De tour nadert zijn absolute apotheose. Is het gedaan? Nee, maar na vandaag zal dat wel wellicht wel het geval zijn. Of Vingegaard moet nog een konijn uit de hoge hoed toveren. En dat konijn kan zomaar de Col de la Bonette zijn. Die heb ik dinsdag zelf mogen beklimmen en ik moet zeggen, dat voelde niet fijn. De renners zullen heel veel moeite hebben met de rit van vandaag. Het is echter ook bekend terrein, want de finish op Isola2000 is door veel renners reeds verkend. Ik hoop voor hen dat ze dat ook meteen voor de Col de la Bonette hebben gedaan.
Col de la Bonette is een geniepige berg
Wat maakt deze etappe nu zo lastig? Het zijn de twee bergen van Buitencategorie die het lastig maken. De renners moesten eerst de Col de Vars beklimmen. Dat is een berg van iets meer dan 2100 meter hoogte en vrij lang, 18.8 kilometer. Het gemiddelde stijgingspercentage valt wel mee, maar dit is een berg voor Vingegaard. De Deen houdt van lange, lastige beklimmingen. Dat is uitermate geschikt voor zijn manier van rijden. Pogacar moet het van de korte explosieve beklimmingen hebben. En laat dat aspect nu terugkomen in de Col de la Bonette.
De afgelopen weken heb ik de Tour ‘vooruit’ gefietst en de Col de la Bonette vond ik echt de zwaarste. De berg is de hoogste geasfalteerde weg van Europa. Van tevoren werd er al gesproken dat dit de zwaarste beklimming van de Tour de France 2024 zou worden. Waarom dan de zwaarste? Omdat het zo ongelofelijk variërend is, het 22,9 (!!) kilometer lang is. Wat echt heel lang is. Vanaf kilometer 3 begint het. Als je naar het routeboek kijkt klopt het gemiddelde stijgingspercentage wel, maar er wordt niet bij verteld dat het extreem van laag naar hoog springt. Er zitten korte afdalingen in gevolgd door stukjes van 15%, 16%, 17%, 21% en een uitschieter naar 23%. Dat was voor mij een enorme sloper. Ik moet het hebben (zie Vingegaard) van de lange, gelijkmatige stukken. De afgelopen weken voelde ik mij echt in vorm, maar dinsdag had ik het gevoel of ik een zak aardappelen op mijn rug had zitten. Het is tussen kilometer 3 en kilometer 7 alleen maar op en af. En dan bedoel ik met op, ook echt op. Extreem steil op. Volgende week ga ik de berg zeker nog een keer beklimmen. Want het is mijn eer te na om niet lekker een berg op te kunnen rijden, maar ik vond dit echt de next level. Dus ik ben heel benieuwd hoe het peloton deze twee bergen (en dan speciaal de Bonette) gaat verteren.
Pogacar fan
Speciale aandacht zal er zeker zijn voor het titanengevecht tussen het leidende drietal in het Algemeen Klassement. Zal er nog een verschuiving komen of gaan de drie musketiers in de huidige volgorde zondag de tijdrit in? Mijn gevoel zegt dat er nog wel wat staat te gebeuren. Ik ben een Pogacar fan. Volgens mij heeft iedereen dat tussen de regels door wel kunnen lezen. Waarom? Gewoonweg om zijn manier van rijden (aanvallend), zijn prettige voorkomen en de absolute wil om te winnen. Dat laatste heeft Vingegaard ook, maar Pogacar kan echt tot het uiterste gaan om zijn doel te bereiken. Dat spreekt mij enorm aan. Vingegaard is een geweldig talent. En ik vond zijn rijden de afgelopen twee Tours echt heel goed. Maar de Pogacar die dit jaar in de rondte rijdt is niet de Pogacar van de afgelopen twee jaar. In alles is de Sloveen verbeterd. Dat komt zeker door zijn andere manier van aanpak en dat is ook te danken aan zijn nieuwe coach, Sola. Maar wat mij opvalt is de frisheid van de Sloveen. Pogacar is ongelofelijk fit. Verteerd als geen ander, de zware beklimmingen. Alleen de etappe waarin Vingegaard hem op de meet klopte, was de Sloveen minder. Maar toen was Vingegaard erg sterk, had hij de hulp van Roglic heel hard nodig en maakte Pogacar een enorme fout door niet genoeg te eten en te drinken. De afgelopen week zie je hem (zeker als je er op let) dat (bijna overdreven) wel doen. En dat maakt hem (met het uitstekende materiaal wat ze bij UAE hebben) tot de beste renner op dit moment die op een fiets rondrijdt. De Sloveen is het supertalent, die zijn gelijke niet kent. Veel zal vandaag afhangen van hoe Visma/Lease-a-Bike gaat rijden. Gaan ze de koers hard maken of wachten ze totdat Vingegaard de Col de Vars en Bonette opdraait en gaan ze dan volle bak?
Voor mij was de Col de la Bonette een verschrikking
Ik kon het niet laten. Ook ik heb mij vanmiddag gewaagd aan de Col de la Bonette. En eenmaal boven kon ik concluderen dat deze col mij heel erg pijn deed. Ik vond de gehele klim niet fijn. Het gaat maar op en af met extreme verschillen in stijgingspercentages. De Col de la Bonette werd dan toch niet de scherprechter die we hadden gehoopt. Er was al snel een groepje weg met klimmers. Daaronder Simon Yates (die van Alula), Hindley, Carapaz (alweer van het bedrijvige EF), Wilco Kelderman en Jorgenson (beide Visma/Lease-a-Bike). Het leek er dus al snel op dat VLB de strijd om het geel hebben opgegeven. En dat ze gingen voor etappewinst. De voorste groep reed goed samen en de voorsprong steeg al snel naar 4 minuten. Daarachter was het vooral de controle van UAE. Met 6 man sterk was Pogacar omringt door een sterke groep en als maar aantonend dat Pogacar de beste ploeg in deze Tour om zich heeft. Maar niet alleen heeft hij de beste ploeg. Op 8,5 kilometer van de top van Isola2000 ging Pogacar er hard vandoor en liet hij Evenepoel en Vingegaard staan alsof ze stil stonden. Vingegaard is gewoon niet de renner van de afgelopen twee jaar. De Deen is niet bij machte om de Sloveen ook maar een beetje te volgen.
Pogacar is te goed!!
Als Pogacar op de gaspedaal gaat staan, dan is er geen houden aan. Het beeld op 6,8 kilometer was veelzeggend. Kelderman keek even opzij en zag een gele flits voorbij gaan. De mimiek op zijn gezicht sprak boekdelen. “Mijn hemel, hoe kan je deze man tegenhouden”, je zag het de renner van VLB denken. Het was te danken aan Mikel Landa (helper van Evenepoel) dat Vingegaard en Evenepoel niet meer tijd hebben verloren. Landa reed een uitstekende beklimming. Maar voor de strijd om de gele trui was het allang niet meer te doen. Tadej is de beste. Op 4,5 kilometer probeerde Evenepoel het, maar hij kreeg Vingegaard niet uit het wiel. Landa werd bedankt voor het harde werk. Met nog 4 kilometer te gaan was er nog steeds ritwinst voor VLB in het verschiet. Pogacar was inmiddels van 2:30 minuut achterstand naar 40 seconden. Inmiddels haalde Pogacar ook Carapaz in. Alleen Yates en Jorgenson zaten nog voor hem. Het was een fantastisch schouwspel. Vanuit de lucht zag je dat Pogacar als een havik op Yates en Jorgenson neerdaalde. Op 3 kilometer had Pogacar ook Yates achterhaald. De volgende was De Amerikaan van VLB. Arme Jorgenson. Dan rijdt je een geweldige etappe, maar er is nu eenmaal één renner geweldig goed. Inmiddels was het verschil met zijn achtervolgers al opgelopen naar 1:30 minuut. Pogacar was ontketend. Op 1,8 kilometer had Pogacar beet. En de macht waarmee Pogacar Jorgenson liet staan, was pijnlijk. Het was van tevoren een plan van VLB, maar in deze vorm kunnen ze bij VLB elk scenario bedenken, maar het gaat ze niet helpen bij de Nederlandse ploeg. Pogacar slaat VLB enorm hard om de oren. Op 900 meter van de finish keek Pogacar nog even om. Net alsof hij wilde vragen: ‘waar blijven jullie?’. Maar er komt niemand, want Tadej Pogacar laat op de Koninginnerit zien dat hij de allerbeste is. Wat een etappe!! Jorgenson werd op 21 seconden tweede, wat nog heel knap was. En Yates werd derde op 40 seconden. Daarachter was de lijdensweg van Vingegaard te zien. Samen met Evenepoel streden ze nog om de vijfde plaats op 1:42. Een enorme draai om de oren van Vingegaard. Mooi waren de beelden na afloop. Vingegaard die steenkapot in de armen van zijn vrouw viel. En aan de andere kant was er Pogacar die zichtbaar zo goed uit zag. Het was goed te zien dat Vingegaard beseft dat hij de Tour heeft verloren, wat geen schande is. 1) gelet op waar hij vandaan komt na zijn ongeluk en 2) en als hoofdreden, er staat geen maat op Pogacar. Toch gaf hij na de finish aan dat de Bonette vreselijk zwaar was. Gelukkig ook voor mij, want dan was ik vandaag niet de enige.
Morgen een nieuwe bergetappe, alleen die is wel iets minder zwaar dan die van vandaag!