Pogacar oppermachtig in het geel
Remco Evenepoel laat zich zien
Mart Smeets – hij wordt nog steeds gemist – schrijft in de Vara gids over de etappe van vandaag; Wie heeft deze route uitgestippeld? Dat moet een sadist zijn.
Er staat de renners heel wat klimwerk te wachten en een afdaling waar de nodige vraagtekens bij worden gezet. Het afscheid van Italië wordt door commentatoren met de nodige spijt genomen want het Italiaanse is eten verrukkelijk. De renners daarentegen zijn blij om weer naar Frankrijk te kunnen. De regels voor het publiek zijn in la douce France een stuk strenger. De chaos aan de start en finish was voor sommigen behoorlijk irritant. Mede omdat het Covid-zwaard toch nog – zij het op afstand – boven de hoofden zwaait.
Verraderlijke etappe
Het eerste deel van deze vrij korte etappe is redelijk vlak maar daarna is het hard werken geblazen. De etappe wordt gezien als één van meest verraderlijke.
De sprinters die gisteren naast de winst grepen en hun wonden moeten likken zullen vandaag weer opnieuw lijden. ‘Eerst maar weer eens die beklimmingen overleven’, verzucht Fabio Jakobsen (DSM) die gisteren als zevende over de streep kwam. Hetgeen ook telt van Mark Cavendish (Astana) die gisteren teleurstelde.
Mathieu van der Poel (Alpecin) – getergd door de pech van gisteren – zit wel mee. Hij test zijn conditie voor de Olympische Spelen en is na afloop van de rit tevreden.
De Deense Mads Pedersen (Lidl Trek) heeft zijn zinnen gezet op de tussensprint, hij is op jacht naar de groene trui. Vanmorgen stond hij op met het idee; vandaag is het voor mij en het voorgevoel laat hem niet in de steek, het levert hem 20 punten op.
Daarmee komt hij weer dichterbij de huidige groene trui drager de Deen Jonas Abrahamsen (UNO -X-) die ook nog na vandaag de bollentrui behoudt.
De situatie in het peloton verandert in opmaat na de eerste beklimming; de Sestriere. (39.9 km a’5.9 %) ’Dit is ferme start’, wordt geconstateerd. Al vroeg in de wedstrijd vallen er slachtoffers, ‘Vandaag is een dag dat je moet zorgen om op tijd binnen te komen.’ Sprinter Mark Cavendish is net op tijd. hij houdt vier minuten over.
De Deen Casper Pedersen (Soudal Quickstep) is verre van gelukkig. De val van gisteren kostte hem een sleutelbeen breuk. ‘De fysieke pijn staat niet in verhouding met de mentale pijn. Ik heb zo hard getraind en toe gewerkt naar de Tour om Remco (Evenepoel) bij te staan.’
76 kilometer voor de streep staat de poort naar Frankrijk open. Via de Col de Montgenèvre – 8.3 kilometer gemiddeld 5.9 % – wordt la douce France bereikt.
De Tour is weer thuis! De afdaling gaat met een tempo van 109 klimmer per uur naar beneden. Na deze daalkunst – waar het hart je in de keel klopt – volgt opnieuw de klimkunst. Nu is de scherprechter Col de Galibier 23 kilometer a 5.1% aan de beurt. De snijdende tegenwind maakt de klim nog moeilijker. De 2.45 minuten voorsprong van de vluchters slinkt snel hetgeen mede te danken is aan het sleurwerk van de Poolse renner Nils Pollit (UAE) voor zijn kopman Tadej Pogacar. Na Nils is het Tim Wellens, dan volgt Marc Soler. de ploeg legt met elkaar als het ware de rode loper uit voor Pogacar. Alleen Adam Yates Lijdt met een hoofdletter L, hij heeft duidelijk zijn dag niet. Pogacar toont zich heer en meester, zet de puntjes op de i. hij is duidelijk van plan om vandaag de gele trui te veroveren. Tadej wordt geprezen om zijn ongelooflijke overmacht aan kracht. en het gemak waarmee hij weet te ontsnappen en te winnen. Het is een lust voor het oog hem te zien rijden; Maar er is meer… Tadej is niet alleen geliefd vanwege zijn geleverde prestaties, hij wordt ook geprezen om zijn relativeringsvermogen. Hij houdt van een grapje, is zorgzaam en dat samen met het getoonde plezier in zijn vak maakt hem bij velen geliefd.
De Deen Jonas Vingegaard (Visma Lease -a -Bike) heeft vandaag niet de luxe van nog een paar renners om hem heen. De Vlaming Tiesj Benoot houdt redelijk lang vol, hij wordt afgelost door de Amerikaan Matteo Jorgenson maar dan moet Jonas het toch verder alleen opknappen. Hij weet Pogacar lang te volgen bereikt slechts een paar seconden later de top maar verliest behoorlijk terrein bij de afdaling. Bij de gevaarlijke bochten waar smeltijs ligt wordt geen risico genomen.
En dan is er nog de hoop van België; Remco Evenepoel (Soudal-Quickstep) Er zijn fervente liefhebbers van de wielersport die Remco een goede kans geven het eindpodium te halen. Hij behoort immers tot de favorieten zoals o.a. Pogacar, Vingegaard, Roglic En wat Remco vandaag laat zien is een heel knap staaltje en zeer veel belovend voor de komende weken. ‘Hij kan nog tweede worden vandaag… hopen de Vlaamse commentatoren. En zo gaat het ook.
Met achterstand aan de afdaling beginnen, daar geen risico nemen – waar ook Vingegaard voor kiest – maar in de sprint zijn concurrenten ruimschoots weet te verslaan.
Vooraf aan de afdaling is de Galibier een veel besproken onderwerp. In het kader van de veiligheid vraagt zich men af of dit nu niet anders kan. De vraag wordt ook aan de renners gesteld. Tim Wellens acht de renners verstandig genoeg dat zij zelf gaan bepalen hoe de afdaling gereden moet worden. Eigenlijk is er weinig protest. Gelukkig is het hele peloton er zonder kleerschuren van af gekomen. De commentatoren slaken een zucht van verlichting. Zij hadden naar eigen zeggen met samen geknepen billen zitten kijken.
Ook Pogacar zei tijdens het interview na de huldiging dat hij niet voluit had gereden. Een paar maal slipte het achterwiel weg waardoor hij zich had ingehouden. ‘Dit was het plan voor vandaag en wij hebben dit als ploeg goed kunnen uitvoeren. Ik heb hier hard voor getraind, meerdere malen het parcours verkend dat voor mij voelde als thuis.
Ik ben blij met mijn vorm wn de zege van vandaag. Er komen echter nog vele dagen waar van alles kan gebeuren. Maar nu ben ik heel blij om het geel te kunnen dragen.’
De vierde dag Tour zorgde niet echt voor een verrassende winnaar maar het
was wel een fantastisch kijkgenot.