De Tour door de ogen van Janna…… deel 2

Oh die journalisten toch…..

’Het is podium of jodium’, Dylan Groenewegen kan het met een glimlach zeggen.
Maar van binnen zal zijn hart huilen. Er zo dichtbij zijn…en dan gaat het toch mis.
Natuurlijk weet je als topsporter dat dit soort tegenslagen er bij horen maar geef de renner in ieder geval even de tijd om zijn teleurstelling te verwerken.

Soms begrijp ik werkelijk niets van de journalisten die met zulke voor de hand liggende vragen komen waarvan er eigenlijk maar één antwoord mogelijk is; ‘Wat dacht je zelf?’ Ik stel mij zo voor je komt leeg binnen…hebt alles gegeven wat maar in iedere vezel van je lijf zit. En dan is er die vreselijke pech. Je lijf doet pijn je kop zit vol frustratie en de eerste vraag die je gesteld wordt; ‘Hoe vind je het dat de gele trui niet hebt, je was toch de favoriet? Een andere vraag die even zo gênant is: ‘Wat verwacht je van de komende dagen?’ Groenewegen weet toch nog op te brengen om ‘Het wordt afzien’ te zeggen en ook nog eens een lach op zijn gezicht te toveren.

Wat heb ik daar een bewondering voor.

Afzien wordt het in de ploegentijdrit voor Groenewegen hoewel hij in het eerste gedeelte van de etappe – ondanks de gevolgen van de val – zijn ploeg Jumbo Visma nog goed van dienst kan zijn.

Jumbo Visma overklast zijn concurrenten

Veel tijd vooraf om het parcours te verkennen was er niet. Slechts één keer kregen de renners de gelegenheid om alle bochten en obstakels in het hoofd op te nemen. Sommigen ervaren het parcours als niet al te moeilijk, anderen zien toch een paar niet lekker lopende bochten en zeker ook de 2 laatste kilometers zijn niet eenvoudig vanwege verkeersdrempels. Menige ploeg bijt daar dan ook de tanden op stuk. Ineos vertrekt als eerste ploeg en zet een tijd neer waardoor de renners bijna tot op het eind in de seats moeten plaats nemen. Het is de Jumbo Visma ploeg die de droom uiteen doet spatten. Binnen deze ploeg loopt het als een geoliede machine. Op alle fronten hebben zij het in het afgelopen seizoen schitterende resultaten geboekt. Ook vandaag wordt met overmacht de etappe gewonnen. Zij overklasten hun concurrenten door met 20 seconden voor te blijven. Daarmee was er niet alleen de overwinning maar behoudt de ploeg het geel en het groen, krijgt Wout van Art de witte trui om zijn schouders en doet Steven Kruijswijk hele goede zaken voor het eindklassement.

‘Wij konden vliegen vandaag’; was het gelukkige commentaar van gele trui drager Mike Teunissen.

Ploegentijdrit afschaffen?

Over het voortbestaan van de ploegentijdrit wordt heel wat af gediscussieerd. Wat de één ziet als een groot spektakel wordt door de ander ervaren als een dag die je maar beter kunt over slaan. Voor de renners hoort zo’n etappe er nu eenmaal gewoon bij. Met het motto: “Eerlijkheid duurt het langst.” wordt bedoeld; zorgen dat je geen blok aan het been wordt van de teamgenoten. Alles moet gewoon kloppen. ’Detailzucht daar komt het op aan’, volgens de kenners van de Belgische TV. ‘Nergens is de teambeleving zo groot als in een ploegentijdrit. Iedereen is belangrijk, verzorgers, mecaniciens, de staf, sponsoren. In feite hoeven wij als renners alleen nog maar te trappen’, is de laconieke reactie van Mike Teunissen die zijn gele trui daarom ook opdraagt aan zijn hele ploeg.

Janna van zon

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.