De Tour door de ogen van Jeroen……

Is een ploegleider nodig en wat maakt iemand tot een goede ploegleider?

Het antwoord hierop is heel simpel. Een goede ploegleider is iemand die de renner beter maakt in zijn prestaties zonder dat hier grote druk wordt gelegd. Een goede ploegleider zorgt ervoor dat de knechten zonder morren in dienst van de kopman rijden en dat ze tevreden blijven. Vaak is geld hierbij een belangrijke drijfveer. Dus een ploegleider heeft wel wat middelen nodig om een goede Tourploeg te creëren. Jumbo/Visma en Sunweb zijn goede voorbeelden van ploegleiders die met weinig geld in den beginne toch een hele goede ploeg hebben gecreëerd. Zij hebben juist oog voor het echte jonge talent. Durven dat jonge talent ook echt een kans te geven.

Nederlandse toppers

In de jaren 80 was het eenvoudig. Je had (tot aan de beruchte ruzie tussen Post en Raas) maar één ploeg. Deze ploeg had de beste Nederlandse renners. De beste renners waren toentertijd de Nederlanders, Belgen, Fransen en Italianen. Om een Nederlandse ploeg goed aan de start van wedstrijden te krijgen, had je dus de beste renners van Nederlandse bodem nodig. Post ging bij de amateurs kijken en plukte daar de beste weg. Gaf hen een kans op de weg en de rest was geschiedenis. Stratenmaker Knetemann werd een vedette in het peloton. De schuwe Zeeuw Raas een van de allerbeste Nederlandse renners ooit. Johan van der Velde, een van de beste klimmers die wij in Nederland ooit hebben gehad. Henk Lubberding, misschien wel de beste knecht ooit in een peloton gereden. En zo kunnen we wel doorgaan.

Peter Post

Peter Post was en is nog steeds de allerbeste ploegleider die wij ooit hebben gehad. De Amstelveense chef d’équipe van de TI-Raleigh ploeg dirigeerde de ploeg met keiharde hand. In die tijd kon dat makkelijk. Tegenwoordig zijn de renners veel meer brutaler geworden. Ook de renners hebben nu allemaal een eigen zaakwaarnemer. Toen was het nog niet zo en kon de ook vaak norse Post de renners overrompelen bij contractbesprekingen. Maar één ding kenmerkt een goed ploegleider en dat is dat zijn renners voor elkaar door het vuur gaan. Peter Post had deze gave, tot aan de fatale ruzie met Raas. Toen waren daar opeens twee Nederlandse ploegen en was dat opeens een opmaak voor allemaal verschillende ploegen.

De beroemdste ploeg was de “Posttrein”. In de geschiedenis van de Tour zal er nooit meer een ploeg zijn die zo zal domineren als de Posttrein in een ploegentijdrit. De ploeg verpletterde iedere andere ploeg, omdat Post ook vooruitzag. Hij wist dat er grote verschillen gemaakt konden worden in een ploegentijdrit. Hij was het die voor het eerst echt specifiek op een ploegentijdrit trainde. Nu zie je dat bijvoorbeeld ook bij Jumbo/Visma. En ook nu zie je daar de resultaten van. De posttrein reed als geheel. Iedereen wist waar hij moest rijden. En Post had de gave om ook de juiste samenstelling te maken. Die samenstelling is echt een ding. Het heeft geen zin om een bergknecht achter hardrijder Raas te zetten. Daar werd door Post en de wegkapiteins Raas en Knetemann goed over nagedacht. Post was iemand die als ploegleider innoveerde, zeker in het begin.

Aan het einde van zijn loopbaan als ploegleider werd het moeizamer. De mens als renner veranderde. Post was iemand van de oude stempel en kon moeilijk tegen mondige renners. Dat ging botsen. En Post was iemand (grootste tekortkoming) die moeilijk kon veranderen dan wel zichzelf aan te passen. Dat betekende ook direct het einde. Post gaf de strijd op en was ploegleider af. Hij gaf het stokje over aan mensen als Raas, De Rooij en nu Visbeen, Zeeman en Verhoeven.

Een man als Post zal er nooit meer komen. De man had zoveel charisma. Post zal de geschiedenis ingaan als de allerbeste ploegleider ooit.

De etappe van vandaag

Wat een etappe hebben we vandaag weer gezien. De kijker kwam ogen en oren tekort. Er gebeurde zoveel. Het begin met de ontsnapping van twee grote groepen. Opvallende aanwezige in een van de twee groepen was Quintana. Maar de smaalmaker van deze etappe luisterde opnieuw naar Thibaut Pinot. De Fransman is in zo’n grote vorm, dat bijna niemand hem kan volgen. Maar vandaag was er weer geen kruit gewassen tegen Pinot.

Het was uiteindelijk Simon Yates (voor de tweede keer alweer) die wederom overeind bleef. Hij was een van de vroege ontsnappers. Yates hield voldoende tijd over om Pinot voor te blijven op 33 seconden. Landa bleef nog in het spoor van Pinot. Bernal was daarvoor even lossen maar kwam na de Fransman en de Spanjaard over de finish. Weer was Geraint Thomas niet bij machte om bij te blijven. Thomas kwam in gezelschap van Kruijswijk over de finish. Het was wederom een fantastische etappe, die voor spektakel zorgde. Helaas voor Alaphilippe moest hij de voorste laten gaan, maar hij hield de schade erg knap beperkt. De andere Franse smaakmaker blijft in het geel en dat is eigenlijk ongelofelijk.

Na de etappe van vandaag blijft Alaphilippe in het geel. Is Thomas nog knap tweede en Kruijswijk staat nog op een podiumplaats. Hij staat namelijk op 3. Daarachter kruipen Bernal en vooral Pinot dichterbij. Het wordt dus nog spannender. Nog wel opgemerkt is Landa, Valverde en Fugelsang de top 10 zijn ingeslopen. Fugelsang werd jarenlang gekweld door pech, maar hij blijft goed meedoen. Ook opvallend is dat Alaphilippe nu echt emotie toonde, omdat hij voor het eerst in gevaar werd gebracht. Morgen een rustdag en daarna gaan we weer volle bak door.

Een tip: blijf vooral kijken, want ik voorspelde voor de Tour al dat dit een historische Tour zou gaan worden. En historisch gaat het absoluut worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.