Je zal maar een keer gevraagd worden om als gast een dagje de Tour te mogen meemaken. Het is een droom van iedere Tourliefhebber en slechts weinigen zijn de uitverkorenen. Gisteren was dat cabaretier Jochem Meijer die deze eer te beurt viel. Achteraf laat hij weten dat deze dag voor hem in zijn top tien staat!
Als een klein jongetje in een snoepwinkel voelde hij zich. ‘Het was prachtig’
Ook aan de tafel van de avondetappe was de lach niet van zijn gezicht te krijgen.
Hij mocht mee in de ploegwagen van TVL achter Wout van Aert aan. ‘Ik dacht die man gaat winnen… zo hard ging het.’ Het was zo spannend en dan de mensen die toch net even voor de renner willen oversteken. Kunnen die niet in vervolg gewoon thuis blijven?
Jochem was voorzichtig met het benaderen van de renners die zich concentreerden op de rit die voor hen lag. Wat Jochem betreft is er wel een aardige vergelijking te trekken tussen theater en de Tour. Wie ooit zijn documentaire heeft gezien begrijpt exact wat hij bedoelt. Eerst de vaste rituelen voorafgaande aan de voorstelling en na afloop van het optreden totaal kapot zitten. Het ziet er net zo uit als een wielrenner die alles heeft gegeven.
Steekspel om het geel
Tadej Pogacar is superieur. Zoveel is wel duidelijk. Na de tijdrit van gisteren heeft de Sloveen naast het geel ook het groen en de bollen trui om de schouders gekregen.
Vandaag blijkt dat Tadej die truien in dit stadium van de TOUR wel weer kwijt wil, dat scheelt hem een boel in tijd gezien de plichtpleging die de truien met zich meebrengen. Liever besteedt hij die tijd aan recuperatie. Daardoor ontstaat er vandaag een etappe die buitengewoon smakelijk is om naar te kijken.
De renners met een stevige achterstand op het geel krijgen kansen om zich vandaag te laten zien. Vanaf de start is het hollen en stilstaan. Ook Wout van Aert doet een dappere poging zelfs op zo’n wijze dat hij de commentatoren doet geloven dat TVL het programma – alleen voor Vingegaard te rijden – over boord heeft gegooid. Die veronderstelling wordt echter weer teniet gedaan. Wout ziet door de achterop komende groep zijn voorsprong smelten als sneeuw voor de zon. Uiteindelijk verdwijnt de Belg geheel naar de achtergrond en laat zich vandaag niet meer zien.
Hij spaart zich voor de ritten waar hij nog heel hard nodig zal zijn.
Omdat Jonathan Milan (Lidl Trek) als eerste de tussensprint wint, waarmee hij 20 punten wint raakt Pogacar de groene trui kwijt Dat is nummer één!. Mathieu van der Poel komt als tweede over de meet en verdient 17 punten. Zo wringt hij zich steeds meer in het gezelschap dat uit is om de groene trui mee naar huis te nemen. Er moeten dan nog wel heel wat sprints gewonnen te worden maar MvdP zal wellicht denken; ‘Ach ik pik de punten mee… je weet maar nooit.’
Ploeggenoot van Pogacar Tim Wellens – hij reed al eerder op verzoek van Tadej in de bollentrui – neemt deze voor dit moment over maar waarschijnlijk is dat maar voor even want er volgen nog heel wat klimmetjes waar bijvoorbeeld de Amerikaan Quinn Simmons (Lidl Trek) de meeste kansen maakt. Hij kan zelfs een hele goede zaak doen voor het algemeen klassement. Zover komt het niet de te behalen punten worden verdeeld tussen meerdere renners dus houd Tim Wellens de bollentrui die daar achteraf over zegt; ‘Ik vind het wel leuk om in deze trui te rijden.’ Pogacar is nu ook zijn tweede trui kwijt.
Als het aan TVL ligt dan blijft Pogacar mooi in de gele trui rijden maar de ruimte die de vluchters krijgen is beperkt. Pogacar kan twee dingen doen even op de pedalen gaan staan of de eer van het geel aan MvdP gunnen. Het laatse lijkt te gebeuren het verschil tussen de vluchters en peloton wordt steeds groter.
Voormalig ploegleider Michael Boogerd verbaast zich over de actie van TVL ‘Pak je verlies, dit ga je nu niet winnen, houd je rustig, spaar je krachten. Dit is een verkeerde actie.’ Gaandeweg wordt deze mening bijgesteld. Er onstaat zelfs begrip voor de strategie van Team Visma Lease a Bike! Dat geeft weer hoe ingewikkeld het is om een etappe te analiseren van start tot finish. Wielrennen kan soms zo onvoorspelbaar zijn. Dat maakt de sport ook zo prachtig. Maar moeilijk om te verslaan.
Kinderdroom
Voor de zesde etappe begint, wordt de kopman van EF Education, Ben Healy – bijnaam the Fox – voor de microfoon gehaald. ‘De Tour is prachtig’, glundert hij. ‘Is jouw conditie goed genoeg voor de etappe zege?’’Absoluut, deze dag is voor mij!’
is het krachtige antwoord. En hij lijkt dat waar te maken.
Zit bij de zeven vluchters en zo’n dertig kilomter voor de streep weet hij sneaky te vertrekken en in no time een grote voorsprong op te bouwen. Er wordt nog even op hem gejaagd maar het overgebleven zestal legt zich er bij neer wanneer het ziet dat inhalen geen zin heeft.
De 24 jarige Healy staat bekend als een serieuze renner, over hem zijn geen rock en roll verhalen te vertellen. Wel genoeg over zijn capaciteiten. ‘Hij durft risico te nemen, dat maakt hem een goede renner. Natuurlijk moet het ook wel allemaal lukken maar petje af voor Ben. Een aanvaller pur sang,’ aldus Boogerd. Healy verdient vandaag met zijn grandioze actie ook de prijs om de strijdlust.
Healy komt van de baan ging daarna mountainbiken en kwam vervolgens voor Ierland uit op de weg. Het land waar zijn grootouders vandaan komen. Hij woont daar ook en heeft inmiddels Ierse vrienden. Het is het land dat hij bewondert en dat wordt weergegeven op de mouwen van zijn shirt. Zijn voorsprong loopt steeds meer op. Een aantal kilometers voor de streep kijkt hij eens achterom ziet dat hij alleen rijdt en weet dat de zege voor hem is. Dansend op de pedalen komt er een blije Healy over de streep. Zijn shirt is wit uitgeslagen van het opgedroogde zweet.
Al snel wordt Healy na zijn glorieuse overwinning geïnterviewd. ‘Misschien heb ik wel wat te veel energie verspeeld maar zo doe ik dat nu eenmaal.’
Als kind keek hij al naar de Tour. Vindt het mee te doen al zo geweldig en nu deze etappe kunnen winnen waar hij zijn zinnen op heeft gezet. ‘Het is amazing!’
Zijn ploeggenoten komen 25 minuten later gezamenlijk juichend over de streep en wanneer hun kopman op het podium staat wordt er met veel eerbied voor hem geklapt. Van Healy wordt nog veel verwacht.
Pakken wat je pakken kan
Bij het begin van de etappe is de chaos groot, het lijkt op pakken wat je pakken kan. Ook de strijd om de positionering. kost de renners veel energie. De commentatoren zijn enthousiast; ‘Het wordt een mooi dag vandaag, er wordt volle strijd geleverd terwijl de wedstrijd nog maar net begonnen is. Er wordt op hoog niveau gekoerst.’
Er is geen seconde rust in het eerste uur.
Vervolgens ontstaat er na de pittige strijd een status quo waardoor de kansen voor Mathieu stijgen dat hij vandaag naar het podium kan gaan om de gele trui op te halen.
De tiende gele trui voor Mathieu van der Poel
Drie minuten staat Mathieu voor op Pogacar en wanneer hij vandaag als zesde eindigt kan hij zelfs ook nog de groene trui veroveren. Met dat laatste is hij minder bezig maar rekent zich wel al rijk wat het geel betreft. Maar… dan komt hij in de laatste vijftien kilometer de man met de hamer tegen. En verliest maar liefst drie minuten. Dan rijst meteen de vraag; Wat gaat Pogacar nu doen?
De Sloveen wil nog wel even zijn naaste concurrenten testen en jaagt voort, nadert met rasse schreden de finish en het rekenen begint. Het is bloedspannend.
‘Hij redt het niet… hij redt het niet maar ja toch!!!!’ Met één seconde verdient Mathieu alsnog zijn tiende gele trui en hij is kapot. Zijgt neer tegen een hek en het lukt hem nauwelijks iets te drinken. Hoe diep kan een renner gaan? … Zo diep kan een renner gaan!
Vader Adrie wordt geïnterviewd. ‘Dit is één van de zwaarste ritten van de Tour.’
De journalist wil voor hij verder gaat nog even refereren aan een vroegere prestatie van vader Adrie. ‘Je stelt een verkeerde vraag, dat komt omdat je zelf nog nooit op een fiets hebt gezeten. Het gaat nu om Mathieu om zijn prestatie, hoe hij kan herstellen voor morgen. Of dat gaat lukken daar heeft hij ook geen idee van. Wat hij wel weet is dat hem morgen de beruchte muur van Bretagne wacht. Normaal zou hij dat moeten aankunnen maar alles hangt af van het herstel.
‘Hij zal nu nog niet aan morgen willen denken’, schat vader Adrie in. Mathieu geeft later ook zelf aan dat hij even niet aan morgen moet denken. Maar kan wel al weer lachen en bovendien staat MvdP bekend om zijn snelle herstel vermogen. Het had echter toch fijner geweest wanneer hij morgen had kunnen beginnen met een grotere voorsprong. Met zijn tiende gele trui is hij blij.
Pogacar kreeg vandaag zijn zin. Kwam van de klassementsrenners als eerste boven met in zijn kielzog Vingegaard. Maar met het kwijt raken van de drie truien was zijn missie geslaagd. Hij pakt zijn momenten nog wel.