Waar staan de verschillende renners vandaag? Eerst terugkomend op de rit nog van gister. Eigenlijk op het gehele weekend. Daarbij twee identieke uitslag en verloop, maar toch met een ander vertrekpunt. Gister was het echt aan Visma/Lease-a-Bike (VLB) om de koers zo hard mogelijk te maken. De tactiek/strijdplan van de afgelopen twee jaar werd uit de kast gehaald. Een scenario wat de afgelopen twee jaar er ook voor gezorgd heeft dat Vingegaard de Tour de France won. En na zaterdag konden ze ook bijna niet anders. Het enige wat kon was toch om te wachten tot de laatste dagen, maar ergens vonden ze te laat bij Nederlands grootste wielerploeg. Echter het strijdplan werd teniet gedaan door toedoen van 1 man……
De Chipsgooier en vliegende slipper
Pogacar staat op dit moment op eenzame hoogte. Deze conclusie kunnen en mogen we nu wel stellen. Is daarmee de Tour gedaan? Dan is het voorzichtige antwoord: Nee. Een hongerklop, pech, ongeval of zelfs Covid zouden een spelbreker kunnen zijn. Gister overigens was daar bijna weer zo’n moment. Zaterdag was er al de ‘chipsgooier’ en gister werd de Sloveen bijna geraakt door een slipper. Weer was het zo’n idioot die mee rende met Pogacar. Alleen de man (lees, Malloot, gek, Idioot) verloor zijn slipper, die vervolgens voor zich uitschoof en onder de wielen van Pogacar belandde. Pogacar reed er niets vermoedend overheen en keek pas achterop toen hij over de slipper was heengereden. Het deerde de Sloveen niet echt, maar je moet er toch niet aan denken wat er wel had kunnen gebeuren. Ooit was er een tasje met Armstrong. De Amerikaan bleef met zijn stuur achter een plastic tasje hangen, die een supporter mee had en waar waarschijnlijk haar bammetjes in zaten. Puur op basis van de prestaties moeten we wel eerlijk zijn, dat Pogacar echt weinig laat zien wat zijn prestaties zou kunnen verminderen. Het mooiste beeld vond ik gister op 6 kilometer onder de top. Pogacar, die een drinkbus met water kreeg aangereikt. Hij zat toen al kilometers lang achter het wiel van Vingegaard. De Deen reed zichzelf helemaal leeg in de hoop dat de Sloveen zou breken. Iets wat de VLB ploeg daarvoor al had gedaan en wat succes had, want alle UAE renners waren er al vanaf gereden.
Voor mij het moment……
Pogacar kreeg dus de bus aangereikt. En toen zag ik de toekomstig winnaar van de Tour rijden. Pogacar ging rechtop zitten. Hij draaide in alle rust de deksel van de bus om en gooide de inhoud (water) over zijn helm en nek. En vervolgens gooide hij de bus achteloos weer weg. De manier waarop hij dat deed, werd door een renner gedaan die volledige controle heeft op alles. Een kilometer na deze gebeurtenis volgde de demarrage die Vingegaard uiteindelijk te machtig was. Je zag het toen ook in de ogen van de Deen. “oh, mijn god, ik verlies hier de Tour. Ik heb er alles aan gedaan, maar deze man is gewoon te sterk!”. De wanhoop straalde er vanaf. In het begin was het gaatje nog enige tijd 10 seconden. Maar met nog 4 kilometer te gaan gaf Vingegaard zich gewonnen. Als een bokser die al voor de tweede keer acht tellen rust kreeg om te herstellen. De Deen schokschouderende ook de laatste kilometers door. Daar waar Pogacar mooi op de fiets bleef zitten. Het masterplan van VLB was ontoereikend gebleken. De ploeg had inderdaad de UAE ploeg opgeblazen, maar ook zichzelf. En toen de rookwolken waren opgetrokken, stond 1 man nog fier overeind….. en die man droeg de gele trui! Pogacar kreeg zodoende de voorsprong die hij nodig had en waar ze bij UAE van tevoren naar streefde om goed door de laatste week te komen.
Wat brengt de laatste week?
Waar liggen de kansen van VLB en Vingegaard nog om het nog spannend te maken? Daarvoor moet je goed naar het routeboek kijken. Vandaag de rustdag en die zal voor VLB zeer wenselijk zijn. Willen ze nog wat doen bij de geel/zwarte brigade van VLB, dan zullen ze toch weer hetzelfde scenario moeten gebruiken als gister. De etappe van vrijdag en zaterdag lenen zich daar nog voor. Woensdag en Donderdag zijn zeker ook pittig, maar heeft niet de zwaarte van de vrijdag en zaterdag.
Dinsdag: een vlakke etappe, waarbij de sprinters voor een van hun laatste kansen kunnen gaan
Woensdag: Een gecategoriseerde heuvel etappe met een beklimming van een 3e, 2e en 1e categorie berg (Col du Noyer) op 11 kilometer van de finish. Maar dit ligt Pogacar beter.
Donderdag: Weer een heuveletappe met maar liefst 5 beklimmingen van de 3e categorie, maar niet zwaar genoeg om UAE op voorhand pijn te doen
Vrijdag: De kans voor Vingegaard om nog wat te doen. 4400 hoogtemeters moeten de renners trotseren met de slotklim naar Isola 2000 (1e categorie, maar wel 16,1 kilometer lang). En daarvoor twee beklimmingen van de Buitencategorie. De Col de Vars (18,8 km tegen 5,7% gemiddeld) en de Cime de la Bonette (22,9 km tegen 6,9%). Het kan zomaar de dag zijn dat Vingegaard deze vandaag op de rustdag aanvinkt als zijnde zijn laatste kans
Zaterdag: Mocht het Vingegaard de dag ervoor niet zijn gelukt, dan heeft hij nog een laatste kans op zaterdag. Inmiddels zijn we dan al bij finishplaats Nice aanbeland. De kans dat Vingegaard zaterdag zal slagen zal klein zijn. Weliswaar zijn er drie beklimmingen van de 1e categorie, maar de verwachting is dat VLB pogacar daar niet op zal breken
Zondag: De tijdrit. Mocht Vingegaard wel slagen in zijn opzet om tijd terug te pakken, dan is een tijdrit op de slotdag natuurlijk wel het summum. Van Monaco gaan ze weer terug naar Nice. De moeilijkheid in deze rit zit hem op 11,2 kilometer waar de top van de La Turbie ligt. Een bergje van de 2 categorie, maar waar je als zeer goed tijdrijder (veel) tijd kunt terugpakken. Het is een tijdrit van 33,7 kilometer lang, die glooiend is en waar de beste tijdrijders boven zullen drijven. Een revival van de Tour van 2020 zou geweldig zijn.
Wie herkent de beelden niet van een grauw uitziende Roglic. Diens helm om half elf vastzat op zijn hoofd. Pogacar moest toen 57 seconden goed maken. De rit ging naar de top van La Planche Belles Filles. En het werden er uiteindelijk 1 minuut en 21 seconden. Zaterdag zal ik nog een keer terugblikken naar dat geweldige slot, die de herinnering van Fignon en Lemond weer levendig maakte.