De waaier die maar niet kwam

Het rijden door de wijstreek Bourgondië zou een kastelentocht worden want op voorhand stond volgens commentatoren opnieuw vast: Het werd een saaie rit!
Gelukkig dat er ook mensen binnen de Tour organisatie zijn die de Tour beter begrijpen en er ook niet tegen op zien dit uit te dragen.

‘De lange etappes maken onderdeel uit van de totale Tour. De Tour is een wedstrijd waar je als renner naar toe moet groeien, je moet een soort trainingsleeftijd hebben. De Tour doet veel met een renner en daarom is het ook nooit saai. Voor wie goed kijkt valt er genoeg te beleven. Je moet er alleen wel oog voor hebben en ja…ook een beetje geduld en tijd… Maar wie de Tour alleen via de samenvatting volgt, mist veel….heel veel.’ Het zijn woorden naar mijn hart!

Tachtig kilometer wordt er gevreesd voor wind dus voor waaiers, dus dat zou misschien toch wel eens vuurwerk kunnen opleveren. De mannen achter de microfoon zaten op het puntje van hun stoel. ‘Ja… ik zie nu toch wel ernstig een vlag wapperen. ’Misschien keek ik naar een andere wedstrijd maar van echt stevig wapperen was geen sprake. Het werd de dag van de waaier die maar niet kwam. Overigens waren de renners ook over de wind ingeseind want er werd behoorlijk nerveus gekoerst. Een aaneengesloten peloton reed in een behoorlijk tempo langs de wijngaarden waar volgens vele Franse wijnkenners de mooiste wijn vandaan komt. De Belgen noemen het de etappe van de solidariteit.
Die ellendige bevoorrading

Niki Terpstra gaf jaren geleden al de oplossing aan; gewoon bevoorraden via de ploegleider wagens. Ook vandaag werd een renner de dupe van deze onzinnige traditie. Ergens werd vandaag gesproken dat renners de kadavers zijn van de organisatie. Het is toch ongekend dat de renners – de mannen in het veld – niet vaker gehoord worden. Voormalige skischansspringer Primoz Roglic van de Lotto Jumbo ploeg was de grote pechvogel, hij zou even later opnieuw in contact komen met het asfalt. Tot nu toe weet hij tot nu toe helaas niet waar te maken waarvoor hij mee naar de Tour is genomen. Maar er wachten nog twee volle weken dus laten wij hopen dat hij zijn kansen nog pakt.

Het vooropgezette doel van Geesink
Geesink wordt meer gezien als een zwoeger dan een flierefluiter, voortdurend moet hij in het oortje gefluisterd krijgen dat hij vooral rustig aan moet doen. Hij moet zoveel tijd verliezen dat hij geen gevaar meer vormt voor de klassementsrenners en op avontuur kan. Het is wennen voor hem en ook voor de journalisten die hem dagelijks met de zelfde vraag lastig vallen. Maar let op…. Geesink laat zich beslist nog zien in de tweede en derde week als er het nodige klimwerk in de bergen wordt gevraagd. Misschien dat er dan eindelijk een lichtje gaat branden bij de heren van de pers.
Bijna duizend kilometer op kop

De Belgische renner Julien Vermote was de afgelopen week voortdurend te vinden in de kop van het peloton. Al bijna duizend kilometer bepaalt hij ogenschijnlijk stoïcijns het tempo. Natuurlijk wil een verslaggever weten of dat niet heeeeel erg saai is. ‘Soms’ lacht hij ‘Maar de beloning is maakt alles goed.
Zijn ploeggenoot – de sprinter Marcel Kittel – behaalt zijn twaalfde zege en evenaart hiermee de prestaties zijn landgenoot – de voormalige Tourrenner – Erik Zabel. Inmiddels wat kilootjes zwaarder wordt er positief gereageerd op dit geweldige resultaat. Zijn belangstelling gaat nu meer uit naar zoon Rick Zabel die rijdt voor Katusha-Alpecin dan naar zijn vroegere overwinningen. Vandaag een zeer nipte overwinning slechts een fractie van een millimeter won Kittel van de Noor Edvald Boasson Hagen. Tjé wat baalde die jongen, als kijker is er dan een gevoel onmacht, een eerlijke renner die je het ook zo graag gunt. Het blijkt dat in de eerste week toch wel de sympathie en antipathie om de hoek komt kijken. Zoals de sprinters Arnaud Démare en Nacer Bouhanni -beruchte sprinters – te keer gaan, zij maken daar geen vrienden mee. ‘Het is en blijft een utopie het gevaar uit de sprint te halen’, wordt er geconcludeerd. Maar dat Dylan van Baarle het rode rugnummer kreeg voor zijn strijdvaardigheid van de dag heiligt de woorden; De fiets heeft voor mij iets sacraals.’

Janna

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.