Wie heeft er wel eens op kunstgras gevoetbald? Dan ben ik benieuwd of jij ook zo fel gekant bent tegen de rubberen sluipmoordenaar. Of is het juist een zegen voor de clubs, dat wedstrijden nagenoeg altijd doorgaan en geen onderhoud behoeven?
Als ik voor mijzelf mag spreken, gaat er niets boven echt gras. De geur van gras, de blubber op je witte sokken, de grassprieten bovenop je voetbalschoenen na een wedstrijd. Het hoort gewoon bij het voetbal. Het hoort ook echt bij de nostalgie die ik nog bij het voetbal beleef. Althans dat is mijn mening. Mijn zoontje speelt sinds tweeënhalf jaar ook voetbal. Hij begon als mini op echt gras en speelt nu de wedstrijden op de vervloekte gemalen autobanden. Ik houd mijn hart vast voor slechte gewrichten. Een ieder die op kunstgras heeft gespeeld zal toch eerlijk moeten beamen, dat voetbal op rubber niet goed voor je enkels en knieën zijn. Het kunstgras is stroef, je bent er qua bewegingen echt beperkt in en als je valt op een gemiddeld kunstgrasveld staan de brandplekken op je lichaam. Dat is overigens niet bij alle kunstgrasvelden het geval, echter over het algemeen is de staat van deze velden nou niet om over naar huis te schrijven.
Vandaag de dag is er een felle discussie gaande van coryfeeën in de voetbalwereld. Het gekke is dat het eigenlijk een thema is in de Nederlandse voetbalwereld. Is het vreemd dat deze discussie alleen in Nederland gaande is? Het antwoord daarop is Nee. En wel hierom, omdat er alleen in Nederland kunstgrasvelden te vinden zijn. Dit stamt uit de tijd van een aantal jaren geleden. In de maanden december en januari kwam het te vaak voor, dat wedstrijden werden afgelast. En als de wedstrijden in slechte weersomstandigheden wel doorgang vonden, dan werden de velden zo aangetast dat de rest van het seizoen niet meer mogelijk was om herstelwerkzaamheden uit te voeren (lees, het geld ontbrak). En daarmee komen we direct op de tweede oorzaak van de keuze voor kunstgras, namelijk Geld! Als je het goed bekijkt is geld vaak de veroorzaker van veel kwaad. In het geval van de voetbalvelden is het gewoonweg erg duur (zeker in vergelijking met de rubberen velden) om een goed en mooi uitziende grasveld te onderhouden. Tegenwoordig vinden er niet alleen transfers plaats bij voetballers, maar ook de zogeheten Grasskeepers zijn tegenwoordig een gewild object. Te gek voor woorden, dat deze grasskeepers worden weggekocht, maar een goed veld is big business. Op een goed veld is men in staat om goed voetbal te spelen en vooral de voetballende ploegen zijn daarbij gebaat. Een kunstgrasveld is een eenmalige aanschaf. Dat betekent dat het wel in één keer een grote uitgave is, maar het wordt wel mogelijk om veel wedstrijden (en de verenigingen worden groter met meer teams) op te laten spelen zonder dat dit onderhevig is aan erge slijtage. Iets wat bij een normaal grasveld wel het geval is.
Dan kom ik direct bij wellicht het grootste nadeel van kunstgras in Nederland. Als je Ajax neemt, dan ondervond Ajax deze zomer (althans beweert Marc O. die ook wel eens betrapt is op een lange neus) voor de eerste keer echte hinder van het kunstgras zonder dat zij daarvoor hoefde te voetballen. Namelijk de (lees, buitenlandse) spelers, die zij graag wilde hebben, kwamen niet omdat ze geen zin hadden hun carrière om zeep te helpen vanwege het spelen op kunstgras. Het grootste probleem daarbij is echter, dat de spelers in Nederland om de week op kunstgras spelen (immers 7 van de 18 clubs hebben een kunstgras mat). Terwijl in de rest van Europa op echt gras wordt gespeeld. Het spelen van kunstgras zorgt ervoor (naast de vele blessures), dat onze spelers straks niet meer gewend zijn om op echt gras te voetballen. En dat is een ongelofelijke slechte ontwikkeling. Nederland is gezakt naar een schandalige positie op de wereldranglijst. We staan met onze oranje leeuw (die al jaren tandeloos is overigens) op plek 36, na Kameroen, maar nog net voor grootmacht Oostenrijk. Dat ligt uiteraard niet alleen aan het kunstgras, maar zeker ook aan de kwaliteit, maar als je er een gehele analyse op na zou houden, dan kun je je toch niet aan de aandacht onttrekken dat het kunstgras wel een rol speelt.
Onze jeugdvoetballers worden opgevoed op kunstgrasvelden. Wanneer zij straks buiten de grenzen moeten spelen, spelen ze alleen maar op echte grasvelden. Dat zal zijn weerslag hebben op het spel van alle voetballertjes die nu niet meer beter weten dat kunstgras is waar ze op moeten spelen.
Ik kan mij nog goed herinneren dat ik met mijn broertje in de trein zat naar Groningen voor een uitwedstrijd van Ajax tegen Groningen en dat het in de trein nog steeds niet zeker was dat de wedstrijd doorging , omdat het veld met sneeuw was bedolven. Dat had ook wel zo zijn charme. Echter, de wereld is verandert. Mensen veranderen, maar ook gewoontes veranderen. De maatschappij is sneller geworden en veel in onze maatschappij draait nog meer om geld.
Dat geld de oorzaak is dat mijn zoon op kunstgras speelt, is een moeilijk te begrijpen ontwikkeling. Ik mis de geur van gras op zijn voetbalschoenen. Maar vindt nu in plaats daarvan allerlei stukjes rubber (oude autobanden) in de hal van ons huis.
Als ik de petitie onder ogen zou krijgen, zou ik tekenen! En dan zou ik zeker voor de afschaffing van kunstgras stemmen. Ik wil weer het natte gras zien vliegen als ik een bal voluit over de grond trap. Dat mijn voetbalschoenen weer stinken naar een lucht, die is vermengd met regen, gras en zweetsokken. Of mijn zoon hetzelfde denkt weet ik niet. Die zegt alleen maar “je bent al wel wat ouder, hé, papa!” En dan kan ik alleen maar glimlachen. Eigenlijk heeft hij gelijk, maar in het belang van de gezondheid van mijn kind en het verlangen naar vroeger hoop ik dat er straks geen kunstgras meer ligt.
Kunstgras, de doodsteek aan nostalgische tijden!