Amai, wat was dit een start van de Tour. Belangrijkste nieuws wat gister doorkwam was de aanhouding van de mevrouw met het kartonnen bord met “Allez Omi . Opi”. Het is goed dat deze dame in kwestie is opgepakt. Want vluchten voor een nagenoeg misdrijf is een slechte zaak, maar de Franse gendarme heeft haar werk goed gedaan. Wat daarop verbazingwekkend was, is dat de Tour haar aanklacht heeft ingetrokken.
Als je het sec bekijkt is dat niet zo gek als je er goed over nadenkt. De eerste reactie is waarom? Juist door het aan te klagen stel je een daad voor al die imbecielen die de renners in gevaar brengen met het rennen langs de renners, het slingeren van tasjes, het los laten lopen van dieren, op het parcours gaan liggen voor die ene foto of het zonder te kijken over te steken. Op al deze gebeurtenissen had de Tour organisatie (ASO, what’s in a name) een statement kunnen maken. Maar de ASO besloot anders en daar zit een financiële gedachte achter.
Het is namelijk zo dat als de Tour nu roekeloze idioten terecht laat staan, dat het andersom ook zou kunnen gebeuren. Heeft de ASO er alles aan gedaan om misstanden te voorkomen? En als de rechter daarop de zaak zal bekijken betekent dat dus dat de ASO alles uit de kast moet halen om de renners te beschermen. Dat betekent wellicht dat er 3500 kilometer aan dranghekken moet komen. Bakken met agenten moet er open getrokken worden. Daarmee zullen de inkomsten van ASO snel teruglopen en dat zal de ASO niet leuk gaan vinden. Vandaar toch maar het financiële de boventoon te laten voeren. Dit tot groot ongenoegen van vele volgers. Alles draait toch maar weer om geld. Dat is niet alleen in het voetbal, maar ook voor het wielrennen is geld het allerebelangrijkste.
De dag van gister is geweest. Matthieu van der Poel staat nog hoger op het podium dan het al het geval was. Iedere keer blijft hij toch weer de volgers en liefhebbers verbazen. Ook het rijden van Pogacar en Roglic kon op groot genoegen rekenen. De twee Sloveense kleppers hebben zich gister van hun beste kant laten zien. Voor mij als groot liefhebber vind ik ook het rijden van Rigoberto Uran fascinerend. De populairste Colombiaan in het peloton rijdt voor het Franse EF Education-Nippo. Het Zuid-Amerikaanse land heeft nog steeds de hoop dat Uran een keer de tour zou kunnen winnen. Uran rijdt al sinds 2006 in het wielerpeloton. Hij begon ooit zijn carriere bij het kleine Italiaanse Tenax Salmilano. Na een jaar stapte hij over naar het wat grotere Unibet.com. Na die ploeg reed Uran nog voor 6 verschillende ploegen. Zijn succesvolste jaar was ongetwijfeld 2013/2014 wanneer hij voor Sky en QuickStep reed. In de beide jaren werd hij uiteindelijk tweede in de Giro d’Italia. En dit jaar rijdt hij als herboren. Vlak hem niet uit voor een hele goede klassering.
Vandaag was de dag van de sprinters. Gister merkte je dat al aan de zware tijdrit. De sprinters hielden zich gister een beetje in. De dag van vandaag stond in alle sprintersploegen omcirkeld. Zo ook opnieuw bij Alpecin en Deceuninck. De enige die deze ploegen de laatste sprints kan bedreigen is de Franse brokkenpiloot Nacer Bouhanni, die rijdt voor Arkéa-Samsic. Bouhanni heeft een bedenkelijke historie wat betreft het niet echt voltooien van nette sprints. Echter hij is in deze Tour wel echt goed. Alleen Bouhanni heeft de pech dat hij drie sprinters in vorm voor zich heeft.
Als je naar de opmerkelijke statistiek bekijkt, had Cavendish al twee keer gewonnen in de finishplaats Chateauroux. Het zou voor de sprinter van de Deceunick/QuickStep toch niet weer raak zijn? Mark Cavendish die de laatste jaren geen aansprekende prestatie meer had behaald en die in deze Tour (of is het juist de aanwezigheid in de ploeg van Patrick Lefèvre) echt aan een revival bezig is. De totale lengte van vandaag was 160 kilometer, wat niet superveel is. Het was dan ook een ietwat saaie koers op een grote ontsnapping na. Maar zoals altijd hebben de sprintersploegen het peloton in hun greep.
De sprint werd verrassenderwijs weer een prooi van de eerder genoemde ploegen. Ook gele truidrager, Van der Poel, bemoeide zich met het aantrekken van de sprint. Zodoende kwamen Merlier en Philipsen (beide Alpecin) in een zetel terecht. Merlier trok de sprint aan voor zijn ploeggenoot Philipsen, maar zij hadden zich verrekend op de enorme kracht van de man from Man. Cavendish schoot weer als een duveltje uit een doosje naar voren en was niet te houden voor zijn mede sprinters. En zodoende won Cavendish dus voor de 3e (!!) keer in Chateauroux. Een ongelofelijke prestatie voor ‘Cav’ die alweer voor de 32e (!!) een overwinning in de Tour de France behaalde. Cavendish staat nu tweede, achter recordhouder Merckx die 34 overwinningen heeft en voor Bernard Hinault met 28 overwinningen. Cavendish is ‘on fire’ en het is zeker niet uitgesloten dat het record deze tour al heel dichtbij komt.