De Tour door de ogen van Janna (deel 16)

De veertiende etappe is nog maar net van start of Tadej Pogacar deelt al een behoorlijk plaagstootje uit naar zijn rivaal. Vingegaard zit niet op zijn plek maar meer achter in het peloton, dus ziet de witte trui drager zijn kans schoon. Hij schiet als een kanonskogel vooruit en de Jumbo Visman renners in de stress.  Als door de duivel achterna gezeten vliegt Vingegaard naar de plaats waar hij wel thuishoort en zo wordt de zaak tot grote opluchting van de ploeg weer gered . Maar de waarschuwing is duidelijk. Pogacar geeft zich niet zomaar gewonnen. Het blijft niet bij deze ene plaagstoot maar alle pogingen zijn tevergeefs. Vingegaard pareert ze allemaal, lijkt zeer ontspannen en vol zelfvertrouwen.  ‘Mijn kansen komen nog wel in de Pyreneeën’, beweert  Pogacar en deze uitspraak heeft alles te maken met zijn eerdere succes van verleden jaar door allebei de ritten te winnen. 

“De Tour door de ogen van Janna (deel 16)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)

Wat een finish!

Wat een etappe weer. Niet normaal. Het is wel echt genieten geblazen voor alle Tour liefhebbers deze editie. Er gebeurt iedere dag wel wat en de etappes zijn stuk voor stuk fantastisch om naar te kijken. En zo was het vandaag ook weer, maar daar verderop uiteraard meer over. Het was wederom een warme dag. En dat zal de komende dagen ook zeker nog het geval zijn. Dat belooft nog wat voor de komende Pyreneeën etappes later deze week. Vandaag ging de etappe van Saint-Étienne naar Mende met een hele lastige aankomst. Althans als je de laatste 200 meter op een vliegveld even buiten beschouwing laat.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 16)” verder lezen

De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)

Na de demonstratie van Pogacar van gister likt het peloton haar wonden. De strekking is dat er op dit moment geen kruit tegen gewassen is op Tadej Pogacar. De Sloveen laat iedereen zijn hielen (of is het zijn achterwiel?) zien. En niemand die er wat aan kan doen. In de zoveel jaar komt het voor dat er één renner zo domineert. De laatste renner die dat had was uiteraard Lance Armstrong. Persona Non grata in het wielerpeloton. Maar tijd heelt alle wonden en de Texaan is ieder jaar met zijn Twitter account altijd wel weer aanwezig. Toen Lance Armstrong het record van mijn grote wielerheld dreigde te verbreken, was ik daar echt ziek van.

“De Tour door de ogen van Jeroen (deel 9)” verder lezen

Jeroen ziet; aanvalslust van Konrad wordt beloond

Het was de dag na de rustdag en één dag voor de nationale feestdag in Frankrijk, quatorze juiliet. Op de routeschema van vandaag stond een niet al te moeilijke etappe. Dat betekende dus volop kansen voor de strijdlustige renners uit het peloton. Naarmate een Tour vordert komen de sterkste renners bovendrijven. Dat is vaak het geval van de klassementsrenners, maar dat geldt ook voor de vrijbuiters van het peloton. En dat gegeven kwam dan ook uit vandaag. De dag behoorde toe aan de sterkste renners van het peloton en dat hoeven niet perse de favorieten te zijn.

“Jeroen ziet; aanvalslust van Konrad wordt beloond” verder lezen