De blog van echte liefhebbers die schrijven wat hen bezig houdt in het (sport)leven
Marianne Vos wint geel en groen
Lorena Wiebes heeft gisteravond met haar ploeg genoten van een glaasje champagne.
Tenslotte moet het veroveren van de gele trui gevierd worden. Sliep een uurtje later dan gewoon in maar heeft toch lekker geslapen. Zij heeft zin in vandaag. Vandaag is het geen eenvoudige etappe met een omhoog lopende sprint. Waaiers worden voorspeld dus moeten de rensters de hele dag goed bij de les blijven.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 23)” verder lezen
Alles is voor Jumbo/Visma!!
Jumbo Visma is de veelvraat van deze Tour. Niet alleen zijn zij de ploeg die iedereen deze Tour de wil op heeft gelegd, maar ze hebben zichzelf ook echt beloond. Het was inmiddels de vijfde overwinning van de sterrenploeg. Tel daarbij ook de winst voor de Gele, Groene en Bollentrui en je weet dat de ploeg een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd. De ploeg raakte niet in paniek (daar waar dat vroeger wel met regelmaat het geval was) als het even niet mee zat. Bleef geloof houden in de ploeg en in eigen kunnen. Ik heb zelden een ploeg gezien die zo domineerde en dan was daar vandaag weer een goed bewijs van.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 20)” verder lezen
Parcoursbouwer Thierry Gouvenou beschrijft de dag als volgt; ‘Wij hebben geprobeerd er een rit van te maken die de sprinters een glimlach op het gelaat bezorgt.’
Slechte dag voor Jumbo Visma
In een bakoven van veertig graden rijdt het overgebleven peloton de één na langste rit die de Jumbo Visma ploeg nog lang zal heugen. Het verliest deze dag twee belangrijke renners; Primoz Roglic die de dagen na zijn val al aangaf dat iedere trap op de pedalen hem zoveel pijn bezorgt dat voelt als een messteek in zijn rug. Tel daar nog eens bij op de uit de kom geschoten schouder en dan kan er er alleen maar bewondering zijn voor zijn bovenmenselijke wilskracht.
“De Tour door de ogen van Janna (deel 17)” verder lezen
Mijn berg!
Daar is de etappe dan waar ik zo naar uit heb gekeken. Als kleine jongen was dit al mijn droom. Ik zag Nederlanders zegevieren als kleine jongen. Toen ik klein was, zag ik Zoetemelk (in 1976, toe ik 5 jaar was) in een vage herinnering de berg beslechten. Een jaar later en het jaar daarop zag ik wel bewust Hennie Kuiper de beste zijn op de Alpe d’Huez. Toen ik op 2 juni jl. de berg zelf beklom, zag ik hun namen in de bochten zichtbaar. Ik waande mijzelf ook als wielrenner van de Tour en voelde een beetje wat zij ook hebben gevoeld. Vandaag zal bocht 7 (de Nederlandse bocht) een nog groter gekkenhuis zijn dan op 2 juni.
“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 14)” verder lezen