De Tour door de ogen van Jeroen…..

Wat is een echte leider?

Michael Boogerd schreef vandaag in de Telegraaf of Geraint Thomas (de grote favoriet op de Tourzege en winnaar van vorig jaar) wel dé echte patron is? ‘Boogie’ bedoelt hiermee of Thomas in staat is om de Tour weer gaat controleren? Als je de aankomst voor de geest kunt halen van twee dagen geleden, dan kun je alleen maar concluderen dat de kans groot is dat Thomas deze Tour gaat domineren. Maar een echte Patron is ook afhankelijk van zijn team. Thomas’ team Ineos is de rijkste ploeg van het gehele peloton. Ze halen de beste knechten bij andere ploegen vandaan en hebben ieder jaar weer 2 of 3 van de beste ronderenners in de ploeg. Dat is dit jaar niet anders. Egan Bernal en Geraint Thomas zal je in de bergen zeker van voren tegenkomen. Maar dan nog? Gaan ze domineren? Uiteraard de dag op de aankomst naar La Planche des Belles Filles vond ik de ploeg Ineos minder dominant dan vorige jaren. De ploeg van Pinot samen met Alaphilippe moesten het werk doen. Ineos bleef zitten. Dat kan uiteraard ook betekenen dat ze het niet nodig vonden. Zo uitgekookt is de ploeg van dictator Brailsford dan ook wel weer. Wat mij enigszins opviel, was het afzakken van Poels vroeg in de beklimming. Vanuit de auto zag je duidelijk het teken van “rustig aan, Wout!” Dat betekent ook dat ze heel erg op Wout vertrouwen in de allesbeslissende derde week. Ik gok erop dat Ineos weet dat Thomas (na zijn wilde feesten in de winter) er op dit moment heel goed voorstaat en dat als Thomas wel door het ijs zakt (wat ik niet verwacht) dan staat Bernal klaar om zijn machtige positie over te nemen.

Was de Tour anders geweest met de aanwezigheid van Tom?

Nee is het antwoord. De Sunweb ploeg (de ploeg van Dumoulin) is al jaren niet goed genoeg. Het brak Tom in het verleden al meerdermalen op of net niet. Ineos heeft het wat dat betreft beter voor elkaar met de slogan “what money can buy”. Ik uit vaak mijn ongenoegen over het poenerige karakter van de ploeg. Maar daarbij krijg ik dan ook het verwijt dat mijn club (die uit Amsterdam) ook dat poenerige karakter begint te krijgen. Ook eens overigens, maar bij Ajax hanteren ze nog een filosofie. Ik kan al jaren de filosofie bij SKY en nu Ineos echt niet ontdekken. Dan alleen maar de beste concurrenten met een grote zak geld binnen proberen te halen om de concurrentie zoveel mogelijk te verzwakken. Poels en Kwiatkowski zouden in een andere ploeg echt grote renners zijn. Bij Ineos worden ze rijk (en dat is voor een wielrenner geen vanzelfsprekendheid), maar daarvoor moeten ze zich wel helemaal kapot rijden binnen de Engelse ploeg voor over het algemeen Engelse renners (Wiggins, Froome en Thomas). Toeval? Nee, geen toeval. Wat dat betreft zijn Engelsen net zo chauvinistisch als de Fransen.

Hebben we ooit echte patrons gehad?

Ja zeker! De grootste patron in de geschiedenis vond ik persoonlijk Bernard Hinault. Naar Hinault luisterde de renners serieus. Hinault schuwde namelijk het fysieke geweld niet. Daar kunnen een aantal boeren in de jaren 80 nog over mee praten. Of in 1978 waarbij Hinault de grote patron was tijdens de rennersstakingen. De laatste echte grote rennersstaking was die van 1998. Een Nederlandse ploeg was daarvan de oorzaak. Het was het jaar van Willy Voet, TVM en Festina. De renners van TVM werden aan medische onderzoeken onderworpen door de Franse justitie en ploegleider Cees Priem werd aangehouden en in een Franse cel gestopt. De wielerwereld stond op zijn kop. Bjarne Riis, de grote vedette van de Tour, ging samen met zijn Franse kompaan Jalabert in staking en de rest van het peloton volgde. Alle rugnummers werden demonstratief op de grond gegooid.

Dit soort taferelen zie je heden ten dagen niet meer voorkomen. Dat komt deels doordat de omstandigheden voor de renners sterk verbetert zijn en omdat er geen echte leiders, zoals Merckx, Raas, Knetemann, Hinault en Fignon, meer zijn. Dat is Thomas ook niet kwalijk te nemen. Thomas kan zich concentreren op wat hij moet doen van zijn ploeg, de tour winnen. En een staking leiden hoeft daarbij voor hem, gelukkig niet geleid te worden.

De etappe van vandaag

Vandaag was een lastige etappe. Niet super moeilijk dat zware bergen, maar het was een dag van op en af. Maar onthoudt na vandaag één man: Thomas de Gendt! Wat een klasbak is hij. We zijn wederom verwend met een heerlijke etappe. Twee man reden lang voorop. De Marchi en Thomas de Gendt. Op 20 kilometer van de finish reed De Gendt hard weg. En dan vliegt de vlam in de pan. De Gendt reed heel hard weg van De Marchi, die gewoonweg niet kan volgen. In het achtervolgende peloton proberen ze dichterbij te komen, maar ze komen heel langzaam dichtbij. Dan valt Thomas op de grond en breekt zijn fiets in tweeën. Een achtervolging is hen deel, maar de Ineos ploeg brengt Thomas rap terug. Dan besluit Alaphilippe op de laatste steile klim weg te springen met Pinot in zijn gezelschap. Ciccone schrikt en roept Mollema om te helpen in de achtervolging. Maar Bauke kreeg het niet voor elkaar. Alaphilippe en Pinot bleven weg. Vooraan reed De Gendt “de dood of de gladiolen”. De Gendt was al de gehele dag in de aanval en de verwachting was dat hij het niet zo redden. Maar als wel vaker is gebeurd, De Gendt heeft een leeuwenhart! Hij bleef maar gaan en nog belangrijker; hij bleef er ook in geloven. Alaphilippe reed voor de gele trui en de ritoverwinning. De gele trui was zijn deel, maar gelukkig bleef De Gendt voorop, want als iemand het vandaag verdiende dan was het De Gendt.

Dit was een etappe die je niet snel zal vergeten, met een heldenrol voor Thomas de Gendt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.