Een stukje goud
Na drie loodzware bergetappes waar – volgens de journalisten – gisteren sprinter en groene trui drager Peter Sagan vloekend en tierend over de eindstreep kwam, was het voor hem vandaag andere koek. Hij kreeg voor de derde keer in de Tour en voor de elfde keer in zijn wielercarrière de groene trui om zijn schouders. Hij bedankte drie kilometer voor de finish zijn ploegmaten om het karwei verder alleen op te knappen. Dat leek nog even kantje boord te worden maar met die machtige dijen en kuiten en zijn ongelofelijke handigheid was hij uiteindelijk toch weer de sterkste. Hij zag de dag als een stukje goud, of zoals later werd vertaald als een goudmijn. Ondanks dat er toch gemiddeld zo’n 45 kilometer per uur werd gereden, werd de etappe ervaren als een overgangs etappe waardoor Sagan en de overige renners enigszins konden herstellen van de voorgaande dagen. Dat is ook wel hard nodig want morgen kan iedereen weer flink aan de bak. Dan wordt het – volgens parcoursbouwer en oude wielrenner Thierry Gouvenou – Schieten met scherp.
Overigens schreef Thierry Gouvenou over de dertiende etappe dat de sprinters weer aan zet zouden komen. ‘Na het nodige klimwerk van de voorgaande dagen willen wij weer voor een glimlach op de gezichten van de spurters zorgen.’
Dat was toch een aardige misrekening want bijna twee derde van de sprinters zit met behoorlijk wat chagrijn wegens niet op tijd binnen zijn of met veel pijn in het lijf thuis. Wie weet krijgt Gouvenou wat morgen betreft meer gelijk. Hij verwacht dat rappe mannen geen mogelijkheid onbenut zullen laten.
Te strenge tijdslimiet regels?
Het houdt de gemoederen van de renners en ploegleiders overigens behoorlijk bezig. Eigenlijk was iedereen het er wel over eens; de tijden waren te kort gemeten. Dat er ook nog eens terug gekomen werd op een eerder genomen beslissing is al helemaal onhandig en onbegrijpelijk. Mogelijk waren er dan een aantal sprinters wel door gereden, nu wisten zij dat hun kansen verkeken waren om op de gestelde tijd binnen te zijn. Zulke fouten mogen toch niet gemaakt worden, zeker niet in de Tour!
Een bijdrage van Janna van Zon