Een etappe om in te lijsten
De schoonheid van het wielrennen wint het ruimschoots van de hardheid die ik verafschuw. Geen andere sport kan mij zo boeien als de wielersport. Ook vandaag zie ik weer zoveel moois aan mij voorbij trekken. Het is een etappe om in te lijsten.
Pogacar laat zich niet op de pijnbank leggen
Draken van bergen staan vandaag de renners te wachten. Met een hoofdrol voor Wout van Aert die vandaag alles perfect doet. Vanaf het eerste moment neemt Van Aert de vluchters op sleeptouw waaronder ook Matthieu van der Poel. Pas helemaal aan het eind – een luttele aantal kilometer voor de streep – is het aan de kopman Jonas Vingegaard om het werk af te maken min of meer met de opdracht de etappewinst en de gele trui binnen te halen.
Het plan van Jumbo -Visma om Pogacar op de pijnbank te leggen lukt niet want de Sloveen denkt er niet over om slachtoffer te worden. Twee kilometer voor de streep laat hij zien dat de strijd nog lang niet gestreden is. Hij heeft genoeg krachten gespaard om zijn achterstand op Vingegaard terug te brengen tot 25 seconden. Daarmee ligt de Tour weer helemaal open.
Tijdens het interview na de glorieuze winst staat er een opgeluchte Pogacar, ‘Ik had vandaag goede benen en gelukkig was ik zoveel beter dan gisteren want anders had de ploeg wel in kunnen pakken en hadden wij naar huis gekund dan was de strijd beslist geweest.’ Vingegaard verklaart na afloop dat de ploeg vandaag Pogacar wilde testen dat hij nu had gewonnen maakt de strijd alleen maar mooier. ‘Ik heb er zin in.’
Prijs voor de strijdlust opnieuw naar Van Aert
Opnieuw gaat de prijs voor de strijdlust naar Wout van Aert, zijn tweede op rij en dat is zeldzaam in de geschiedenis van de Tour. Alleen Peter Sagan is dat ooit eerder gelukt. Wat Wout laat zien is van niveau dat zeldzaam genoemd kan worden. Wout zit in een ploeg waar hij zich thuis voelt en wordt omringd door allemaal top renners die deze Tour hun kwaliteit tonen en Jumbo-Visma tot een gevreesde ploeg maken waar heel veel rekening mee gehouden moet worden. Vandaag kwam Pogacar toch al weer snel alleen te zitten terwijl Vingegaard nog kon rekenen op heel wat ondersteuning.
JUMBO-VISMA slaat peloton uiteen
Danny van Poppel is een waardevolle lead-out man maar kan veel meer. Vandaag aan hem de taak om de boel te controleren en zo de gele trui drager te ondersteunen.
Hij heeft er zin. verklaart hij tijdens een interview. Hij is een echte team-player die ook aardig kan klimmen dus interessant genoeg voor het hele team van Bora Hansgrohe, de ploeg van gele trui drager Jai Hindley. De eerste uren rijdt van Poppel stoïcijns op kop en het gaat hem goed af. Jumbo – Visma en UAE – de ploegen die het volgens de kenners met elkaar moeten gaan uitmaken – vinden het prima. De etappe vordert en Jumbo – Visma besluit het tempo op te voeren, dan wordt snel duidelijk hoe sterk deze ploeg is. Kelderman, Benoot, Laporte, Kuss, Van Baarle en Van Hooydonk rijden kop over kop en ontwrichten met hun snelheid een groot deel van het peloton waaronder Hindley nu nog trots de gele trui dragend. Hij verdwijnt even als vele renners van UAE groep op de achtergrond. Pogacar kan mee maar geeft achteraf toch wel aan dat hij zich licht zorgen gemaakt heeft.
Neilson Powless weer in de bergtrui
Vandaag zijn er 42 bergpunten te verdienen. Neilson Powless die de eerste dagen de bollentrui aan had, moest deze gisteren afstaan aan Felix Gall. Dat beviel hem voor geen meter en vandaag sloot hij zich aan bij de kopgroep, kon zich daar goed handhaven en haalde zoveel punten binnen dat de trui nu weer om zijn schouders zit. Dat zal de komende dagen ook wel zo blijven want morgen wacht er een vlakke rit met een te verwachte sprint op het eind. Of Fabio Jakobsen zich daar al zal melden lijkt niet aan de orde. De val van een paar dagen geleden is te heftig, het lichaam komt niet toe aan herstel van de vele inspanningen die Fabio verricht om Parijs te zien halen. Het lijf werkt nu heel hard om de opgelopen schade te herstellen. De wonden zijn groot.
Van de Poel die – na zich even heerlijk te hebben uitgeleefd – weer terugkomt in het peloton zal morgen Jasper Philipsen aan een derde overwinning moeten zien te helpen waardoor de groene trui nog steviger om de schouders van de Belg komt.
De Tourmalet de “de sloper”
Volgens architect Gouvenou is deze dag zwaarder dan die van gisteren. Ten eerste wordt er boven de 1800 meter gereden en dat kunnen niet alle renners goed verteren. De Tourmalet een berg van de buiten categorie is vanwege zijn lengte een echte sloper. Dan zijn de renners er nog niet want vervolgens komt daar de Cauterets -Cambasque achteraan en die is ook niet misselijk, zij het iets minder steil. Dus dit is een dag voor de ware klimmers. De eerste berg; Col d’ Aspin 12 kilometer klimmen naar een hoogte van 1490 meter met een stijging percentage van 6.5 wordt door de meeste renners aardig verteerd. Fabio Jakobsen heeft vooraf aan de etappe aangegeven dat hij hoopt tot zover aardig mee te kunnen komen en dat lukt hem ook.
Na een daling volgt de Col de Tourmalet 2115 hoogtemeters een klim van 17 kilometer en een stijging percentage van 7.3 Het tempo van Vingegaard is indrukwekkend maar hij kan Pogacar niet van zich afschudden. Na weer een bochtige daling waar de goede dalers – en dat is Wout van Aert – in een prachtige cadans naar beneden “vliegen” helemaal met de beweging van de fiets meegaand. Het is spannend om naar te kijken en je moet ook vooral niet denken aan valpartijen maar als je dat uit kunt schakelen dan zie je zoveel schoonheid en vakmanschap. Tot slot dan de op 1355 m hoogte 16 km lange met een stijging percentage van 5.3 de Cauterets -Cambasque.
Van Aert laat zich – evenals gisteren – uitzakken om op Vingegaard te wachten.
Anders dan gisteren is dat hij Pogacar in zijn kielzog meevoert die geen duimbreed toegeeft en beide renners ogenschijnlijk makkelijk kan volgen. Bij de derde klim is het de taak aan Vingegaard en moet hij alleen de strijd met Pogacar aangaan. Als kijker zit je echt op het puntje van de stoel want je voelt; er gaat iets gebeuren één van de twee zal op de pedalen gaan staan en de vlucht nemen. Dat blijft nog uit tot een paar kilometer voor de finish en dan zet Vingegaard aan maar ver komt hij niet Pogacar haalt moeiteloos in, even lijkt het alsof hij Vingegaard verrast die net iets te laat aanhaakt en dan is de Sloween verdwenen, hij krijg acht seconden, 10 seconden het wordt weer acht zelfs zes seconden maar dan is het afgelopen en loopt de voorsprong op tot 25 seconden. Met een diepe buiging komt een blije Pogacar over de streep de ietwat ontgoochelde Deen die weliswaar de gele trui heeft veroverd eindigt op de tweede plek. Op de overige renners moet minuten gewacht worden.
Wanneer Vingegaard zijn wonden likt komt Wout van Aert naar hem toe, geeft hem een schouderklop, ‘Wij hebben geel man.’ en Vingegaard lacht als een boer die kiespijn heeft. Hij heeft Wout niet kunnen belonen voor zijn harde werken en je ziet dat hem dat diep spijt. Op het podium staat hij lachend in de gele trui zwaait met de bloemen en het leeuwtje. De blik in zijn ogen zegt genoeg. Teleurstelling maar toch ook de power van een winnersmentaliteit. Het maakt de Tour alleen maar mooier en spannender.
janna van zon
Vooraf wordt Vingegaard gevraagd of Hindley vandaag de gele trui zal behouden. ‘Dat weten wij aan het einde van de dag.’
