Gister was het weer zo’n dag dat je met dicht geknepen billen naar je club zit te kijken. Op het programma stond de lastige uitwedstrijd tegen Sparta. Althans lastig als je onze ploeg de laatste weken werkelijk ziet ploeteren over het veld, is iedere wedstrijd lastig. Zo ook de eerste helft van gister. Wat een drama was dat weer. De eerste helft deed werkelijk pijn aan je ogen. Sparta kwam daarin verdient op voorsprong. Niet dat Sparta zo goed was, want zoveel kansen creëerde het nou ook niet, maar Ajax verviel weer in de oude kwaal. Het spel is zooooo tergend langzaam. Mijn zoontje van 7 sloeg echt geen modderfiguur als hij gister mee had gedaan. Die loopt namelijk wel de (kunst)grasstukken uit het veld. Iets wat bijvoorbeeld Schöne, Neres, Van der Beek en Wöber zeker niet deden. Vooral Schöne en Wöber bakte er werkelijk niets van. Gelukkig was daar een minuut na de Rotterdamse treffer de aansluittreffer van Klaas-Jan Huntelaar.
Huntelaar die de laatste weken vooral uitblinkt in het missen van de mooiste en grootste kansen. Diezelfde KJ deed dan toch waarvoor hij in de spits staat en dat is goals maken. Vervolgens hadden wij weer de pech dat de tweelingbroer (met dezelfde kwaal) van Vincent Bijlo langs de kant stond te vlaggen. Want de enige goede actie in de eerste helft van Max Wöber werd zeer onterecht afgekeurd. Dan vraag ik mij toch altijd af: “wat ziet zo’n man aan de kant? Wat heeft hij werkelijk gezien, want hij staat toch op één lijn? Doet onze namaak Vincent aan gokken en gokte hij dat Max buitenspel stond? Want buitenspel gezien hebben kan niet, want Max stond namelijk helemaal niet buitenspel. Maar a la, de eerste helft zat er gelukkig op. Het was tijd om even op adem te komen en de kids tot de orde te roepen, die dan al 45 minuten lang naar een schreeuwende vader zaten te kijken. Die dachten dat zij ook zo luidruchtig mochten zijn. Maar als papa iets heel hinderlijk vindt is als er mensen in zijn oren zitten te toeteren als Ajax aan staat. Dan ben ik ook maar een mens en wil ik in stilte en met mijn broertje van de wedstrijd genieten. Mijn zoontje is nu ook al zo, dat hij naast me op de bank zit en rustig de wedstrijd analyseert. Ongelofelijk hoeveel hij al weet op deze leeftijd. En dan wil hij dat echt zelf weten, zonder dat zijn vader hem dat opdraagt. De appel valt inderdaad niet ver van de boom…
Dan de tweede helft. Ten Hag heeft dan onze jongens in de rust streng toegesproken. Niet te streng, want Erik is een beetje een broekpoepert. Die durft de vedettes (wie zijn dat tegenwoordig nog bij Ajax?) echt niet aan te spreken. Het zal gaan in de trant van: “lieve Hakim, zou je asjeblieft niet zoveel balverlies kunnen lijden? en “Lieve Lasse, zou je asjeblieft genegen willen zijn om 7 tempootjes hoger te spelen en een balletje wel tussen de palen willen schieten?”. Met deze krachtige spierballentaal van Ten Hag ging de jarige Ajax weer het veld op. En zowaar de donderspeech(tje) heeft geholpen. Uiteraard was Sparta als eerste bijna weer gevaarlijk, waarna Lasse eindelijk liet zien waarom hij een basisplaats had. Een heerlijke goal uit een vrije trap was het logische vervolg, waarna Ajax eindelijk het gaspedaal wist te vinden en Sparta zowaar alle hoeken van het kunstgrasveld liet zien. Zelfs de bejubelde Ziyech scoorde twee keer erg fraai. Ziyech, die echt nu voor een tweespalt onder de supporters gaat zorgen. De jonge garde van de fanatieke aanhang, die wegloopt met de soms (en veel te weinig) geniale Marokkaan. En de oude harde kern, die zijn bloed wel kan drinken van de regelmaat arrogante houding van de Marokkaan. Ikzelf ben de mening toebedeeld, dat Ziyech ontzettend goed kan voetballen. Maar dat hij het te weinig laat zien. Of dat een mentaliteitskwestie is, je zou het wel gaan denken. Ziyech ga je pas echt missen als hij er niet meer is. In dat oogpunt zou ik het jammer vinden dat hij straks weg gaat. Want dat dit zijn laatste wedstrijden in het mooiste shirt ter wereld zijn, is een ding wat zeker is.
Ajax won uiteindelijk op basis van de tweede helft terecht van Sparta. Waar Dickie nog van alles probeerde om de vierde man te beïnvloeden en waar Michiel Kramer probeerde om dingen in het veld te doen, die door God verboden zijn. Die Michiel Kramer is toch een fenomeen. In de meest slechte zin van het woord. Hij doet mij een beetje denken aan de Baskische voetballers uit de jaren 80 die maar één doel voor ogen hadden om Diego Armando Maradona te stoppen met alle middelen die maar in hun hoofd opkwamen. Beperkte (of dit ook verstandelijk is laat ik in het midden) Michiel sloeg in een luchtduel Schöne zijn oor bijna van zijn hoofd en op het moment dat Lasse daar iets van zei tegen de scheids ging Michiel compleet uit zijn dak. Dit gaf andermaal aan, dat Michiel teveel kopballen in zijn carrière had gehad. Maar genoeg over beperkte grensrechters en voetballers. Ajax won gelukkig, daar waar PSV dat ook maar blijft doen. Over twee weken wordt de competitie voortgezet en is Ajax nog een heeeeeeeeel klein beetje in leven. Al gelooft de meest positieve Ajax supporter al weken niet meer dat het Ajax nog gaat lukken. Daarvoor was het puntenverlies tegen ADO en Vitesse dodelijk voor de titelkansen.
De titelrace wordt nog even voortgezet. Ajax gaat over twee weken op bezoek (op eerste Paasdag) bij Groningen, die het gister AZ erg lastig maakte. En PSV krijgt NAC op bezoek, waarna de week erna de wedstrijd van PSV tegen AZ bepaalt of PSV juist tegen Ajax kampioen gaat worden. Ik zal erbij zijn in Groningen. Je blijft je club toch steunen. In de hoop dat de ploeg van Vreven net zo stunt, als zij dat ook in de Kuip deden. Maar iets zegt mij, dat dit niet gaat gebeuren. Maar toch dat ene procentje hoop blijf je stiekem houden. Wordt vervolgd over twee weken…..
