De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22)

De dag van het einde en ook meteen het begin

Gister sloten de mannen hun Tour de France en tegelijkertijd begonnen de vrouwen aan hun avontuur in La Douce France. In het modaine Parijs waar je voor 100 m2 per jaar iets meer dan €900.000,00 gemiddeld kwijt bent aan een woonruimte, daar stond het hele circus gister opgesteld midden in het hartje van de stad. En het blijft toch een mega mooi gezicht. Parijs is toch wel een van de mooiste metropolen van de wereld. En een terecht decor voor de afgelopen Tour. Ik had het al eens eerder gezegd in mijn ogen een van de mooiste ooit die ik heb gezien. En ik heb er toch echt veel gezien.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 21)

Vandaag is het erop of eronder voor de gele trui drager. De voorsprong is  met 3,21 minuten royaal maar pas als de buit echt binnen is, pas dan kan er opgelucht worden adem gehaald door het team Jumbo Visma. En zeker ook door de Deen Jonas Vingegaard. Zal hij in staat zijn om de nachtmerrie van 2020 te doen vergeten?

De nu nummer twee staande Tadej Pogacar verpulverde destijds meedogenloos de eveneens riante voorsprong op zijn landgenoot Primoz Roglic.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 21)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 21)

Majestueuze tijdrit

Het is vandaag de een na laatste dag. Normaal gesproken was er vandaag alle spanning om de gele trui, echter de afgelopen dagen hebben aangewezen dat er geen spanning meer is. Of Vingegaard moet echt door het ijs zakken en een “Primoz Roglictje” uit gaan halen, maar dat zie ik 1-2-3 niet zo snel gebeuren. Nee, normaliter is de Tour beslist en is de tijdrit van vandaag voor de bühne en voor de troostprijzen. Iedereen hoopt natuurlijk op een herhaling van 2020 op La Planche des Belles Filles, toen Pogacar het onmogelijke presteerde door Roglic te kloppen. Echter, vandaag liet Vingegaard zien dat hij echt de beste ronderenner is. Is hij daarmee ook de beste van deze Tour? Heel eerlijk? Nee, dat is voor mij de winnaar van vandaag!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 21)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 21)

Na drie spectaculaire bergetappes  – waarvan de laatste rit zeker de boeken gaat halen – verlaten de renners vandaag de Pyreneeën.  Waarschijnlijk wordt daar geen traan om gelaten. De zwaarte en de hitte, het was slopend, op het onmenselijke af.

Helemaal vlak is het niet vandaag maar het is in niets te vergelijken met datgene de renners achter de rug hebben. Een paar kleine klimmetjes en zo’n zeven kilometer voor de finish vele rotondes en een gevaarlijke chicane dus dit is een etappe die je vooraf goed verkend moet hebben. Je goed vooraan positioneren is de opdracht voor de renners die vandaag een kans willen maken op de ritzege.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 21)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)

Alles is voor Jumbo/Visma!!

Jumbo Visma is de veelvraat van deze Tour. Niet alleen zijn zij de ploeg die iedereen deze Tour de wil op heeft gelegd, maar ze hebben zichzelf ook echt beloond. Het was inmiddels de vijfde overwinning van de sterrenploeg. Tel daarbij ook de winst voor de Gele, Groene en Bollentrui en je weet dat de ploeg een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd. De ploeg raakte niet in paniek (daar waar dat vroeger wel met regelmaat het geval was) als het even niet mee zat. Bleef geloof houden in de ploeg en in eigen kunnen. Ik heb zelden een ploeg gezien die zo domineerde en dan was daar vandaag weer een goed bewijs van.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 20)

Bovenaerts

Goud van Aert of Wout van Mars toont vandaag op bovenaertse wijze zijn kracht en laat zien dat het wel degelijk mogelijk is dat een ploeg gaat voor geel én groen.

De gehele tour kleurt hij iedere etappe houdt dagelijks de gemoederen van alle analisten bezig door telkens het onderwerp naar voren te brengen; deze man kan ooit de Tour winnen mits hij een eigen ploeg om zich heen heeft. Of dat waar is moet nog maar even in het midden gelaten worden maar één ding is zeker;  Jumbo Visma moet beide handen dicht knijpen en overgelukkig zijn dat deze bovenaertse renner gekozen heeft voor deze ploeg.  Tenslotte trekt kwaliteit kwaliteit aan en wordt één plus één meer dan twee en in dit geval zelfs veel en veel meer.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 20)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)

Vingegaard en Van Aert beslissen de Tour

Vandaag was (buiten de tijdrit van zaterdag a.s.) de laatste kans voor Pogacar om het verschil tussen hem en Vingegaard te verkleinen. Daar is ook direct een goede etappe voor gekozen, want vandaag rijdt men twee beklimmingen van de buitencategorie. De finish is gelegd op de Hautacam. Maar op 67 kilometer van de Finish gaan de renners de vreselijke Aubisque over. Deze berg staat al jaren op het programma en is beroemd geworden om zijn vele verhalen. Maar alles liep anders. Vingegaard won glorieus. Maar een hele diepe buiging is er voor één renner: Wout van Aert!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 19)

Kopmannen worden op de pijnbank gelegd.

Twee dagen lang hebben de renners een heroïsche strijd moeten leveren tegen de elementen. In een bakoven van veertig graden moest er geklommen worden.

Afdrukken van voetzolen en fietsbanden waren te zien in het smeltende asfalt.

Ligt een renner kotsend over zijn stuur en vallen er renners van vermoeidheid uit de Tour. Weten zowel artsen als ASO en UCI dat dit eigenlijk niet kan om zoveel krachtsinspanning van de renners te vragen bij zulke weersomstandigheden.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 19)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19)

De Tour gaat beginnen!

Vandaag staat op het programma een relatief korte etappe, maar de crux zitten hem in de hoogtemeters. Vandaag worden er drie cols van de 1e categorie aangedaan en één van de 2e categorie. Thierry Gouvenou (de bouwer van deze Tour) verwacht met deze rit dat de kopmannen (zover ze nog overeind zijn) vandaag op de pijnbank komen te liggen. Vooral ook gelet op de laatste beklimming van de Peyragudes, die een maximaal stijgingspercentage kent van 16%. Ik vermoed dat er niet veel wielrenners zijn die daar na twee weken keiharde koers naar uit kijken.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 19)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 18)

Bauke Mollema (Trek Segafredo) verwacht een mooie week waarin veel wordt aangevallen. Er zal de komende dagen in de Pyreneeën veel duidelijk worden hoe de zaken ervoor staan. Vandaag een rit die wordt gezien als een heerlijk voorafje op dat wat de renners de komende twee dagen nog te wachten staat. Vandaag zij het een paar pittige beklimmingen. De temperatuur is gezakt naar 35 graden dus tellen er geen uitzonderingsregels meer. Gewoon weer 13% respijt voor de achterblijvers inplaats van 20%. Voor de zieke Spanjaard Marc Soler (UAE) is dit fataal. Eenzaam zwoegt hij voor de bezemwagen – door iedere wielrenner gezien als een gruwelijk monster – voort en wordt tot slot opgeslokt. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 18)” verder lezen

De tour door de ogen van Jeroen (deel 18)

Het is Hugo Houle meer dan gegund!

Wat een mooie finish was het wederom vandaag. Niet zo zeer omdat de favorieten elkaar het leven zuur maakte. Het was voorin de gehele dag vrij rustig. Nee, het was omdat de 31-jarige renner uit Canada won, die het zo goed kon gebruiken. Al snel ging het verhaal rond over zijn broer die 11 jaar geleden was overleden. Pierrik Houle kwam in 2012 om het leven bij een verkeersongeluk. De Canadees (broer van Hugo) was tijdens kerst aan het hardlopen, toen hij door een dronken chauffeur werd aangereden. Hugo startte een zoektocht en vond zijn broer levenloos op de grond, achtergelaten door de bestuurder.

“De tour door de ogen van Jeroen (deel 18)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 17)

Parcoursbouwer Thierry Gouvenou beschrijft de dag als volgt; ‘Wij hebben geprobeerd er een rit van te maken die de sprinters een glimlach op het gelaat bezorgt.’

Slechte dag voor Jumbo Visma

In een bakoven van veertig graden rijdt het overgebleven peloton de één na langste rit die de Jumbo Visma ploeg nog lang zal heugen. Het verliest deze dag   twee belangrijke renners; Primoz Roglic die de dagen na zijn val al aangaf dat iedere trap op de pedalen hem zoveel pijn bezorgt dat voelt als een messteek in zijn rug. Tel daar nog eens bij op de uit de kom geschoten schouder en dan kan er er alleen maar bewondering zijn voor zijn bovenmenselijke wilskracht.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 17)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 17)

Een rampdag!

Waar het geluk niet op leek te gaan voor Jumbo Visma, was daar vandaag de dag dat veel tegen zat. Allereerst werd bekend dat een van de grootste Tour favorieten Primoz Roglic uit de ronde was gestapt. Rugnummer 11 was vanochtend uit de Tour gestapt en dat was een dikke streep door de de rekening van de Supermarkt ploeg. Maar tot overmaat van ramp kwam er opnieuw een schok bij de ploeg toen Steven Kruijswijk (samen met landgenoot Martijn Tusveld) zwaar ten val kwam. Gevreesd werd voor een sleutelbeenbreuk. In ieder geval moest de man met het omgekeerde nummer 13 ook de Tour verlaten. En die streep die vanochtend al werd gezet werd met de minuut groter.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 17)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 16)

De veertiende etappe is nog maar net van start of Tadej Pogacar deelt al een behoorlijk plaagstootje uit naar zijn rivaal. Vingegaard zit niet op zijn plek maar meer achter in het peloton, dus ziet de witte trui drager zijn kans schoon. Hij schiet als een kanonskogel vooruit en de Jumbo Visman renners in de stress.  Als door de duivel achterna gezeten vliegt Vingegaard naar de plaats waar hij wel thuishoort en zo wordt de zaak tot grote opluchting van de ploeg weer gered . Maar de waarschuwing is duidelijk. Pogacar geeft zich niet zomaar gewonnen. Het blijft niet bij deze ene plaagstoot maar alle pogingen zijn tevergeefs. Vingegaard pareert ze allemaal, lijkt zeer ontspannen en vol zelfvertrouwen.  ‘Mijn kansen komen nog wel in de Pyreneeën’, beweert  Pogacar en deze uitspraak heeft alles te maken met zijn eerdere succes van verleden jaar door allebei de ritten te winnen. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 16)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)

Wat een finish!

Wat een etappe weer. Niet normaal. Het is wel echt genieten geblazen voor alle Tour liefhebbers deze editie. Er gebeurt iedere dag wel wat en de etappes zijn stuk voor stuk fantastisch om naar te kijken. En zo was het vandaag ook weer, maar daar verderop uiteraard meer over. Het was wederom een warme dag. En dat zal de komende dagen ook zeker nog het geval zijn. Dat belooft nog wat voor de komende Pyreneeën etappes later deze week. Vandaag ging de etappe van Saint-Étienne naar Mende met een hele lastige aankomst. Althans als je de laatste 200 meter op een vliegveld even buiten beschouwing laat.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 15)

Eindelijk was er dan een etappe die op het lijf geschreven was voor de vroege vluchters. Althans dat was van tevoren de verwachting van de etappe van vandaag. Ondanks het feit dat het een soort van “tussendag” was, hebben bepaalde renners daar niet echt gehoor aan gegeven. De rit ging van Le Bourg d’Oisans naar Saint-Étienne over 192 kilometer. De finishplaats is natuurlijk bekend om de plaatselijke voetbalclub, waar jaren 70 topspits Johnny Rep furore maakte. Onderweg zou er een lastige puist van de tweede categorie opdoemen in de vorm van de Col de Parménie (2e categorie). De rit ging vandaag met een gemiddelde van 45,675 kilometer/per uur.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 15)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 14)

Helden met een hoofdletter H

In het boek over de buitengewone geschiedenis van de Tour de France, geschreven door Chris Sidwells staat op bladzijde 10 het volgende; “Professioneel wielrennen is een zware , hardvochtige, oncomfortabele en vaak meedogenloze roeping.”

En toch zegt Michael Boogaard – oud wielrenner en nu analist – vóór de start van de klassieke Alpenrit van vandaag, waar drie beroemde en beruchte bergreuzen van de buitencategorie beklommen moeten worden, ‘Hiervoor ben je wielrenner geworden om dit te kunnen meemaken.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 14)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 14)

Mijn berg!

Daar is de etappe dan waar ik zo naar uit heb gekeken. Als kleine jongen was dit al mijn droom. Ik zag Nederlanders zegevieren als kleine jongen. Toen ik klein was, zag ik Zoetemelk (in 1976, toe ik 5 jaar was) in een vage herinnering de berg beslechten. Een jaar later en het jaar daarop zag ik wel bewust Hennie Kuiper de beste zijn op de Alpe d’Huez. Toen ik op 2 juni jl. de berg zelf beklom, zag ik hun namen in de bochten zichtbaar. Ik waande mijzelf ook als wielrenner van de Tour en voelde een beetje wat zij ook hebben gevoeld. Vandaag zal bocht 7 (de Nederlandse bocht) een nog groter gekkenhuis zijn dan op 2 juni.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 14)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 13)

Over de koninginnenrit van de Alpen valt een heel boek te schrijven.

Wat een uitzonderlijke rit waarin zoveel gebeurde dat waarschijnlijk in de stoutste dromen niet voorkomt. Het werd het zoveelste bewijs: In de Tour weet je het maar nooit.

Eerste plan

De dag begint al met een leuke verrassing. Bij het wachten voor de start staan Wout van Aert en Mathieu van der Poel (Alpecin) broederlijk naast elkaar. Er wordt gesproken en gelachen op een wijze dat je denkt; die mannen bekokstoven een plannetje. Wout gaat er als een speer van door met daar direct achteraan MvdP en alsof dat al niet bijzonder genoeg is, het peloton laat hen gaan. Tot aan de eerste tussensprint krijgen de renners alle ruimte waardoor de groene trui drager Van Aert nog meer punten weet te sprokkelen. Het is het eerst geslaagde plan van Jumbo Visma. Beide renners kijken achterom en zien een derde renner komen die zij er wel bij willen hebben. Het tempo wordt  iets geneutraliseerd waardoor de Italiaanse renner Mattia Cattaneo (Quickstep) kan aansluiten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 13)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)

De Tour gaat nu echt beginnen!!

Vandaag gaat voor mijn gevoel de Tour echt beginnen. Zodra de bergen beginnen, dan zit ik voor de buis. Zelfs op mijn leeftijd vergaap ik mij nog aan de prestaties die deze matadoren moeten leveren. Inmiddels weet ik goed hoe het is om twee bergen op één dag te beklimmen en dat waren ook nog eens twee bergen van de buitencategorie. Zoals een ieder wel inmiddels weet was dat wel twee keer dezelfde berg, maar voor het gevoel mag dat de pret niet drukken. Pret zullen in ieder geval de sprinters vandaag niet hebben. Want de etappe van vandaag van Albertville (ooit het decor van de Olympische Winterspelen) naar de top van de Col Du Granon Serre Chevalier (kort gezegd Granon) is er een voor de tv kijker om je vingers bij af te likken.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 12)

“Mild Klimwerk”, zo beschrijft Thierry Gouvenou deze etappe alsof hij hiermee – als een vorm van troost – mee wilde aangeven dat deze etappe, de eerste na een rustdag, wel mee valt. Natuurlijk kon hij bij het bedenken van deze rit niet voorzien dat het bloedheet zou worden, een twintigtal klimaat activisten zich vast zouden lijmen op het asfalt, de bus van Education First vast kwam te zitten en uiteindelijk met kunst en vliegwerk en enige beschadiging toch weer kon rijden en er toch twee belangrijke renners; George Bennet uit de groep van Pogacar en Luke Durbridge de grote ondersteuner voor sprinter Dylon Groenwegen met Covid naar huis moesten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 12)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 12)

De eerste bergen doemen op voor de renners in de Tour. We zijn inmiddels aanbeland bij rit nummer 10. En na de rustdag van gister is het lekker om een relatief korte etappe te moeten fietsen. De rit gaat van Morzine (een bekende plaats binnen de Tour geschiedenis) naar Megéve. Megéve heeft naast dat het een bekend skioord is nog een andere trekpleister. Het Altiport is een bezienswaardiging. Wat is dat dan? Dat is een klein vliegveld waar je met een klein vliegtuigje of helicopter schitterende plaatsjes kan zien. Die plaatsjes zal ik als fanatiek tv-supporter van de Tour zeker gaan zien. Iedere dag worden we weer getrakteerd op mooie beelden.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 12)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 11)

De rustdag!

En wat een rustdag is dit. Iedere renner is spanning op de uitslag van de Covid testen. Gister zag ik bij de avondetappe weer beelden die ik twee jaar terug ook zag. Witte tenten, mensen in witte jassen en mondkapjes. Ik zag Wout van Aert zenuwachtig voorbij schuiven. Dacht eerst gehoord te hebben, dat er geen beelden of foto’s gemaakt mochten worden. Maar dat geldt waarschijnlijk niet voor de NOS. Gelukkig maar, want je wilt als liefhebben wel graag weten, wat er allemaal plaatsvindt in de Tour.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 11)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 10)

De beschouwing over de negende etappe van parcours-ontwerper Thierry Gouvenou, te lezen in de officiële Tour de France Gids is wat cryptisch.

“Het is de vraag of wij actie tussen de klassementsrenners gaan zien.”

Dit hadden de Nederlandse commentatoren ook kunnen lezen en dan was hun eindconclusie; “het was wat tam vandaag, wij hadden meer spektakel verwacht”, vast anders geformuleerd. Maar de Tour blijft de Tour, lekker eigenwijs en grillig. Er spelen zoveel factoren mee die niet te voorspellen zijn. Bij de Tour weet je het nooit! 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 10)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10)

Vandaag is de dag van de eerste bergrit. De algemene verwachting is niet dat er grote verschillen zullen ontstaan, daar is de etappe niet zwaar genoeg voor. We begonnen vandaag in Zwitserland en eindigde dan weer in Frankrijk. Onderweg waren er twee bergen van de eerste categorie. Het is ook tevens de dag voor de rustdag. En in die rustdag zullen een aantal wielrenners (favorieten) achter hun oren gaan krabben hoe zij de muur van Pogacar denken te gaan slopen. Is die muur wel te slopen, vraag ik mij af? Pogacar is niet alleen zelf heel sterk, maar zijn ploeg is ook nog eens heel sterk.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 9)

Vandaag een prachtige tocht door de Jura op weg naar het meer van Genève.

Veel renners en ploegen hebben hun zinnen gezet op deze dag en proberen een plek vooraan het peloton te veroveren. De groene trui, de bollen trui, de gele trui en ook Mathieu van der Poel! Hij lijkt enigszins door zijn malaise te komen. ‘Ik weet niet wat het is, heb dit zelf nog nooit meegemaakt.’

Vanuit het niets – zo lijkt het – ligt zo goed als het halve peloton op de grond waaronder Pogacar en vele andere belangrijke kopmannen en knechten.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 9)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)

Na de demonstratie van Pogacar van gister likt het peloton haar wonden. De strekking is dat er op dit moment geen kruit tegen gewassen is op Tadej Pogacar. De Sloveen laat iedereen zijn hielen (of is het zijn achterwiel?) zien. En niemand die er wat aan kan doen. In de zoveel jaar komt het voor dat er één renner zo domineert. De laatste renner die dat had was uiteraard Lance Armstrong. Persona Non grata in het wielerpeloton. Maar tijd heelt alle wonden en de Texaan is ieder jaar met zijn Twitter account altijd wel weer aanwezig. Toen Lance Armstrong het record van mijn grote wielerheld dreigde te verbreken, was ik daar echt ziek van.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8)

Waar kennen we de aankomst op de La Super Planche Des Belles Filles (zoals de berg officieel heet) ook al weer van? Het antwoord is natuurlijk: van de strijd Roglic en Pogacar in 2020. De legendarische tijdrit van 2020, waar Pogacar voor het eerst zijn suprematie liet zien aan de gehele wielerwereld door alles en iedereen op een hoop te rijden. Het klassement was dat Roglic 57 seconden voorsprong had op die andere Sloveen, Pogacar. Vooraf ruim genoeg, dachten de volgers. Immers, Roglic was in het peloton een van de betere tijdrijders.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 7)

‘Wielrennen is de ergste vorm van zelfkastijding’, concludeerde de Vlaamse commentator Maarten Vangramberen in de nabeschouwing van de zesde etappe waar gele trui drager Wout van Aert – na een ontsnapping van 136 kilometer  – op een majestueuze wijze afscheid nam van zijn gele trui. Zelf denkt Wout daar toch heel anders over. ‘Ik houd zo van mijn vak.’ En die gele trui vandaag kunnen dragen in zijn land. ‘Ik wilde de trui alle eer aandoen.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 7)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)

Nu dat de kruitdampen (of stofwolken) zijn opgetrokken, kunnen we de balans opmaken voor de rit van vandaag. De rit van vandaag ging van Binche (Belgisch Wallonië) naar Longwy (Frans grootgebied). De karavaan bezocht twee landen vandaag en de rit was op papier niet makkelijk. De renners moesten in totaal 3 colletjes beklimmen, 1 van de 4e categorie en twee van de 3e categorie. De rit van vandaag zou zich prima lenen voor aanvallers. Je kent ze wellicht onder de noemer, puncher of alleskunner en zijn zij vaak in de aanval. De beste aanvaller is natuurlijk Wout van Aert. De man in absolute vorm. Maar vergeet Matthieu van der Poel (in goede doen als voorwaarde) niet.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 6)

Stofhappen

De euforie van gisteren voor de Jumbo Visma ploeg transformeert zich vandaag in een soort nachtmerrie waarin zoveel fout gaat dat het bijna onwerkelijk wordt.

Wout van Aert formuleerde het na de etappe als volgt; ‘gisteren leverden wij een strijd in de voorhoede en vandaag was het een strijd in de achterhoede.’ Ploegleider Grischa Niermann verwoordde het kort het bondig; ‘het was een kutdag!’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 6)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 6)

Spektakel!!!

Vandaag stond de etappe naar Arensberg met grote dikke zwarte letters in de agenda’s van de favorieten. Vandaag is het echt zo’n dag waarin je als favoriet of pseudo-favoriet de Tour zomaar kunt verliezen. De reden: kasseien! Kasseien (in de volksmond ook wel kinderkopjes genoemd) zijn zijn kleine stukken steen die na bewerking worden gebruikt voor het verharden van wegen. Als je er als wielrenner over heen rijdt, heb je het gevoel alsof je in een wasmachine bevindt. Althans die voorstelling had ik toen ik daar over heen reed. Alles schudt, je handen en armen krijgen enorme oplawaaien en voor je fiets is het al helemaal funest.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 6)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 5)

Wout van Aert schrijft geschiedenis

Wie zou vooraf kunnen bedenken dat deze vijfde etappe zo spectaculair zou eindigen. Waar alle commentatoren – zelfs de zuurpruimen – zich alleen in superlatieven hun bewondering konden uitspreken voor (Goud) Wout van Aert. De coup die zijn ploeg Jumbo-Visma pleegde bij de laatste beklimming was er één om in te lijsten en hoe de Vlaming deze ongelooflijke stunt tot een goed einde bracht was formidabel. ‘Hier zal nog jaren over gesproken worden’, was één van de reacties.  ‘Deze overwinning moet één van de mooiste zijn van zijn toch al indrukwekkende palmares.’

“De Tour door de ogen van Janna (deel 5)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 5)

WOUT VAN AERT!!!

We gaan weer beginnen. Na een rustdag van gister waar ook weinig schokkends (op transfergebied) naar boven kwam, gaat de karavaan vandaag van start vanuit het roemruchte Duinkerken. Niet zo zeer vanwege het wielrennen, maar uiteraard vanwege de bloedige oorlogstijden in de tweede wereldoorlog. Van 27 mei 1940 t/m 4 juni 1940 vond hier de beroemde “slag om Duinkerke” plaats. Tijdens deze slag om Frankrijk wisten de Duitse soldaten een enorm battilon van het Britse leger t eomsingelen. Door een wonder slaagden de Britten echter het Europese vasteland te ontvluchten. Deze slag zou later het winder van Duinkerken worden vernoemd en ook verfilmd worden.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 5)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 4)

De rustdag

Ongewoon is het wel een beetje een rustdag nu dat je voor je gevoel denkt, dat de Tour net is begonnen. Helaas is dat ook werkelijkheid en dat wordt veroorzaakt door de verplaatsingen die door de Tour organisatie zijn ingepland. De organisator van de Tour denkt aan geld, want iedere start- en finishplaats betaald daar een vermogen voor. Die organisator is ASO, ook wel in sommige gevallen ook zo op zijn nederlands genoemd vanwege de wat dubieuze beslissingen die wel eens zijn gemaakt. ASO staat voor Amaury Sport Organization en is gehuisvest in Frankrijk en organiseert niet alleen sportevenementen zoals de Tour, maar bezit ook een aantal (grote) mediabedrijven zoals L’Equipe, Le Parisien en bezit tevens een eigen tv-kanaal L’Equipe tv.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 4)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 3)

Dylan Groenewegen telt weer mee!

Het is vandaag de laatste dag dat de miljoenen Denen langs de kant van de weg de renners uitzinnig kunnen bejubelen. ‘De afgelopen drie dagen is hier zelfs het Vlaamse enthousiasme overschreden’, moeten de Belgische commentatoren in hun hok met enige spijt maar ook met veel bewondering in de stem constateren.  ‘Dit hebben wij maar zelden gezien en wat mooi om dit mee te maken. Deze eerste drie dagen in Denemarken zijn een schot in de roos en wat een voorbeeldig publiek’, wordt er van achterop de motor geschreeuwd door de co-commentator. Je hoort de wind om zijn oren suizen en het oorverdovende lawaai van de meelevende Denen.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 3)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 3)

Het was al met al een heerlijk einde van een bewogen etappe gister. Met als sluitstuk een geweldige sprint van Fabio Jakobsen. Ik zal jullie de gruwelijke details besparen, maar Fabio had na zijn ongeluk technisch gezien geen mond meer. Het was alsof een dikke buis dwars door zijn gezicht was geboord, waar ooit zijn mond had gezeten. Dit weerzinwekkende aangezicht sloeg een enorme kater in de sportieve doelen van de sympathieke Hollander. Jakobsen kreeg een reconstructie van zijn gezicht en moest maandenlang revalideren. Nu is hij terug en deed hij wat iedereen ook van hem verwachte. Hij won. Maar die winst ging niet zonder slag of stoot. Daar was wilskracht voor nodig en dat juist toonde Jakobsen!

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 3)” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 2)

zaterdag 2 juli tweede etappe Roskilde – Nyborg 202.2 kilometer

Fabio Fabuleus!

Vandaag lijkt iedereen in de ban van de waaiers. Hét W-woord valt tientallen malen. Zou het toch nog kunnen? En waar dan? Maar de wispelturige weergoden die gisteren met regen roet in het eten gooiden waardoor een aantal renners kostbare tijd verloren en schade opliepen, stuurden vandaag de pittige wind uit de verkeerde hoek waardoor voor de één de gewenste en bij de ander de vervloekte waaiervorming uitbleef.

“De Tour door de ogen van Janna (deel 2)” verder lezen

De Tour de France door de ogen van Janna (deel 1)

Een “eenvoudige” boerenzoon in het geel.

Vrijdag 1 juli was het dan eindelijk zover! De start van de TOUR 2022.

Nog nooit begon de TOUR  – wat betreft noordelijke richting – zover weg van Parijs. Maar Copenhagen  – de fietsstad van Europa – liet woensdag 29 juni tijdens de presentatie zien hoe zeer de Tour leeft in dit Scandinavische land.

Duizenden blije en enthousiaste mensen waren er op de been met Tivoli als schitterende entourage. Het werd een ontvangst die menig wielrenner – en niet alleen de negen Deense deelnemers – zich voor altijd zal blijven herinneren.

“De Tour de France door de ogen van Janna (deel 1)” verder lezen