Op de derde dag van de Tour bereiken de renners na de nodige kilometers door België en Luxemburg te rijden de moederschoot van de Tour: Frankrijk. Zij worden door de zon gastvrij ontvangen.
Bij de start neemt een kwartet waaronder de boomlange Duitser Nils Pollit het voortouw, die man heeft me een paar dijen waarvan al één dij ruimschoots de gewenste omvang van een wespentaille overschrijdt. Maar wat een kracht weet hij daar uit te halen. Hij houdt het lang vol maar moet bij de klim met een stijging percentage van 9.3 toch zijn meerder erkennen in de lichtgewicht Fransman Lilian Calmejane. De wind maakt de renners nerveus er liggen kansen voor de favorieten. Nathan Brown neemt de bolletjestrui over van zijn landgenoot Taylor Phinney. De laatste is het zuur in de benen na zijn enorme prestatie van gisteren nog niet kwijt maar wel de trui. Hij heeft zich er mee verzoend, doet wat acrobatische toeren op de fiets en zwaait vriendelijk naar een camera man. De Vlaming Thomas de Gendt verrast het peloton door als een bulldozer er van door te gaan. Hij weet de 50 seconden voorsprong van de kopgroep snel te overbruggen en gevieren zetten zij er flink de sokken in. Tussen de etappe worden een aantal interviews uitgezonden waar de Pool Kwiatovski laat horen dat hij de interviewer en de kijkers leuke informatie kan verschaffen. Wat een verademing! Hoe anders was dat bij de Belg Greg van Avermaet de meest succesvolle renner van dit seizoen. Vraag: ‘Hoe moet je dit klimmetje rijden? ‘antwoord: ‘Zo hard mogelijk.’ Het was vragen naar de bekende weg en tja dan is zo’n antwoord te verwachten. Het forse tempo van het peloton is toch ook voor de sterke Thomas de Gendt te veel. De kopgroep wordt één voor één opgeraapt maar die 24 jarige Calmejane is er wel een renner om in de gaten te houden, het laatste anderhalf jaar heeft hij zijn talenten al getoond en laat deze opnieuw zien tijdens de derde etappe van de Tour. Wanneer de sprinters trachten hun positie veilig te stellen wordt er met tachtig kilometer per uur gereden en twee haarspeldbochten bedwongen. Blijf dan maar eens rustig op je stoel zitten. Het is pokeren en kijken voor de renners en wat is er al een pijn geleden. Het de Slowaak Peter Sagan, bij velen al hoog genoteerd voor de overwinning die deze verwachting waar maakt maar hoe! Net wanneer alle renners aanzetten glijdt zijn voet uit de pedaal ligt hij direct vier lengtes achter maar herstelt zich zo fabuleus dat hij zelfs nog met een fietslengte wint. Analist Thijs Zonneberg noemt het -met een nog niet herstelde verbazing- ; ‘Dit is spelen met de tegenstanders, hij heeft gewoon met één been gewonnen.’