De Tour door de ogen van Jeroen…..

Materiaal

Kun je een Tour winnen door goed materiaal te gebruiken? Het antwoord is: waarschijnlijk wel! Het gros van de mensen zal zeggen; “maar je benen moeten het toch doen?!” En dat klopt ook helemaal. Maar materiaal kan wel doorslaggevend zijn. Zo is er in de afgelopen tientallen jaren een omslag geweest met de ontwikkeling van fiets en accessoires. Vroeger waren er nog aluminium buizen, nu tegenwoordig rijdt iedereen met carbon. Zelfs de wielen en bidonhouders zijn van carbon. De reden? Een fiets moet zo licht mogelijk zijn. Zeker bergop moet je als renner zo min mogelijk naar boven mee willen torsen. Daarom zie je ook vaak dat in de finale van een etappe de bidons worden weggegooid. Een renner wil zo licht mogelijk naar de finish gaan. Er is één Tour geweest, die een mega omslag heeft gegeven in de ontwikkeling van materiaal. Verantwoordelijk was daarvoor een Amerikaan….

23 juli 1989

Greg Lemond kwam in 1989 van heel ver. Een jachtongeval twee jaar daarvoor had er voor gezorgd dat zijn leven aan een zijden draadje hing. En dan was er nog geeneens gesproken over een comeback in het wielrennen. Echter Lemond is een vechter. Hij knokt zich terug. Zijn toenmalige ploeg PDM vond het te lang duren en Lemond zocht zijn heil elders. Lemond besluit over te stappen naar de (kleine) Belgische ploeg ADR. Dit is een ietwat bijzondere formatie, waarin gelouterde (maar op leeftijd) zijnde renners worden verbonden met renners die er weinig tot niets van bakken. Lemond plaatst zich in 1989 in een lastig parket omdat hij zijn ja-woord aan twee ploegen heeft gegeven. Lemond tekent ook voor Coors, en heeft dus nu twee contracten. Uiteindelijk worden de ADR en Coors samengevoegd. In 1989 begint het seizoen van Lemond heel matig. Hij rijdt nergens vooraan, tot aan de Giro. Daar rijdt hij een hele sterke tijdrit. ADR besluit hem daarop mee te nemen naar de Tour.

Op het einde van de Tour staat Lemond tweede. Wat op zich al een wonder genoemd mag worden. Lemond is echter sluw en laat nooit het achterste van zijn tong zien. Steun van zijn ploeggenoten heeft hij zeker in de bergen niet. Maar Lemond blijft zich iedere keer weer in de buurt van Fignon ophouden. Tot de 23e juli in 1989. Laurent Fignon, de absolute Franse vedette en groot favoriet om de Tour te winnen, denkt dat de afsluitende tijdrit een makkie is. Het verschil is 50 seconden in het voordeel van de Fransman en de tijdrit is slechts 24,5 kilometer. Geen vuiltje aan de lucht voor de ietwat naar kapsones neigende Fransman.

Voor de start van de eerste tijdrit van de Tour verschijnt de Amerikaan opeens met twee opvallende nieuwe snufjes. De eerste is de pothelm op zijn hoofd. Waar Fignon wappert met zijn paardenstaart, terwijl Lemond rijdt met een pothelm op. De helmen van tegenwoordig zien er gelikt uit. Maar in 1989 leek het net of Lemond de pispot van zijn grootouders op had gezet. Qua aerodynamica was de Amerikaan zijn tijd echter ver vooruit. Later bleek ook dat Lemond echt een voordeel had aan de helm. Maar de grootste verandering was het gebruik van een “ossenkopstuur” met een ligbeugel. In Amerika is de triathlon dan erg populair. Daar reden de atleten al met een dergelijk stuur. Eerst dachten de volgers van de Tour dat het de Amerikaan was te doen om de Fransman en andere concurrenten zenuwachtig te maken. Maar de Amerikaan was op dat moment een pionier in het gebruik van aerodynamica in het wielrennen. Jose de Cauwer (nu een zeer gerespecteerd commentator van de BRT) is dan zijn ploegleider. Hij masseert de jury vast in. Die vervolgens hun goedkeuring geven, omdat ze totaal geen idee hebben dat dit stuur een revolutie zou inhouden. Lemond verplettert iedereen in die eerste tijdrit.

Op die beruchte 23e juli gaat iedereen er vanuit dat Fignon heeft geleerd van die eerste tijdrit. Maar Fignon ziet nog steeds geen voordelen in de pothelm en al helemaal niet in het triathlonstuur. 50 seconden worden met de kilometer minder. Parijs staat op zijn kop. Hun Fignon dreigt de Tour te verliezen aan die Amerikaan die twee jaar daarvoor bijna dood was. Lemond, opgezweept door De Cauwer, rijdt de tijdrit van zijn leven. In 24,5 kilometer, door een hysterische mensenmassa in Parijs, rijdt de Amerikaan 58 seconden sneller de tijdrit. Per saldo heeft hij de Tour van 1989 gewonnen en houdt maar 8 seconden over. Frankrijk is in diepe rouw. En het triathlonstuur zal nooit meer verdwijnen uit het wielrennen.

De etappe van vandaag

Zoals verwacht zouden de klassementsrenners zich gedeisd houden. Zeker met het oog op de tijdrit van morgen. En dat was dan ook het geval. Al snel ging er een grote groep weg, waar geen van de klassementsrenners in aanwezig was. Wel in de groep de volgende sterke renners als Van Avermaet (als hoogst genoteerde), Simon Yates, drager van de bollentrui Wellens, Benoot (alweer), Mühlberger, Frank, Roche, Bilbao, Calmejane en Schachmann. Deze renners werden aangevuld door de aanwezigheid van drie Nederlanders, namelijk Bol, Teunissen en verrassend Groenewegen zijn van de partij. Op het einde probeerde Calmejane op de Peyresourde te ontsnappen. Net voordat hij boven was en dacht het maximale aantal binnen te kunnen halen, was Wellens hem te slim af. Wellens verstevigde dus al met al opnieuw zijn trui. In de afdaling en de klim naar de laatste berg van de dag waren het drie man die slim weg reden. In de finale waren Mühlberger, Bilbao en Simon Yates. Bilbao is in grote vorm, ook gelet op zijn twee etappezeges in de Giro. Simon Yates rijdt in principe voor zijn broer. En hij was gesterkt door de winst die de ploeg (Mitchelton-Scott) reeds had behaald met Impey.

Het kwam op een sprint aan. Yates die ervaring heeft met baanwielrennen wist dat hij na de laatste bocht vooraan moest zitten. Slim en geslepen als hij is, zette hij als eerste aan. Hij kan als eerste de laatste bocht uit en gaf toen alles. Het was genoeg voor de zege. Ook Mitchelton-Scott pakte haar tweede ritzege. Bilbao werd tweede net voor Mühlberger. Het grote peloton met alle favorieten kwam op 8 minuten binnen.

Morgen worden de eerste grote verschillen verwacht, als de tijdrit wordt verreden. Grote favoriet zal Geraint Thomas zijn. Ik ben benieuwd naar de Nederlanders. Wat kan Kruijswijk morgen? Moet hij Thomas laten gaan of blijft hij nog dichtbij de favorieten. Zelf ben ik ook benieuwd ook Bernal? Gaat hij in de buurt van Thomas blijven? Wat gaan de kleppers van Movistar doen? En wat de Fransen (Bardet en Pinot)? Zoveel vragen. Ik heb er nu al zin in.

De moeder aller tijdritten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.