour door de ogen van Jeroen (deel 18)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 17)

Parcoursbouwer Thierry Gouvenou beschrijft de dag als volgt; ‘Wij hebben geprobeerd er een rit van te maken die de sprinters een glimlach op het gelaat bezorgt.’

Slechte dag voor Jumbo Visma

In een bakoven van veertig graden rijdt het overgebleven peloton de één na langste rit die de Jumbo Visma ploeg nog lang zal heugen. Het verliest deze dag   twee belangrijke renners; Primoz Roglic die de dagen na zijn val al aangaf dat iedere trap op de pedalen hem zoveel pijn bezorgt dat voelt als een messteek in zijn rug. Tel daar nog eens bij op de uit de kom geschoten schouder en dan kan er er alleen maar bewondering zijn voor zijn bovenmenselijke wilskracht.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 17)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 17)

Een rampdag!

Waar het geluk niet op leek te gaan voor Jumbo Visma, was daar vandaag de dag dat veel tegen zat. Allereerst werd bekend dat een van de grootste Tour favorieten Primoz Roglic uit de ronde was gestapt. Rugnummer 11 was vanochtend uit de Tour gestapt en dat was een dikke streep door de de rekening van de Supermarkt ploeg. Maar tot overmaat van ramp kwam er opnieuw een schok bij de ploeg toen Steven Kruijswijk (samen met landgenoot Martijn Tusveld) zwaar ten val kwam. Gevreesd werd voor een sleutelbeenbreuk. In ieder geval moest de man met het omgekeerde nummer 13 ook de Tour verlaten. En die streep die vanochtend al werd gezet werd met de minuut groter.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 17)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 16)

De veertiende etappe is nog maar net van start of Tadej Pogacar deelt al een behoorlijk plaagstootje uit naar zijn rivaal. Vingegaard zit niet op zijn plek maar meer achter in het peloton, dus ziet de witte trui drager zijn kans schoon. Hij schiet als een kanonskogel vooruit en de Jumbo Visman renners in de stress.  Als door de duivel achterna gezeten vliegt Vingegaard naar de plaats waar hij wel thuishoort en zo wordt de zaak tot grote opluchting van de ploeg weer gered . Maar de waarschuwing is duidelijk. Pogacar geeft zich niet zomaar gewonnen. Het blijft niet bij deze ene plaagstoot maar alle pogingen zijn tevergeefs. Vingegaard pareert ze allemaal, lijkt zeer ontspannen en vol zelfvertrouwen.  ‘Mijn kansen komen nog wel in de Pyreneeën’, beweert  Pogacar en deze uitspraak heeft alles te maken met zijn eerdere succes van verleden jaar door allebei de ritten te winnen. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 16)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)

Wat een finish!

Wat een etappe weer. Niet normaal. Het is wel echt genieten geblazen voor alle Tour liefhebbers deze editie. Er gebeurt iedere dag wel wat en de etappes zijn stuk voor stuk fantastisch om naar te kijken. En zo was het vandaag ook weer, maar daar verderop uiteraard meer over. Het was wederom een warme dag. En dat zal de komende dagen ook zeker nog het geval zijn. Dat belooft nog wat voor de komende Pyreneeën etappes later deze week. Vandaag ging de etappe van Saint-Étienne naar Mende met een hele lastige aankomst. Althans als je de laatste 200 meter op een vliegveld even buiten beschouwing laat.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 15)

Eindelijk was er dan een etappe die op het lijf geschreven was voor de vroege vluchters. Althans dat was van tevoren de verwachting van de etappe van vandaag. Ondanks het feit dat het een soort van “tussendag” was, hebben bepaalde renners daar niet echt gehoor aan gegeven. De rit ging van Le Bourg d’Oisans naar Saint-Étienne over 192 kilometer. De finishplaats is natuurlijk bekend om de plaatselijke voetbalclub, waar jaren 70 topspits Johnny Rep furore maakte. Onderweg zou er een lastige puist van de tweede categorie opdoemen in de vorm van de Col de Parménie (2e categorie). De rit ging vandaag met een gemiddelde van 45,675 kilometer/per uur.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 15)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 14)

Helden met een hoofdletter H

In het boek over de buitengewone geschiedenis van de Tour de France, geschreven door Chris Sidwells staat op bladzijde 10 het volgende; “Professioneel wielrennen is een zware , hardvochtige, oncomfortabele en vaak meedogenloze roeping.”

En toch zegt Michael Boogaard – oud wielrenner en nu analist – vóór de start van de klassieke Alpenrit van vandaag, waar drie beroemde en beruchte bergreuzen van de buitencategorie beklommen moeten worden, ‘Hiervoor ben je wielrenner geworden om dit te kunnen meemaken.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 14)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 13)

Over de koninginnenrit van de Alpen valt een heel boek te schrijven.

Wat een uitzonderlijke rit waarin zoveel gebeurde dat waarschijnlijk in de stoutste dromen niet voorkomt. Het werd het zoveelste bewijs: In de Tour weet je het maar nooit.

Eerste plan

De dag begint al met een leuke verrassing. Bij het wachten voor de start staan Wout van Aert en Mathieu van der Poel (Alpecin) broederlijk naast elkaar. Er wordt gesproken en gelachen op een wijze dat je denkt; die mannen bekokstoven een plannetje. Wout gaat er als een speer van door met daar direct achteraan MvdP en alsof dat al niet bijzonder genoeg is, het peloton laat hen gaan. Tot aan de eerste tussensprint krijgen de renners alle ruimte waardoor de groene trui drager Van Aert nog meer punten weet te sprokkelen. Het is het eerst geslaagde plan van Jumbo Visma. Beide renners kijken achterom en zien een derde renner komen die zij er wel bij willen hebben. Het tempo wordt  iets geneutraliseerd waardoor de Italiaanse renner Mattia Cattaneo (Quickstep) kan aansluiten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 13)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)

De Tour gaat nu echt beginnen!!

Vandaag gaat voor mijn gevoel de Tour echt beginnen. Zodra de bergen beginnen, dan zit ik voor de buis. Zelfs op mijn leeftijd vergaap ik mij nog aan de prestaties die deze matadoren moeten leveren. Inmiddels weet ik goed hoe het is om twee bergen op één dag te beklimmen en dat waren ook nog eens twee bergen van de buitencategorie. Zoals een ieder wel inmiddels weet was dat wel twee keer dezelfde berg, maar voor het gevoel mag dat de pret niet drukken. Pret zullen in ieder geval de sprinters vandaag niet hebben. Want de etappe van vandaag van Albertville (ooit het decor van de Olympische Winterspelen) naar de top van de Col Du Granon Serre Chevalier (kort gezegd Granon) is er een voor de tv kijker om je vingers bij af te likken.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 12)

“Mild Klimwerk”, zo beschrijft Thierry Gouvenou deze etappe alsof hij hiermee – als een vorm van troost – mee wilde aangeven dat deze etappe, de eerste na een rustdag, wel mee valt. Natuurlijk kon hij bij het bedenken van deze rit niet voorzien dat het bloedheet zou worden, een twintigtal klimaat activisten zich vast zouden lijmen op het asfalt, de bus van Education First vast kwam te zitten en uiteindelijk met kunst en vliegwerk en enige beschadiging toch weer kon rijden en er toch twee belangrijke renners; George Bennet uit de groep van Pogacar en Luke Durbridge de grote ondersteuner voor sprinter Dylon Groenwegen met Covid naar huis moesten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 12)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 12)

De eerste bergen doemen op voor de renners in de Tour. We zijn inmiddels aanbeland bij rit nummer 10. En na de rustdag van gister is het lekker om een relatief korte etappe te moeten fietsen. De rit gaat van Morzine (een bekende plaats binnen de Tour geschiedenis) naar Megéve. Megéve heeft naast dat het een bekend skioord is nog een andere trekpleister. Het Altiport is een bezienswaardiging. Wat is dat dan? Dat is een klein vliegveld waar je met een klein vliegtuigje of helicopter schitterende plaatsjes kan zien. Die plaatsjes zal ik als fanatiek tv-supporter van de Tour zeker gaan zien. Iedere dag worden we weer getrakteerd op mooie beelden.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 12)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 11)

De rustdag!

En wat een rustdag is dit. Iedere renner is spanning op de uitslag van de Covid testen. Gister zag ik bij de avondetappe weer beelden die ik twee jaar terug ook zag. Witte tenten, mensen in witte jassen en mondkapjes. Ik zag Wout van Aert zenuwachtig voorbij schuiven. Dacht eerst gehoord te hebben, dat er geen beelden of foto’s gemaakt mochten worden. Maar dat geldt waarschijnlijk niet voor de NOS. Gelukkig maar, want je wilt als liefhebben wel graag weten, wat er allemaal plaatsvindt in de Tour.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 11)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 10)

De beschouwing over de negende etappe van parcours-ontwerper Thierry Gouvenou, te lezen in de officiële Tour de France Gids is wat cryptisch.

“Het is de vraag of wij actie tussen de klassementsrenners gaan zien.”

Dit hadden de Nederlandse commentatoren ook kunnen lezen en dan was hun eindconclusie; “het was wat tam vandaag, wij hadden meer spektakel verwacht”, vast anders geformuleerd. Maar de Tour blijft de Tour, lekker eigenwijs en grillig. Er spelen zoveel factoren mee die niet te voorspellen zijn. Bij de Tour weet je het nooit! 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 10)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10)

Vandaag is de dag van de eerste bergrit. De algemene verwachting is niet dat er grote verschillen zullen ontstaan, daar is de etappe niet zwaar genoeg voor. We begonnen vandaag in Zwitserland en eindigde dan weer in Frankrijk. Onderweg waren er twee bergen van de eerste categorie. Het is ook tevens de dag voor de rustdag. En in die rustdag zullen een aantal wielrenners (favorieten) achter hun oren gaan krabben hoe zij de muur van Pogacar denken te gaan slopen. Is die muur wel te slopen, vraag ik mij af? Pogacar is niet alleen zelf heel sterk, maar zijn ploeg is ook nog eens heel sterk.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 9)

Vandaag een prachtige tocht door de Jura op weg naar het meer van Genève.

Veel renners en ploegen hebben hun zinnen gezet op deze dag en proberen een plek vooraan het peloton te veroveren. De groene trui, de bollen trui, de gele trui en ook Mathieu van der Poel! Hij lijkt enigszins door zijn malaise te komen. ‘Ik weet niet wat het is, heb dit zelf nog nooit meegemaakt.’

Vanuit het niets – zo lijkt het – ligt zo goed als het halve peloton op de grond waaronder Pogacar en vele andere belangrijke kopmannen en knechten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 9)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)

Na de demonstratie van Pogacar van gister likt het peloton haar wonden. De strekking is dat er op dit moment geen kruit tegen gewassen is op Tadej Pogacar. De Sloveen laat iedereen zijn hielen (of is het zijn achterwiel?) zien. En niemand die er wat aan kan doen. In de zoveel jaar komt het voor dat er één renner zo domineert. De laatste renner die dat had was uiteraard Lance Armstrong. Persona Non grata in het wielerpeloton. Maar tijd heelt alle wonden en de Texaan is ieder jaar met zijn Twitter account altijd wel weer aanwezig. Toen Lance Armstrong het record van mijn grote wielerheld dreigde te verbreken, was ik daar echt ziek van.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 8)

Vandaag de eerste aankomst bergop. In 2019 won de Belg Dylan Teuns (Bahrein Victorious) deze monster van een berg met de prachtige naam; de berg van de mooie meisjes. De herinneringen aan deze zege waren zo groot dat hij later terugkeerde met zijn vriendin en haar op dat gelukspunt ten huwelijk vroeg. Romantiek op haar allermooist. In 2020 was het de nog maar 21 jarige Tour debutant Tadej Pogacar (UAE) die voor zijn landgenoot Sloveense Primoz Roglic (Jumbo – Visma) op totale onverwachte wijze de gele droom verbrijzelde. Twee mooie herinneringen voor twee renners die ook vandaag weer van de partij zijn.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 8)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8)

Waar kennen we de aankomst op de La Super Planche Des Belles Filles (zoals de berg officieel heet) ook al weer van? Het antwoord is natuurlijk: van de strijd Roglic en Pogacar in 2020. De legendarische tijdrit van 2020, waar Pogacar voor het eerst zijn suprematie liet zien aan de gehele wielerwereld door alles en iedereen op een hoop te rijden. Het klassement was dat Roglic 57 seconden voorsprong had op die andere Sloveen, Pogacar. Vooraf ruim genoeg, dachten de volgers. Immers, Roglic was in het peloton een van de betere tijdrijders.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 7)

‘Wielrennen is de ergste vorm van zelfkastijding’, concludeerde de Vlaamse commentator Maarten Vangramberen in de nabeschouwing van de zesde etappe waar gele trui drager Wout van Aert – na een ontsnapping van 136 kilometer  – op een majestueuze wijze afscheid nam van zijn gele trui. Zelf denkt Wout daar toch heel anders over. ‘Ik houd zo van mijn vak.’ En die gele trui vandaag kunnen dragen in zijn land. ‘Ik wilde de trui alle eer aandoen.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 7)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)

Nu dat de kruitdampen (of stofwolken) zijn opgetrokken, kunnen we de balans opmaken voor de rit van vandaag. De rit van vandaag ging van Binche (Belgisch Wallonië) naar Longwy (Frans grootgebied). De karavaan bezocht twee landen vandaag en de rit was op papier niet makkelijk. De renners moesten in totaal 3 colletjes beklimmen, 1 van de 4e categorie en twee van de 3e categorie. De rit van vandaag zou zich prima lenen voor aanvallers. Je kent ze wellicht onder de noemer, puncher of alleskunner en zijn zij vaak in de aanval. De beste aanvaller is natuurlijk Wout van Aert. De man in absolute vorm. Maar vergeet Matthieu van der Poel (in goede doen als voorwaarde) niet.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 6)

Stofhappen

De euforie van gisteren voor de Jumbo Visma ploeg transformeert zich vandaag in een soort nachtmerrie waarin zoveel fout gaat dat het bijna onwerkelijk wordt.

Wout van Aert formuleerde het na de etappe als volgt; ‘gisteren leverden wij een strijd in de voorhoede en vandaag was het een strijd in de achterhoede.’ Ploegleider Grischa Niermann verwoordde het kort het bondig; ‘het was een kutdag!’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 6)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 6)

Spektakel!!!

Vandaag stond de etappe naar Arensberg met grote dikke zwarte letters in de agenda’s van de favorieten. Vandaag is het echt zo’n dag waarin je als favoriet of pseudo-favoriet de Tour zomaar kunt verliezen. De reden: kasseien! Kasseien (in de volksmond ook wel kinderkopjes genoemd) zijn zijn kleine stukken steen die na bewerking worden gebruikt voor het verharden van wegen. Als je er als wielrenner over heen rijdt, heb je het gevoel alsof je in een wasmachine bevindt. Althans die voorstelling had ik toen ik daar over heen reed. Alles schudt, je handen en armen krijgen enorme oplawaaien en voor je fiets is het al helemaal funest.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 6)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 5)

Wout van Aert schrijft geschiedenis

Wie zou vooraf kunnen bedenken dat deze vijfde etappe zo spectaculair zou eindigen. Waar alle commentatoren – zelfs de zuurpruimen – zich alleen in superlatieven hun bewondering konden uitspreken voor (Goud) Wout van Aert. De coup die zijn ploeg Jumbo-Visma pleegde bij de laatste beklimming was er één om in te lijsten en hoe de Vlaming deze ongelooflijke stunt tot een goed einde bracht was formidabel. ‘Hier zal nog jaren over gesproken worden’, was één van de reacties.  ‘Deze overwinning moet één van de mooiste zijn van zijn toch al indrukwekkende palmares.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 5)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 5)

WOUT VAN AERT!!!

We gaan weer beginnen. Na een rustdag van gister waar ook weinig schokkends (op transfergebied) naar boven kwam, gaat de karavaan vandaag van start vanuit het roemruchte Duinkerken. Niet zo zeer vanwege het wielrennen, maar uiteraard vanwege de bloedige oorlogstijden in de tweede wereldoorlog. Van 27 mei 1940 t/m 4 juni 1940 vond hier de beroemde “slag om Duinkerke” plaats. Tijdens deze slag om Frankrijk wisten de Duitse soldaten een enorm battilon van het Britse leger t eomsingelen. Door een wonder slaagden de Britten echter het Europese vasteland te ontvluchten. Deze slag zou later het winder van Duinkerken worden vernoemd en ook verfilmd worden.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 5)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 4)

De rustdag

Ongewoon is het wel een beetje een rustdag nu dat je voor je gevoel denkt, dat de Tour net is begonnen. Helaas is dat ook werkelijkheid en dat wordt veroorzaakt door de verplaatsingen die door de Tour organisatie zijn ingepland. De organisator van de Tour denkt aan geld, want iedere start- en finishplaats betaald daar een vermogen voor. Die organisator is ASO, ook wel in sommige gevallen ook zo op zijn nederlands genoemd vanwege de wat dubieuze beslissingen die wel eens zijn gemaakt. ASO staat voor Amaury Sport Organization en is gehuisvest in Frankrijk en organiseert niet alleen sportevenementen zoals de Tour, maar bezit ook een aantal (grote) mediabedrijven zoals L’Equipe, Le Parisien en bezit tevens een eigen tv-kanaal L’Equipe tv.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 4)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 3)

Dylan Groenewegen telt weer mee!

Het is vandaag de laatste dag dat de miljoenen Denen langs de kant van de weg de renners uitzinnig kunnen bejubelen. ‘De afgelopen drie dagen is hier zelfs het Vlaamse enthousiasme overschreden’, moeten de Belgische commentatoren in hun hok met enige spijt maar ook met veel bewondering in de stem constateren.  ‘Dit hebben wij maar zelden gezien en wat mooi om dit mee te maken. Deze eerste drie dagen in Denemarken zijn een schot in de roos en wat een voorbeeldig publiek’, wordt er van achterop de motor geschreeuwd door de co-commentator. Je hoort de wind om zijn oren suizen en het oorverdovende lawaai van de meelevende Denen.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 3)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 3)

Het was al met al een heerlijk einde van een bewogen etappe gister. Met als sluitstuk een geweldige sprint van Fabio Jakobsen. Ik zal jullie de gruwelijke details besparen, maar Fabio had na zijn ongeluk technisch gezien geen mond meer. Het was alsof een dikke buis dwars door zijn gezicht was geboord, waar ooit zijn mond had gezeten. Dit weerzinwekkende aangezicht sloeg een enorme kater in de sportieve doelen van de sympathieke Hollander. Jakobsen kreeg een reconstructie van zijn gezicht en moest maandenlang revalideren. Nu is hij terug en deed hij wat iedereen ook van hem verwachte. Hij won. Maar die winst ging niet zonder slag of stoot. Daar was wilskracht voor nodig en dat juist toonde Jakobsen!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 3)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 2)

zaterdag 2 juli tweede etappe Roskilde – Nyborg 202.2 kilometer

Fabio Fabuleus!

Vandaag lijkt iedereen in de ban van de waaiers. Hét W-woord valt tientallen malen. Zou het toch nog kunnen? En waar dan? Maar de wispelturige weergoden die gisteren met regen roet in het eten gooiden waardoor een aantal renners kostbare tijd verloren en schade opliepen, stuurden vandaag de pittige wind uit de verkeerde hoek waardoor voor de één de gewenste en bij de ander de vervloekte waaiervorming uitbleef.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 2)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen 2022 (deel 2)

Het is vandaag de rit waar de klassementsrenners niet naar uit zullen kijken. Met zwarte kringen op de kalender staat de etappe naar Nyborg. De rit gaat vandaag van Roskilde naar Nyborg en onderweg komen de renners de Storebaelt Bridge tegen. Oftewel in de volksmond, de Grote Beltbrug. Waarom zit de angst er van tevoren in? Door de mogelijke vorming van waaiers. Om het begrip waaiers nog een keer uit te leggen, waaiers zijn door de wind ontstane groepjes, nadat door de wind het peloton uit elkaar wordt geslagen.

“De Tour door de ogen van Jeroen 2022 (deel 2)” verder lezen

De Tour de France door de ogen van Janna (deel 1)

Een “eenvoudige” boerenzoon in het geel.

Vrijdag 1 juli was het dan eindelijk zover! De start van de TOUR 2022.

Nog nooit begon de TOUR  – wat betreft noordelijke richting – zover weg van Parijs. Maar Copenhagen  – de fietsstad van Europa – liet woensdag 29 juni tijdens de presentatie zien hoe zeer de Tour leeft in dit Scandinavische land.

Duizenden blije en enthousiaste mensen waren er op de been met Tivoli als schitterende entourage. Het werd een ontvangst die menig wielrenner – en niet alleen de negen Deense deelnemers – zich voor altijd zal blijven herinneren.

“De Tour de France door de ogen van Janna (deel 1)” verder lezen