Heerlijk zo’n dag om even bij te komen van alle hectiek van de afgelopen dagen. Want wat een heerlijke Tour is dit voor zover. Niemand had kunnen bedenken dat de verschillen na twee weken koersen zo klein zouden zijn. Dat moet mij trouwens terugdenken aan de finale der finales in de Tour de France….
We zijn aanbeland in de Tour van 1989. Grote favorieten zijn er genoeg. De Amerikaan Greg LeMond was een van hen. In 1986 dompelde hij heel Frankrijk in diepe rouw door Bernard Hinault van zijn zesde touroverwinning af te houden. LeMond was letterlijk en figuurlijk de Golden Boy van het wielrennen tot een jaar later zijn zwager hem vol lood stopte bij een jacht. Meer dood dan levend overwon de ijzer-(of was het meer lood) sterke Amerikaan de vele gaten die in zijn lijf waren geschoten. Twee jaar lang deed hij nagenoeg niets op een fiets, totdat de relatief kleine Belgische ploeg ADR leMond aantrok voor de Tour. De tour van 1989 begon spectaculair omdat een van de favorieten, de Spanjaard Pedro Delgado, te laat aan de start van de proloog begon. De Super U ploeg van de huizenhoog favoriet en Fransman, Laurent Fignon was ijzersterk. Deze ploeg won ook de ploegentijdrit. Het verloop van die Tour bleef spannend tot op de laatste dag. De Tourdirectie had besloten dat de Tour (net als de Giro van dit jaar) zou eindigen met een tijdrit in Parijs. De voorsprong op de laatste dag van Fignon op LeMond bedroeg 50 seconden in het voordeel van de Fransman. LeMond bleek aan de start twee veranderingen aan zijn fiets te hebben aangebracht die grote invloed heeft op het wielrennen tot op de dag van vandaag. Namelijk de schaalhelm en het triatlonstuur. Deze laatste werd ook wel het spaghettistuur genoemd. Fignon maakte bezwaar tegen de veranderingen, maar dat werd afgewezen. De laatste rit begon en het bleek al snel dat het stuur van LeMond echt verschil ging uitmaken. De Amerikaan liep snel in op de Fransman. Fignon waande zich echter vrij zeker omdat de rit relatief kort was, 24,5 kilometer. De lange aankomst op de Avenue Champs Élysées is legendarisch. De Amerikaan is al binnen en staat op de Fransman te wachten. De grote klok op het bord laat de tijd van Fignon zien. LeMond sterft zeven doden, maar houdt uiteindelijk 8 (!!) secondes over. De beelden van de blije maar ook emotionele LeMond zorgen voor kippenvel bij de toeschouwers. De tour van 1989 blijft voor altijd hangen als de spannendste ooit.
Morgen gaan we voor de laatste week. Iedereen hoopt op een hele mooie, maar vooral spannende week. Het begin van de etappe van morgen is heuvelachtig, waarna het een lange tocht glooiend naar beneden gaat en vooral vlak blijft. Als de sprinters het overleven, dan maken zij grote kans. Maar gelet op het feit dat het begin erg lastig is, speelt dit vooral in de kaart van bijvoorbeeld Matthews. De rappe man uit de Sunweb ploeg kan goed bergop rijden en heeft een machtige sprint in de benen. Mijn voorspeling luidt: 1. Matthews 2. Degenkolb 3. Calmejan
De finish van de Tour in 1989
De schaalhelm die wij heden ten dagen verder ontwikkeld zien
Tegenwoordig niet meer weg te denken bij tijdritten, het triathlon stuur