De Tour door de ogen van Janna…..

De Tour 2019 zestiende etappe

Trappen en niet zeiken
De meest gehoorde woorden van deze dag zijn: Warmte en Hitte. ‘Nu dikke voeten en straks onder de douche een voldaan gevoel’, denkt analist Danny Nelissen hardop. De maatregelen die genomen moeten worden om het de mannen enigszins aangenaam te maken zijn marginaal. Dozijnen nylon kousen worden opgekocht en volgestopt met ijsklonten. In de nek van de renners zorgen zij voor enige verkoeling. Verspreid over het hele parcours staan mankrachten met bidons en andere verkoelende elementen. Het vocht verlies is gigantisch en moet ook weer worden bij gedronken. Ga er maar aan staan. Wetenschappelijk is vastgesteld dat kleine beetjes water verrijkt met zout en mineralen drinken het beste werkt. IJsgelletjes die je naar binnen kunt slurpen worden ook grif aangepakt. Vanaf de start ligt het tempo hoog, er wordt nerveus gereden. De rustdag van gisteren lijkt vandaag alweer vergeten. De winnaar van verleden jaar : Geraint Thomas valt maar kan enigszins gebutst verder. De volgende renner die kennis maakt met het asfalt is Fuglesang. Zijn voorjaarsprestaties waren van dien aard dat hij door menigeen als winnaar werd getipt. Maar deze Tour zit het hem niet mee. Al eerder lelijk gevallen, met de moed der wanhoop toch de volgende dag weer op de fiets gestapt. Hij kon zich enigszins herpakken, schaarde zich zelfs bij de top- tien maar vandaag was het voor hem over en uit.

Wanneer de sprinters aan zet zijn, dan staat Dylan Groenewegen op scherp.

‘Trappen en niet zeiken’, is zijn ongezouten antwoord op de vraag hoe hij de hitte denkt te overleven. Het gemis van Wout van Aert is onmiskenbaar – wat zal deze zich thuis zitten te verbijten – Helaas voor Dylan werkt het uitgedachte plan niet zoals gehoopt. Hij wordt derde voor de groene trui drager en smaakmaker Peter Sagan. Hij baalt….nu nog maar één kans en dat is in Parijs!

Steven Kruijswijk zit nog uit te hijgen op de rollers maar kan wel praten. Ook aan hem de vraag hoe hij de hitte heeft doorstaan. Hij geeft toe dat hij ook niet de wijsheid in pacht heeft maar wel zeker weet dat dit niet goed is voor de renners.

En dan te bedenken dat het de komende dagen nog erger wordt.

Stef Clement zit vandaag achter de microfoon en dat is voor de luisteraar een feest.

Stef kent heel veel mensen in het veld en niemand is te beroerd om met hem een gesprek aan te gaan. Dat zorgt telkens weer voor informatie waardoor je als leek meer inzicht krijgt hoe de wielrennerij in elkaar steekt. Waar de renners allemaal mee te maken hebben of krijgen. Het blijkt wel dat je wielrenner een onzeker bestaan leidt. Menigeen stelt zich de vraag: ’Ben ik volgend jaar nog wel wielrenner? Want één ding is zeker hoe hard het vak ook is, iedereen wil op topniveau blijven fietsen. Tijdens de tweede rustdag zijn de zakenwaarnemers dan ook druk aan het onderhandelen om het beste voor de renners in de wacht te slepen. Niet alleen op financieel niveau maar ook wordt gekeken bij welke ploeg de renners het beste past. De sfeer binnen een ploeg is voor heel veel renners een bindende factor. Het moet ‘klikken’! Belangrijk zijn natuurlijk ook de mogelijkheden die zij krijgen. Kunnen zij doorgroeien, niet alleen moeten knechten maar ook mogen gaan voor eigen kansen. De spelregels binnen de verschillende ploegen kan enorm verschillen. Zoveel is wel duidelijk. Later in de middag wordt bekend gemaakt dat Nederlandse ploeg Roompot zijn sponsor kwijt is. De renners krijgen vrij mandaat om te zoeken naar een nieuwe ploeg. Pijnlijk!

Clement is ook goed in het “omdenken” Geweldig hoe hij de fout van Thibault Pinot – waarin deze tijdens een waaier 1 minuut veertig verliest op het peloton – benadert. ‘Door die fout heeft Pinot en zijn hele ploeg zoveel moraal gekregen dat zij veel scherper zijn gaan rijden en dat heeft hen uiteindelijk winst heeft opgeleverd.’ Briljant! Ook mooi hoe hij het leven van een wielrenner beschrijft en hoe erg het is dit te moeten missen. ‘De hele dag staat er iemand op je wachten. Alles wordt er voor je geregeld. Met elkaar ben je maanden van huis met het zelfde vak bezig. Als dit wegvalt moet je er zelf op uit om contacten te zoeken. De meesten raken daardoor in een zwart gat.’

Peter Sagan

Tijdens de rustdag is er een gesprek met Peter Sagan. De dag daarvoor wordt hij gesnapt door een camera man. Tijdens de beklimming van de Port de Lers holt er iemand naast hem met het door Sagan geschreven boek in de hand. Al fietsend signeert Sagan het boek, lacht eens vriendelijk en vervolgt zijn weg. Hij reageert verbaasd wanneer de journalist dit memoreert. In zijn onweerstaanbare Engels verklaart hij dat dit zo vaak gebeurt alleen dat er nu een cameraman was die dit heeft gefilmd. Of hij dat leuk vond om te doen was de vraag van de journalist ‘Well… ik maak er mensen blij mee.’ En hiermee is voor hem het onderwerp wel klaar.

janna van zon

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.