Drie-Drie-Twee-EEN!!!!!

Omdat de Tour zonder de tradities de Tour niet is, begon de laatste etappe met het ‘champagne’ moment. Nu ja…champagne, de kleur in het glas van de gele trui winnaar Froome doet vermoeden dat hij het houdt bij een glaasje appelsap, tenslotte moet er toch nog een rit gereden worden.
Er wordt gefeliciteerd, gelachen, gezwaaid,op de schouders geklopt. Eén van de Franse renners vraagt in een haastig geschreven handschrift op een verfrommeld papiertje, dat hij lachend voor de camera houdt, zijn vriendin ten huwelijk. Romantiek is geen renner vreemd. “Drie-Drie-Twee-EEN!!!!!” verder lezen

Die ene verlossende en tragische seconde

Omdat de eerste drie geplaatste renners van de Tour ; Froome, Bardet en Uran nog geen dertig seconden uit elkaar staan, ziet het er naar uit dat de tijdrit dit jaar wel eens heel spannend kan worden. En dat blijkt geen verkeerde gedachte.
Chris Froome is degene die zich het minste bezorgd hoeft te maken, hij is een goede tijdrijder maar ja…een val, een lekke band, het is allemaal mogelijk dus pas over de streep is er de zekerheid van het geel. “Die ene verlossende en tragische seconde” verder lezen

La Tour glansrol voor Annemiek van Vleuten

Het is aan Marianne Vos te danken dat het vrouwen wielrennen steeds meer de aandacht krijgt dat het verdient. Met haar inbreng was er dan eindelijk de La Tour!
Mochten de vrouwen voor de mannen uit op de Champs -Élysées hun kunnen tonen.
Nederland kan rekenen op een aantal sporters die het dames wielrennen glorie geven.
Toch lukt het niet om de thuisblijvers iets van de Giro te laten zien.
Heeft met geld te maken. Voor uitzending moest er te veel betaald worden. “La Tour glansrol voor Annemiek van Vleuten” verder lezen

Eindelijk!!!!!!!!

Dit was nu weer typisch zo’n dag waarop de analisten er volkomen naast zaten.
De vooraf gegeven prognoses konden zo de vuilnisbak in.
‘Dit is de laatste dag voor de sprinters en er liggen kansen voor……. er volgt een rits namen waaronder die van Dylan Groenewegen. Maar zo ging het helemaal niet!
Voor de Belgische commentatoren is dat helemaal geen punt want die hebben zoveel leuke kost te bieden dat het altijd een feest blijft om naar hen te luisteren.
Het verhaal over het belang van de mecaniciens; Het is geweldig! “Eindelijk!!!!!!!!” verder lezen

Te mooi om waar te zijn! Bergkoning Barquil overwint Col d’Izoard

Vandaag een etappe waarbij je ogen te kort komt. Wat een spanning en wat een prestatie wordt er geleverd. Vooraf aan de etappe geeft Froome aan: ‘Het wordt een brutale etappe waar verschillen niet mogelijk zijn.’ Oh…natuurlijk zou hij graag vandaag willen winnen. De berg wordt gezien als een ware Tourlegende en wie wil er geen legende winnen? Maar zover komt het niet hoewel Froome ook nu weer laat zien dat hij qua controle de beste is en oog voor de koers tot in de finesses beheerst. “Te mooi om waar te zijn! Bergkoning Barquil overwint Col d’Izoard” verder lezen

Zwarte dag voor Marcel Kittel

Ja…..zo kan het lopen in de Tour….Huizenhoog favoriet voor de groene trui.
133 punten voorsprong. Maar de pechvogel wordt ziek maar hij weet de virus te overwinnen. Hij verliest veel punten aan zijn rivaal Michael Matthews maar vandaag gaat hij er alles aan doen om iets van zijn achterstand goed te maken. Zal niet makkelijk worden want de bergen zijn niet echt favoriet bij de sprinter, maar hij is en blijft een vechter. En dan is daar die val! “Zwarte dag voor Marcel Kittel” verder lezen

Ja….en daar was íe dan De Waaier!

De wind bepaalde deze dag de koers. Iedere ploegleider had vooraf aan de etappe een prachtig scenario bedacht maar niet iedereen kon daar gevolg aan geven. Theorie en praktijk… het kan hemelsbreed van elkaar verschillen.
En er waren renners die een zwarte dag hadden, helaas was één van hen de 12 geplaatste Nieuw Zeelander George Bennett van de Lotto Jumbo ploeg. Hij moest ziek naar huis. Marcel Kittel met reeds vijf zeges in zijn zak kende ook een dag die hij het liefst snel wil vergeten. “Ja….en daar was íe dan De Waaier!” verder lezen

drie weken lang lawaai

Een van de redenen waarom ik afscheid heb genomen van de galerie was het deelnemen aan beurzen. Voor de kunstenaars een must maar voor mij als standhouder een straf. De hele dag dat lawaai om mij heen, die onrust, dagen achtereen in een vreemde omgeving alert moeten zijn. Ik vond het vreselijk! Hoe succesvol deze beurzen – financieel- ook waren.
Ik moet daar telkens aan denken wanneer ik de renners zie zwoegen. “drie weken lang lawaai” verder lezen

Stunt van Mollema in een betoverende omgeving

Thierry Gouvenou – de parcoursbouwer van de Tour de France 2017 – legt in de officiële Tour de France gids uit hoe hij tot dit ontwerp is gekomen. Zoals hij zijn overwegingen beschrijft valt er geen speld tussen te krijgen. Hij legt o.a. uit waarom sommige etappes zo lang zijn, het heeft allemaal met de veiligheid van de renners te maken. Ja dank je de koekoek… het zal hem geraden zijn! “Stunt van Mollema in een betoverende omgeving” verder lezen

De laatste honderd meters, bottleneck voor Froome

Als kijker heb je ook zo een eigen voorkeur. Voor mij is dat de Franse renner Romain Bardet; hij is een sieraad voor de wielersport. Slim en aardig. Dat hij rechten en management studeerde is mooi meegenomen maar dat hij bij het wielrennen afgaat op zijn eigen gevoel is iets wat mij nog meer aanspreekt. Geen controlfreak zoals bijvoorbeeld Chris Froome. Die zie je nu nooit eens lekker om zich heen kijken, het enige dat hij naast hard fietsen doet is op zijn computer loeren. Dat moet hij natuurlijk allemaal lekker zelf weten want hij is er ver meer gekomen maar neen…niet mijn type renner. Dat zijn meer Contador en Ten Dam. “De laatste honderd meters, bottleneck voor Froome” verder lezen

stilte voor de storm

Na twee relatief rustige dagen barst morgen het spektakel weer los. Het was vandaag stilte voor de storm. De komende dagen is het uitleven en overleven. Het testosteron van de klimmers zal omhoog stijgen en de sprinters moeten het hebben van de adrenaline. Op dit soort dagen is dat een hemel van verschil. Contador kwam vandaag helaas weer ten val. Inmiddels heeft hij het twijfelachtige genoegen het kampioenschap valpartijen op zak te hebben, Stoïcijns stapte hij weer op de fiets, het leek wel op berusting en dat is geen goed teken. “stilte voor de storm” verder lezen

Kijkplezier

Voor mij geen grasmaaien!
Na de rustdag zit ik er weer helemaal klaar voor en de eerste woorden die ik hoor zijn: ‘Gaat u maar weer het gras maaien.’
Ik word als enthousiaste kijker opnieuw gedwongen iets te doen waar ik geen enkele behoefte aan heb en dus schakel ik snel naar de Belgen over.
En zo werd het toch weer een mooie middag vol kijk-en luisterplezier.
“Kijkplezier” verder lezen

Bewegend behang

Mijn favoriete wieleranalist Thijs Zonneveld was nog net niet in slaap gevallen tijdens de zesde etappe van vandaag. ‘Welke kijker doe je hier nu nog een plezier mee?’Vroeg hij zich af. ‘Dit is bewegend behang! het gaat hier om het verkopen van Frankrijk om maar zoveel mogelijk mooie Franse dorpjes te laten zien, dat levert geld op.’Hij schudde nog maar eens moedeloos met het hoofd.
“Bewegend behang” verder lezen

Je in de kijker rijden

De afgelopen dagen stond voor de meeste renners vooral in het teken jezelf zoveel mogelijk in de kijker rijden want dat ziet de sponsor graag en tenslotte betekent dat brood op de plank. Hoewel er nu toch nog heel wat renners zijn die ondanks hun geleverde inspanning nog nauwelijks een droge boterham extra verdiend hebben. “Je in de kijker rijden” verder lezen

regen opnieuw scherprechter

Volgens de Belgische commentatoren is de eerste etappe de meest gevaarlijke. En dat terwijl er gisteren al veel meer renners zijn gevallen dan oorspronkelijk bekend was. De Fransman Tony Gallopin hield aan zijn val een soort van olifantspoot over die niet eens meer paste in de laars van een reus, laat staan in een wielerschoentje. Maar ja…wielrenners zijn de grootste bikkels der aarde en stappen weer op de fiets.  (‘Oefen het vallen’ is een raad van de commentator ‘minstens 10.00 keer’)  “regen opnieuw scherprechter” verder lezen

Ploeg Sky oppermachtig

Regen glad en bochten

Het was al weer dertig jaar geleden dat de Grand Depart van de Tour plaats vond in Duitsland, om precies te zijn in West-Berlijn, de Nederlander Jelle Nijdam won.  De meest bekende Oost- Duitser Jan Ulrich kleurde jaren de Tour jaren maar vervolgens raakte het mooiste wielerevenement – vanwege te veel doping schandalen –  uit de gratie.
“Ploeg Sky oppermachtig” verder lezen

JA……….Het is zover!!!!

De Tour een realistisch spektakelstuk
Wat heb ik uitgekeken naar deze dag. Voor mij het evenement waar ik jaarlijks met zoveel plezier en spanning naar uitkijk. In het begin van het jaar zijn er krantenartikelen gespaard, tenslotte weet je maar nooit of de achtergrondverhalen van nu kunnen zijn. Laat ik overigens niet de indruk wekken dat alle namen van de renners mij bekend zijn of bij welke ploeg zij rijden. Dat laat ik aan Jeroen over – in mijn ogen een wandelende wieler encyclopedie. Mij gaat het meer om het theater van de Tour, het drama, de schoonheid en nergens wordt dat zo realistisch opgevoerd als in de Tour.

Ware Helden
De bewondering voor het stoempen, de slimmigheid om vooraan te zitten bij waaiervorming, om als knecht voor de kopman je het snot voor de ogen te willen rijden. Na een gruwelijke valpartij weer op de fiets te klimmen. De – in mijn ogen- levensgevaarlijke afdalingen waarbij mijn hart soms zo hard tekeer gaat dat het raadplegen van een cardioloog niet overdreven lijkt. Wielrennen is voor mij kunst – bijna te vergelijken met een Rembrandt schilderij – bijna! De wielrenners als kunstige raspaarden die kunnen toveren op de fiets. Het zijn ware helden, wat er dagelijks van hen wordt gevraagd, het grenst soms aan het onmenselijke. Ik kan mij daar behoorlijk druk over maken. Tja…. Naar de Tour kijken is niet alleen ontspanning, maar toch wil ik geen dag missen. Want de magie van de Tour valt niet te evenaren.

Daarom zit ik vanaf vandaag gekluisterd aan de buis en zal ik maandag 24 juli weer gaan werken met “vierkante” ogen. Dat is het resultaat van drie weken Tour kijken. Maar in die drie weken hoop ik mooie beschrijvingen te kunnen maken. Ik kan niet wachten. Zal Jos van Emden vandaag geschiedenis schrijven door de dagzege op te eisen? Lees het later hoe zijn dag en die van mij is verlopen.