Dinsdag 16 juli etappe 16  Vlakke rit

Gruissan – Nîmes  188.6 kilometer

Derde overwinning voor Jasper Philipsen

“Wij zijn er op gebrand deze etappe te winnen”, is het antwoord van Mathieu van der Poel (Alpecin) op een vraag van een journalist. Of morgen de Tour eindigt voor de sprinters want daarna valt er weinig meer te halen, wordt zo her en der gesuggereerd en geïnformeerd. Dan staan de renners en zeker ook de sprinters hele pittige dagen te wachten. Er moeten weer vele hoogtemeters overwonnen worden. Toch lijkt het er op dat de meeste sprinters de Tour in Nice gaan beëindigen. Veel van hen met De Olympische Spelen in het achterhoofd. De Tour is een goede training.

“Dinsdag 16 juli etappe 16  Vlakke rit” verder lezen

De Vlam uit Ham doet het weer!

Vandaag wordt beschouwd als de laatste kans voor de sprinters om nog een etappe te winnen in de Tour van 2024. Morgen en overmorgen volgt dan nog een heuvel etappe, maar vandaag moet het lukken om de sprinters in positie te krijgen voor de eindsprint. Het vervelende alleen voor de overgebleven sprinters (Cavendish, Philipsen, Girmay en Van Aert) dat er niet veel ploegen meer zijn die willen rijden. En daarbij zal Visma/Lease-a-Bike ook niet vol vandaag gaan rijden voor Van Aert, gelet op de dagen die nog komen gaan. We rijden vandaag richting de mooie studentenstad Nimes. Onderweg komen de renners 1 bergje tegen van de 4e categorie.

“De Vlam uit Ham doet het weer!” verder lezen

Donderdag 11 juli etappe 12 vlakke rit

Aurillac – Villeneuve  – sur – Lot  203.3 kilometer

Een peperdure rekening voor Primoz Roglic

De Brit Fred Wright  (Bahrain Victorius) had gisteren een vreselijke dag. Eenzaam en alleen was het zwaar zwoegen om de 211 kilometer af te leggen en toch bleef de wil om uit te rijden. Helaas kwam de moedige renner na deze heroïsche solo tocht te laat binnen en moest hij totaal uitgewoond en ontgoocheld de Tour verlaten. Bij binnenkomst stonden nog een aantal  trouwe fans, zij beloonden hem met een warm applaus.

“Donderdag 11 juli etappe 12 vlakke rit” verder lezen

Een sprintersdagje

Wat een wedstrijd was het gister. Het is altijd heerlijk om nog een keer terug te kijken naar een etappe, maar de etappe van gister leent zich daar uitstekend voor. Vingegaard was goed. Beter dan Pogacar en dat was niet verwacht. Maar Vingegaard was echt diep gegaan en dat zag ik minder af bij Pogacar. Vingegaard tekende wel behoorlijk na afloop. Dat had ook te maken met alle emoties, die er vervolgens uitkwamen. Maar Pogacar oogde wel frisser.

“Een sprintersdagje” verder lezen

Dinsdag 9 juli etappe tien vlakke rit

Orléans – Saint – Amand- Montrond 187.3 km.

Philipsen eindelijk juichend over de streep

Terwijl sommige commentatoren gapend achter hun microfoon zitten, kijkers snakken naar spanning, lijkt het gesprek van de dag te gaan om dát wat er dertien jaar geleden gebeurde;  Dé spectaculaire waaier etappe waar Nikki Terpstra een onvergetelijke hoofdrol vervulde. Zijn naam wordt ook veelvuldig genoemd. Er wordt gesproken over de mooiste etappe ooit.

“Dinsdag 9 juli etappe tien vlakke rit” verder lezen

De (mogelijke) waaier etappe

Alle trouwe volgers van de Tour hopen dat de voorspelling vandaag uit zal komen en dat we dan ook echt een waaier etappe gaan krijgen. Het peloton zal vandaag heel alert moeten zijn, want iedereen weet waar het gevaar ligt. Vanochtend in de podcast “In het Wiel” een mooi verhaal gehoord van Nikki Terpstra over de 13e etappe op 12 juli 2013. Echt de moeite waard om dit verhaal nog eens te beluisteren.

“De (mogelijke) waaier etappe” verder lezen

Monster prestatie van Abrahamsen

Grimay wint deze week voor tweede keer de sprint

“Alle aanvallers verzamelen” schrijft Wieler Revue .

Maar dat is toch een ietwat verkeerde voorstelling van zake want de enige renner die de benen neemt en dat ook 130 kilometer vol houdt is de Noor Abrahamsen (Uno X)

Het is voor hem een eenzame rit die hem trouwens niet lijkt te deren. De groene trui die hij enkele dagen om de schouders had kan hij nu wel vergeten maar de bollentrui mag hij vandaag voor de achtste keer aantrekken. Dat zal zeker tot na de rustdag van a.s. maandag zo blijven. In de komende twee weken zijn er nog heel veel bergpunten te verdienen waar heel veel strijd om geleverd zal worden. Maar vandaag laat hij een huzaren stukje zien waarvoor hij ook de prijs van de strijdlust krijgt.

“Monster prestatie van Abrahamsen” verder lezen

En weer is het Girmay!

Remco Evenepoel won gister de tijdrit en gaf hiermee zijn kansen voor een eventuele touroverwinning een nieuwe boost. Vingegaard daarentegen moest de wonden likken. Bij Visma/Lease-a-bike deden ze het af als ingecalculeerd, maar de realiteit is gewoon dat de Deen nu al op behoorlijke afstand staat. Maar het verhaal was gister toch de straf die de UCI oplegde aan Julien Bernard. Ik schreef het gister al en deed het juist af als mooi en vertederend. De UCI gaf aan dat de ‘eresaluut’ van vrienden en familie voor de Lidl-Trek renner het imago van de wielersport schaadt. Michael Boogerd gaf de UCI gelijk. Ik vind dat een belachelijke straf en redenatie.

“En weer is het Girmay!” verder lezen

Het ene jaar is de andere niet

Het is de dag nadat het ultieme record van Merckx en Cavendish (meeste overwinningen in de Tour) verbeterd is. Het mooie van records is ook dat er altijd mooie staatjes uit voortkomen. Mark Cavendish wint in de Tour op iedere koersdag een etappe. Natuurlijk als je er 35 wint en er zijn gemiddeld ieder jaar 21 etappes, dan is de kans best wel aanwezig. Maar het is een opmerkelijk feit dat je iedere koersdag een etappe wint. Cavendish wint dus en heft het record. Je zou denken, voor hoe lang? Zal bijvoorbeeld Pogacar dat record gaan breken? Feit blijft dat het tien jaar geleden ondenkbaar was dat iemand dat record van Merckx zou verbeteren. Maar 10 jaar verder en de Manx Missile heeft laten zien dat een renner, waarvan vanaf het begin werd gezegd dat zijn motor te klein zou zijn om wedstrijden te winnen, tot dit soort aantallen in staat zou zijn. Cavendish heeft in alle drie de grote rondes etappes gewonnen (35, 16, 3). Dat maakt het tot een levende legende. Maar niet perse geliefd.

“Het ene jaar is de andere niet” verder lezen

Maandag 1 juli derde etappe 230.1 km vlakke etappe

Opnieuw een verrassende etappe winnaar

De langste etappe van de TOUR heeft de warmte achter zich gelaten.

Vandaag  27 graden, gezien het dikke wolkendek vreest men zelfs voor wat regen, die gelukkig uitblijft.

Ietwat bezorgd reageren de Vlaamse commentatoren; ‘de renners zullen toch wel iets meer tempo moeten maken dan de 38 km. per uur willen zij om 18.00 uur de eerste aftrap van het Belgische voetbal team kunnen zien.’ Voorlopig lijken de renners zich niet druk te maken, er wordt veel geplast, gepraat en gelachen.  Er is ook tijd om over de gele trui van Pogacar te praten. Wilde hij hem nu wel of niet? Ach…

“Maandag 1 juli derde etappe 230.1 km vlakke etappe” verder lezen

Etappe 3 Pogacar in het geel, voor hoelang?

Nu de rookwolken zijn opgetrokken weten we in ieder geval 1 ding, dat Pogacar in het verwachte geel rijdt. Het verschil met zijn medeconcurrenten bedraagt echter nog nul (!!) seconden. Natuurlijk, we zijn nog maar twee dagen onderweg, maar opvallend is het wel dat de drie grote favorieten (met Carapaz als outsider) nu broederlijk naast elkaar in het Algemeen klassement staan. Dat zal over drie weken zeker niet het geval zijn, al ben ik voor benieuwd wanneer de verschillen gemaakt zullen worden.

“Etappe 3 Pogacar in het geel, voor hoelang?” verder lezen

De Tour door de ogen van Janna (deel 7 – 2023)

Commercie voor veiligheid? 

De uitzending is nog maar net begonnen of er wordt al gesproken of zo’n vlakke etappe nog wel zinvol is in de Tour. Analist Stef Clement is zo langzamerhand wel gewend aan dit soort overbodige vragen want het peloton zal toch van A naar B moeten en bovendien kan je toch moeilijk van de renners verlangen dat zij de kijkers deze drie weken ononderbroken entertainen met de meest uitputtende etappes en gevaarlijke capriolen.  

‘Maar vervelen de renners zich niet, zitten zij op zo een etappe te wachten?’ 

is de tweede vraag. Met de etappe van vandaag terwijl de temperatuur inmiddels is gestegen tot boven de dertig graden en na wat de renners de afgelopen dagen al hebben moeten presteren komt deze dag hen goed van pas.  

‘Voor de renners is deze dag beslist geen straf.’  is het antwoord van degene met kennis van zaken ,van iemand die het weten kan.  

Mag de etappe van vandaag dan te boek staan als een vlakke rit, de finish is behoorlijk gecompliceerd en gevaarlijk.  

Gevaarlijke finish 

Het lijkt een krankzinnige beslissing van de heren die over de veiligheid van de renners gaan. ‘Het is keuren voor eigen vlees’, is de conclusie van één van de analisten. Het commerciële belang wordt geprevaleerd boven de veiligheid.  

Om in het heetst van de strijd de weg zo smal te maken en tel daar ook de vele scherpe bochten bij, is te gek voor woorden en vraagt om onnodige problemen en gevaren. Er is zoveel geld gemoeid met het veilig maken van de Tour. Echter een groot percentage daarvan verdwijnt in de zakken van de verkeerde beslissers.  

Ik vind dit een schande. De zorgen vooraf waren bij alle betrokkenen groot maar tot opluchting van velen gebeurt er helemaal niets en komt iedereen heel zonder butsen over de streep.  

Kansloze missie 

De Franse renner Simon Guglielmi van Arkea- Samsic vertrekt met drie renners die zich al snel realiseren dat dit een kansloze missie is en zich terug laten zakken in het peloton. Hij kiest er voor alleen door te gaan rijdt zich daarmee in de kijker dat altijd prettig is voor de sponsor en sleept ook de prijs van de strijdlust in de wacht hetgeen de ploeg 1500 euro oplevert.  

Het cadeau van Jumbo-Visma 

Na de terechte complimenten aan Wout van Aert wordt hem gevraagd hoe hij de dag van gisteren heeft beleefd. Het was super zwaar geweest en ja… het is jammer dat de etappe niet gewonnen is, dat had toch de kers op de taart geweest. Maar het is geworden wat het is geworden en wat Tadej Pogacar liet zien verdient respect.  

Verder is hij is blij met zijn eigen conditie. Vandaag sprint hij niet mee, Hij spaart zijn krachten voor morgen, daar heeft hij zijn zinnen op gezet.  

Door zich achter in het peloton te nestelen weet hij uit het gedrang te blijven. 

Er wordt door de analisten nog wat geëvalueerd over gisteren.  

De tactiek van Jumbo-Visma klopte als een bus, er was alleen te weinig rekening gehouden met het spoedige herstel van Tadej Pogacar. ‘ Te durven verliezen, dat gaf Jumbo-Visma ons cadeau, dit was pure reclame voor het wielrennen. En een mooiere tussenstand kun je je niet wensen bij het ingaan van het weekend.’  

Ook Vingegaard kreeg- nadat hij vandaag op perfecte wijze door zijn ploeggenoten uit het gewoel en gevaar werd gehouden  – een microfoon onder zijn neus. Hij was blij dat hij al na zes dagen met 25 seconde voorsprong in het geel op het podium stond. Hij had in ieder geval al heel wat meer kleur op zijn wangen dan gisteren. 

Mark Cavendish  

De Nederlandse renner Cees Bol is de steun en toeverlaat van Mark Cavendish. 34 overwinningen heeft de Brit op zijn palmares staan. Tien jaar geleden won hij in Bordeaux de sprint. Dit jaar neemt hij afscheid van de wielersport en hij hoopt nog één keer een sprint te kunnen winnen om daarmee de legendarische Eddy Merckx voorbij te streven. De ploeg Astana gunt hem die kans. Het is aan Bol om Cav zo af te zetten dat hij juichend over de streep komt. Het zou natuurlijk wel heel mooi zijn als hij zijn zege van tien jaar geleden vandaag kan prolongeren.  

Aan Bol wordt de vraag gesteld; Wat doen de benen van een sprinter in de bergen?  

‘Het was afzien, met de pijn viel het wel mee, het was  zorgen dat je niet te veel in het rood rijdt. Vandaag zal het niet eenvoudig worden de finale is supersnel. Ik hoop dat ik iets meer in de sprint kan betekenen. Opboksen tegen Van der Poel en Philipsen is geen geringe zaak.’  

Cavendish komt vandaag en stuk verder dan de afgelopen sprints van deze Tour.  

Hij gaat heel vroeg aan maar tegen de overmacht van het duo Van der Poel en Philipsen is geen kruid gewassen. Hij eindigt als tweede. Overigens benadrukt hij dat hij al recordhouder is, alleen moet hij dat record delen met Merckx. De Spaanse Luis León Sanchez wordt als lead-out gemist. ‘Hij zorgde net voor dat beetje extra snelheid.’ Sanchez is samen met Fabio Jakobsen één van de onfortuinlijke renners die na zijn val op het motorcircuit met een sleutelbeen breuk de Tour moest verlaten. ‘Ik mis hem tijdens de sprint maar ook ‘avonds aan tafel.’ 

Fabio Jakobsen 

Fabio Jakobsen weet iedereen te verbazen door vandaag voor in de gelederen te zitten. Na zijn val van drie dagen geleden had niemand hier op durven rekenen. 

Dat hij niet mee kon sprinten… het heeft het er heel moeilijk mee. ‘Dat was geen sprinten maar er achteraan rijden. Ik wilde er absoluut tussen rijden. Als ik dat niet had gedaan was ik misschien bang geworden terwijl ik ook weet dat ik het nog kan.’ 

Zijn spijt om het nog niet mee kunnen relativeert hij door het vergelijk met een week op de IC (na zijn verschrikkelijk val waarvoor zijn leven werd gevreesd)  

‘Dan gaat het natuurlijk wel goed met mij. Ook in mijn hoofd zit ik nog steeds in de Tour. Moet nog wel wat herstellen maar hoop toch ergens in de komende weken te kunnen laten zien waarvoor ik hier gekomen ben.’  

Gemiste kansen  

De Belgische ploeg Intermarché valt tot nu toe wat tegen wat de prestaties betreft.  

De Eritrese renner Biniam Grimay heeft nog niet kunnen laten zien wat men van hem had verwacht. Vandaag wordt hij wel derde in de sprint, is daar niet tevreden mee, vindt ook dat hij gehinderd wordt maar het is gewoon een gemiste kans. Aan de Nederlandse renner Mike Teunissen wordt gevraagd hoe het nu eigenlijk zit dat het allemaal niet lukt. ‘Tja… omdat er nog 40 – 50 andere renners zijn die willen winnen. Maar ja… dat is de Tour en dan weet je het nooit. Kan zomaar op een dag wel lukken,’ Ook Dylan Groenewegen staat nog met lege handen en ziet vandaag als een gemiste kans. “Er had meer ingezeten en ik kwam hier om te winnen,’  

janna van zon