Sprintersgeweld

Sprinters

Gister was het weer een etappe voor de echte sprinters. Al was de aanloop naar de finish nog best lastig. De sprintersploegen hadden zich op 20 kilometer voor de meet al redelijk goed gepositioneerd. Toch fascinerend dat iedere keer weer een eenzame vluchter met minuten voorsprong tot aan kilometer 10 – 20 weg mag rijden en dan in de laatste kilometers toch wordt ingehaald. Waar begin je dan eigenlijk aan, vraag je je toch af? Gister was het de Fransman Jérome Cousin die al vroeg in de etappe ontsnapte. Op dat moment was hij de enige van het peloton vrijbuiters die de gok wilde wagen. Maar ook dit keer was het valse hoop. Publiciteit is zijn doel uiteindelijk. Zijn ploeg, Team Total Direct Energie, was er blij mee. Zij moeten het juist hebben van die gelukjes, want echte aansprekende renners zitten er niet in de ploeg. De enige echte hele goede renner zit geblesseerd thuis na een zware val op de dijk tussen Lelystad en Enkhuizen, Nikkie Terpstra.

Maar je wist als kijker voor de buis, dat deze dag zou eindigen in een massasprint. Waar de gehele dag toch best wel saai was om naar te kijken (de Belgen van Sporza maakte zich zelfs druk waar Zaanstad lag, de geboorteplaats van Sunweb renner Cees Bol. En of het nu Cees (met een C) of Cees (met een K) was), maar de sprint uiteindelijk was echt hogeschool. Waar op 200 meter Peter Sagan de beste papieren had, veranderde dat heel snel naar Sam Bennett (Deceuninck – Quickstep). De Ier uit de Belgische topformatie jumpte op het juiste moment uit het wiel van Sagan en leek de overwinning voor het grijpen. Niemand leek in de buurt te komen…. Tot uit de achtergrond “the rocket pocket” werkelijk als een duveltje uit een doosje opdook. De Australiër Caleb Ewan die sinds 2019 voor het zwaar getroffen Lotto-Soudal (Degenkolb en Gilbert zaten toen al weer thuis) rijdt, slingerde zichzelf als Rob Rensenbrink in zijn beste dagen door de alle obstakels heen. Het was een katapult die werd afgeschoten. De ongelofelijke snelheid die Ewan uit de hoge hoed toverde was Bennett te machtig. En net voor de streep kon Ewan zijn handen losgooien. En eerlijk is eerlijk, je gunt het die ploeg ook wel een beetje. De ploeg Lotto-Soudal stond altijd wel een beetje in de schaduw van Deceuninck – Quickstep. De renners van die ploeg waren net altijd wat beter dan die van Lotto-Soudal. Maar Caleb Ewan zorgde ervoor dat de champagne dan eindelijk aan tafel van Lotto-Soudal ontkurkt kon worden. En die smaakte gister erg lekker na alle ellende die de ploeg had meegemaakt in de laatste dagen.

Top sprinters

Caleb Ewan is geen uitzondering. De succesvolste sprinters in de geschiedenis van de Tour waren niet alleen bomen van kerels, zoals Alexander Kristoff dat bijvoorbeeld wel is. De eerste sprinters die ik op de televisie zag, waren Guido (De Buffel) Bontempi en Djamolidin Abdoezjaparov. De Italiaanse buffel was net als Kristoff een beer van een sprinter. Een sprinter waar je niet graag de strijd mee aan wilde gaan. Abdoezjaparov was een gedrongen Oezbeek die met zijn lengte van 1.74 meter nou niet bepaald een afschrikwekkende indruk maakte. Maar de Oezbeek was een niet afziende sluipmoordenaar in de sprints. Een sprinter die met lijf en ledematen een sprint aanging alsof het zijn laatste was. Door de manier van rijden was hij niet altijd populair. Grappige feitje is dat de Oezbeek zijn laatste dagen van zijn carriere sleet bij….. Lotto! Daarvoor had “de cowboy van Tasjkent” voornamelijk in Italiaanse dienst gereden bij verschillende teams en reed hij 1 jaar bij Novell (de voorloper van wat nu Jumbo/Visma is), waarbij hij zelfs nog een rit in de Tour de France 1995 won. Abdu, wat zijn bijnaam werd, was gevreesd om zijn soms onbesuisde manier van rijden maar ook om de ongelofelijke snelheid die hij kon bewerkstelligen. Zo werd een val in 1991 hem bijna fataal. Abdu heeft ook een record in handen, namelijk hij is een van de vijf renners in de geschiedenis van de drie grote rondes die in iedere ronde minstens één keer het puntenklassement won. Daarmee begeeft Abdu zich in heel goed gezelschap, want Eddy Merckx, Laurent Jalabert, Alessandro Petacchi (over Italiaanse topsprinters gesproken) en Mark Cavendish zijn de andere recordhouders op dit item. Abdu heeft daarbij nog een streepje voor nog een extra streepje voor, want hij won in 1994 het puntenklassement in zowel de Tour de France als ook de Giro. Een prestatie die heden ten dagen niet zo snel verbeterd zal worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.