“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22 – 2023)” verder lezen
De Tour door de ogen van Jeroen (deel 22 – 2023)
De Tour door de ogen van Janna (deel 20 – 2023)
De heilige veiligheid
In de Volkskrant heeft Joram Bolle een goed verhaal geschreven over de inmiddels 42 jarige Australische oud – renner Adam Hansen. Twintig maal nam hij deel aan de grote rondes. Hij kent alle ontberingen maar ook de vreugde van de wielersport.
Hansen wordt geroemd door veel van de renners waarmee en waarvoor hij ooit reed.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 20 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Janna (deel 13 – 2023)
Het belangrijke nieuws dat Fabio Jakobsen uit de Tour stapt wordt meerdere malen herhaald. Fabio Jakobsen geeft op. Anders gezegd; Hijzelf geeft niet op maar zijn lichaam dat hem al dagen waarschuwde. Maar ach…er was niets gebroken het waren “maar” schaafwonden daar herstel je toch van? Hij ploeterde voort van heuvel tot heuvel, kon niet doen waarvoor hij gekomen was. Dat was de sprint winnen! En dat deed pijn zo werd het wielrennen minder leuk. Met de dag ging het slechter en in overleg met de arts en ploegleider viel er vandaag een verstandig besluit.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 13 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Jeroen (deel 13 – 2023)
Gisteravond heb ik naar Vive le Vélo gekeken. Daar waren Eddy en Francesco Planckaert te gast bij host Karl VanNieuwkerke. Het is de Belgische versie van de Avondetappe. En er zitten echt geweldige interviews in. Zo ook gister met de zevenvoudig winnaar van de groene trui in de Tour de France; Peter Sagan. Als je nog nooit Vive le Vélo hebt gezien is het echt de moeite een keer waard. Vannieuwkerke is een geweldige presentator, die je wellicht wel een beetje kunt vergelijken met de Nederlandse Van Nieuwkerk. Eddy Planckaert is een Belgische ex-wielrenner en Francesco is zijn zoon, die vernoemt is naar é’n van de allerbeste Italiaanse wielrenners die er ooit is geweest, Francesco Moser.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 13 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Janna (deel 12 – 2023)
Architect Gouvenou is tevreden over zijn etappe ontwerpen. Zijn uitleg over deze vlakke etappe is duidelijk: ‘Het is altijd belangrijk om een zekere mate van balans te houden in een grote ronde en ervoor te zorgen dat alle typen renners hun kans op succes krijgen.’
Na de afmattende rit van gisteren waar zelfs Pogacar na afloop bekende dat het een loodzware etappe was geweest. Komt deze herstel etappe als geroepen.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 12 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Jeroen (deel 12 – 2023)
Wat een schitterend moment gister na de etappe van Pello Bilbao. Wijzend naar de sticker “RideforGino” werd de Spanjaard (terecht) emotioneel. Helaas hebben we in de afgelopen tientallen jaren teveel renners gehad die het leven lieten tijdens een wielerkoers. Voor mij was Fabio Casartelli het eerste dodelijke slachtoffer die ik “live” heb gezien tijdens een wielerwedstrijden. Vreselijk waren de beelden om te zien van de Italiaan die tegen een betonnen blok was aangevallen met zijn hoofd. Het bloed op de weg. Je wilt er gewoon niet meer aan denken, maar helaas het komt heden ten dagen voor. Bilbao zijn gedachten waren na zijn gewonnen etappe direct bij Mäder, wat genoeg zei over hoe dat leeft in de ploeg van Bahrain. Bahrain heeft gister een schitterend eerbetoon gegeven aan de verongelukte Zwitser.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 12 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Jeroen (deel 11 – 2023)
De dag na de rustdag begint direct met een lastige etappe. De renners gaan vandaag starten vanuit het themapark Vulcania. Iedereen die het leuk vindt om te ontdekken welke elementen aanwezig zijn in en rondom een vulkaan kunnen hier hun hart ophalen. Dat zal voor de renners een ander gevoel zijn, omdat net als bij ons vandaag de tempratuur tot grote hoogte zal stijgen. Nu reed ik zondag zelf op en kneiter warme dag een rondje. De wind was aangenaam, maar zat je even uit de wind dan was het moordend. Daar zullen de renners vandaag ook mee te maken hebben, want zoals al gezegd het is vandaag een hele lastige dag.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 11 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Jeroen (deel 10 – 2023)
Rustdag
Het is dit jaar een welverdiende rustdag voor de renners, want de eerste week heeft ons geweldige beelden bezorgd. Wat hebben we genoten van strijd, dramatiek, verdriet, intense vreugde en heroïek. Gister zat Fabio Jakobsen (de sprinter van Soudal-Quick step) in de avond etappe en die vertelde dat ze met de ploeg (Soudal-Quick Step) vandaag toch maar weer even op de fiets stappen. De vraag kwam: “En wat doe je verder dan op de dag?” Het antwoord van Jakobsen was treffend: “Slapen!”.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 10 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Jeroen (deel 9 – 2023)
Gister was het dan eindelijk een sprint, waar weinig stof tot napraten was. Al moet gezegd worden dat het verlaten van Cavendish echt heel zuur voor hem is. Je carriere wil je zo mooi en zo glansrijk afsluiten. Echter dat was Mark niet gegund. Cavendish gaat naar huis, maar wel terugkijkend op een geweldige (Tour) carriere, waarin hij het onmogelijke heeft gepresteerd door net zoveel overwinningen te boeken als de beste wielrenner ooit. En als je heel eerlijk bent, is het ook wel mooi voor Eddy Merckx. Die won de Tour 5 keer en boekte (samen met Cavendish dus) ook nog eens de meeste overwinningen. Iets wat past bij de beste wielrenner ooit.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Janna (deel 8 – 2023)
Saaie Wielrenners?
In het NRC schrijft Marijn de Vries een mooie column.
Wie de kop leest; Wielrenners zijn saai, en het daar gloeiend mee eens is, komt na het lezen van een koude kermis thuis. En degenen die denken; Wat krijgen wij nu? kunnen opgelucht ademhalen. Marijn transformeert Saai naar Briljant en dat is met name bedoeld voor de renners van Jumbo- Visma.
Ik zag een paralel, te vergelijken met de kunstenaars die in mijn tijd betrokken waren bij Galerie Mokum. Kunstenaars die met veel geduld en discipline zulke prachtige schilderijen maakten. Maar aan de “buitenkant” waren het van die “saaie”mensen.
Je kon niet eens zien dat het kunstenaars waren! Zo schreef de pers over hen.
Maar juist die kunstenaars konden wel van hun kunst bestaan. Een aantal van hen was bovendien ook nog eens een fervent wielrenner.
Ongelukkige val Mark Cavendish
‘Gelukkig dat Biniam Girmay (Intermarché) zo verstandig zich te laten uitzakken, anders had gisteren de sprint op een valpartij uitgelopen.’ is de reactie van ploeggenoot Mike Teunissen. Want hoe had de jury dan gereageerd?
‘Er wordt niet gestraft op de oorzaak maar op het vervolg. En de jury beslist’,
vindt Belgisch commentator José de Cauwer. ‘Het sprinten van links naar rechts moet aan banden worden gelegd, sprinten is rechtdoor en eigen lijn volgen.’
Zoals veel zaken binnen de wielersport is dit ook weer een complex vraagstuk want wanneer zet de sprinter aan? Is dat op het moment dat hij uit het zadel komt?
De heren komen er niet uit.
‘Laten wij maar hopen dat Cavendish vandaag een faire sprint kan winnen na de mechanische pech van gisteren. Hij was er zo dichtbij.’
Maar helaas komt de Brit van het eiland Mann helemaal niet toe tot een sprint.
Hij valt op een zeer onfortuinlijke wijze en het is voor hem einde oefening.
In de ochtend nog stralend en dan ligt een paar uur later een superkampioen op het asfalt. Zijn droom om nog één keer een sprint te winnen in de Tour om zo de legendarische Eddy Merckx voorbij te streven wordt hem genadeloos uit handen genomen. Het ging nog maar om één overwinning om de 35ste overwinning!
Een zwart moment van de dag. Een aderlating voor zijn ploeg Astana die al eerder de Spanjaard Louis Leon Sanchez verloor door een gebroken sleutelbeen tijdens de sprint op de derde dag van de Tour. De Belgische commentator achter op de motor Maarten van Grambergen heeft het over een geweldige renner om te interviewen. ‘Dan hield hij niet meer op met praten. Als het echter tegenzat dan was het een ettertje.’ Ondanks dat hij als de beste sprinter van zijn generatie zware dagen kende tijdens de beklimmingen zat hij met pretoogjes in het zadel, Hij had echt veel plezier in en dan die laatste blik voordat de deur van de auto dicht gaat en het verlaten van de Tour een feit is die totaal verwezen blik. Het zo een dramatisch beeld. Zowel de Nederlandse als de Belgische commentatoren en analisten zijn aangeslagen. Als hommage aan deze iconische renner krijgen de kijkers al zijn 34 springoverwinningen op rij te zien.
Onvoorspelbare sprint
Wie er ook geïnterviewd wordt, de mening is eensluidend. Het gaat een onvoorspelbare sprint worden. ‘Wij zullen zien, moeten maar afwachten’,
wordt veel gehoord vandaag. Stef Clement toont zich verbaasd over deze uitspraak. ‘Nooit uitgaan van; wij zien wel. maar een plan maken.’
Er zijn veel ploegen die vandaag kansen zien en willen grijpen.
Het is maar net bij wie het kwartje de goede kant opvalt.
Zou het Van der Poel zelf zijn? ‘Ik denk niet dat ik het zelf ga proberen, Als Jasper (Philipsen) zich goed voelt dan doe ik gewoon weer mijn ding voor hem.
Onze droom is al uitgekomen en de sfeer in de ploeg is prima. Het is een leuke ploeg.’ En er liggen nog wel wat kansen.’
Zo tegen de 117 km voor de finish is er een tussensprint, dat leidt tot spannend moment. Want daar zitten o.a. Jasper Philipsen en Mathieu van der Poel bij.
MvdP wil doorrijden en krijgt zijn mederenners zover om mee om te rijden en zo de voorsprong op Wout van Aert te vergroten.
Die denkt echter : ‘Hé wacht even…dat laat ik niet gebeuren’, dus zet zijn hele Jumbo -Visma ploeg even een tandje bij en strijkt alle plooien weer glad.
Het is wel duidelijk dat Van Aert zijn zinnen op deze etappe heeft gezet en daar ook binnen zijn ploeg de ruimte voor krijgt. Alles ziet er gelikt uit.
Het wordt echter geen Van der Poel, geen Jasper Philipsen en geen Wout van Aert. Het is de Deen Mads Pedersen van Lidl Trek die als eerste over de streep komt en Philipsen en van Aert achter zich laat. Van Aert mist de juiste lead-out vecht zich nog naar de derde plaats maar helaas zit winnen er vandaag niet in. Voor hem viel dat kwartje dus helaas de verkeerde kant uit.
Als nummer vier komt Dylan Groenewegen over de meet. ‘Ik kan aardig snel relativeren en ik sta ervan te kijken dat ik zo lang mee kon met het peloton.
Het was behoorlijk pittig, ik heb liever een vlakke rit.’ Het lukt hem nog een lach tevoorschijn te toveren. ‘Helaas is het niet anders maar het zit er nog gewoon in.
Ik kan deze Tour beter verteren, wil nog een rit winnen,’
Als vijfde komt Nils Eekhoff over de finish. Hij had afgezien maar het was mooi om te rijden. Dood gaan op de finish dan weet je dat je alles gegeven hebt.
Mads Pedersen legt nog even na het podium uit hoe de sprint was gegaan. ‘Wij zijn kalm gebleven, ik kreeg een geweldige lead-out, het was wel een lange sprint maar dit is een geweldige overwinning.’ Pedersen wist het heft in handen te nemen en had de macht in de benen.
janna van zon
De Tour door de ogen van Jeroen (deel 8 – 2023)
Sprinten is een vak apart
Zoals gister al voorspelt waren er na de finish in Bordeaux opnieuw protesten tegen een sprint van Jasper Philipsen. Ook gister vond ik het een reglementaire sprint. Natuurlijk wijkt hij iets af van zijn lijn, maar Jasper geeft zijn fiets nou ook weer geen smak opzij. Uiteraard werd Girmay licht gehinderd, maar de jury (VAR) vond het geen bedreigende situatie. Philipsen krijgt helaas zo wel de schijn tegen en dat doet in principe afbreuk aan zijn sprints. Die zijn van Champions League niveau. En als Van der Poel de sprint aantrekt is het zelfs niveau finale WK. Zo goed zijn de ingestudeerde sprints van Alpecin-DeCeuninck. Het zijn gewoon echt Masterclasses die Alpecin-DeCeunick laat zien. De gebroeders Roodhooft krijgen uiteindelijk hun investeringen terugbetaald. Zij zijn een van de weinige ploegen die juist geen ronderenner in hun midden hebben, maar puur gokken op hun sprinters. En dat betaalt zich echt uit.
Gedenkwaardige dag
Het is op de kop af 25 jaar geleden dat de nog steeds beruchte “Tour du Dopage” affaire het peloton geselde. Het is een tijd waarin “iedereen het deed”. In maart van 1998 werd de TVM-truck onderschept met aan boord 104 ampullen vol epo. Dat nieuws was niet direct naar buiten gebracht, maar toen op 8 juli van dat jaar de Belgische verzorger Willy Voet (Festina) werd aangehouden. Een heksenjacht werd vanaf dat moment ontketend en de chaos was vanaf dat moment compleet. Voet (waar ook een boek aan is gewijd – echt een aanrader!) werd voor de start in Ierland aangehouden met 400 flacons verboden middelen. Voet vertelde iedereen dat hij handelde in opdracht van de ploeg. De ploeg ontkende dit meteen. De hoofdrolspelers van Festina werden overgebracht naar het politie-bureau. Ondertussen wint de Nederlandse TVM ploeg de 4e etappe in de persoon van Jeroen Bijlevens. Op 18 juli barst de bom. Festina renners worden gearresteerd voor betrokkenheid bij een dopingzaak. Doping is in die tijd in Frankrijk een strafbaar feit. Vijf dagen later op 23 juli klopt de Franse politie aan bij de ploegleiding van TVM en werd ploegleider Cees Priem meegenomen naar het politie-bureau. Het nieuws volgde zich snel op. Vijf renners van Festina biechten het gebruik van doping op. Alleen kopman Virenque (wat hem later enorm kwalijk is genomen) ontkent alle betrokkenheid. Het komt er zelfs van dat Priem wordt voorgeleid, terwijl Willy Voet op vrije voeten komt. Stakingen van renners is in het gevolg in het peloton. Er zijn meerdere invallen bij ploegen en de Tour is in één klap alle charme kwijt. Met als resultaat dat er ploegen uit protest naar huis gaan. Pantani won uiteindelijk de Tour van 1998, wat in de geschiedenis van de Tour de zwartste Tour aller tijden was.
Speciale plek
Voor Matthieu van der Poel is de rit van vandaag een hele speciale. Als ik een tip zou geven, zou ik Matthieu vandaag zeker opschrijven. De reden is dat de startplaats Saint-Léonard-de Noblat is. Dat zegt je hoogstwaarschijnlijk niets, maar voor Van der Poel is er geen betere plek om te starten. Deze plaats is namelijk de plaats waar hij voor een groot gedeelte opgroeide bij zijn opa. En iedereen weet wel wie zijn opa is, Raymond Poulidor. Raymond had de bijnaam, de eeuwige tweede. Een beetje wat onze Joop Zoetemelk ook had. Echter Joop won de Tour in 1980. Poulidor werd drie keer tweede en vijf keer derde in de Tour, maar won dan wel weer de Vuelta (Ronde van Spanje). Poulidor had de pech dat hij Jacques Anquetil (5 keer winnaar van de Tour) voor zich had. Maar Poulidor was enorm geliefd in Frankrijk om zijn manier van rijden. Hij gaf nooit op. In 1964 leek het dan eindelijk te gebeuren. Hij was de sterkste en leek Anquetil eindelijk van de troon te kunnen stoten. Echter, hij zette de aanval te laat in en kwam uiteindelijk 55 seconden tekort. Raymond was een graag geziene gast in de Tour. Hij werd later de schoonvader van Adri van der Poel en grootvader van Matthieu. Raymond Poulidor ligt begraven in Saint-Léonard-de Noblat. Het is Matthieu er alles aan gelegen om zijn grootvader vandaag nog een keer te eren.
Het was een lastige etappe door het glooiende aspect. Maar toch lukte het en aantal rijders om mee te zitten in de vlucht van de dag. Turgis, Delaplace en Declecrq waagde een poging en sloegen een gaatje. Het grote nieuws echt was slecht nieuws voor de karavaan. De man die dit jaar zijn laatste wielerjaar rijdt, kwam hard ten val op het asfalt. En zo was daar het sein L’Abandon voor Mark Cavendish. Het was direct zichtbaar dat de Brit er slecht aan toe was. En de trieste aftocht met de ambulance was zijn deel. Zijn carriere verdiende een mooier einde, echter de Tour is keihard en dat afscheid was hem dus niet gegund.
Op weg naar de laatste helling van de dag, Cote de Condat was het Jumbo-Visma die het heft in handen nam. Het was duidelijk dat zij de kaart van Van Aert wilde gaan spelen. Inmiddels werd de laatste vluchter gegrepen en kwam het weer op een massasprint aan. Maar dit keer was het Trek die het voortouw nam in de sprint en met succes. Mads Pedersen won dan eindelijk zijn etappe op de lastige aankomst die iets omhoog ging, voor Philipsen en voor Van Aert. De Nederlanders Groenewegen en Eekhoff werden vierde en vijfde.
Morgen gaan we nog één keer los voor de rustdag van maandag. Morgen gaan we omhoog en finishen we op de Puy-de-dome. Het is 30 jaar geleden dat dat voor het laatst was en spektakel is verzekerd.
De Tour door de ogen van Janna (deel 7 – 2023)
Commercie voor veiligheid?
De uitzending is nog maar net begonnen of er wordt al gesproken of zo’n vlakke etappe nog wel zinvol is in de Tour. Analist Stef Clement is zo langzamerhand wel gewend aan dit soort overbodige vragen want het peloton zal toch van A naar B moeten en bovendien kan je toch moeilijk van de renners verlangen dat zij de kijkers deze drie weken ononderbroken entertainen met de meest uitputtende etappes en gevaarlijke capriolen.
‘Maar vervelen de renners zich niet, zitten zij op zo een etappe te wachten?’
is de tweede vraag. Met de etappe van vandaag terwijl de temperatuur inmiddels is gestegen tot boven de dertig graden en na wat de renners de afgelopen dagen al hebben moeten presteren komt deze dag hen goed van pas.
‘Voor de renners is deze dag beslist geen straf.’ is het antwoord van degene met kennis van zaken ,van iemand die het weten kan.
Mag de etappe van vandaag dan te boek staan als een vlakke rit, de finish is behoorlijk gecompliceerd en gevaarlijk.
Gevaarlijke finish
Het lijkt een krankzinnige beslissing van de heren die over de veiligheid van de renners gaan. ‘Het is keuren voor eigen vlees’, is de conclusie van één van de analisten. Het commerciële belang wordt geprevaleerd boven de veiligheid.
Om in het heetst van de strijd de weg zo smal te maken en tel daar ook de vele scherpe bochten bij, is te gek voor woorden en vraagt om onnodige problemen en gevaren. Er is zoveel geld gemoeid met het veilig maken van de Tour. Echter een groot percentage daarvan verdwijnt in de zakken van de verkeerde beslissers.
Ik vind dit een schande. De zorgen vooraf waren bij alle betrokkenen groot maar tot opluchting van velen gebeurt er helemaal niets en komt iedereen heel zonder butsen over de streep.
Kansloze missie
De Franse renner Simon Guglielmi van Arkea- Samsic vertrekt met drie renners die zich al snel realiseren dat dit een kansloze missie is en zich terug laten zakken in het peloton. Hij kiest er voor alleen door te gaan rijdt zich daarmee in de kijker dat altijd prettig is voor de sponsor en sleept ook de prijs van de strijdlust in de wacht hetgeen de ploeg 1500 euro oplevert.
Het cadeau van Jumbo-Visma
Na de terechte complimenten aan Wout van Aert wordt hem gevraagd hoe hij de dag van gisteren heeft beleefd. Het was super zwaar geweest en ja… het is jammer dat de etappe niet gewonnen is, dat had toch de kers op de taart geweest. Maar het is geworden wat het is geworden en wat Tadej Pogacar liet zien verdient respect.
Verder is hij is blij met zijn eigen conditie. Vandaag sprint hij niet mee, Hij spaart zijn krachten voor morgen, daar heeft hij zijn zinnen op gezet.
Door zich achter in het peloton te nestelen weet hij uit het gedrang te blijven.
Er wordt door de analisten nog wat geëvalueerd over gisteren.
De tactiek van Jumbo-Visma klopte als een bus, er was alleen te weinig rekening gehouden met het spoedige herstel van Tadej Pogacar. ‘ Te durven verliezen, dat gaf Jumbo-Visma ons cadeau, dit was pure reclame voor het wielrennen. En een mooiere tussenstand kun je je niet wensen bij het ingaan van het weekend.’
Ook Vingegaard kreeg- nadat hij vandaag op perfecte wijze door zijn ploeggenoten uit het gewoel en gevaar werd gehouden – een microfoon onder zijn neus. Hij was blij dat hij al na zes dagen met 25 seconde voorsprong in het geel op het podium stond. Hij had in ieder geval al heel wat meer kleur op zijn wangen dan gisteren.
Mark Cavendish
De Nederlandse renner Cees Bol is de steun en toeverlaat van Mark Cavendish. 34 overwinningen heeft de Brit op zijn palmares staan. Tien jaar geleden won hij in Bordeaux de sprint. Dit jaar neemt hij afscheid van de wielersport en hij hoopt nog één keer een sprint te kunnen winnen om daarmee de legendarische Eddy Merckx voorbij te streven. De ploeg Astana gunt hem die kans. Het is aan Bol om Cav zo af te zetten dat hij juichend over de streep komt. Het zou natuurlijk wel heel mooi zijn als hij zijn zege van tien jaar geleden vandaag kan prolongeren.
Aan Bol wordt de vraag gesteld; Wat doen de benen van een sprinter in de bergen?
‘Het was afzien, met de pijn viel het wel mee, het was zorgen dat je niet te veel in het rood rijdt. Vandaag zal het niet eenvoudig worden de finale is supersnel. Ik hoop dat ik iets meer in de sprint kan betekenen. Opboksen tegen Van der Poel en Philipsen is geen geringe zaak.’
Cavendish komt vandaag en stuk verder dan de afgelopen sprints van deze Tour.
Hij gaat heel vroeg aan maar tegen de overmacht van het duo Van der Poel en Philipsen is geen kruid gewassen. Hij eindigt als tweede. Overigens benadrukt hij dat hij al recordhouder is, alleen moet hij dat record delen met Merckx. De Spaanse Luis León Sanchez wordt als lead-out gemist. ‘Hij zorgde net voor dat beetje extra snelheid.’ Sanchez is samen met Fabio Jakobsen één van de onfortuinlijke renners die na zijn val op het motorcircuit met een sleutelbeen breuk de Tour moest verlaten. ‘Ik mis hem tijdens de sprint maar ook ‘avonds aan tafel.’
Fabio Jakobsen
Fabio Jakobsen weet iedereen te verbazen door vandaag voor in de gelederen te zitten. Na zijn val van drie dagen geleden had niemand hier op durven rekenen.
Dat hij niet mee kon sprinten… het heeft het er heel moeilijk mee. ‘Dat was geen sprinten maar er achteraan rijden. Ik wilde er absoluut tussen rijden. Als ik dat niet had gedaan was ik misschien bang geworden terwijl ik ook weet dat ik het nog kan.’
Zijn spijt om het nog niet mee kunnen relativeert hij door het vergelijk met een week op de IC (na zijn verschrikkelijk val waarvoor zijn leven werd gevreesd)
‘Dan gaat het natuurlijk wel goed met mij. Ook in mijn hoofd zit ik nog steeds in de Tour. Moet nog wel wat herstellen maar hoop toch ergens in de komende weken te kunnen laten zien waarvoor ik hier gekomen ben.’
Gemiste kansen
De Belgische ploeg Intermarché valt tot nu toe wat tegen wat de prestaties betreft.
De Eritrese renner Biniam Grimay heeft nog niet kunnen laten zien wat men van hem had verwacht. Vandaag wordt hij wel derde in de sprint, is daar niet tevreden mee, vindt ook dat hij gehinderd wordt maar het is gewoon een gemiste kans. Aan de Nederlandse renner Mike Teunissen wordt gevraagd hoe het nu eigenlijk zit dat het allemaal niet lukt. ‘Tja… omdat er nog 40 – 50 andere renners zijn die willen winnen. Maar ja… dat is de Tour en dan weet je het nooit. Kan zomaar op een dag wel lukken,’ Ook Dylan Groenewegen staat nog met lege handen en ziet vandaag als een gemiste kans. “Er had meer ingezeten en ik kwam hier om te winnen,’
janna van zon
De Tour door de ogen van Jeroen (deel 7)
Pogacar staat alleen
Als je denkt dat het niet beter, mooier, spectaculairder en emotioneler kan, dan kwam je gister van een koude kermis thuis. Want ook gister zat ik weer op het puntje van mijn stoel. Het ging ook exact zoals ik had verwacht. Je denkt dat ploegen wel hadden geleerd van het spel wat er gespeeld moet worden. UAE had dat in ieder geval wel. Althans, Pogacar had een hoop geleerd. De ploeg UAE valt enorm tegen. Nee, ik moet het anders zeggen, de ploeg rond superstar Pogacar valt compleet door de mand. De door mij opgehemelde Majka is werkelijk in geen velden of wegen te bekennen. Sterker nog, ik twijfel er zwaar aan of hij mee doet. Adam Yates heeft al zijn kruit in de 1e etappe verschoten. Die bakt er werkelijk helemaal niets van. De enige die echt wel aanwezig zijn, zijn Trentin en Bjerg. Die rijden zich het snot voor de ogen. Nee, Pogacar moet het echt helemaal alleen doen.
Masterplan van Pogacar
En dat in het achterhoofd is het ongelofelijk dat Jumbo/Visma in dezelfde val als UAE is getrapt van twee dagen geleden. Toen reed UAE zichzelf compleet in de vernieling. En voor wat vroeg je je af? Gister was daar dan opeens de complete arrogantie van Jumbo/Visma. Althans, Jumbo/Visma dachten gister dat ze de genadeklap aan Pogacar konden verkopen. Met een magistrale Van Aert en een hele sterke Van Baarle reed de Jumbo/Visma ploeg een hele sterke koers. Kuss was zoals gewend, de slotsloper die de laatste aanhakers bij Vingegaard, de nek om moest draaien. Echter, Pogacar was heel slim en verbazingwekkend goed en attent gister. De Sloveen gaf geen krimp. Hij liet de arme Van Aert (nog nul keer beloond voor een weergaloos rijden in deze Tour) zich kapot trappen. Hij keek naar Vingegaard op een manier waarvan je wist dat hij hem een enorme draai om de oren zou geven. En die draai kwam op 2,7 kilometer van de finish. Exact op dezelfde manier een dag van tevoren, maar dan andersom. De Tour is gered. Er kwam een zucht van opluchting rondom de karavaan. Want je moet er toch niet aan denken dat het masterplan van Jumbo/Visma wel was gelukt. Dat was er geen bal meer aan voor ons als liefhebbers van de Tour. Nu zijn de rollen omgedraaid en ben ik benieuwd of Vingegaard snel kan herstellen. Ik zag gister namelijk opeens een kwetsbare Deen. En die blik heb ik niet vaak gezien.
Op Wout staat geen maat
Hoe kun je het rijden van Van Aert nu juist weergeven? Eigenlijk is dat er niet. De kannibaal (een bijnaam die alleen aan de grootste wielrenner toebehoord) van Herentals spot met alle wielerwetten. Iedere renner die een dag ervoor groots heeft gepresteerd moet er dag later boeten, zoals Lafay, Skjelmose, Hindley, Yates e.v.a. Maar Wout niet. Wout zie je iedere dag vooraan rijden. En dan niet vooraan en meetrappen met de voorste. Nee, Wout geselt op dit moment het peloton. Wout is de allergrootste. Ieder jaar, iedere Tour begint mijn bewondering voor de alleskunner van Jumbo/Visma toe te nemen. Ik zit er over na te denken om een fanclub voor hem op te richten. Dat zal de 103e worden, want Wout is immens populair. En dat is volkomen terecht en verdient. Wout spot met alle wielerwetten. Ik denk dat vele kijkers naar de Tour niet kunnen beseffen wat hij iedere dag presteert. Wellicht is het door hem opgezet, wetende in het achterhoofd dat zijn vrouw hem iedere dag naar huis roept omdat zijn tweede kind op het punt komt de wereld te bestormen. Hetzelfde als hij doet. Geen berg, heuvel, sprint, tijdrit of waaier kan hem tegenhouden. Zijn rijden verdient een buiging. Een hele diepe buiging en als ik Jumbo/Visma was, zou ik hem het grootste contract geven wat een wielrenner ooit heeft gehad. Wout van Aert is bezig geschiedenis te schrijven in zijn manier van rijden en de resultaten die hij boekt.
Gaat het Cavendish lukken?
De rit van vandaag is een relatief eenvoudige. Het zal de renner voeren van Mont-de- Marsan naar Bordeaux. Een voor Nederlanders succesvolle stad uit het verleden van de Tour de France. Het is echter alweer 13 jaar geleden dat de Tour de stad aandeed. Toen was het Mark Cavendish die won. Wat zou het schitterend zijn als the man from Man vandaag het alltime record van Merckx zou verbeteren. Dat zou de cirkel voor Mark rondmaken. En wat was hij er dichtbij.
Het was een saaie etappe. De beelden van de omgeving waren mooier dan de koers zelf. Maar de sprint vergoedde alles. Wat heel vervelend is voor Wout dat hij echt de allerbeste is in deze Tour, maar zijn inspanningen leiden tot geen successen. Behalve dan de gele trui die Vingegaard deze dagen aan heeft. Als je dat afzet tegen de arbeid die Van der Poel heeft afgeleverd en waar Philipsen van heeft geprofiteerd, dan is dat ongelofelijk. Het is vandaag drie uit drie. Drie sprints in deze Tour en drie keer is hetzelfde beeld.
Philipsen en Van der Poel zijn de keizers van de sprint
Rickaert, Kragh Andersen en Van der Poel zijn hun gewicht in goud waard. De Alpecin-DeCeuninck sprinttrein is een TGV van jewelste. Wat Van der Poel in de laatste kilometer laat zien, is zo ongelofelijk goed. Je kan het niet vergelijken met Van Aert, want Van Aert kan alles. Maar er is niemand die zo goed als Lead-out is dan Matthieu. De mannen van Alpecin-DeCeuninck kunnen het tempo zo hoog opvoeren, dat weinige er over kunnen. Van der Poel zette Philipsen op 300 meter af. Maar als een duveltje uit en doosje kwam daar The Manx Missile. Cavendish leek het te gaan halen en daarmee was het record verbetert van meeste touroverwinningen. Maar de macht die Philipsen liet zien was van uitzonderlijke klasse. Philipsen is de sprintkoning van deze Tour. Hij won met lengtes op Cavendish en de licht protesterende Girmay werd derde. De laatste 5 sprints in de Tour (met die van vorig jaar) zijn gewonnen door Philipsen. De Vlam uit Ham slaat nog eens op ongelofelijke wijze toe. Wat een sprint. Het was een sprint voor de boekjes. En ik vrees voor de overige sprinters dat dit niet zijn laatste van deze Tour hoeft te zijn. Morgen naar Limoges. Ik zou het Van Aert of Van der Poel echt gunnen.
De Tour door de ogen van Janna (deel 4 – 2023)
Dinsdag 4 juli vierde etappe 181.8 km. vlakke etappe
Dax – Nogaro
Opnieuw een hectische sprint met winst voor Jasper Philipsen
Volgens de commentatoren Joris van den Berg en Stef Clement kijken wij vandaag naar een wandeletappe. Onderweg vallen er geen punten te verdienen dus sparen de renners hun benen voor morgen en overmorgen waar hen de bergen wacht. De mannen achter de microfoons halen alles uit de kast om de kijkers niet in slaap te laten vallen. Althans dat denken zij en zij doen daar ook zeer hun best voor.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 4 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Jeroen (deel 4 – 2023)
Wat is de wielersport toch mooi! En als groot wielerfan is er niets mooier om nog eens goed de koers van gister te evalueren. Programma’s als “De avondetappe” en “Vive le Vélo” doen hier met analisten graag aan mee. De etappe van gister had natuurlijk een spetterend, maar ook een slot waar men niet over uitgepraat raakte. Het ging daarbij natuurlijk om de sprint tussen Philipsen en Van Aert. Ook werden er verschillende renners uit de koers om hun mening gevraagd. Jakobsen (volkomen logisch in zijn geval) vond dat de sprint niet koosjer was. Hij voorzag dat Van Aert aan een zware val was ontsnapt. Anderen (zoals Meeus, Pogacar en Groenewegen) vonden het een reglementaire sprint.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 4 – 2023)” verder lezenDe Tour door de ogen van Janna (deel 13)
Over de koninginnenrit van de Alpen valt een heel boek te schrijven.
Wat een uitzonderlijke rit waarin zoveel gebeurde dat waarschijnlijk in de stoutste dromen niet voorkomt. Het werd het zoveelste bewijs: In de Tour weet je het maar nooit.
Eerste plan
De dag begint al met een leuke verrassing. Bij het wachten voor de start staan Wout van Aert en Mathieu van der Poel (Alpecin) broederlijk naast elkaar. Er wordt gesproken en gelachen op een wijze dat je denkt; die mannen bekokstoven een plannetje. Wout gaat er als een speer van door met daar direct achteraan MvdP en alsof dat al niet bijzonder genoeg is, het peloton laat hen gaan. Tot aan de eerste tussensprint krijgen de renners alle ruimte waardoor de groene trui drager Van Aert nog meer punten weet te sprokkelen. Het is het eerst geslaagde plan van Jumbo Visma. Beide renners kijken achterom en zien een derde renner komen die zij er wel bij willen hebben. Het tempo wordt iets geneutraliseerd waardoor de Italiaanse renner Mattia Cattaneo (Quickstep) kan aansluiten.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 13)” verder lezenDe Tour door de ogen van Janna (deel 9)
Kou en regen
De keuze van Mathieu van der Poel om vandaag de Tour te verlaten, werd genomen met verstand en niet met het hart. Hij had het reuze naar zijn zin gehad. Maar hij wil zich zo goed mogelijk voorbereiden op de OS. Gezien de erbarmelijke weersomstandigheden, zal hij geen spijt hebben gehad om niet te wachten tot na de rustdag van morgen.
De kou en regen waren een zeer kwade vervanger van de man met de hamer en de hongerklop, waardoor er renners geparkeerd stonden en heel wat minuten verloren.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 9)” verder lezenDe Tour door de ogen van Janna (deel 8)
Heroïsche etappe over nat wegdek
Geen dag voor de sprinters, die al snel een plek zoeken achterin het peloton.
Chris Froome sluit zich bij hen aan, hij vertrouwt nog steeds op betere tijden.
Zijn voormalige steun en toeverlaat; de Nederlandse renner Wout Poels wil iets proberen vandaag, hij kan redelijk goed tegen regen – waar juist andere renners een bloedhekel aan hebben – en hij heeft ambities.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 8)” verder lezenDe tour door de ogen van Janna (deel 7)
Glansrol voor Mohoric, Mathieu behoudt het geel.
Wat een geweldige Tour was er tot nu toe te zien. Natuurlijk drukt het grote drama voor Primoz Roglic enigszins de vreugde, want wat een teleurstelling voor deze renner van Team Jumbo Visma die zich zo goed had voorbereid en zichzelf als de grootste rivaal van zijn landgenoot Pogacar – de winnaar van de Tour 2020 – zag. Maar de Tour is grillig en onvoorspelbaar en dit was zo een dag waarvan het verloop niet vooraf was te voorzien. Er wil een kopgroep wegrijden maar het wordt hen niet gegund, zij wagen echter een nieuwe poging die wel succesvol is. Achter hen trekken – volgens commentator Maarten Ducrot – dertig renners zich de haren uit het hoofd, door zich zo te laten verrassen.
“De tour door de ogen van Janna (deel 7)” verder lezenJeroen ziet; weer rijdt de gele trui vooraan
Vanmiddag was ik nog aan het werk, toen ik werd gevraagd door een collega of ik al de Tour aan het kijken was. En of ik al wist wie voorop reed? Gekscherend riep ik heel bijdehand: “Matthieu!”. Het antwoord daarop was bevestigend: Klopt! Ik zette meteen de tv aan en zag als eerste het beeld van de gele truidrager. Weer reed Matthieu vooraan.
“Jeroen ziet; weer rijdt de gele trui vooraan” verder lezenDe tour door de ogen van Janna (deel 5)
Toch nog geel voor Van der Poel
‘Geen Nederlandse renner reed ooit zolang in de gele trui’, zegt – schreeuwt – één van de commentatoren wanneer het Mathieu van der Poel lukt om in de tijdrit – een discipline die hem zo goed als onbekend is – het geel te behouden. ‘Ik had nog wat over in de tank’, lacht het fenomeen opgelucht. Dat hij deze dag bijna het onmogelijk presteert maakt de wielersport nu zo prachtig. Hij wist op zijn eigen wijze – zonder specifieke tijdrit-training zelfs in de laatste kilometer nog een seconde te winnen. ‘Ik ben trots op mijzelf.’
“De tour door de ogen van Janna (deel 5)” verder lezenJeroen ziet; een meer dan terechte lofzang
Eindelijk, daar was de dag van de tijdrit. Voor mij als liefhebber de mooiste discipline in het wielrennen. Het meest eerlijke ook. Want in de bergen kan iemand goed zijn, maar vaak wordt de renner daar nog geknecht (lees, geholpen door een ploegmaat).
Hoe anders is dat bij een tijdrit. Daar kun je je als renner niet verschuilen. Daar moet je met de spreekwoordelijke billen bloot. En vandaag was zo’n dag.
“Jeroen ziet; een meer dan terechte lofzang” verder lezenDe tour door de ogen van Janna (deel 3)
Fatale valpartijen ontsieren de Tour
Analist Danny Nelissen houdt tijdens de voorbeschouwing al zijn hart vast voor dat wat er komen gaat. Het is koud, vies, nat dus glad, de finish ligt er gevaarlijk bij is zijn mening en de wegen zijn smal en bochtig. 183 kilometer moeten de renners vandaag zien te verteren.
“De tour door de ogen van Janna (deel 3)” verder lezenJeroen ziet; Valpartijen en Alpecin/Fenix!
Mijn hemel, nu dat de rookwolken zijn opgetrokken kunnen we de eerste voorzichtige conclusies trekken. Maar waar moet je als fan/liefhebber beginnen? Vanmiddag begon met de eerste schok, want Robert Gesink (van het zwaar geteisterde Jumbo/Visma) had de strijd moeten staken. Een val op zijn schouder brak de doorgaans toch al pechvogel uit de Achterhoek definitief. Was daarmee alle ellende voor Jumbo/Visma voorbij? Het antwoord kwam later: Nee!
“Jeroen ziet; Valpartijen en Alpecin/Fenix!” verder lezenDe tour door de ogen van Janna (deel 2)
Fabuleuze winnaar; Mathieu van de Poel in het geel
Een wonderbaarlijke wederopstanding van de Britse renner Chris Froome. Vandaag bij de tweede etappe is hij toch weer op de fiets gestapt. Dat telt niet voor vier andere renners uit het peloton waaronder De Movistar-renner Marc Soler hetgeen een behoorlijke aderlating betekent voor deze ploeg. Het is het treurige resultaat van de gigantische val van gisteren. Veel renners zitten dik in het verband. Het brengt Joris van den Berg tot de woordspeling; “Medisch Centrum Brest.”
“De tour door de ogen van Janna (deel 2)” verder lezenJeroen ziet; De lang verwachte overwinning
Ik heb al vaker superlatieven uitgesproken over de man uit Kapellen, België. Zoon van een goede wielrenner uit de jaren 80, Adri. Maar de zoon is zijn vader nu al (ver) vooruit gesneld. Matthieu van der Poel is een alleskunner, een renner die bij drie verschillende disciplines, veldrijder, mountainbiker en wegwielrennen tot de absolute wereldtop behoort. “Matje” (voor intimi) behoort nu al tot de allergrootste wielrenners in het hedendaagse wielrennen. Zijn winst begin dit jaar in de ‘Strade Bianchi’ was legendarisch. En vandaag was er weer zo’n dag dat MvP (Matthieu van der Poel) geschiedenis voor zichzelf heeft geschreven.
“Jeroen ziet; De lang verwachte overwinning” verder lezen