Met opperste verbazing luister (kijken lukt gelukkig niet) ik iedere dag weer naar het ontzettend oeverloze gezwets van de heren Ducrot en Dijkstra. Er lijkt maar geen einde aan te komen. Uiteraard heb ik een vooroordeel, dat zal ik ook zeker niet ontkennen. Maar naar deze twee luisteren is goed voor de slaap papillen. Niemand ook die in Hilversum denkt van het neerzetten van andere en vooral betere commentatoren.
Als je zoals ik opgegroeid bent met Mart Smeets en Jean Nelissen (de oom van Danny, die van de Avondetappe) dan is het luisteren naar Ducrot en Dijkstra een ware hel. En daar overdrijf ik helemaal niets bij. Ik kan er maar niet vrolijk van worden. Van het luisteren naar Mart en Jean daarentegen was een genot. Later ging Mart een beetje overdrijven door wel erg in zichzelf te gaan geloven. Bescheidenheid was de vroegere basketballer vreemd. Maar Mart en Jean waren een ingespeeld duo. De verhalen (ze hadden heel veel koerskennis, kennis over de renners en brachten dat op een plezante manier) die zij vertelde boeide de kijker en de luisteraar tot aan het einde.
Ik ben tevens opgegroeid met legendarische namen op de radio. Het was namelijk zo dat er vroeger pas later ingeschakeld kon worden naar de televisie. Nu is het zelfs zo dat er al televisie uitzendingen zijn vanaf de start. Maar lang geleden begon je als groot wielerfan eerst met de radio. Altijd opgestemd op radio 1, Radio Tour de France. Als kleine jongen luisterde ik ademloos (helaas maar een korte tijd) naar de stem van Theo Koomen. Een meer dan legendarische stem, waarbij het jammer is dat de jonge lezers onder ons het enthousiasme van Koomen nooit hebben gekend. In de studio waren andere legendarische namen als Klaas Samplonius, Koos Posthuma, Willem Ruis (ja zeker, de latere quizmaster), Felix Smeurders, Rocky Tuhuteru, Tom van het Hek en vele anderen. Zij schakelden dan moeiteloos over dan de verslaggevers ter plekke in de koers. Als jonge luisteraar hoorde je dan, het stemgeluid in een studiootje aan de finish of op de motor ter plaatsen, de stemmen van Henny Rückert, Jacques Chapel, Gio Lippens (en Gio is gelukkig nog steeds te bewonderen), Sjors Fröhlich, Jeroen Wielaert en vele anderen. Tegenwoordig weet ik niet hoe snel ik omstreeks 14:00 uur mijn radio aan moet zetten. Ik hoor dan nog steeds het vertrouwde geluid van Gio Lippens en Sebastiaan Timmermans. Nou ben ik absoluut niet zo’n ouwe zeur dat ik vind dat vroeger alles beter was. Maar toch qua beleving van de Tour mis ik dat heden ten dagen, echter dat komt zeker niet door radio Tour, maar wel door de heren Ducrot en Dijkstra.
Tegenwoordig stem ik liever af op de Belgische televisie. Daar zit José de Cauwer (een oud renner uit de ploeg Post) en Michel Wuijts. Vergeleken met de knabbel en babbel van de Nederlandse televisie is dat een ware zegen om naar te luisteren. Kijken lukt toch wel, maar het commentaar verpest in mijn ogen veel. Nee, voor mij deze Tour zo min mogelijk het stemgeluid van de Nederlandse televisie. Het enige nadeel is dat je de Nederlandse informatie (over onze renners) wel mist. Maar het niet hoeven luisteren naar de prietpraat van Ducrot vergoedt veel. Gelukkig overdrijft Ducrot ook nooit. Wat ik hem na moet geven is dat hij wel zelfkennis heeft, want dat vindt hij van zichzelf namelijk ook. Dat hij zoveel overdrijft.
Vandaag staat er weer een vlakke etappe op het programma. Nu zou je denken; “Jeroen, je gaat toch niet weer dezelfde prognose doen?!”. Ik durf het daarom bijna niet te zeggen, maar ik zou weer voor Kittel gaan. Er staat in deze Tour gewoon geen maat op de Duitser. Of hij nou wel geholpen wordt door de Quick-step trein of niet. Het deert Der Kittel eigenlijk niet. Daarom durf ik zijn naam gerust op het gokformuliertje op te schrijven. Gister verbaasde Groenwegen mij toch enigszins. De snelheid waarmee hij derde werd gaf mij dan wel weer een positief gevoel. Hij werd ook nog eens ingesloten op 350 meter voor de meet, maar de kracht waarmee hij dan toch weer zich optrok belooft wat voor de toekomst. Een speciale vermelding verdiende gister ook de nummer twee van de etappe, John Degenkolb. Een week geleden keihard onderuit gegaan. De hele week al niet normaal zijn schouder en arm kunnen gebruiken, maar wel de kracht hebben om tweede te worden zegt ontzettend veel over de wilskracht van de krachtpatser van Trek. Zoals gezegd, vandaag weer een vlakke etappe en je kunt deze van tevoren wel weer uittekenen. Een klein groepje zal vanaf de start wegspringen. En binnen de 10 kilometer van de finish pas teruggepakt te gaan worden. Waarna de sprinters zich op mogen maken voor weer een nieuwe sprint en dat alles in het voordeel van Quick-step. Mijn voorspelling is dan ook: 1. Kittel, 2. Groenewegen en 3. Degenkolb
Vertrouwde geluid (nu nog steeds) van Gio Lippens
De schrijver onder de commentatoren, Jeroen Wielaert
De meest legendarische commentator van Radio Tour, Theo Koomen
Een van de meest bekende medewerkers van Radio Tour de France, duizendpoot Willem Ruis