Een van de meeste memorabele Tour ooit

We staan op de drempel van een van de meest bijzondere Tour edities ooit. Nooit zal er zoveel ophef zijn geweest voor een Tour als in deze editie. De doping Tours wellicht buiten beschouwing gelaten. Ooit werd er door Mart Smeets gezegd dat de Tour op niemand wacht. En de dag (etappe) van gister bewees dat andermaal, waar de renners als eerstedags schaatsers over het asfalt gleden, wachtte de Tour inderdaad op niemand. Voor de buis dacht ik op een gegeven moment, dit zal nu toch wel worden afgeblazen?! Maar nee hoor, Prud’Homme (de grote baas van de Tour) gaf geen kik en liet de editie van “blij dat ik glij” gewoon doorgaan. De Tour moet namelijk in deze editie voor spektakel zorgen. Want spektakel is wat de organisatie nodig heeft voor de broodnodige inkomsten. En daar slaagde de Fransman (Prud’Homme dus) met vlag en wimpel in.

De etappe winnaar van gister luistert naar de naam Alexander Kristoff. Een aantal jaren geleden benoemt als grootste sprintertalent. Maar sinds hij de overstap maakte naar UAE (voor leken is dat een beetje een poenerig team uit de zandbak) kwam zijn talent er niet echt uit. Tot dit seizoen waar de lijkende Bokita (niet oneerbiedig bedoeld, maar Kristoff is een uit de kluiten gewassen sprinter) weer wat van zijn oude glans terug leek te krijgen. In 2004 werd de jonge Kristoff Noors kampioen op de weg bij de junioren. Voor de snelle rekenaars is dat dus alweer een carriere van dik 16 jaar. Kristoff hoort dus (met eerbied gezegd) tot de veteranen van het peloton. In 2006 begon hij bij een kleine Deense formatie met professioneel wielrennen. Een jaar later maakte hij de overstap naar een iets groter team, waarna hij direct Noors kampioen werd bij de profs. In 2009 werd hij dan opgepikt voor zijn eerste grote contract door BMC. In 2012 koos Kristoff voor het eerst voor het grote geld en ging hij rijden voor Katoesja. Zijn grootste wapenfeit dat jaar was de derde plaats op de Olympische Spelen. In 2014 behaalde hij tot dan toe zijn grootste zege in een door regen geteisterde editie van Milan-San Remo. Met die overwinning was zijn kostje gekocht. Voor het eerst behoorde Kristoff tot de grote mijnheren van het profwielrennen. Kristoff won daarna nog wel wat aardige wedstrijden, maar een overwinning als op die van 23 maart 2014 kwam er niet meer. In de editie van 2015 (wederom Milan-San Remo) was hij er weer dichtbij, maar de Duitser Degenkolb drukte net iets eerder zijn wiel over de meetlijn. Zijn laatste nog wel grote overwinning was in 2019 toen hij de semi-klassieker Gent-Wevelgem won. Bewonderenswaardig feit is nog wel dat hij vier (!!) keer op rij de wedstrijd Eschborn-Frankfurt won en in 2018 de massasprint op de Champs Élysée won op de slotdag van de Tour. Tot aan gister waarna hij zich voor het eerst in het geel mocht hijsen.

Wat kunnen we van deze Tour verwachten buiten spektakel? Ik denk dat dit de meeste NIET voorspelbare Tour zal gaan worden. Natuurlijk zijn Primoz Roglic en Egan Bernal de topfavorieten. En zal Tom Dumoulin heel voorzichtig in de laatste week zo dicht mogelijk bij Roglic in het klassement willen staan om in de laatste week nog een geweldige chasse patate (wielerterm voor een enorm stunt) te willen uithalen. En die kans is er. Bernal zal Roglic vooral in de gaten houden, waar Roglic datzelfde zal gaan doen bij Bernal. Slechtste scenario voor Tom zal zijn als Roglic in het begin van de derde week (van de Tour) al ver voorligt op Bernal. Want dan zal Jumbo/Visma de boel gaan controleren. Dat zou dus een slecht teken zijn voor Tom, want die wordt dan ook geacht om mee te rijden voor Roglic. Jumbo/Visma heeft bakken met geld uitgegeven om de beste ploeg van 2020 op de weg te zetten, maar vooral op dit jaar de Tourwinnaar op te leveren. En ik moet eerlijk zeggen, dat is ontzettend knap van de Supermarkt keten en ICT gigant. De ICT gigant waar ik zelf 13 jaar voor heb gewerkt. Niet dat mij dat extra fan maakt van de ploeg, want eerlijk gezegd ben ik gewoon fan omdat Tom bij de gele brigade rijdt. Was Tom aangesloten bij AG2R, dan was ik fan van die ploeg geweest. En de manier waarop de ICT gigant afscheid van mensen nam, is nou niet echt een visitekaartje voor een humaan en menselijk leiden van een bedrijf. Maar dat is weer een ander verhaal, waar ik graag nog een keer een boek over zou willen schrijven.

Wie gaan we in de gaten houden deze Tour? Allereerst de Ineos ploeg. De ploeg van mijn grote Britse vriend Brailsford. De man die het wielrennen compleet heeft veranderd door als een Roman Abramovitsj alles te kopen aan renners wat maar los en vast zat. Maar ook het calimero gedrag van onze kale Britse vriend werkte bij mij als een lap op een stier. De poenerige Ineos (staan ook op de zijkanten van de F1 Mercedes auto’s) ploeg is zwaar gehavend door het niet meegaan van Geraint Thomas en Chris Froome (die vertrekt bij de ploeg). Alle kaarten zijn gezet op Bernal, die gister zijn belangrijkste helpers (Amador en Sivakov) bijna al direct zag wegvallen. AG2R die volgend seizoen een Belgisch gezicht zullen krijgen na het aantrekken van Van Avermaet en Naessen, maar die nu volledig leunen op Bardet (gaat naar Sunweb) en de Franse hoop in bange dagen Latour. Team Arkéa Samsic met een in vorm zijnde Nairo Quintana. Na onder het juk vandaan te zijn gekomen bij Movistar is de Colombiaan helemaal opgebloeid. Quintana is dan ook een beetje de outsider deze Tour. Kan de kleine man uit Colombia nog een keer zijn klasse tonen? Zijn ploeg is een hele interessante met o.a. Barguil en Anacona. Het oude (absoluut met eerbied gezegd!) Movistar met het laatste kunstje van gigant Valverde. Al lag de Spanjaard traditiegetrouw alweer gister op het asfalt. Het Nederlandse getinte Trek met Bauke Mollema in de gelederen. Wellicht niet de beste ronderenner met wel degene met het meeste doorzettingsvermogen in zijn donder. Maar alle ogen zijn toch gericht op de ploeg van het supertandem Dumoulin/Roglic. De ploeg is zo perfect uitgebalanceerd dat je eigenlijk bang bent dat het alleen maar een teleurstelling zal gaan worden. Het grootste gevaar voor Jumbo/Visma is eigenlijk dat iedereen verwacht dat zij de Tourwinnaar van dit jaar in de gelederen hebben. Ze kunnen dus alleen maar verliezen. En dat zal de ploeg een enorme extra ballast op gaan leveren. Is de ploeg tegen die druk bestand? Ik denk met renners als Kuss, Van Aert en Martin om Roglic/Dumoulin heen dat het wel goed zit. Maar je weet het nooit, als er weer zo’n gekke etappe als gister in zit, dan kan het ook zomaar een keer fataal worden. En dan ben ik benieuwd hoe ze een dergelijke tegenslag zullen verwerken. Kortom, het wordt een ontzettend interessante Tour dit jaar.

Een Tour die ik graag ook dit jaar met mijn partner in crime Janna van Zon aan jullie wil laten zien. Het idee van een aantal jaren geleden om de Tour te beschrijven hoe wij (Janna en ikzelf) dat zien vinden wij nog steeds ontzettend leuk om te doen. Vandaar ook dat wij dat dit jaar graag weer voortzetten. Wij horen dan ook graag jullie mening over onze stukjes over de Tour. Tot snel!

Eén antwoord op “Een van de meeste memorabele Tour ooit”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.