Vlakke rit 177 km.
Yes!!!! Cavendish bereikt waarvoor hij kwam; de 35ste zege
Mathieu van der Poel verveelt zich. Zo een rustig tempo van zo’n 27 km per uur is niets voor hem. Hij probeert de gele trui drager mee te krijgen het is tevergeefs.
‘ De Vlaamse commentatoren begrijpen MVDP wel. ‘Na de vier pittige dagen voel je je benen en dan kan je maar beter even wat tempo maken.’
Fabio Jakobsen heeft ook last van spierpijn maar is er wel op gebrand om een goede sprint te rijden. Het geluk mag nu toch wel eens zijn kant opvallen. Hij voelt dat hij terrein begint te winnen. De Galibier heeft hij goed verteerd. Dat telt ook voor Jasper Philipsen. ‘Het was een lastige klim en ik heb de Galibier goed kunnen verkennen’, lacht hij. Vandaag een nieuwe sprint kans of hij na de val vakmaandag nu extra gemotiveerd is? ‘Ach wij proberen altijd ons best te doen, helaas kunnen wij geen joker inzetten op de bepaalde dagen.’
De vogelbril van Dylan
De andere kanshebber op de winst is Dylan Groenewegen (Jayco Alula) Tijdens het interview heeft hij weer die bijzondere zonnebril “de vogelbril” op, waarvan hij zelf afgelopen maandag zei dat hij voor gek rijdt. Hij moest trouwens van de UCI halverwege de eerste rit het neusstukje afzetten omdat de bril nog niet officieel in de handel was. De fabrikant heeft daar snel iets opgewonden en de bril on-line te koop gezet. Het verhaal gaat dat door het neusstukje de luchtstroom efficiënter langs de neus loopt en dat kan dan net die ene seconde sneller schelen. Of het werkt? Dylan gaat het uitproberen je weet tenslotte maar nooit. ‘Stel dat het zo is dan wil ik best voor gek rijden.’
Weer een dubieuze finish
Het is overigens te hopen dat het droog blijft. Op de weg naar de finish toe ligt prachtig nieuw asfalt. De brede witte brede strepen voelen glad laat Michael Boogerd zien. ‘Hopen dat het droog blijft, want anders wordt het spekglad.’
Dat is niet het enige “gevaar’ van deze dag. De finish ligt net na een bocht die 45 graden naar rechts afbuigt. De streep zie je niet liggen en dat brengt altijd gevaar met zich mee wanneer de sprinters met een vaart van 70 kilometer komen aanstormen.
De Vlaamse analist Stef Clement is niet blij met de beslissing van ASO. ‘Dit gaat weer voor veel voor risico zorgen. De finish had heel makkelijk in een rechte streep gekund. Waarom moet dat nu weer zo?’
Acrobaat op de fiets
Het is vandaag niet de meest spannende dag voor de renners, hoewel zij wel een onrustige indruk maken. Er vallen weinig punten te verdienen voor de groene en berg trui. maar die ene punt kan mogelijk op het eind winst opleveren. dus wordt er toch voor gereden.
Ondanks de vrij overzichtelijke weg is er toch een valpartij en op een miraculeuze wijze weet de gele trui drager op de been te blijven. Wat een acrobaat op zijn fiets is het toch. De renners achter hem hebben minder geluk er is geen houwen meer aan. Gelukkig lijkt de schade mee te vallen. Bij een volgend obstakel zorgt de Fransman La Porte voor een schrik. Hij valt maar ook dat lijkt goed af te lopen. Hij is weer snel terug te vinden in het peloton. En dan is er bij de kijkers een soort hartverzakking omdat er een toeschouwer de meest onhandige manoeuvre maakt. Gelukkig loopt ook dat door stuurmanskunst van de renners weer goed af.
Met Arthur van Dongen ploegleider van Visma lease – a – bike, worden de prestaties van Jonas Vingegaard besproken. ‘Verliezen is natuurlijk altijd jammer. Maar de Tour is nog lang niet verloren er komen nog genoeg kansen.’ is het antwoord. Of Jonas schrik had voor de afdaling? Daar was geen sprake van geweest. ‘Hij zat alleen had dat er wat mee te maken?’ Ook dat wordt ontzenuwd. ‘Matteo en Wout zijn gevallen en die willen zich nog even sparen. Uiteindelijk zijn er nog geen zorgen om Vingegaard. Met vijftig seconden is er nog geen man over boord. Wij blijven strijdvaardig positief en vol vertrouwen.’ Wout had afgezien op de Galabier ‘Mijn benen spartelden tegen. Ik hoop dat vandaag de benen beter zijn en ik mee kan sprinten. Wij gaan het nog bekijken.’
Yes yes …. dé 35ste is binnen!
De finish lijkt het gesprek van de dag te zijn, dat heeft alles te maken met het karakter van deze etappe, tenslotte mogen er geen stiltes vallen, moet de luisteraar toch geïnformeerd en geëntertaind worden ook al is dat dan met steeds maar weer herhalingen. ‘Gelukkig is het asfalt droog.’ meldt de man op de motor. De OSA reageert dat de finish echt niet anders kon. Een steeds weer terug komende vraag is: waarom de bedenkingen van ploegleiders of renners niet veel eerder worden uitgesproken wanneer het parcours wordt gepresenteerd.
Tien kilometer voor de finish wordt de weg smaller, de hectiek heviger, de klassementsrenners zoeken vooraan een “veilig” heenkomen. Zij worden beschermd door hun ploegmaten. Vier kilometer voor de streep weten zij zich veilig. Mocht er dan een valpartij zijn, dan lopen zij geen tijdschade op.
In het heetst van de strijd is daar dan toch een valpartij waar de Deen Mads Pedersen (Lidl Trek) de dupe van wordt. Voor hem geen groene trui vandaag.
Fabio zit te ver, Dylan is niet in beeld, Wout laat zich niet zien, Girmay kan zijn kunst van maandag niet herhalen. Jasper komt in de buurt maar het is Mark Cavendish – die bij de start van de Tour nog kotsend over het stuur lag maar nooit opgeeft – en nu Yes Yes …. als eerste over de streep komt en daarmee het zo begeerde record verbreekt.
Hij was zogenaamd helemaal niet mee bezig met het verbreken van het record. Ondertussen had Astana een heel team om de legendarische sprinter gebouwd en dat met maar één doel voor ogen; de zo begeerde 35 ste overwinning zien te behalen waardoor de Godfather aller tijden, the one and only Eddy Merckx zijn jarenlang record van 34 overwinningen werd ingehaald. Een overgelukkige Cavendish zag vandaag zijn kans schoon. Soeverein wist hij in een door Cees Bol ingeleide sprint feilloos af te maken. De vele omhelzingen van renners, ploegleiders, arts, mecaniciens, vrouw en kinderen tonen wieleremotie op zijn mooist.
Er wordt naar woorden gezocht wanneer het eerste interview wordt afgenomen. De kansen die hij heeft gekregen van Astana, worden genoemd, de opbouw, het materiaal. ‘Ik kijk niet graag naar alle tegenslagen die er waren. Je moet sterk zijn in je hoofd, De Tour is veel groter dan de koers zelf.’
Cavendish was al een beroemdheid maar is vanaf vandaag een legende!
‘De sprookjes blijven duren!’, vinden de Vlaamse commentatoren.