97 rotondes
154 renners rijden over een glooiend terrein bij een temperatuur van 31 graden 220 kilometer en komen naast uitgestrekte wijnvelden, grillige eeuwenoude rotsblokken, kastelen en ruïnes ook 97 rotondes tegen. Er zijn drie koplopers die weinig kans maken om voor te blijven. De etappe wordt ontsierd door een massale valpartij op 60 kilometer voor de streep waarbij grote namen betrokken zijn. Een zeer slecht wegdek met losliggende steentjes is de boosdoener. Wanneer de stofwolk is opgetrokken kan de schade worden opgenomen. Simon Yates probeert nog op de fiets te stappen maar met een gebroken heup kom je niet ver. Niet alleen de Tour is voor hem afgelopen, hij kan ook Tokio afschrijven.
Het peloton toont compassie
Ook Tim Declercq – el Tractor – van de Ceuninck Quick-Step is bij de val betrokken. Nadat hij de hele dag – zoals bijna alle dagen van deze Tour – het peloton op sleeptouw heeft genomen en zich terug laat zakken in het peloton is dit wel hele zure appel voor hem.
Het peloton toont compassie waardoor de slachtoffers kunnen terug komen waaronder ook Cees Bol en Nils Eekhoff van ploeg DSM . Zij hebben vandaag de sprint op hun lijstje staan, proberen ook mee te doen aan het gevecht om Cavendish van zijn 34ste sprintzege af te houden maar hun rol is beperkt.
Cavendish zegeviert
Drie keer werd er eerder gefinisht in Carcasson en hoewel de etappe zich leent voor een massasprint is dat nog nooit gelukt. Maar de dertiende etappe van vandaag brengt daar verandering in. Men vreest waaiers, slechts een paar renners proberen te ontsnappen maar worden weer teruggehaald. De renners houden de gelederen behoorlijk gesloten. Tien kilometer voor de streep wordt het oorlog in het peloton iedereen wil zoveel mogelijk van voren zitten. Het tempo is moordend. Zo’n drie kilometer voor de finish maken de sprint ploegen zich op. Marc Cavendish doet het onmogelijke door te zegevieren. Daarmee maakt hij geschiedenis door het record van de legendarische Eddy Merckx te evenaren. Dat record dat al op 5 juli 1975 werd gevestigd.
‘Ik ben wel tien keer doodgegaan, ik ben zo moe. De wind, de warmte, de onrust in het peloton.’ Natuurlijk is de 34ste zege geweldig maar hij ziet zich zelf meer als een rolmodel voor de Engelse jeugd. Net zoals hij als kind ooit wilde meedoen aan de Tour dát probeert hij met zijn successen over te brengen op de jeugd zowel bij de jongens als de meisjes. Daar wordt hij echt gelukkig van.
Zijn ploegmaat Michael Morkov weet Cavendish opnieuw zo af te zetten dat de hele ploeg voor de derde keer deze Tour kan juichen. Wat De Ceuninck Quick-Step nu nog staat te doen is Cavendish over de Pyreneën te loodsen, want hun sprinter zou nog één keer kunnen stralen door in Parijs de sprint te winnen voor de 35ste keer in zijn carrière. Maar zover is het nog lang niet.
janna van zon