Saint Paul – Trois chateau – Super – Dévoluy 177.8 km.
Vingegaard zwaar onder druk gezet
‘Als het geen sprint etappe is, dan weet je dat het een zware etappe gaat worden’, Wout van Aert weet waar hij over praat. Zijn ploeg Visma – Lease – a- Bike (VLB)
heeft deze zeventiende rit op hun lijstje staan. En Wout rijdt zich ook onmiddellijk naar voren kijkt even achterom wie er met hem zit en trekt door. Hij verricht opnieuw beulswerk en dat telt eveneens voor zijn ploeggenoten. Wat Tiesj Benoot vandaag laat zien is in één woord grandioos. ‘Jammer dat wij niet met ons vieren vooraan konden blijven, dan had ik zeker kans gemaakt op ritwinst.’ Het is maar weer het zoveelste bewijs dat er meer verrassingen dan zekerheden zijn in de wielersport.
Bij de vraag wie de meeste kans maakt op een ritzege wordt Richard Carapaz, afkomstig uit Equador rijdend voor EF Education genoemd, Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar zijn de andere twee. De analisten weten dat er vandaag niet veel te winnen valt maar wel te verliezen. Mogelijk denken zij daar aan het einde van de dag anders over. Maar waar zij wel gelijk in krijgen is dat Richard Carapaz de zege voor zich opeist. Eén dag reed hij in de gele trui maar vandaag wint hij een rit in de Tour en dat is zijn eerste. Het ontbrak nog op zijn palmares. Drie maal kwam hij over de streep in de Vuelta en drie keer in de Giro maar nog niet eerder in de Tour.
Een aantal dagen eerder geeft hij aan behoorlijk kwaad te zijn op de wielerbond van zijn land dat niet hij maar zijn landgenoot Jhonatan Narváez naar de Olympische Spelen gaat. ‘Er wordt een raar politiek spel gespeeld.’ Vandaag bewijst hij zijn gramschap.
Geforceerde waaier
De dag begint met een geforceerde waaier… VLB zit mee, de renners van UAE, de ploeg van de gele trui drager, missen de aansluiting. “Hoe is dit nu mogelijk?’ vraagt één van de analisten zich af… Pogacar is wel bij de les en het lijkt niet dat hij zich zorgen maakt; de dag is nog lang. ‘Hier moet je bij zijn!’ Adam Blythe die vanaf achter op de motor zijn collega’s van Eurosport van informatie voorziet is blij met het waaier spektakel ‘I love it! Vanuit de UAE ploegwagen krijgen de renners de opdracht naar voren te komen. ‘Visma is jumping.’ De helikopterbeelden geven mooi aan hoe groot de chaos is. Het is hollen of stilstaan. ’Het is een zooitje ongeregeld.’ Vanuit de ploegwagen hoort Blythe dat er vandaag gereden wordt voor Van Aert.
Niet voor Vingegaard? Nee… niet voor Vingegaard! De Deen verschuilt zich in het peloton dat een behoorlijke achterstand oploopt maar geen van de renners vooraan vormen een gevaar voor het klassement dus krijgen zij alle ruimte.
En huilende renner die door uitputting de Tour moet verlaten, je wil het niet zien.
Het is zo een treurig beeld. Alexye Lutsjenko van (Astana) een nogal stoïcijnse kozak laat zijn tranen de vrije loop. Hij is niet de enige renner die de Tour verlaat. Het zelfde lot treft de Colombiaan Fernando Gaviria (Movistar) en de Ier Sam Bennet (Decathlon)
Dilemma
Bij de groep achtervolgers ontstaat er duidelijk een dilemma. Mee naar voren rijden met de goede klimmers in het kielzog ? Hetgeen dan weer in het voordeel is van de concurrenten… Wie nog steeds denkt dat de renner die het hardste fietst altijd wint zal na deze etappe begrijpen dat wielrennen een schaakspel is. Waarbij je heel veel moet nadenken onder vaak moeilijke en vooral hectische omstandigheden en ja… soms moet je demarreren om te winnen. Alles speelt zich af in een split second.
Dat maakt het wielrennen ook tot zo een prachtige sport en een heerlijk kijkspel.
‘Dit is een stress- etappe waar heel veel renners een draai om hun oren krijgen.
Wat een nerveuze etappe en dan moet al het zware klimwerk nog komen. Het is een etappe zonder één seconde rust.’
Deze dag hoeven de commentaren niet naar woorden te zoeken, er gebeurt zoveel dat er nauwelijks een adempauze mogelijk is.
Jasper Philipsen heeft meerdere malen aangegeven dat het winnen van de groene trui voor hem geen issue meer is. Hij bewijst vanmiddag het tegendeel want wie zit bij de enige tusensprint van de dag, waar punten te verdienen zijn, de groene trui drager Girmay op de hielen? Jasper Philipsen! Girmay – die zegt dat hij van zijn val van gisteren niet te veel hinder heeft – weet Jasper net voor te blijven. Hij wint er één punt mee. De gretigheid kan Philipsen natuurlijk niet kwalijk genomen worden. Het zit in het aard van het beestje om te willen winnen.
Verrassingsaanval
Simon Yates (Jayco Ulla) weet het kwartet dat al kilometers lang voorop rijdt te verrassen met een schitterende aanval. Carapaz ziet Yates rijden maar weet hem net niet te naderen. Met een ongelooflijke krachtinspanning haalt hij de Brit in onder de boog van de vijftien kilometer. Het roze en oranje van de truien naast elkaar is niet de mooiste kleuren combinatie maar verder is het één en al schoonheid wat prestatie betreft. Het wordt tussen beiden een secondespel dat je als kijker op je het puntje van de stoel doet zitten Uiteindelijk moet Yates toch het onderspit delven. ‘Het kloofje is een kloof aan het worden, wat een prachtige strijd.’ Bij de afdaling komt het op de kunst van het dalen aan. Is Yates nog in staat om in de buurt te komen van Carapaz? Maar een losgeslagen Carapaz wint glorieus zijn eerste Tour rit.
De regisseur heeft zijn handen vol aan het tonen van de mooiste beelden.
Zijn dat die van Carapaz of is dat het wegrijden van Remco Evenepoel bij Vingegaard en de plotselinge ontsnapping van Pogacar? Vingegaard wordt door Laporte en Van Aert weer teruggebracht naar Evenepoel en sluiten weer aan bij Pogacar. De poging van Remco en Tadej om Vingegaard onder druk te zetten is hiermee mislukt.
‘Wat gebeurt hier allemaal, wat een strijd. Dit is een morele winst voor Remco Evenepoel.’ De lieveling van het publiek – want wat staan er een boel fans Remco toe te juichen, weet uiteindelijk toch een twaalftal seconde van zijn achterstand in te halen op de Deen. En Pogacar kan het niet laten om toch nog weer een sprintje te trekken waarmee hij ook weer een paar seconde meer pakt op Vingegaard.
‘Ja… ik weet eigenlijk ook niet waarom ik dat deed. Het kwam mij goed uit Visma – Lease – a – Bike ging rijden, zo kon ik samen met Remco weg komen.’
‘Voor veel renners was het vandaag sterven tot op de streep’, is de eindconclusie van een dag waar je als kijker weer ogen en oren tekort kwam.