Wat een luxe!

Je zal toch Wout van Aert en Tom Dumoulin als “knechten” hebben. Dan zul je je pas echt in de wielerhemel wanen. Dat gevoel moet Primoz Roglic al de gehele week moeten hebben. En dan vergeten we daarnaast Gesink, Kuss en Bennett echt niet. Wat een weelde. Ook al ging de overwinning net aan de neus voorbij van Roglic (of deed hij dat met opzet?!) .

De overmacht van de oud-schansspringer uit Slovenië is echt beangstigend. Roglic doet geen trap teveel. Daar waar Pogacar (de uiteindelijk winnaar van vandaag) echt voor mijn gevoel alles uit de kast moet houden, daar rijdt Roglic rond alsof hij net de boodschappen voor zijn vrouw heeft opgehaald. Het gaat zo makkelijk of is het net als bij Bernal schone schijn en krijgt hij de rekening nog wel eens gepresenteerd.
Dat Bernal uiteindelijk afhaakte was echt te danken aan Van Aert en Dumoulin. Van Aert voerde het tempo op in de laatste (en derde keer op naar) Grand Colombier. En toen Van Aert afhaakte was daar een enorm en bijna onmenselijk hard tempo van Dumoulin. Het was Dumoulin als in zijn beste dagen. Ik zag de Dumoulin van de Giro 2017. De macht die hij had was angstaanjagend om te zien  voor zijn concurrenten. Of eigenlijk zijn het niet meer zijn concurrenten omdat hij het klassement heeft laten varen. Maar hoe lekker is dit voor Roglic? De Sloveen draait zich elke avond met een gerust hart om in zijn bed en valt heerlijk in slaap wetende dat Van Aert, Kuss, Bennett, Gesink en vooral Dumoulin over hem waken. 

Loodzwaar
Het was vandaag weer een loodzware etappe. Maar dat was niet te zien aan de Jumbo/Visma ploeg. De ploeg is na de slechte dag van de week van Dumoulin volledig weer gefocused. Het knappe is dat de ploeg zich niet van de wijs laat brengen als er een groep(je) van 8 wegspringt. Ze weten wat de afspraken zijn en Tom zal niet meer in de val trappen, zoals hij dat van de week wel deed. Dumoulin is op kousenvoeten de top tien weer in geslopen. Wetende dat Roglic riant aan de kop staat.

Geschke, Rolland en Gogl waren nog weg. Hoe Gogl naar boven reed, was lachwekkend. Die kon alleen maar zigzaggend naar boven. Onderweg werd de Ineos ploeg echt zoek gereden door eerst Wout van Aert en daarna door een ontketende Dumoulin. De kracht waarmee de Jumbo/Visma naar boven reed was meer dan indrukwekkend. Het peloton zucht onder het juk van de gele brigade. Quintana verloor meer dan 3 min en Bernal verloor zelfs meer dan 7 minuten. Ineos was jarenlang als Sky ploeg oppermachtig. Beroepsjankerd Brailsford waakte als een moeder de Gans over zijn kudde. Maar dit jaar verloor hij eerst zijn gezicht door eerst Froome en Thomas thuis te laten. Maar daarmee legde hij ook onnodig veel druk op de schouders van Bernal. Die heeft eigenlijk alleen de hulp van Kwiatkowski. Sivakov (het toptalent), die in de eerste etappe zichzelf al uitschakelde en vooral Carapaz en Castroviejo vallen enorm door de mand. Zoveel geld heeft Ineos er tegenaan gegooid, dat we in de winter moeten vrezen dat de poenerige Engelse ploeg hele goede renners gaat weghalen. Froome zal toch een vervanger moeten hebben. En het is niet moeilijk om naar het klassement te kijken wie ze daar heel graag zouden willen hebben. Het is enorm knap dat Pogacar zonder echt goede ploeg zo goed blijft rijden. Want in het verleden is vaak gebleken dat een Tourwinnaar vaak een hele goede ploeg had.


Beste ondersteunende ploeg ooit
Als je kijkt naar de beste ploegen uit de geschiedenis van de Tour kom je uit bij de La Vie Claire ploeg met Hinault, Lemond, Jean-Francois Bernard en Andrew Hampsten. Voor Tourbegrippen was dit een geweldige ploeg. 5 jaar daarvoor was daar de TI/Raleigh ploeg van Peter Post, die ploeg die al zo vaak bewierookt is. De Post Ploeg was voor die begrippen echt ongeëvenaard met 11 (!!) overwinningen in de Tour van 1980. En wat te denken van de Rabobank ploeg van 2007 met de besmette (niet-)winnaar Rasmussen. Verder reden in die ploeg Freire, Thomas Dekker, Denis Menchov en Juan-Antonia Flecha. Deze ploeg was zo goed met een ontketende Thomas Dekker en een hele goede Boogerd. Maar deze ploeg heeft nooit de credits gekregen die zij verdiende door alle doping perikelen voor, tijdens en na de Tour van 2007. Een Tour-winnaar is echt afhankelijk van de beste ploeg die men op kan stellen. Ik herinner mij nog een keer de winst van Lemond in de Tour van 1989. Lemond reed toen in dienst van het Belgische ADR. ADR reed met Lemond in 1989 met José de Cauwer als ploegleider. Nu maakt deze Belg (op leeftijd) furore als commentator bij Sporza. 

Je had ook Tour winnaars die in hun eentje in de eerste de beste tijdrit de rest van het peloton op onoverbrugbare achterstand zette. Miquel Indurain was daar uiteraard het grootste voorbeeld van. Met de grootste prestatie ooit in een tijdrit neergezet in de Tour van 1992. Er stond een tijdrit in Luxemburg van 65 kilometer gepland. En vele rijders hadden grote schrik voor het Spaanse geweld. Bugno (zijn grote rivaal) kreeg 3:41 aan zijn broek. Roche bijna 4 minuten en Lemond ging er met boter en suiker op met een achterstand van meer dan 4 minuten. Voordat de Tour van 1992 echt goed was begonnen, was het al gelopen. Indurain maakte werkelijk gehakt van zijn concurrenten. Een medicijn die hij 5 jaar achter elkaar herhaalde. Voor mij nog steeds de allergrootste Tourheld aller tijden.

Eén antwoord op “Wat een luxe!”

  1. Wat een heerlijk begin van de dag! En wat beschik je toch over ongelooflijk veel kennis

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.