Categorie: Columns

Wie heeft er wel eens op kunstgras gevoetbald? Dan ben ik benieuwd of jij ook zo fel gekant bent tegen de rubberen sluipmoordenaar. Of is het juist een zegen voor de clubs, dat wedstrijden nagenoeg altijd doorgaan en geen onderhoud behoeven? “Kunstgras, ja of nee?” verder lezen

Sinds een aantal maanden heb ik kennis gemaakt met Bavaria 0.0
En dat heeft een reden.
Behalve dat ik het ook nog eens verrassend lekker vind, denk ik met mijn consumptie op de een of andere manier kleindochter Sanne de Jong te steunen. “Bavaria 0.0” verder lezen

Het is een veel gebezigde opmerking van de ploegrenners die hen renners vooruit sturen. Soms met de moed der wanhoop en soms ook omdat zij geloven in de kansen. “‘Als je niet probeert dan win je niets’” verder lezen

‘Hij is zo hard voor zichzelf.’Ploegleider Steven de Jongh staat de pers te woord. Die wil wel eens weten hoe het nu zit met Contador. Vier keer gevallen en nog geen enkele prestatie geleverd. Hij blijkt zo geschaafd dat het voor de fysiotherapeut nauwelijks te doen is om hem te masseren, vertelt De Jongh. “Het overleven van Contador” verder lezen

Als kijker heb je ook zo een eigen voorkeur. Voor mij is dat de Franse renner Romain Bardet; hij is een sieraad voor de wielersport. Slim en aardig. Dat hij rechten en management studeerde is mooi meegenomen maar dat hij bij het wielrennen afgaat op zijn eigen gevoel is iets wat mij nog meer aanspreekt. Geen controlfreak zoals bijvoorbeeld Chris Froome. Die zie je nu nooit eens lekker om zich heen kijken, het enige dat hij naast hard fietsen doet is op zijn computer loeren. Dat moet hij natuurlijk allemaal lekker zelf weten want hij is er ver meer gekomen maar neen…niet mijn type renner. Dat zijn meer Contador en Ten Dam. “De laatste honderd meters, bottleneck voor Froome” verder lezen

Een van de meest leuke onderwerpen is het gebruik van wielrentermen. In elke sport heb je wel specifieke termen, waarbij je een gebeurtenis of een renner zelf kunt aanduiden met een term. De meest gebruikte term, die mijn broertje en ikzelf in het dagelijks leven vaak gebruiken is de term Linkeballen. Deze term gebruiken we vaak in combinatie op de kids. Hieronder vermeld ik de leukste, grappigste en veel gebruikte termen. “Wielrentermen…. deel 1” verder lezen

Wat een tempo wordt vandaag door renners ontwikkeld, het eerste anderhalf uur valt het geen moment stil. De Franse kampioen Arnaud Démare weet niet wat hem overkomt, binnen de kortste heeft hij een achterstand van een kwartier. ‘Als hij maar op tijd binnen komt’, wordt er gevreesd. “Geesink uit zijn zelfgekozen schulp geklommen” verder lezen

In eerste instantie wilde ik heel graag een enthousiast verhaal opschrijven van een heerlijke etappe, echter de gebeurtenissen vanuit het Oostenrijkse Zillertal doen mij anders besluiten…
“Heerlijke etappe, maar….” verder lezen

Mijn favoriete wieleranalist Thijs Zonneveld was nog net niet in slaap gevallen tijdens de zesde etappe van vandaag. ‘Welke kijker doe je hier nu nog een plezier mee?’Vroeg hij zich af. ‘Dit is bewegend behang! het gaat hier om het verkopen van Frankrijk om maar zoveel mogelijk mooie Franse dorpjes te laten zien, dat levert geld op.’Hij schudde nog maar eens moedeloos met het hoofd.
“Bewegend behang” verder lezen

De afgelopen dagen stond voor de meeste renners vooral in het teken jezelf zoveel mogelijk in de kijker rijden want dat ziet de sponsor graag en tenslotte betekent dat brood op de plank. Hoewel er nu toch nog heel wat renners zijn die ondanks hun geleverde inspanning nog nauwelijks een droge boterham extra verdiend hebben. “Je in de kijker rijden” verder lezen

‘Wat een schone coureur’, verzuchtten de Belgische commentatoren wanneer zij kijken naar de Belg Guillaume Van Keirsbulck die vast  niet van plan was om vanaf de start alleen te vertrekken. In de eerste kilometers kijkt hij regelmatig ietwat vertwijfeld achterom. “De eenzame fietser” verder lezen

De Tour een realistisch spektakelstuk
Wat heb ik uitgekeken naar deze dag. Voor mij het evenement waar ik jaarlijks met zoveel plezier en spanning naar uitkijk. In het begin van het jaar zijn er krantenartikelen gespaard, tenslotte weet je maar nooit of de achtergrondverhalen van nu kunnen zijn. Laat ik overigens niet de indruk wekken dat alle namen van de renners mij bekend zijn of bij welke ploeg zij rijden. Dat laat ik aan Jeroen over – in mijn ogen een wandelende wieler encyclopedie. Mij gaat het meer om het theater van de Tour, het drama, de schoonheid en nergens wordt dat zo realistisch opgevoerd als in de Tour.

Ware Helden
De bewondering voor het stoempen, de slimmigheid om vooraan te zitten bij waaiervorming, om als knecht voor de kopman je het snot voor de ogen te willen rijden. Na een gruwelijke valpartij weer op de fiets te klimmen. De – in mijn ogen- levensgevaarlijke afdalingen waarbij mijn hart soms zo hard tekeer gaat dat het raadplegen van een cardioloog niet overdreven lijkt. Wielrennen is voor mij kunst – bijna te vergelijken met een Rembrandt schilderij – bijna! De wielrenners als kunstige raspaarden die kunnen toveren op de fiets. Het zijn ware helden, wat er dagelijks van hen wordt gevraagd, het grenst soms aan het onmenselijke. Ik kan mij daar behoorlijk druk over maken. Tja…. Naar de Tour kijken is niet alleen ontspanning, maar toch wil ik geen dag missen. Want de magie van de Tour valt niet te evenaren.

Daarom zit ik vanaf vandaag gekluisterd aan de buis en zal ik maandag 24 juli weer gaan werken met “vierkante” ogen. Dat is het resultaat van drie weken Tour kijken. Maar in die drie weken hoop ik mooie beschrijvingen te kunnen maken. Ik kan niet wachten. Zal Jos van Emden vandaag geschiedenis schrijven door de dagzege op te eisen? Lees het later hoe zijn dag en die van mij is verlopen.