Voor mij geen grasmaaien!
Na de rustdag zit ik er weer helemaal klaar voor en de eerste woorden die ik hoor zijn: ‘Gaat u maar weer het gras maaien.’
Ik word als enthousiaste kijker opnieuw gedwongen iets te doen waar ik geen enkele behoefte aan heb en dus schakel ik snel naar de Belgen over.
En zo werd het toch weer een mooie middag vol kijk-en luisterplezier.
Ten eerste reed de Tour door de Dordogne, door Montignac.
Ik zag in het snelle voorbij gaan de schoenenwinkel waar ik mijn favoriete schoenen had gekocht, het marktje waar wij na onze inkopen ons eerste glas witte wijn van de dag dronken. Een banier met daarop geschreven La Belle Aubas een piepklein plaatsje met voor mij dierbare herinneringen, de chateau’s waar ik tijdens mijn wandelingen altijd langs liep. Ik zag de mooiste plaats van de Dordogne Sarlat waar ik ooit dat prachtige Franse servies kocht.Het was terug naar een zeer gelukkige tijd.
De tiende etappe was er een waar de renners – na de rustdag – hun verzuurde benen weer lekker konden opwarmen en deden dat in een tempo van rond de 45 kilometer per uur.
De middag werd door de omschakeling naar het Belgische commentaar alleen maar leuker.
De ene analyse na de andere; ‘Meen je dat José? Ik ben er van overtuigd…denk ik Michel!’Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Het voelde alsof ik een boek las van de filosoof Nietzsche.
Op de ene bladzijde heb je -dat denk je tenminste – de tekst door, om bij de volgende bladzijde weer in totale verwarring te raken en te beseffen: het ligt allemaal veel ingewikkelder.
Wie zo het wielrennen bekijkt of ondergaat, houdt zoveellol in het kijken en luisteren naar dit wielerspektakel.
Dat dit voor Nederlands Kampioen Ramon Sinckeldam anders ligt is begrijpelijk.
Zijn ploeg kan de begeerde groene trui wel vergeten, deze zit stevig om de schouders van de Duitser Marcel Kittel.
Met zijn machtige sprint won hij zijn vierde overwinning van deze Tour.
Sprinter Dylan Groenewegen doet het zo goed dat hij een kans op een etappezege houdt.
Tussen de etappe door is er een interview met Jurgen Roelandts; hij gaat de Belgische ploeg Lotto Soudal verlaten. ‘Ja dat las ik ook vandaag.’Hij toont een pokerface en houdt de kaken op elkaar.
Ook wordt er gemeld dat er renners met tegenzin rijden, zij krijgen geen kansen voor zichzelf.
Overigens zijn er ook renners die kiezen voor een kunstmatige rustdag.
Nog veel ploegen hebben nog geen enkel succes geboekt, zij gaan met lege handen naar huis ondanks alle geleverde inspanningen.
Op het frame van de fiets van Parijzenaar Yoann Offredo wordt een foto van zijn vrouw en kroost ontdekt, de cameraman kan er geen genoeg van krijgen dit steeds in beeld te brengen.’Zij stimuleren mij’, geeft de renner aan en dat zal zeker want Offredo is regelmatig in een kopploeg te vinden. Maar ook vandaag levert het hem niet het rode rugnummer op. Hij heeft er duidelijk de pest in.
De Belg Thomas de Gendt geeft aan nog steeds niet in de juiste vorm te zijn.
De onfortuinlijke John Degenkolb kan na een val zijn shirt niet zelf aan doen maar tijdens een interview zegt hij zich het meest comfortabel te voelen op de fiets.
En ik heb vanmiddag een nieuw woord geleerd: Een ovonde het blijkt een ovale rotonde te zijn. Gelukkig ben ik niet gaan grasmaaien.Lang leve de Tour!
janna